เรื่องหญิงสาวชื่อจันทร์วันละนิด     แทรกข้อคิดคติธรรมนำวิถี

     เป็นเรื่องราวบิดรสอนบุตรี                    ของบุพการีที่ยากจน

     สั่งสอนลูกปลูกฝังแต่ยังเด็ก                 วันละเล็กละน้อยพลอยส่งผล

    ทั้งคำพูดทั้งแบบอย่างทางครองตน        ไม่สับสนในหนทางก้าวย่างไป

    เรื่องของจันทร์หยุดชะงักต้องพักก่อน    ทุกบทตอนต้องกลั่นกรองให้ผ่องใส

   ยามว่างเรียนเพียรสานต่อให้พอใจ         มีอะไรแนะนำจันทร์ฉันขอบคุณ.

                                                              ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔

          ๑.  ทาน ทาน คือ การให้ ได้แก่ การเสียสละ การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ การแบ่งปันช่วยเหลือกันด้วยสิ่งของ การให้ทานให้เพื่อขจัดกิเลส เช่น การบริจาคทานแก่นสมณชีพราหมณ์ ผู้ทรงศีล เพื่อขจัดความโลภหรือความตระหนี่ เป็นการชำระจิตใจให้สะอาด ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น และการให้เพื่อสงเคราะห์หรือให้เพื่อยึดเหนี่ยวน้ำใจคนอื่นเป็นการแสดงน้ำใจต่อกันซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีมากนะลูก เป็นการลดช่องว่างในสังคม การแสดงน้ำใจต่อกันนี้ ครอบครัวเราเองก็มีฐานะไม่สู้จะดีเท่าไร ถึงแม้เราเองจะไม่มีวัตถุสิ่งของที่จะทำบุญหรือให้ทานมากๆเหมือนครัวครัวอื่นเขา  เราก็สามารถทำบุญให้ทานได้เช่นกัน เพราะการให้มีหลายอย่าง อย่างให้วัตถุสิ่งของในทางพระท่านเรียกว่า “อามิสทาน” แต่เราไม่มีหรือมีแต่ไม่มีอยู่อย่างสม่ำเสมอ เราก็สามารถให้ทานได้เช่นกัน คือให้กำลังกาย กำลังใจ ในเมื่อคราวที่เพื่อนบ้านมีกิจธุระที่จำเป็นต้องใช้คนจำนวนมาก ให้กำลังใจเพื่อนบ้านหรือเพื่อนของเราในคราวที่เขาท้อแท้ ให้แนวคิดหรือคำแนะนำในคราวที่เขาสับสน ให้คำแนะนำดีๆในคราวที่เขากำลังจะหลงผิด อย่างนี้ก็เรียกว่าเป็นการให้เช่นกัน เห็นมั้ยหละลูก ว่าการให้ไม่จำกัดที่ว่าต้องให้วัตถุสิ่งของ   

          "จันทร์ลูกรัก ลูกเป็นผู้หญิง คงไม่ต้องใช้กำลังอะไรมากเหมือนกับผู้ชาย  และลูกเองก็คงมีเพื่อนเช่นกัน ในการคบกันนั้น เรื่องน้ำใจเป็นสิ่งที่สำคัญ ถึงเราไม่มีอะไรจะให้เขา เราก็ให้ความรู้สึกที่ดี แสดงความห่วงใย เห็นใจในความทุกข์ของเพื่อน ทำได้เช่นนี้ก็นับว่าดีมากแล้ว"

          นายมั่นผู้เป็นพ่อ พูดมาถึงตอนนี้ก็อดที่จะสังเกตดูปฏิกิริยาของลูกสาวไม่ได้ ก็ยังสงสัยอยู่ว่าสิ่งที่ตนได้พูดไปนั้นลูกจะเข้าใจมากน้อยแค่ไหน ก็เลยถามว่า

        "จันทร์ที่พ่อพูดกับลูกไปนั้น ลูกคิดยังไงกับเรื่องนี้  ลูกเข้าใจและจำได้ไหม  มีอะไรสงสัยในเรื่องการให้ทานมั้ย"   ฝ่าย “จันทร์” ในตอนที่พ่อได้พูดเรื่องทานให้เธอฟัง เธอก็นิ่งฟังด้วยความสนใจ โดยไม่ได้โต้แย้งอะไร เมื่อพ่อเปิดโอกาสให้ถาม ก็เลยพูดกับพ่อว่า

         เรื่องที่พ่อพูดมาลูกก็พอเข้าใจดีค่ะพ่อ แต่มีเรื่องนึงซึ่งลูกสงสัยมานาน  "ทำไมเวลาคนเราทำบุญให้ทานจึงต้องทำกับพระ ทำให้กับคนอื่นๆ ไม่ได้หรือจ๊ะ เรื่องนี้มีความแตกต่างกันอย่างไร พ่อช่วยอธิบายให้ฟังได้มั้ยค่ะ"

        นายมั่นเมื่อได้ฟังดังนั้น ก็เลยพูดกับลูกสาวของตนเองว่า

       “จันทร์ คำถามที่ลูกถามนี้เป็นคำถามที่ดีมาก พ่อเองก็เคยได้ยินชาวบ้านผู้สนใจในการศึกษาธรรมะถามท่านสมภารที่วัดเช่นกัน เรื่องนี้นะลูกตามที่พ่อได้ฟังท่านสมภารท่านอธิบายให้ชาวบ้านเหล่านั้นฟัง ท่านบอกว่า

          "การทำบุญให้ทาน สามารถทำได้หลายลักษณะ และสามารถให้ได้โดยไม่จำกัดว่าจะต้องเป็นพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนาเสมอไป ให้กับคนทั่วไปก็ได้บุญเช่นกัน แต่ผลของการให้มันก็ต่างกัน"