สวัสดีค่ะท่านรองฯ

เป็นจีเอ็ม นี่ต้องทำใจ เรื่องงานไม่เท่าไหร่ เรื่องคน สิหวั่นไหว ส่งกำลังใจค่ะ

สุขสันต์วันครูนะคะ

ด้วยปรารถนาดี

จาก จีบี ;)

แหม ยังเขียนจม. ไม่จบ เลยมือไวซะ ไปแล้ว ... อุเบกขา และ มัชฌิมา ขอบคุณค่ะ

คุณPoo ครับ

*   เป็นจีเอ็ม นี่ต้องทำใจ เรื่องงานไม่เท่าไหร่ เรื่องคน สิหวั่นไหว

       (ครับ เรื่องงานไม่ยากเลย  ยากเรื่องคนครับ)

*   ส่งกำลังใจค่ะ

       (ขอบคุณครับ)

*  สุขสันต์วันครูนะคะ

     (วันพฤหัส เป็นวันครู  ถือเป็นวันดีอีกวันหนึ่งครับ)

                           ขอบคุณครับ

คุณPooครับ

    อุเบกขา และ มัชฌิมา

              ขอบคุณมากครับ

นอกจาก ทะเลใจ เอาใจไปทิ้งทะเล แล้ว นำมาฝากอีกเพลงค่ะ

http://gotoknow.org/blog/kanchanasu/405046

สวัสดีครับ ท่านรองฯ

ครูบาอาจารย์ผม ท่านให้สอนผมไว้ว่า..

หน้าที่เป็นเรื่องภายนอก...
การปล่อยวางเป็นเรื่องภายใน...

มีปัญหาต้องแก้ไข...ให้ดีที่สุด
แก้ได้..หรือไม่ได้ ใจก็ต้อง...ปล่อยวาง

ขอบคุณครับ  

สวัสดีค่ะท่านรอง

• อุเบกขา  เป็นเรื่องที่ทำได้ยากจริง ๆ ค่ะ  แต่เป็นเรื่องจำเป็นที่ต้องทำ
• เป็นกำลังใจให้นะคะ
• ท่านรองสบายดีนะคะ 

ปล่อยวางเป็นเรื่องดีมากๆครับ..จริงๆ ทำให้เราไปได้ไกลด้วยซ้ำครับ..ไม่งั้นหมกหมุ่นกับความชิงชัง เหนื่อยเปล่าครับ...สู่เอาหัวคิดไปคิดสร้างสรรค์ในสิ่งที่เราทำได้ก่อน คืออย่างน้อยก็กรุณากับตัวเองไปก่อน..

ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดดีๆครับ

คุณPooครับ

   เพลง Let it be ผมชอบทั้งทำนอง และ   ความหมาย  ผมแปลว่า ตถตา  ครับ

              ฟังแล้ว สบายใจดี  ฟังไป ปล้อยวางไป

                              ขอบคุณครับ

อ.นุ ครับ

หน้าที่เป็นเรื่องภายนอก...การปล่อยวางเป็นเรื่องภายใน...

            ( ครับ สำหรับผม ต้องปล่อยวางที่ภายในครับ)

มีปัญหาต้องแก้ไข...ให้ดีที่สุด แก้ได้..หรือไม่ได้ ใจก็ต้อง...ปล่อยวาง

          (เราทำดีที่สุดแล้วครับ  แก้ไม่ได้ ต้องปล่อยวางครับ)

                           ขอบคุณครับ

คุณอิงจันทร์ครับ

   อุเบกขา ยอมรับว่าทำยากมากๆ ครับ  แต่ต้องทำ

                      ขอบคุณครับ

อ.โยครับ

*   ปล่อยวางเป็นเรื่องดีมากๆครับ..จริงๆ ทำให้เราไปได้ไกลด้วยซ้ำครับ..ไม่งั้นหมกหมุ่นกับความชิงชัง เหนื่อยเปล่าครับ...สู่เอาหัวคิดไปคิดสร้างสรรค์ในสิ่งที่เราทำได้ก่อน คืออย่างน้อยก็กรุณากับตัวเองไปก่อน..

                เป็นข้อคิดที่ดีมากๆๆๆ  เลยครับ ทำให้ผมมีพลังและกำลังใจ  ในการสร้างสรรค์สิ่งที่เราทำได้ให้ดีที่สุด

                             ขอบคุณมากครับ

มาเยี่ยมมาชมมาเชียร์ครับผม

อ.โสภณครับ

     ขอบคุณครับที่เข้ามาชม มาเชียร์

• สวัสดีค่ะท่านรอง
• บางครั้งการทำใจให้ปล่อยวางเป็นเรื่องยาก แต่ในบางเรื่อง บางเวลา คงต้องยอม...กระมังคะ เป็นเรื่องธรรมดาของคน

อ. Kanchanaครับ

   *  การทำใจให้ปล่อยวางเป็นเรื่องยาก

       (ยากจริงๆ ครับ  ฟังเพลง let  it  be  ยังง่ายกว่าเยอะ)

  *   แต่ในบางเรื่อง บางเวลา คงต้องยอม...กระมังคะ เป็นเรื่องธรรมดาของคน

          (ครับ คงต้องยอมครับ)

                   ขอบคุณครับ

ท่านรองฯคะ

• ครูตาเป็นบ่อยค่ะเรื่องการคิด "หมกหมุ่นอยู่กับความคิดเดิม ๆ "  รู้สึกว่ามันเรื่องเสียเวลา ทำให้เปลืองตัว  พลังในการทำงานถูกทอนไปเยอะ  การที่จะอุเบกขา  ก็ไม่ง่าย....แต่สามารถฝึกฝนตนเองได้ค่ะ ทำใจ...ตัดใจ...เตือนตนเองว่า "มันเป็นเช่นนี้เอง...มันเป็นเช่นนี้เอง...." 
• หากปล่อยวางได้...ทำใจได้นะ  เราก็จะได้พลังงานในการคิดและทำสิ่งที่สร้างสรรค์ใหม่ ๆอีกมากมาย
• ดังนั้นจึงขอเชิญชวนทุกท่านมาฝึกฝนตนเองค่ะ
• ให้กำลังใจทุกท่านค่ะ..........

ครูตาครับ

    อุเบกขา สำหรับผม  ยอมรับว่าเป็นเรื่องยากมากๆๆ  เลยครับ   แต่ถึงจะยากอย่างไรก็คงต้องพยายามครับ

   เพราะถ้าไม่ อุเบกขา  มันก็จะครุ่นคิดให้รกสมองอยู่อย่างนั้น ไม่มีประโยชน์เลยครับ เอาเวลาไปสร้างสรรค์สิ่งใหม่ที่ดีๆ ดีกว่าครับ

                               ขอบคุณครับ

อุเบกขาได้จริงหรือ อย่าลืมว่า อาการนิ่งเฉย หรือ อุเบกขาวางเฉยนั้น คือ อาการหนึ่งของ “งมชักหลบใน”ภายนอกไม่แสดงอาการใด แต่ภายในแข็งเกร็ง สมองอาจขาดออกซิเจน พลาดโอกาสรับทราบของใหม่ และ ขาดปัญญาในของเก่าได้. ผู้มีอาการเช่นนั้น ร่างกายจะหลั่ง อะดีนะรีน แทนการหลั่งสาร เอนโดฟีน. สุขภาพพวกเขาจะย่ำแย่เสื่อมถอย. เราอาจจะช่วยเขาได้. จงเมตตาด้วยความจริงต่อพวกเขาไว้เสมอต้นเสมอปลาย. —– มาช่วยให้พี่น้องชาวไทย เป็นผู้จำนนต่อปรัชญาสันติธรรมกันเถิด(มุสลิม). เพราะ เขาจะปลอดภัยทั้งจิต วิญญาณ ร่างกาย(ทุกๆขันธ์ของเขา) ได้. เมตตาธรรมกันเถิด. นี่ท่านที่ใช้ตัวเลขอะไรนั่น ก็คงมีอาการเช่นว่าแหละ. ช่วยเขานะ อย่าทอดทิ้งเขา. อย่าอุเบกขาแบบ ทำใจ หรือ ถูกบังคับจากอุบายใดๆ. จงอุเบกขาด้วยการจำนนต่อความจริง จากนั้น ก็ทำตามมติเถิด แล้วอุเบกขา จะมิใช่ตัวทำลายคุณค่าของมนุษย์ ของสังคมกรณ์เลย.