ฤดูฝนและฝนตกดูจะเป็นธรรมชาติกับฤดูกาลที่มีความหมายต่อทุกอย่างของชาวบ้านมากที่สุด โดยเฉพาะเมื่อกำลังผ่านหน้าแล้ง ฝนตกหน้าแล้งก่อนจะข้ามฤดูกาลไปสู่หน้าฝนที่จะนำมาซึ่งความอุดมสมบูรณ์ทุกอย่างทั้งน้ำท่าและข้าวปลาอาหารนั้น เป็นสิ่งที่กำกับเราให้ขวนขวายไปรองน้ำฝนใส่โอ่งเพื่อใช้ดื่มกินและเก็บไว้ใช้จนถึงฤดูฝนถัดไป
การรองน้ำฝนในตอนกลางวันจะเป็นเรื่องสนุก แต่ในระยะที่ต้องมีหลักประกันการมีน้ำดื่มกินให้ถึงฤดูฝนนั้น ไม่ว่าฝนจะตกลงมาตอนไหน พ่อและพวกผมก็จะต้องลุกขึ้นมารองน้ำฝน แม้จะหนาวและขี้เกียจอย่างไรก็ต้องไม่รีรอ เพราะเรารู้ไม่ได้ว่าฝนจะตกมากน้อย หรือจะตกอีกเมื่อไหร่ เป็นการทำให้เรียนรู้ที่จะอยู่กับความเป็นปัจจุบันให้ดีและถูกต้องที่สุด
หากเป็นตอนกลางวัน พวกผมก็จะออกไปเล่นน้ำฝนกลางชานบ้าน ขัดพื้น และยืนแหงนหน้ารับน้ำฝน เป็นที่สนุกสนาน สลับกับต้องช่วยกันอย่างแข่งกับฝนตก บ้างก็กวาดและล้างใบไผ่และใบไม้จากรางน้ำ บ้างก็ล้างโอ่ง เสร็จแล้วก็ใช้รองน้ำฝนโดยคว่ำทีละโอ่งเพื่อไม่ให้เป็นการเทน้ำเก่าทิ้งแล้วกลายเป็นฝนตกแล้วหยุด เหลือแต่โอ่งเปล่า
ชาวชนบทในอดีต มีความเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างใกล้ชิด ทุกอย่างดำเนินไปกับฤดูกาลและกฏเกณฑ์ของธรรมชาติ มนุษย์ต้องปรับตัวให้สอดคล้องและขึ้นต่อธรรมชาติ ดังนั้น กระบวนการทางสังคมกับการดำเนินไปของธรรมชาติก็จะมีความเกี่ยวเนื่อง เชื่อมโยง และสื่อสะท้อนซึ่งกันและกันอย่างใกล้ชิด
ในวัฒนธรรมของชุมชนอิสาน มีหลักฮีตสิบสองกับคองสิบสี่ ฮีตสิบสอง เป็นการทำบุญต่างๆในแต่ละเดือน ๑๒ เดือน ของ ๓ ฤดูกาลและรอบ ๑ ปี เพื่อบ่มเพาะจริยธรรม คุณธรรม และความดีงามของผู้คนและชุมชนให้มีความงอกงามเป็นปรกติสุข ส่วนคองสิบสี่ ก็เป็นข้อห้ามและสิ่งที่ไม่ควรปฏิบัติ ซึ่งเมื่อพิจารณาลงไปในสาระสำคัญแล้ว ก็จะเห็นถึงการมีธรรมชาติและฤดูกาลเป็นเหตุผล
ฤดูกาลชีวิต จึงเป็นการเรียนรู้พอเพียงที่จะอยู่อย่างสอดคล้องกลมกลืนกับธรรมชาติ.
สวัสดีค่ะ
ชอบภาพลายเส้นของอาจารย์จัง มีชีวิตชีวาดีค่ะ
แถมได้อ่านเรื่องราวธรรมชาติอีก
เจริญพรโยมอาจารย์วิรัตน์และผู้อ่านทุกท่าน
ขอเจริญพร
พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)
กราบนมัสการพระคุณเจ้า พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)ครับ
กราบนมัสการด้วยความเคารพ
เจริญพรโยมอาจารย์วิรัตน์
ขอเจริญพร
พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)
กราบนมัสการด้วยความเคารพ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ วิรัตน์ คำศรีจันทร์
เจริญพรโยมอาจารย์วิรัตน์และผู้อ่านทุกท่าน
ขอเจริญพร พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)
กราบนมัสการด้วยความเคารพ
เจริญพรโยมอาจารย์วิรัตน์และผู้อ่านทุกท่าน
นาปรังหนองบัว
วันนี้อาตมาภาพได้ข้อมูลเกี่ยวกับนาปรังที่หนองบัวมาจากคุณเสวก ใยอินทร์ อีกเช่นเคย หลวงอาขออนุโมทนาขอบคุณ คุณเสวกอย่างมากเลยนะ ฉะนันก็เลยขอนำมาฝากอาจารย์และทุกท่านดังต่อไปนี้
ขอเจริญพร
พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)
ฤดูฝนชุ่มฉ่ำเขียนขจี พืชพรรณมากมีอุดมสมบรูณ์ และก็เป็นช่วงที่ครูอ้อยเดินทางด้วยเท้ามาขึ้นรถมากที่สุดคือเกือบตลอดฤดูเลยก็ว่าได้ ด้วยว่ารถจักรยานไม่สามารถขี่ออกมาได้ถนนเป็นดินเหนียวค่ะ..
กราบนมัสการด้วยความเคารพ
เช้านี้ฝนตก
อากาศสดชื่น
แบ่งปันมาให้พี่ชายค่ะ
กล้วยไม้เล่นน้ำฝน ที่บ้านค่ะ
อาจารย์ครับ
เห็นข้อเขียนและภาพวาดลายเส้นแล้วอยากฝึกวาดภาพมากเลยครับ
สวัสดีครับหนานเกียรติ
ตามมาเยี่ยมชมค่ะอาจารย์....
ครูทิบมาหาค่ะ..ครูทิบๆสบายดีนะคะ...ขอทักผ่านบล็อกอาจารย์วิรัตน์นะคะ..ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีครับ อาจารย์ครับ
ฤดูกาลชีวิต จึงเป็นการเรียนรู้พอเพียงที่จะอยู่อย่างสอดคล้องกลมกลืนกับธรรมชาติ
อ่านบันทึกของอาจารย์บันทึกนี้แล้ว...เกิดพลังแห่งชีวิต สร้างพลังและกำลังใจในการทำงานที่ผมรัก..ที่จะทำจังเลย ครับ
ภาพนี้...ตอนเลี้ยงกบคอนโด
กบเป็นสัตว์ ที่สะอาดเอามาก ๆ เลยครับ อาจารย์
ควันบุหรี่ สารเคมี แปลกปลอมสัมผัสไม่ได้เลยครับ...การดายหญ้าข้างบ่อ จึงเป็นทางเลือกเดียวที่จะทำให้บ่อกบสะอาด
...
มาเยี่ยมอาจารย์ก่อนกลับบ้าน ด้วยความระลึกถึง ครับ
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วผมก็ได้กลับบ้านที่สันป่าตอง เชียงใหม่ครับ
ปีนี้พ่อตาแม่ยายและภรรยาผมพากันทำนาข้าวบนที่ ๘๐ กว่าตารางวา
ทำพอไม่ให้ลืมว่าเราโตจากดินและเป็นชาวนา จะได้รู้ประมาณตนและไม่ลืมความทุกข์ยากของคนอื่น นี่ผมขอเอาข้าวที่สีแล้วมาหุงกินด้วย ๑ ถุงครับ
มีความสุขและมีพลังชีวิตเสมอครับ
เรียนอาจารย์วิรัตน์ค่ะ
นึกถึงเพลงที่อ.บอกนะคะ have u ever seen the rain และอีกเพลงโปรด เป็นเพลงไทยค่ะ ชื่อ rain … rain falling my heart อยู่ใต้ร่มเดียวกันวันฝนพรำ ... อยากให้ฝนตกนานๆ :)
ชอบสายฝนมากๆ ก็ช่วงทำงานทางเหนือค่ะ เสียงฝนหล่นกระทบหลังคา ดังดนตรีหาฟังยาก ไม่หัวหมุน(เหมือนเพลงร็อคและใจไม่เต้นแรงเหมือนดื่มกาแฟด้วย)นะคะ :)
ถ้าอยู่บ้านใต้เวลาฝนพรำก็จะเอากะละมังมารับน้ำไว้ใช้ทำความสะอาดเอย ซักผ้าเอย ช่วงอยู่แม่สอด จำภาพติดตาระหว่างรอเพื่อนพี่น้องกลับมาพร้อมหน้า ทำกับข้าวกัน
ย่ารหัสบอกว่า แค่ได้กลิ่นแดดอ่อนๆ หน้าร้อน หอมกลิ่นดิน หญ้าหน้าฝน ดอกไม้บานหน้าหนาว ว้าว แค่นี้ชีวิตก็สุขี ปูจำประโยคประมาณนี้ได้เลยค่ะ
ขออนุญาตพร่ำพรรณา บ่นและรำลึกความหลังด้วยแสนสุขใจอีกแล้ว ขอบพระคุณค่ะ