ผมก็มี "หัวใจ" และ "ตัวตน" เหมือนคนทั่ว ๆ ไปเหมือนกัน
ผมเขียนบล็อกและบันทึกใน Gotoknow มาแล้วเป็นปีที่ ๔ เคยเปลี่ยนรูปประจำตัวแบบจริง ๆ จัง ๆ ใช้นานเพียงแค่ ๓ รูปเท่านั้น หากได้มีโอกาสพูดคุยกับผมบ่อย ๆ ก็อาจจะสังเกตเห็นครับ
ล่าสุดนี้ ผมเปลี่ยนรูปประจำตัวใหม่ เป็นรูปที่ไม่ได้ผ่านระบบการรีทัช หรือตกแต่งภาพแต่อย่างใด เพียงแต่ไม่ใช่รูปที่เห็นหน้าเท่านั้นเอง
ผมมักจะถูกยุยงส่งเสริมจากกัลยาณมิตรที่แสนจะรำคาญผมว่า เปิดตัวได้แล้วอาจารย์ ผมก็ได้แต่ยิ้ม ๆ แต่ยังคงยึดมั่นหลักการเดิม ไม่เปลี่ยนแปลงว่า ผมมีความสุขที่จะไม่เปิดตัวเองมากเกินไป หากผมทำเช่นนั้น เนื้อหาบันทึกที่จะเขียนในหลาย ๆ เรื่อง แทบจะทำไม่ได้เลย โดยเฉพาะเจาะลึกองค์กรการทำงานและคนแปลก ๆ ที่ทำผิด แต่คิดว่าฟ้าดินไม่มีตา
การเปิดตัวที่มากเกินไปในอินเทอร์เน็ตหรือโลกออนไลน์นั้น ทำให้โลกส่วนตัวของเราหายไป กลายเป็นสาธารณะที่เหมือนกับพวกดารา นักร้องที่ใส่ไฟ กิเลส ตัณหา กันทุกวี่วัน อันเป็นข่าวที่น่ารำคาญและไม่อยากจะสนใจอย่างยิ่ง
ผมต้องการ "โลกส่วนตัว" ที่สามารถมีความเป็นตัวตน มีการตัดสินใจทำอะไรได้ตามที่ตนเองต้องการ โดยไม่มีเงื่อนไขมาเป็นปัจจัยที่ทำให้ชีวิตขาดอิสระ
นี่ขนาดผมเก็บตัวมากมายขนาดนี้ บางทีก็ยังรู้สึกว่า ไม่อิสระเลย ... ผมจึงไม่พยายามที่จะไม่บอกใครใกล้ ๆ ตัวจริงว่า ผมกำลังทำอะไรในโลกออนไลน์ใบนี้
คนหลายคนรอบ ๆ ตัว (จริง ๆ) มักชอบเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล เข้ามาบอกโน้น บอกนี่ โดยที่ บางที คนบอกเหล่านั้น ยังไม่รู้จักตัวเองดีพอเลย
หันกลับมาถึงเหตุผลที่เลือกภาพ "หันหลัง" นี้ ได้มุมภาพมาจากตอนที่ไปนั่งทำงานที่แม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ขอให้เลขาฯ โครงการมาช่วยบันทึกภาพให้หน่อย เพราะเดินวนรอบที่นั่งทำงาน ๓๖๐ องศาแล้ว รู้สึกว่า WORK อาจจะมาแทนรูปประจำตัวเก่า ๆ ได้ ถือเป็นการเปลี่ยน LOOK ใหม่สักกะหน่อย ;)...
ที่นี้คิดว่า คงจะมีคนสงสัยว่า แล้วด้านหน้าล่ะ มองเห็น หรือ กำลังทำอะไรอยู่ เพราะเห็นด้านหลังแล้วไม่ CLEAR พอ
คือ กำลังนั่งทำงานไปพร้อมกับคาปูชิโนร้อน ๆ แก้วหนึ่ง
ภาพนี้จะใช้กล้อง Nikon D60 บันทึกภาพ สังเกตว่า เห็นฝากล้องวางอยู่ข้าง ๆ โน้ตบุ๊ค
แต่สองภาพนี้ ใช้กล้องมือถือ Nokia 5233 บันทึกภาพ อยากได้ที่มีกล้อง Nikon วางอยู่ด้วย เพราะชีวิตการทำงานของตัวเอง ก็คือ สิ่งที่ได้เห็นกันตรงนี้ครับ
...
Notebook
Keyboard
Wireless Mouse
Digital Camera
and
กาแฟสดอร่อย ๆ สักแก้ว
...
นอกจากนั้น ก็ยังมี ดอกไม้ ใบหญ้า ท้องฟ้า ระเบียง ก้อนดิน ก้อนหิน ดินทราย น้ำ สายลม แสงแดด ฯลฯ
หรือจะเป็นอีกมุมที่นั่งทำงาน ณ จุดนั้น
ชีวิตสำราญ งานสำเร็จ
เหมือนท่าน ว.วชิรเมธี พูดบ่อย ๆ
และใครบางคนที่กำลังคิดถึงอยู่ตรงนี้ ก็พูดบ่อย
เมื่อยามที่งานสำเร็จแล้วก็มองกลับ "ที่เก่า" ที่เราเคยนั่งและสัมผัสบรรยากาศตรงจุดนั้น มันกลายเป็น "อดีต" ที่เราได้แต่ระลึกถึง "อดีต" ไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้ "ปัจจุบัน" เรากำลังจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด และใช้ "อดีต" เป็นบทเรียนสำคัญในการลดข้อผิดพลาดของตัวเองให้มากที่สุด เพื่อนำไปสู่ "อนาคต" ที่หัวใจแห่งสุขเป็นเครื่องนำทาง
"... ความสุขไม่ใช่เรื่องไกลตัว ง่าย ๆ แค่เพียงหลับตาลง สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ หยุดพักกับใจตัวเองอย่างมีสติ ตัวสติจึงเป็นยาวิเศษสุดที่สามารถนำมาปรุงเป็นยากำจัดทุกข์ และเป็นยาสร้างสุขได้ง่าย ๆ โดยเริ่มจากใจของเราเอง ..."
หนังสือชื่อ "ใครคือรักแท้ของเรา" เขียนเล่าเอาไว้ให้ฟังในบท ๆ หนึ่ง
การเลือกใช้ภาพ "หันหลัง" จึงมีความหมายว่า เป็นการลืมเลือนเรื่องราวเก่า ๆ ที่ผ่านมาและเจ็บปวดเอาไว้เพียงเบื้องหลัง และตัวเราพร้อมที่จะ "หันหน้า" ต่อสู่กับอุปสรรคที่ขวางหน้าเพื่อเดินทางไปสู่ความฝันให้เป็นจริงต่อไป
"ใจสู้หรือเปล่า ไหวไหมบอกมา โอกาสของผู้กล้า ศรัทธาไม่เคยท้อ"
ตราบใดก็ตามที่ผมยังมีความหวัง ตราบนั้นแสดงว่า ผมยังมีลมหายใจอยู่
งานเขียนที่ออกมา อาจจะเป็น "ตัวตน" ส่วนหนึ่งที่ผมมีก็ได้
แต่ "ตัวตน" จริง ๆ ของอาจจะมีอะไรมากกว่าที่คุณยังไม่รู้จักดี
หรือบางคนได้ยินแค่เสียง สำนวนการพูด หรือว่า เห็นหน้าตาจริง ๆ แล้ว (จากรูป)
แล้วจะเชื่อได้อย่างไรว่า ผมเป็นอย่างที่คิดหรือจินตนาการเอาไว้ด้วยตัวเองล่ะ
อย่าเพิ่งเชื่อจนกว่าจะได้ลองคบหาสมาคมกับผมก่อน
ทุกคนมี "อัตตา" ตราบใดที่ยังมีกิเลสติดตัวอยู่
หากละข้อบกพร่องไปบ้าง มองข้อดีเยอะขึ้น
คุณอาจจะพบว่า "ผมอาจจะมีดี" บ้างก็ได้นะ ขอบอก ;)...
ขอบคุณกัลยาณมิตรที่รักทุกท่านที่ให้ความห่วงใยผม
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)
ความเห็น (28)
สวัสดีค่ะจานๆๆ ว่าแล้วต้องรอไปอีกให้เห็นด้านหลัง ใบหน้าคงรอไปอีกเมื่อไหร่ อิอิ แต่เพื่อความเป็นส่วนตัวนั่นแร่ะนะ เปิดหน้าจะเรียกหา เมียงมองเวลา จานไปส่องกล้องที่บูธ...สาวสวยเน้อๆๆๆ
- สวัสดีค่ะ
- แม้ไม่เห็นใบหน้า ก็รู้ว่าจริงจัง
- กับการแลกเปลี่ยน เสริม เติม ความรู้กับเพื่อน G2K
- เพราะเพียงอ่านก็รู้ตัวตน ทางความคิดค่ะ
"หันหลัง...ให้กับความหลัง" ว่างั้นไม่ใช่เหรอ..?
เถอะจะหันหน้า..หันหลัง เราก็รู้ว่าเป็น อ.เสือ
ตัวตนไม่ได้อย่ที่เห็นหน้า เห็นตา อยู่ที่เห็นใจกันมากกว่า..นิ
ข้างหลังก็ยังดูหล่อ..นะครับท่าน
การสื่อสารผ่านโลกออนไลน์ ในความคิดของผม (ซึ่งเปิดหมดจด) เรื่อง เปิด ไม่เปิดนั้นอยู่ที่การสื่อสารของเราด้วย หากเราสื่อสารเรื่องธรรมชาติ เรื่องของตัวเอง (วิธีคิด) ผมก็คิดว่าไม่มีปัญหาครับ ตราบใด สิ่งเหล่านี้ไม่ได้กระทบต่อผู้อื่น หรือ กระทบก็เป็นเชิงบวก
เเต่หากเป็นการวิพากษ์ คน องค์กร หรือ เขียนบันทึกอื่นใด ที่เป็น องค์ความรู้ ที่จำเป็นต้องอ้างอิง acknowledge ถึง ก็อาจต้องพิจารณาใหม่ครับ
ในสังคม Gotoknow ผมมองว่าเป็นพื้นที่ที่เป็นพื้นที่ปลอดภัย งดงาม เเละเป็นพื้นที่ AI Nไปสู่การสร้างสรรค์สังคม
ด้วยเหตุผลข้างต้น ผมจึงเห็นด้วยกับการเปิดเผยข้อมูล เพื่อประโยชน์สำหรับการสร้างสังคมความรู้ ในระดับหนึ่ง (ตรงนี้เเล้วเเต่ user)
การที่ไม่เปิดเผยเลย หากผมสนทนาด้วย ก็เหมือนกับการสนทนากับ ความมืดที่ผมเพียรตะโกนออกไป โชคดีที่มีเสียงตอบกลับมาบ้าง...ผมอยู่ในที่สว่างเเละอีกคนก็อยู่ในที่สลัว หรือก็มืดสนิทมองไม่เห็น
อาจารย์ลองพิจารณาดูนะครับ...
ไปเชียงใหม่กลางเดือนคราวนี้ จะต้องถ่ายรูป "สุดหล่อ" ของอาจารย์วัส ให้แฟนๆได้ชมบ้างเเล้วครับ
แฟนๆคนไหน อยากดูยกมือขึ้น :)
สวัสดีค่ะคุณ......
เห็นเจอกันตอนเที่ยงคืนว่าดึกแล้ว แต่เจอบันทึกนี้ แล้วดึกกว่า การทำงานในสภาพแวดล้อมที่ตัวเองชอบ จะทำให้งานที่ออกมานั้นดีนะคะ เพราะเราทำด้วยใจที่มีความสุข
แสงตะวัน
แหม หากในอนาคตจะไปเจอบูทคุณครู Rinda นะครับ
ก็จะไปทักแหละ อิ อิ ;)...
ขอบคุณนะครับ ท่าน ศน.ลำดวน ;)...
ถือเป็นการให้พลังความคิดและพลังใจอย่างยิ่งครับ
พี่ ครู ป.1 ... คำตอบของพี่ คือ คำตอบของผมเลยล่ะ
อยากให้รู้จักผมที่ "หัวใจ" ก่อนสิ่งใด
ขอบคุณครับพี่ ;)...
สวัสดีครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ;)...
เข้าใจทุกประการครับ กับการเปรียบไว้เช่นนั้น
คนเปิดอยู่ในที่สว่าง อีกคนอยู่ในความมืดสลัว
ข้อมูลตัวผม ข้อมูลบันทึก ไม่มีสิ่งใดที่ผิดศีลข้อ ๔ เลยนะครับ
อยากรู้จักกัน "เปิดใจ" เป็นเรื่องแรกที่ผมให้ความสำคัญอื่นใด ไม่ใช่ "หน้าตา" ที่หล่อ หรือ ไม่หล่อ สวย หรือ ไม่สวย ที่คนเดี๋ยวนี้เลือกมองที่เปลือกภายนอกกันก่อน มองที่ "จิตใจ"
ผมทำงานในองค์กรที่เป็นระบบปิดมาหลายที่มาก เข้าใจความเป็นไปเป็นมาอย่างมาก แต่อยากเขียนไว้เพื่อใช้สำหรับปรับปรุงในอนาคต หากผมมีโอกาส เมื่อถึงเวลาครับ
มนุษย์ไม่ชอบในเรื่องของการถูกตำหนิ ถึงแม้จะผิด พูดอ้อมบางทียังไม่เข้าใจ
องค์กรที่ผลิตคนออกไปสู่สังคม ก็ย่อมผลิตคนแย่ ๆ ออกไป ส่วนหนึ่งเกิดจากระบบที่คนเหล่านี้สร้างอยู่นั่นแหละครับ
ข้างหลังมันหล่อกว่าไง ด้านหน้ารับตัวเองไม่ได้ครับ
ปล่อยผมไว้แบบนี้แหละนะครับ Please ;)... ทำอะไร ๆ สะดวกกว่าเยอะครับ
พบกันที่เชียงใหม่ครับ ;)...
ป.ล. ทุกคนยกมือลงหมดแล้วครับ ไม่ได้ ยกมือขึ้น หนา ;)...
ขอบคุณมากครับ คุณ แสงตะวัน ;)...
"ความสุข" จึงมาก่อนนะครับ
กว่าจะเขียนบันทึกออกมาได้บันทึกหนึ่งใช้เวลาพอสมควรน่ะครับ
จึงเห็นตัวเลขของเวลาว่ามันดึกกว่า ;)...
"อย่าปล่อยให้คน ๆ หนึ่งคิดถึงอยู่ฝ่ายเดียว" ประโยคนี้คงจะเหมาะกับอาจารย์ในช่วงนี้..คน ๆ นั้นโชคดีจังนะคะ ที่มีคนคิดถึงอยู่ในทุก ๆ เวลา ถ้าอ่านจากบันทึกติดต่อกันมาจะมีคำว่า "คน ๆ หนึ่งที่คิดถึง" อยู่เกือบทุกบันทึก ซักวันเขาคงจะเปิดใจค่ะ เพียงแต่คงต้องให้เวลาทำหน้าที่ของมันก่อนอย่างที่อาจารย์ว่าไว้มั้งคะ..เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^ เดินหน้าต่อไปค่ะ ภารกิจบนโลกนี้ยังมีอะไรให้ทำอีกเยอะนะคะ ถ้าไม่รีบร้อนก็อยู่เป็นโสดเป็นเพื่อนกันไปก่อน อิอิ
ขอบคุณมาก กบ kero-jung ;)...
ข้อสังเกตของน้องใช้ได้ทีเดียวล่ะ ;)...
หวังว่า "เขาคนนั้น" คงจะเห็นเหมือนที่กบเห็นนะคะ 5555 พยายามต่อไปค่ะ
ขอบคุณครับ กบ kero-jung ;)...
แค่หวังว่า ...
หน้าหรือหลัง..จริงใจซะอย่างผ่านฉลุยค่ะ...
- แวะมาคารวะผู้กล้าค่ะ
"ใจสู้หรือเปล่า ไหวไหมบอกมา โอกาสของผู้กล้า ศรัทธาไม่เคยท้อ"
"ความเป็นส่วนตัว" คือพื้นที่อิสระที่เรายังเหลือไว้ให้กับตัวเรา เพื่ออยู่กับตัวเรา และเพื่อเป็นตัวเรา ...ในแบบที่เราต้องการ
แด่ ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๑๐ ผู้ชนะ ๑๐ ทิศค่ะ
ชัดเจนครับ พี่ครู อ้อยเล็ก เปลี่ยน ;)...
ขอบคุณมากครับ
ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๙ Sila Phu-Chaya ;)...
นิยาม "ความเป็นส่วนตัว" ได้ชัดเจนตามใจที่คิดจริง ๆ ครับ
แถมท้ายฉายาระยะไกลเลยนะครับ ชนะสักทิศ ก็เป็นบุญกุศลล้นพ้นแล้วครับ
ขอบคุณมากครับ ;)...
สุภาวดี แสงทองตระกูล
สวัสดีคะ อาจารย์ หนูคงจะเดาไม่ผิดนะ คิดว่าคงจะใช่อาจารย์จริงๆ
"... ความสุขไม่ใช่เรื่องไกลตัว ง่าย ๆ แค่เพียงหลับตาลง สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ หยุดพักกับใจตัวเองอย่างมีสติ ตัวสติจึงเป็นยาวิเศษสุดที่สามารถนำมาปรุงเป็นยากำจัดทุกข์ และเป็นยาสร้างสุขได้ง่าย ๆ โดยเริ่มจากใจของเราเอง ..."
ทุกวันนี้ หนูก็ตามหาความสุข ตามหาทุกวิธีทาง แต่ก็หาไม่เจอ ยังคงใช้ชีวิต อยู่กับความวุ่นวาย เหมือนเดิม คงมีสักวัน ที่จะรู้สึกว่าสุขที่แท้เป็นอย่างไร
แหม่ม.สุภาวดี แสงทองตระกูล
ขอบใจมาก สุภาวดี ;)...
ในจินตนาการ
ใส่แว่นตาชัวร์ ( เห็นตรงไหน )
ชื่อขึ้นต้นด้วยอักษรตัว ก (ชัวร์ หรือ มั่วนิ่ม )
คนอื่นอาจจะไม่เชื่อ แต่ฉันว่า คุณ wasawat เชื่อ
ขอบคุณกับมุมมอง อีกหนึ่งมุม จากด้านหลัง
ขอบคุณที่คุณอุนนุนติดตามบันทึกอย่างมากมายครับ
โลกส่วนตัวผมกว้างใหญ่เสมอ
และผมมีความสุขกับการอยู่คนเดียวแน่นอนครับ
ขอจองเก้าอี้ตัวตรงข้ามค่ะ เห็นมีพื้นที่ว่างอีกตั้งมากมาย
หากวันหนึ่งวันใด หันหลังให้อดีตได้
รู้ไว้มีใครคนหนึ่ง นั่งจอ้งมองอยู่ใกล้ๆ
" จะขอเป็นน้ำตาลกอ้นผสมในถ้วยกาแฟ
มีส่วนร่วมดูแลเมื่อใดที่เธอโหยออ่น
ขอเป็นกอ้นน้ำแข็งในแก้วเย็นๆดับรอ้น
ส่งใจแทรกซอนมาอยู่ข้างเธอแทนกาย"
(บทเพลงหนึ่งกำลังใจ ขอยืมมาใช้)
อารมณ์พาไปหัวใจพาเดิน......อีกแล้ว
บันทึกใหม่ไม่สามารถเพิ่มความเห็นได้ด้วยเหตุใดค่ะ
ก็เลยตอ้งกลับมานั่งมองแจกันบนโต๊ะ ถ้าจะเปลี่ยนขอให้บอกดอกไม้ที่บ้านแยอะค่ะ
เสียดายจังคุณเลือกที่จะเลิกดื่มกาแฟ ไม่งั้นถ้วยกาแฟใบนั้นมีเรื่องชวนคุุยยาววววว
ขอบคุณกับเช้าวันนี้ที่สดใสค่ะ
ว่าง ๆ เชิญอาจารย์ไปหาภาพโปรไฟล์ด้านหลัง แถว ๆ อมก๋อยบ้างนะค่ะ ขอบอกไว้เลย บรรยากาศสุดยอด การเดินทางไกล พอ ๆ กับแม่สะเรียง..มั้ง.. หนูถ่ายให้เอง พาทัวร์ด้วย รับรองจะติดใจ ขอบอกไว้เลยค่าาาาาาาา
ใจสู้หรือเปล่า
ไหวไหมบอกมา
โอกาสของผู้กล้า
ศรัทธาไม่เคย
ชอบข้อความนี้ค่ะ
ขอบคุณบันทึกดีมีขอ้คิดเสมอ
ขอบคุณค่ะ