นิทานการเมือง : เรื่องปลากับมด
ปลากับมด
น้ำมาแล้ว เย็นฉ่ำ หลังน้ำลด
ปลาทั้งหมด ชุ่มชื่น คืนความหวัง
กินอาหาร สำราญดี มีพลัง
มดต้องพัง พินาศหนา เพราะปลากิน
น้ำลดแล้ว อนิจจา ปลาหมดหวัง
มดเสียงดัง อำนาจเหลือ เหนือทุกถิ่น
กินทุกอย่าง ที่ขวางหล่น บนผืนดิน
ปลาถูกกิน จนสิ้นหมด เพราะมดครอง
ความเห็น (10)
สวัสดีครับคุณสมอลแมน
- โห....เข้ากับบรรยากาศการเมืองขณะนี้เหลือเกินครับ...อิอิ
- อารมณ์รื่นชื่นใจ กลอนพาไปไกลโข...
- ปรับหน้าข้อความใหม่นะครับ ไม่ตรงแถวครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณพี่นายช่างใหญ่
ขอขอบคุณครับ ที่เข้ามาเยี่ยมรวดเร็วทันใจ
ผมได้พยายามปรับแถวให้ตรงแล้วครับ
มาเยี่ยม คุณ
มาอ่านกลอนตอนสายใจหายหมด
ปลากับมดอดกินสิ้นวิถี
เมื่อน้ำแล้งแห้งใจในธานี
ต่างต่อตีแย่งชิงอัตตากัน
สงสารโลกหมุนไปใจทุกข์ทน
เพราะต่างคนต่างใจหยุดใฝ่ฝัน
ปลากับมดต่างม้วยลงด้วยกัน
เมื่อคนฝันแยกทางห่างธรรม..เอย..ฮา ๆ เอิก ๆ
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ umi
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ สำหรับ
"นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า"
สวัสดีครับ
เห็นบทความนี้ทำให้นึกภาพอะไรมิต่ออะไร แล้วสยิวครับ
ขออนุญาตไปรวมนะครับ ขอบคุณครับ
-ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน
ความไม่แน่นอนคือความแน่นอน
"อำนาจ" ย่อมมีวันหลุดหายหรือเปลี่ยนแปลง
ในบางมุม...ผมก็มองแนวคิดนี้ว่า
สูงสุด ..สู่สามัญ
...
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ คุณเพชรน้อย
เป็นสัจธรรมทางการเมือง
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์แผ่นดิน
"สูงสุด สู่สามัญ"
เป็นข้อคิดที่ดีสำหรับการเมือง และ ชีวิตจริงของคนเรา
ขอบคุณครับ
ขอขอบคุณท่านสิทธิรักษ์มากครับ ที่กรุณาให้เกียรติ