ดีจังเลยครับ ได้เห็นหนังสือใหม่ของอาจารย์ กำลังเลือกหนังสือจากที่เขียนในบล็อกเหมือนกันครับ...

น่าประทับใจนะครับอาจารย์...

สวัสดีค่ะ

• ตื่นเต้นกับหนังสือเล่มใหม่ของอาจารย์ค่ะ

รักษาชาติ รักษาวัฒนธรรมอันดี

สาธุ

เรียน อาจารย์วิรัตน์ คำศรีจันทร์ ครับ

น้อมคารวะถึง"เจตนารมณ์" "ความพากเพียร" "ความงดงาม" และทุกสิ่งอย่าง ที่นำสู่การก่อกำเนิดเป็นหนังสือ "ดังลมหายใจ" เพื่อบูชา "พระคุณแห่งแม่" ครั้งนี้ครับ

คุณแม่หนาหนักเพี้ยง    พสุธา

คุณบิดรดุจอา-    กาศกว้าง

คุณพี่พ่างศิขรา    เมรุมาศ

คุณพระอาจารย์อ้าง    อาจสู้สาคร

โลกโลกนิติ

ให้ "ดังลมหายใจ" สื่อความแทนพวงมาลัยกราบแทบเท้า

ให้ "ดังลมหายใจ" ของอาจารย์มีความงดงาม ท่ามกลางกระแสของสังคม ที่ยังคงวิถีและอัตลักษณ์ที่ดีงาม

สวัสดีค่ะพี่ชาย อาจารย์ดร.วิรัตน์ คำศรีจันทร์

• น่าภาคภูมิใจของคนหนองบัวนะคะ ผู้เฒ่าผู้แก่คงปลื้มใจที่ได้อ่านและดูภาพจากหนังสือเล่มนี้ มีต้นแบบที่จะทำให้ลูกหลานรุ่นหลังๆไม่ลืมรากเหง้าของตัวเอง
• มีทั้งรูปภาพและเรื่องราวที่น่าจดจำ
• ดังลมหายใจ
• ความงดงามบนความพากเพียร
• สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่ะ

สวัสดี ครับ อาจารย์วิรัตน์

ผมเข้ามารดน้ำขอพร อาจารย์ ในเทศกาลวันปีใหม่ของคนไทย

ด้วยความเคารพรักอาจารย์ ครับ

สวัสดีปีใหม่ไทยครับอาจารย์ขจิตครับ บันทึกประสบการณ์ของอาจารย์สามารถดึงออกมาทำหนังสือได้หลายเล่มเลยนะครับ ขอเป็นกำลังใจครับ

• สวัสดีปีใหม่สงกรานต์นะครับคุณดิเรก จะเอามาฝากคุณดิเรกด้วยนะครับ
• สวัสดีครับอาจารย์เลิศฤทธิ์ ศรีหงษ์ครับ ขอความสุขความสวัสดีเป็นของอาจารย์อยู่เสมอเช่นกันนะครับ
• สวัสดีครับคุณช้างน้อยมอมแมม สำหรับคุณช้างน้อยมอมแมมนี่ก็ต้องนำมาฝากโหลหนึ่งนะครับ มีความสุขครับ
• สวัสดีครับคุณเปลวสีเพลิงครับ ขอบพระคุณครับ และขอให้คุณเปลวสีเพลิงได้ความงดงามในทุกอริยาบทของชีวิตเช่นกันครับ
• สวัสดีครับน้องนก คุณครูจุฑารัตน์ครับ พี่ฝากหนังสือน้องสาวไปให้น้องคุณครูจุฑารัตน์ด้วยเล่มหนึ่งนะครับ เอาไว้อ่านเป็นกำลังใจและเป็นแรงบันดาลใจให้แก่คุณครูลูกบ้านนอกนะครับ
• สวัสดีครับคุณแสงแห่งความดีครับ ขอความสุข ความสวัสดี ความเป็นมงคลทั้งในชีวิตและการงาน จงเป็นของคุณแสงแห่งความดีเสมอนะครับ

  Blog to Book   ทำ Socio-Cultural Activity ให้เป็น Reading and Learning Space

พอทำหนังสือเสร็จ ผมและภรรยาก็หอบเอาหนังสือกลับบ้านเกิดที่บ้านตาลิน ตำบลหนองบัว จังหวัดนครสวรรค์เพื่อไปแจกแก่ญาติๆในโอกาสทำบุญวันสงกรานต์ พอไปถึงก็มีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย กล่าวคือ ทุกๆปีนั้น แม่มักจะถือโอกาสทำบุญที่บ้านของเราด้วย แต่มาปีนี้ แม่และพี่ๆน้องๆของผมงดทำบุญที่บ้านแต่ไปร่วมทำบุญรวมกับชาวบ้านจากหมู่บ้านต่างๆที่วัดของชุมชนเลย ซึ่งก็เป็นเรื่องดีเพราะในหน้าเทศกาลอย่างนี้พระจะไม่พอ อีกทั้งหากเราจัดกิจกรรมทำบุญในวาระอย่างนี้ ญาติพี่น้องและลูกหลานที่กลับบ้าน ก็จะปลีกตัวไปกราบไหว้รดน้ำดำหัวญาติพี่น้องให้ทั่วถึงได้ยาก 

ผมเลยไปร่วมทำบุญกับญาติพี่น้องและชาวบ้านที่วัด แล้วก็หอบเอาหนังสือเพื่อไปแจกจ่ายด้วย ผมขนไป ๒ ห่อซึ่งมีทั้งหมด ๑๒๐ เล่ม แจกจ่ายได้ไม่ทั่วถึง แต่ก็เกือบหมด เหลือแจกจ่ายให้แก่ญาติพี่น้องบ้างเล็กน้อย

หลังจากทำบุญที่วัด ในหมู่ญาติพี่น้องของผมก็ไปรวมตัวกันรดน้ำดำหัวคนเฒ่าคนแก่และญาติผู้ใหญ่

นอกจากบ้านเกิดที่หนองบัว นครสวรรค์แล้ว ที่บ้านของผมกับภรรยาที่สันป่าตอง เชียงใหม่ ญาติพี่น้องและลูกหลานของญาติๆทางฝ่ายภรรยาก็มีประเพณีตระเวนไปตามบ้านญาติผู้ใหญ่เพื่อรดน้ำดำหัว ก็เป็นโอกาสแจกจ่ายหนังสือเป็นสื่อแสดงความผูกพันและเคารพรักใคร่กันฉันญาติมิตร ผมได้เรียนรู้อย่างมีความสุขไปด้วยในการทำกิจกรรมที่เราทำไปตามปรกติให้มีมิติใหม่ๆเล็กๆน้อยๆกับหมู่ญาติพี่น้องซึ่งเป็นคนของเราเองและเป็นมิติความเป็นส่วนรวมที่ใกล้ตัวเราที่สุด.

หนังสือสวย งดงามด้วยเนื้อหา อัดแน่นด้วยภูมิปัญญาจริงค่ะพี่อาจารย์ดร.วิรัตน์..พรุ่งนี้รายงานตัวที่โรงเรียนกีฬาเทศบาลนครนครปฐม ต.หนองขาหยั่ง อ.เมือง จ.นครปฐม 73000 ส่วนเว็บไซด์โรงเรียนกีฬาไวรัสรับประทาน คนให้เช่าพื้นที่ยังไม่แก้ไขให้ อ้อยต้องไปดำเนินการอย่างแรกเลย...ระลึกถึงเสมอค่ะ..

ศิลปะและลูกเล่นหนังสือในหนังสือ 'ดังลมหายใจ' : เครื่องมือและอุปกรณ์ช่วยสร้างพลังการอ่าน

การทำหนังสือ เราสามารถสอดแทรกลูกเล่นและศิลปะการทำหนังสือเข้าไปในการจัดเล่มหนังสือ เพื่อสร้างศิลปะให้หนังสือและเสริมสร้างพลังการอ่านด้วยหลายแนวคิด

 กระดาษและขนาดหนังสือ  โดยปรติแล้ว การอ่านหนังสือของเรานั้น เราไม่ได้อ่านทุกตัวอักษร และในหมู่นักอ่านที่อ่านหนังสืออย่างเป็นนิสัยนั้น การอ่านไม่ใช่เป็นการถ่ายทอดความหมายจากตัวหนังสือและประโยคการเขียนที่อยู่ในหนังสือเท่านั้น ทว่า จะเป็นการสนทนากับหนังสือและใช้ประสบการณ์ภายในของผู้อ่านมาสร้างความหมายใหม่ๆให้เกิดขึ้นร่วมกับเนื้อหาของหนังสือด้วย ดังนั้น กระบวนการอ่านจึงเป็นการมองด้วยการสังเคราะห์และสรุปความหมายเป็นชุดๆตามประโยคและกลุ่มคำ ขนาดของเล่มหนังสือและการย่อหน้าหนังสือจะใช้หลักคิดนี้เพื่อจัดวางประโยคและกลุ่มคำให้ผู้อ่านกวาดสายตาเพียง ๒-๓ ครั้งสำหรับการได้แนวคิดย่อยในประโยคและกลุ่มคำหนึ่งๆ ซึ่งจะลงตัวที่ขนาดของหนังสือพ็อคเก็ตบุ๊ค เอ๕ และขนาดหนังสือ เอ๔ นั่นเอง      

 ประวัติหนังสือและรายละเอียดเกี่ยวกับหนังสือและกลุ่มคนที่ทำหนังสือนั้น นอกจากเป็นข้อมูลสำหรับการสืบค้นอย่างเป็นมาตรฐานแล้ว จะเป็นข้อมูลให้นักอ่านหนังสือได้ทราบข้อมูลสำหรับอ้างอิงไปถึงผลงานและบริบทที่รอบด้าน ทำให้ได้ประสบการณ์จากการอ่านอย่างลึกซึ้ง รอบด้าน และมีความเชื่อมโยง ใบรองปกหนังสือ นอกจากจะเป็นข้อมูลเกี่ยวกับชื่อหนังสือในกรณีที่ปกหลุดเสียหายแล้ว จะเป็นศิลปะของการอารัมภบทให้ผู้อ่านได้ความหมายการเข้าสู่เรื่องด้วยท่าทีสบายๆ

คนทำหนังสือและบรรณาธิการพิถีพิถัน รวมทั้งนักอ่านหนังสือที่เข้าถึงการอ่านและซาบซึ้งศิลปะของการทำหนังสือ จะให้ความสำคัญกับการจัดเล่มหนังสือในส่วนที่เป็นองค์ประกอบเหล่านี้เหมือนกับเป็นภาพสะท้อนความเป็นเนื้อหาและจิตวิญญาณของหนังสือเล่มนั้นๆทั้งเล่มเลยทีเดียว เห็นแล้วก็จะสื่อถึงบุคลิกของกลุ่มคนที่เกี่ยวข้องและความเป็นทั้งหมดที่ถ่ายทอดอยู่ในเนื้อหาของหนังสือ

เพื่อลดการกวาดสายตาและช่วยให้ผู้อ่านเคลื่อนไหวสายตาแต่น้อยแต่ได้สัมผัสกับเรื่องราวในหนังสือด้วยมุมการมองที่เพิ่มเวลาการสัมผัสให้จิตใจนิ่งมากขึ้น หนังสือ'ดังลมหายใจ'นี้ จึงเลือกขนาด เอ๕

นอกจากนี้ หมึกพิมพ์และพื้นกระดาษขาวมาก จะมีน้ำหนักการตัดกันที่เข้มข้น ช่วยเพิ่มความสะดวกในการเห็น(Legibility) แต่เมื่ออ่านอย่างต่อเนื่องจะทำให้เกิดความล้าทางสายตา การเลือกกระดาษถนอมสายตาจึงช่วยแก้ปัญหาดังกล่าวนี้ 

 หัวเรื่อง ตัวโปรย ภาพประกอบ ตัวเนื้อ ชื่อหนังสือและเลขหน้า  การเลือกแบบตัวอักษรหรือฟ้อนต์ที่กลมกลืนกันจะช่วยให้ผู้อ่านรู้ความเป็นหัวข้อและส่วนเนื้อหา ขณะเดียวกันก็ให้ภาษาความเป็นชุดเดียวกันของหัวเรื่องและตัวพื้น ภาพประกอบและตัวโปรยนั้น ในขั้นก่อนอ่านก็จะมีบทบาทในการเปิดเรื่องหรือให้มุมมองหลักของผู้เขียน แต่หลังจากการอ่านแล้วก็จะเป็นเครื่องมือช่วยสรุปแก่นความคิดให้กับผู้อ่านซึ่งอาจจะเหมือนและแตกต่างกับผู้เขียนก็ได้

หน้าหนังสือและชื่อหนังสือที่มีอยู่ทุกหน้าของหนังสือนั้น นอกจากบอกปริมาณและความคืบหน้าของการอ่านแล้ว เราสามารถทำให้เป็นตัวเชื่อมองค์ประกอบต่างๆในหน้าหนังสือกับเล่มหนังสือให้อยู่ด้วยกันไปตลอดเวลา อ่านไปทุกหน้าก็จะตระหนักรู้ประเด็นความคิดหลักจากชื่อหนังสืออยู่ตลอดเวลา

 การปิดท้ายเรื่องย่อยในเล่มหนังสือ  หากตอนจบของเนื้อเรื่องอยู่บนหน้าสุดท้ายแต่ไม่เต็มหน้า ซึ่งทำให้เกิดที่ว่างและภาษาหนังสือเรียกว่าทำให้ไม่ได้อารมณ์สอดคล้องกับความเป็นตอนจบ คนทำหนังสือก็สามารถประดิษฐ์ลูกเล่นและสร้างศิลปะการทำหนังสือไว้สำหรับแก้ปัญหานี้โดยทำเครื่องหมายการจบ

แต่บางครั้ง การเหลือพื้นที่ว่างในหน้าสุดท้ายอาจเกิดขึ้นในบางเรื่องย่อยเท่านั้น โดยทั่วไปแล้วเจ้าของและคนทำหนังสือก็มักจะหารูปมาใส่ แต่ในหนังสือดังลมหายใจนี้บรรณาธิการและทีมกองบรรณาธิการใส่ลูกเล่นโดยดึงเอาภาพซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อหาในเล่มอยู่แล้วมาทำภาพตอนจบและแก้ปัญหาการเหลือหน้ากระดาษว่างด้วยเทคนิคการเจาะเอาแต่ภาพออกมาด้วยเทคนิคกราฟิคคอมพิวเตอร์

เทคนิคอย่างนี้จำเป็นต้องใช้ความสามารถหลายยอย่างผสมกัน ทั้งการบรรณาธิกร การทำอาร์ตเวิร์คและศิลปะการจัดหน้าหนังสือ และคอมพิวเตอร์กราฟิค สะท้อนให้เห็นขีดความสามารถที่จำเป็นของการจัดการความรู้อย่างผสมผสานในบริบทใหม่ของโลกวิทยาการและเทคโนโลยี

การเขียนบล๊อกแล้วดึงออกมาทำหนังสือ และการเขียนบันทึกเพื่อดึงออกมาเขียนหนังสือ เป็นวิธีหนึ่งของการลดช่องว่างทางการเข้าถึงข่าวสารและความรู้ของสังคม ขณะเดียวกันก็เป็นศิลปะของการจัดการความรู้เพื่อส่งเสริมพลังการอ่าน มากเป็นอย่างยิ่ง.

สวัสดีค่ะอาจารย์

• กราบคาระวะอาจารย์ รดน้ำ ดำหัวด้วยความเคารพนับถือค่ะ
• ขอจองเป็นเจ้าของหนังสืออีก ๑ เล่มนะคะ
• ขอขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
• ดิฉันกำลังเรียบเรียงเรื่องการสอนจิตสาธารณะในโรงเรียน คุณเอกจตุพร รับปากว่าจะช่วยตรวจให้ค่ะ ไม่แน่ใจว่าเขียนออกมาแล้วคนจะอ่านรู้เรื่อง แต่เขียนจากความจริงที่ได้ปฏิบัติ  หลีกเลี่ยงความจริงที่เป็นผลกระทบต่อระบบราชการ (มาก ๆ )
• การอ่านหนังสือของดิฉัน...อ่านไปคร่าว ๆ ๑ เที่ยวแล้วกลับไปอ่านอย่างละเอียดเฉพาะที่ประทับใจ หรืออ่านทั้งหมดอีกเที่ยวค่ะ
• ส่วนหนังสือธรรมะ อ่านทุกตัวอักษร แต่ละหน้าอ่านหลายเที่ยวมากค่ะ  เพราะเข้าใจยาก ภายหลังหันมาอ่านของท่านที่เขียนแล้วอ่านง่าย ก็เข้าใจดีขึ้นค่ะ
• นิตยสาร Secret ดิฉันอ่านทุกหน้า ไม่เว้นหน้าโฆษณาค่ะ และอ่านทุกตัวอักษรเช่นกัน  ไม่ทราบเพราะอะไร
• ขอขอบพระคุณอาจารย์อีกครั้งค่ะ

   สวัสดีครับน้องคุณครูอ้อยเล็ก  

เป็นการเอาฤกษ์เอาชัยเลยนะครับ เป็นการเริ่มต้นในปีใหม่กับการงานและหน้าที่ในเงื่อนไขแวดล้อมใหม่ๆ ความท้าทายใหม่ๆ เนื้อหาชีวิตกับกลุ่มเพื่อนร่วมงานกลุ่มใหม่ๆ ลูกศิษย์และกิจกรรมการเรียนการสอนในอีกบรรยากาศ

สำหรับสังคมไทยแล้ว โรงเรียนกีฬาของเทศบาลนครปฐม เป็นรูปแบบการศึกษาที่มีแนวคิดการคัดเลือกผู้เรียน รวมทั้งการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มุ่งให้ผู้เรียนค้นพบและเข้าถึงศักยภาพสูงสุดบนความถนัดเฉพาะด้านของตนเองด้วยวิธีคิดใหม่ๆ จะมีความแตกต่างจากการศึกษาที่ดำเนินการอยู่ทั่วไป ดังนั้น จึงจัดว่าเป็นนวัตกรรมทางการศึกษานะครับ เชื่อว่ามีความน่าท้าทายให้เรียนรู้อยู่มากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง องค์ประกอบเชิงระบบและโครงสร้างในความเป็นการศึกษาที่ดำเนินการโดยเทศบาล ซึ่งเป็นองค์กรบริหารความเป็นสาธารณะของท้องถิ่น

ทุกอย่างคงจะมีความเป็นตัวของตัวเอง สามารถคิดริเริ่มและพัฒนาความสร้างสรรค์ได้ในทุกมิติ ทั้งในเรื่องการจัดกระบวนการเรียนการสอน การจัดสภาพแวดล้อมและทรัพยากรการเรียนรู้ สื่อและเทคโนโลยีการศึกษา-การบริหารการศึกษา การสอนและบทบาทของครู การจัดกิจกรรมเสริม กิจกรรมสร้างสรรค์และการพัฒนาความเป็นมนุษย์ขอผู้เรียน รวมไปจนถึงการประเมินผล การวิจัยและพัฒนา รวมทั้งการจัดการความรู้ ที่ผสมผสานไปกับภาคปฏิบัติต่างๆ น่าจะนำมาใช้ได้เยอะ และน้องคุณครูอ้อยเล็กก็มีทุนประสบการณ์ในเรื่องเหล่านี้เยอะแยะเลยนะครับ

เป็นการเริ่มต้นที่พัฒนาไปกับประสบการณ์ที่เพิ่มพูนมากขึ้น ได้เรียนรู้สิ่งใหม่และได้ทำงานที่เหมาะสมกับประสบการณ์มากยิ่งๆขึ้นนะครับ ขอให้มีความสำเร็จทุกประการเลยฯ

• น่าอ่านค่ะ และ แอบเข้าไปอ่านแล้ว
• ชอบอ่านเรื่องเล่าชีวิตวันเยาว์ของใครก็ตามที่เติบโตในชนบท ให้ความรู้สึกอบอุ่นและเห็นภาพชีวิตเดิมๆ ของคนไทยที่หายไปแล้ว
• หน้าตาหนังสือเหมือนหนังสืออ่านเอาเรื่องสมัยก่อนโน้นเลยค่ะ
• ถ้าเด็กๆ สมัยนี้ได้อ่านหนังสือทำนองนี้บ้างน่าจะทำให้อ่อนโยนลงนะคะ

..สวัสดีตอนเช้าอีกครั้งหนึ่งค่ะพี่อาจารย์  เป็นโรงเรียนทางเลือกอีกรูปแบบหนึ่งที่มองเห็นอย่างเช่นพี่อาจารย์และท่านผอ.โรงเรียนผอ.ระวี ปราถน์วิทยาและรองฝ่ายวิชาการฯรองรัชนี วรรณศิริ ทั้ง 2 ท่านก็พยามต่อสู้เพื่อจัดทำยุทธศาสตร์และมาตรฐานของโรงเรียนตนเองให้เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด เพื่อที่จะแยกออกจากมาตรฐานการศึกษาในระบบออกจาก 5 โรงเรียน ในส่วนของเทศบาล ก็จะมีโรงเรียนแบบการศึกษาขั้นพื้นฐานเต็มรูปแบบ 6 โรง(โดยในส่วนนี้มีมัธยมศึกษาตอนปลาย 1 โรงคือโรงเรียนมัธยมศึกษาทวารวดี)  โรงเรียนกีฬา 1 โรง อาชีวศึกษา 1 โรง มหาลัยชีวิต 1 มหาลัย

  สวัสดีปีใหม่สงกรานต์คุณครูคิมครับ 

ด้วยความยินดียิ่งครับ แล้วจะส่งมาสวัสดีปีใหม่สงกรานต์กับคุณครูคิมโดยเร็วเชียว รวมทั้งผมได้ขอให้บรรณาธิการและทีมกองบรรณาธิการช่วยทำให้เป็น e-Book ด้วยครับ หากเตรียมเสร็จแล้วก็คิดว่าจะแขวนทั้งเล่มไว้ให้ผู้สนใจอ่านและหาแนวคิดได้จากหนังสือออนไลน์เลย 

เรื่องราวต่างๆจากประสบการณ์ของคุณครูคิม รวมทั้งจากคุณครูอ้อยเล็กนี่นอกจากน่าดึงออกมาทำหนังสือแล้ว ก็คิดว่าเป็นเรื่องที่มีความจำเป็นสำหรับพัฒนาการเรียนรู้ของสังคมมากเลยนะครับ ความมีจิตสาธารณะภาคปฏิบัติในสภาวการณ์ของสังคมปัจจุบัน กับจิตวิญญาณความเป็นนักกีฬา เหล่านี้ เชื่อว่าเป็นวิชาความเป็นพลเมืองและเป็นองค์ประกอบการพัฒนาปัจเจกภาพ ที่จำเป็นและสำคัญอย่างมากสำหรับสังคมไทยหลังวิกฤติการแบ่งขั้วทางความคิด ซึ่งจะว่าไปแล้ว ก็เป็นการปฏิบัติความมีจิตสาธารณะและการแสดงออกเพื่อสร้างความเป็นส่วนรวมร่วมกันอย่างหนึ่งของผู้คน ทว่า วิธีคิดและการปฏิบัติความมีจิตสาธารณะอย่างที่เห็นและเป็นอยู่นั้น มีความจำกัดมากแล้วครับ

เรียนรู้จากเด็กๆคนรุ่นอนาคตของคุณครูคิมแล้วถ่ายทอดออกมาให้สังคมได้เห็นทางเลือกใหม่ๆ น่าจะเป็นความริเริ่มที่ดีครับ มีความสุขในวันสงกรานต์ครับ

  สวัสดีครับคุณ nui ครับ 

• ขอบพระคุณที่แวะมาเยือน ทักทาย และสะท้อนทรรศนะให้กันครับ เหมือนเห็นชีวิตและลมหายใจของชุมชนการอ่านที่อยู่รอบๆเลยครับ
• ตั้งข้อสังเกตได้ตรงความสนใจเลยครับ หน้าตาของหนังสือกับการมุ่งให้เป็นแหล่งประสบการณ์จากการอ่านของเด็กๆ แทบจะเป็นที่มาของเรื่องราวและรูปแบบของหนังสือเล่มนี้เลย
• พอนำไปแจกจ่ายแก่เด็กๆและชาวบ้าน ที่ชุมชนบ้านเกิดของผม บ้านตาลิน อำเภอหนองบัว นครสวรรค์ ซึ่งถึงแม้เป็นกลุ่มเป้าหมายขนาดเล็กในชุมชนเล็กๆ แต่ก็ได้ผลอย่างที่คาดหวังว่าอยากจะให้เกิดครับ คือ พ่อแม่เกิดหัวข้อคุยกันกับลูกๆในเรื่องที่เกี่ยวกับตนเองและชุมชน และชาวบ้าน คนเฒ่าคนแก่ก็เกิดวาระการได้คุย ทบทวนความเป็นมาของชีวิต กลุ่มนั่งคุยกันของชาวบ้าน รวมทั้งเมื่อมีการรวมกลุ่มทำกิจกรรมต่างๆของชุมชนก็เริ่มเกิดหัวข้อการคุยกันที่มีสาระการเรียนรู้เกี่ยวกับชุมชน ข้อมูลชุมชนหลายอย่างเกิดการตรวจสอบข้อมูลและปะติดปะต่อกันด้วยการบอกเล่า
• คนที่มีประสบการณ์ตรงในบางเรื่องที่ผมเขียนถึง เริ่มเดินนำมาบอกข้อมูลต้นฉบับที่เมื่อก่อนเราไม่เคยรู้เลยว่ามีความเป็นมาอย่างไร
• เป็นการลงทุนทางปัญญาในชุมชนที่เพียงมีคนอ่านและคุยกันเรื่องของตนเอง ทำให้ชุมชนได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ มีกระบวนการเรียนรู้เกิดขึ้นแค่ ๒-๓ กรณีก็นับว่าเป็นผลสำเร็จที่มากมายสำหรับการทำอย่างนี้แล้วครับ เลยเป็นการทำเป็นของขวัญปีใหม่สงกรานต์ให้กับตนเองและหมู่มิตรไปในตัวเลย

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ อ.วิรัตน์

ใบไม้ฯ ได้ยินข่าวคราวเรื่องการทำหนังสือเล่มนี้ล่าสุดจากคุณณัฐพัชร์  มาทราบอีกครั้งเสร็จสมบูรณ์แล้วจากบันทึกนี้ พร้อมความอิ่มเอมใจจากผู้ที่เกี่ยวข้อง

เป็นของขวัญวันสงกรานต์ที่เยี่ยมมากเลยค่ะ

เมื่อวานใบไม้ฯ ไปช่วยถอดบทเรียนให้โครงการคุณธรรม... ได้พบเด็กนักเรียนและครูมากมายที่ร่วมกันทำงานจิตอาสาดี ๆ ในโรงเรียนและชุมชนใกล้เคียง ต้องบอกว่า ยังมีหวังค่ะ

หรืออย่างน้อยก็เรื่องงดงามมากมายเกิดขึ้นจากเรี่ยวแรงและน้ำใจของคนในโรงเรียนและชุมชนนั้น ๆ เอง ...^__^...

 สวัสดีค่ะอาจารย์วิรัตน์  ในวันสุดท้ายของวันหยุดยาวๆ กับความสุขในช่วงเทศกาลสงกรานต์ ก่อนกลับมาเริ่มเคร่งเครียดกับงานต่อไป ..

 แวะมาแสดงความยินดี  กับหนังสืออีก ดังลมหายใจ เล่มที่ก่อเกิดมาจากความรักที่มีต่อแม่ ครอบครัว ชุมชน มาแบ่งปันเรื่องราวเสมือนธรรมทานแก่กัลยาณมิตร ต่อยอดเป็นทุนทางสังคม และปัญญากันต่อไป ..

 เป็นหนังสือที่สวย  และมีคุณค่าทางจิตใจมากๆ ค่ะ ...

สวัสดีค่ะ

• ขอขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างสูงค่ะ
• แวะมาบอกที่อยู่ค่ะ
• บ้านเลขที่ 642/48 ถนนมิตรภาพ  อำเภอวังทอง พิษณุโลก 65130 ค่ะ
• หนังสือเล่มก่อนส่งไปที่โรงเรียน ก็ยังส่งได้ค่ะ  แต่ไม่แน่ใจว่าจะหายหรือไม่เพราะโรงเรียนปิดคนอยู่เวรอาจไม่รอบคอบค่ะ
• ดีใจมากค่ะที่จะได้อ่านผลงานของอาจารย์อีก 

สวัสดีอีกเช่นกันครับน้องคุณครูอ้อยเล็ก

หากมีโอกาสจะไปเยี่ยมชมครับ น้องคุณครูอ้อยเล็กมีโอกาสดี เมื่อก่อนนี้ในระดับประเทศนี่มีองค์กรท้องถิ่นที่เป็นเทศบาลนครอยู่ไม่ถึง ๑๐ แห่ง พอหลังปี ๒๕๔๒ ก็มีเพียง ๒๖ แห่ง หากไม่นับกรุงเทพมหานครกับเมืองพัทยา ก็มีเพียง ๒๔ แห่ง ความเป็นเทศบาลนครนี้ ทั้งโดยแนวคิดและกรอบสำหรับการปฏิบัติต่างๆนั้น จัดว่าเป็นคณะรัฐบาลที่รับผิดชอบท้องถิ่นเลยทีเดียว คงทำอะไรได้เยอะนะครับ

อันที่จริงนั้น ในสังคมไทยนี่หากจะปฏิรูปและกระจายการพัฒนาประเทศให้ทั่วถึง-ยุติธรรม นอกจากต้องมุ่งพัฒนาท้องถิ่นแล้ว เริ่มที่การพัฒนาการศึกษาของท้องถิ่นทั้งในและนอกระบบนี่แหละ จะเป็นยุทธศาสตร์ที่เป็นหัวหอกนำไปสู่การปฏิรูปทางด้านต่างๆตามมาได้แน่นอน

อยากแนะนำแหล่งวิทยาการในเรื่องนี้ซึ่งอยู่ใกล้มากให้ด้วยนะครับ ที่มหาวิทยาลัยศิลปากร และวิทยาเขตทับแก้วนั่นแหละครับ มีนักวิชาการและนักบริหารที่ใกล้ชิดกับเรื่องนี้มากที่สุดในประเทศคนหนึ่ง คือ อาจารย์ ดร.อุทัย ดุลยเกษม อธิการบดี มหาวิทยาลัยศิลปากร
 (๑)  ท่านเป็นผู้บริหารของสถาบันอุดมศึกษาที่อยู่ในพื้นที่เดียวกันกับหน่วยงานใหม่ของน้องคุณครูอ้อยเล็ก และมหาวิทยาลัยศิลปากรนั้น ก็มีนักวิจัยและคนทำงานชุมชน ที่เล่นเรื่องท้องถิ่นกับชุมชนมือดีๆเยอะครับ
 (๒)  อาจารย์เป็นผู้ให้ความสำคัญต่อบทบาทของท้องถิ่นโดยเฉพาะทางด้านการศึกษามากที่สุดท่านหนึ่ง ทั้งผ่านการวิจัย งานวิชาการ การสอน และการแสดงทรรศนะวิพากษ์ต่อประเด็นสาธารณะของสังคม
 (๓)  อาจารย์ศึกษามาจากหลายด้าน รวมทั้งมีพื้นทางพลศึกษา การศึกษา สังคมวิทยาเมืองและชนบท แนวคิดและแนวการทำงานด้านการศึกษาที่บูรณาการกับการปฏิบัติการเชิงสังคมนั้นอาจารย์แม่นและลึกซึ้งครับ
 (๔)  ในแวดวงการวิจัยและวงวิชาการ เป็นที่ยอมรับว่าท่านเป็นนักวิธีวิทยาที่เข้มแข็งมากที่สุดท่านหนึ่ง การมองความเป็นท้องถิ่นในแง่วิธีคิดและเป็นวิธีวิทยาของการพัฒนาสังคมในกระบวนทรรศน์ใหม่ๆนั้น อาจารย์มองได้ไม่เหมือนใคร
 (๕)  ในมุมมองผม อาจารย์เป็นคนที่มี Community-Based Approach ในงานทางความรู้และงานวิจัย ที่เหมาะกับประเทศไทยและประเทศกำลังพัฒนามากที่สุดท่านหนึ่ง

เป็นการให้กำลังใจกันอย่างหนึ่งน่ะครับ

  สวัสดีครับคุณใบไม้ย้อนแสงครับ 

• นี่มาคู่กันเลยนะครับ คุณใบไม้ย้อนแสงกับอาจารย์ณัฐพัชร์น่ะ ทำหนังสือเล่มนี้แล้วก็คิดถึงทั้งสองท่าน อยากถือเอามาฝากเลยละครับ น่าจะเป็นแนวสำหรับงานเขียนความรู้จิตตปัญญาชุมชนกับบทเรียนของคนพุทธมณฑล น่ะครับ
• มีไฟในการทำงานอยู่เสมอ และมีความสุขในเทศกาลปีใหม่สงกรานต์มากๆครับ

  สวัสดีครับอาจารย์ณัฐพัชร์ครับ 

• อันที่จริงผมได้ลิ๊งก์ไปฝากในบันทึกของอาจารย์ณัฐพัชร์ในบันทึกของอาจารย์ที่เขียนเรื่องเด็กและแม่ของครอบครัวคนทำงานก่อสร้างเมื่อวัน-สองวันก่อนแล้วละครับ แต่ไม่ยักเห็นขึ้นมาสักที
• หนังสือนี้เป็นคุณูปการและเป็นผลจากแรงใจ-แรงมือของอาจารย์ณัฐพัชร์เสียครึ่งหนึ่งเลยนะครับที่ดึงข้อมูลออกมา จัดเค้าโครงและบรรณาธิกรในเบื้องต้นให้ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่เสร็จ หรือไม่ก็คงไม่ได้ทำออกมาสักทีนะครับ
• ขอบคุณมากจริงๆครับ มีความสุขในเทศกาลปีใหม่สงกรานต์นะครับ กลับมาทำงานอย่างชุ่มชื่นใจ กระชุ่มกระชวย

• เอารูป Drawing บรรยากาศยามเช้าของป่าสองข้างทางรถไฟยามหน้าร้อนแล้งมาฝากครับ เป็นรูปที่ผมนั่งวาดบนรถไฟก่อนลอดอุโมงค์ขุนตานไปถึงสถานีปลายทางที่เชียงใหม่พอดี

  สวัสดีครับคุณครูคิมครับ 

• ขอบคุณครับ แล้วจะรีบส่งมาโดยพลัน
• ตอนนี้กำลังปิดเทอม....เมื่อวานก่อนผมไปร่วมจัดประชุมเครือข่ายนักวิจัยที่จังหวัดพิจิตร เขาจัดในโรงเรียนประจำอำเภอบางมูลนาก โรงเรียนบางมูลนากภูมิวิทยาคม เห็นสนามโรงเรียนและลานโล่ง ต้นไม้แห้งกรอบยืนต้นเรียงราย สุนัขผอมโซสองสามตัวนอนตามขั้นบันไดและตามห้องน้ำ ตามกรอบหน้าต่างมีหยากไย่และรังดินเหนียวของหมาร่าเกรอะกรัง ระเบียงหน้าห้องเรียนเปล่าโล่งเห็นประตูห้องพักครูปิดอยู่ ช่างให้อารมณ์ปิดเทอมจนคิดถึงบันทึกอารมณ์ปิดเทอมของอาจารย์ธนิตย์ขึ้นมาเลยทีเดียว

อยากได้หนังสือเร็ว ๆ แล้วสิคะ เพราะว่าจะเป็นแนวทางสำหรับงานเขียนความรู้จิตตปัญญาชุมชนกับบทเรียนของคนพุทธมณฑล...

ว่าแต่จะได้คนเขียนภาพประกอบคนเดียวกับ "ดังลมหายใจ" ไหมคะ :P

ภาพ Drawing ป่าข้างทางรถไฟสวยจังค่ะ

อีกไม่นานนัก คงได้ปรึกษาอาจารย์ค่ะ..^__^..

• เห็นดีด้วยครับ 
• ได้คุยกันเรื่อยๆก็เหมือนกับได้ทำงานความคิดกันบ่อยๆ ทำให้มีแนวเก็บข้อมูลไปด้วยกันเรื่อยๆที่ดีมากขึ้นเหมือนกันนะครับ
• บวกกับที่ทำกันไปอยู่หลายส่วนแล้วก็น่าจะได้อย่างที่ใบไม้อยากเห็นนะครับ 
• วาดรูปและทำเป็นหนังสือถ่ายทอดบทเรียนแบบเล่าเรื่องผสมกับภาพวาดก็น่าสนใจดีนะครับ

ลิ๊งก์บันทึก ป่าสักริมทางขุนตาน มาฝากใบไม้ฯ อาจารย์ณัฐพัชร์ และหมู่มิตรทุกท่านด้วยนะครับ เพื่อได้อารมณ์ผ่อนคลายจากการเดินทางด้วยกันครับ

...ยินดีต้อนรับค่ะพี่อาจารย์...ได้โอกาสเหมาะจะทำหนังสือเรียนเชิญไปนะคะ..ตอนนี้โรงเรียนเข้าร่วมโครงการโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพด้วย และอะไรต่อมิอะไรซึ่งต้องไปรับงานจากทั้ง 2 ท่านซึ่งเป็นพี่ใหญ่ของโรงเรียนกีฬา และจัดระบบ ระเบียบความรับผิดชอบให้เด่นชัดขึ้นค่ะ..ขอบคุณพี่อาจารย์ดร.มากๆเลยค่ะ...

สวัสดีค่ะ อาจารย์วิรัตน์

ขอบคุณค่ะสำหรับภาพลายเส้น ป่าสักริมทางรถไฟขุนตาล สวยเหมือนเดิมนะค่ะ ทำให้จินตนาการถึงแสงยามเช้าที่ส่องรอดมาตามต้นสักแต่ละต้น ถึงแม้จะเป็นสักหน้าแล้ง แต่จับฟิลด์ยามเช้า ได้ความสุนทรีย์ เหมาะแก่การตื่น(ฟื้น)ตัวเพื่อรับวันใหม่ ทำให้กายใจเฟรชได้ในทันทีค่ะ .. เคยได้สัมผัสบรรยากาศยามนั้นมาแล้วค่ะ ได้ฟิลด์ดีจริงๆ ค่ะ

เชื่อค่ะว่าทุกบล๊อค ทุกบันทึก ร่วมทั้งหนังสือของอาจารย์ ไม่ว่าจะ วิถีประชาศึกษา และเล่มล่าสุด ดังลมหายใจ จะเป็นตัวจุดประกาย เป็นแนวทางการทำงานในลักษณะนี้ให้ใครต่อใครอีกเยอะแยะมากมายค่ะ ... ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการทำหนังสือของอาจารย์อีกครั้งค่ะ

งั้นฝากลิงค์บันทึก โลกเรานั้นไม่เท่ากัน ... แต่ยังมีรอยยิ้มให้กัน ให้อาจารย์อีกครั้งเผื่อว่าอาจารย์พอจะมีเวลาเข้าไปโพสใหม่อีกรอบค่ะ และหวังว่าข้อมูลจะไม่หายไปอีกค่ะ ช่วงนี้ gotoknow เป็นอะไรก็ไม่ทราบนะค่ะ ทางนี้ จะปรากฏหน้า gateway time over อะไรประมาณนี้บ่อยครั้งค่ะที่เปิด gotoknow ... ขอบคุณค่ะ

ขอให้น้องคุณครูอ้อยเล็กสนุก ได้เรียนรู้ และได้ประสบการณ์ใหม่ๆ กับลูกศิษย์และกลุ่มเพื่อนร่วมงานอีกกลุ่มหนึ่งของโรงเรียนเทศบาลนครปฐมนะครับ

 สวัสดีครับอาจารย์ณัฐพัชร์  รูปนี้และอารมณ์ภาพ คงเป็นประสบการณ์ร่วมของคนเดินทาง โดยเฉพาะไปทางภาคเหนือ มากพอสมควรนะครับ คงได้ย้อนรำลึกบรรยากาศกับสัมผัสแรกที่ตื่นขึ้นมาในยามเช้าแล้วเห็นทิวทัศน์สองข้างทาง แต่เดิมก็คงจะเห็นความสวยงามน่ารื่นรมย์ก็แต่ในหน้าฝนและต้นหน้าหนาว ไม่ค่อยได้สังเกตว่าหน้าร้อนและหน้าแล้งก็เห็นลีลาของแสงที่ลอดตามทิวป่ากับเงาที่ทอดยาวเป็นเส้นนำสายตา วิบวับไปตลอดทาง ว่าให้ความตื่นตัวและสดใสในยามเช้าได้อย่างมากด้วยเหมือนกัน หายเมื่อยล้าและหายมึนศีรษะได้เลยทีเดียวครับ

อาจารย์วิรัตน์ค่ะ : มันเป็นภาพที่ติดตามากๆ ค่ะ (ป่าสักริมทางรถไฟขุนตาล) ผสมกับความตื่นเต้น และความเศร้าใจ เพราะถือว่าเป็นการนั่งรถไฟขึ้นเหนือเป็นครั้งแรก หลังจากลาออกจากที่ทำงานที่เราทำงานมานาน ๑๐ ปี คือ สถาบันพัฒนาการสาธารณสุขอาเซียน มหาวิทยาลัยมหิดล และไปเริ่มงานใหม่ ก่อนที่จะเตรียมตัวเรียนหนังสือต่อไป และเป็นการห่างครอบครัวไปนานถึง ๖ เดือนเพื่อไปทำงานวิจัยร่วมกับนักศึกษาระดับปริญญาเอก จากมหาวิทยาลัยเบิร์กเลย์ สหรัฐอเมริกา ที่โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ (โรงพยาบาลสวนดอก) ของคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ค่ะ..

ด้านหนึ่งก็เป็นประสบการณ์ใหม่จากการทำวิจัยในอีกที่หนึ่งที่เพิ่งเคยไปและให้ความประทับใจจากสัมผัสแรก อีกด้านหนึ่งก็เป็นการอำลาจากที่ทำงานเก่าออกไปเผชิญชีวิตที่เป็นตัวของตัวเองอีกรอบ ดีจังเลยนะครับ ได้เติบโตทางประสบการณ์ไปกับการได้ใช้ชีวิตดีครับ

สวัสดีค่ะ

• แวะมาอ่านเม้นหลายรอบแล้วค่ะ
• วันนี้มาเชิญอาจารย์ไปร่วมกิจกรรมกับเด็กดอยค่ะ
• http://gotoknow.org/blog/publicmindkim/353781

   สวัสดีครับคุณครูคิมครับ  

• ขอบพระคุณที่นำมาบอกกล่าวประชาสัมพันธ์สู่กันนะครับ
• ผมเลยได้แวะเข้าไปตามอ่านเรื่องราวดีๆของกิจกรรมและโรงเรียนบ้านถ้ำพริกไปด้วยเลยครับ

อาจารย์วิรัตน์ ครับ...  สวัสดี ครับ

ทุกครั้งที่ผมเข้ามาอ่านบันทึกของอาจารย์ ผมสัมผัสได้ถึงกลิ่นไอ...และความรู้สึกที่อาจารย์มอบไว้ในบันทึกเสมอ

เพียงแค่ชื่อ..ก็อยากเก็บไว้เป็นผู้ครอบครองแล้ว ครับ

...แม้นผมจะไม่มี...แต่ผมได้แสดงเจตจำนงค์แล้ว ครับ ที่นี่ BLoG ดังลมหายใจ

ระลึกถึงอาจารย์ ครับ

ฝากภาพของแม่..ที่เลี้ยงดูลูกทั้งหกคน ให้อาจารย์ไว้เป็นที่ระลึก

ถ่ายที่สวนสามพราน เมื่อประมาณ 40 ปีที่แล้ว

แม่คือ...ลมหายใจ

   สวัสดีครับคุณแสงแห่งความดีครับ 

• รำลึกถึงคุณแสงแห่งความดีเสมอเช่นกันครับ เวลาผมเห็นต้นไม้เยอะๆหรือเห็นสวนผลไม้ ร่องสวน เป็นได้นึกถึงคุณแสงแห่งความดีไปด้วยอยู่เรื่อย
• ผมจะไม่ลืมที่จะส่งหนังสือมาให้คุณแสงแห่งความดีนะครับ ผมชอบการแลกเปลี่ยนหนังสือและการอ่านกันน่ะครับ เช่นเดียวกัน ก็อยากได้หนังสือจากท่านอื่นๆด้วยเช่นกัน ในมหาวิทยาลัยมหิดลนั้น ครูอาจารย์ผม และเพื่อนๆพี่ๆ ก็มักมีวัฒนธรรมกลุ่มเป็นการเอาหนังสือและบทความติดมือมาฝากเวลาเจอกันกัน หรือบางทีก็เป็นหนังแผ่น เพลง รูปเขียน
• รูปคุณแม่ของคุณแสงแห่งความดีนี่ ท่านช่างเป็นคนสวยและงามมากเลยนะครับ ขอร่วมกราบคารวะด้วยนะครับ 
• คุณแสงแห่งความดีเค้าหน้าเหมือนคุณแม่มากเลย ที่ยืนซ่อนข้างหลังกอดขาและโผล่หน้าออกมานั่น คงเป็นคุณแสงแห่งความดีละกระมัง
• มีความสุขครับ

สวัสดีครับ แปลงทุนชีวิตครอบครัวให้เป็นการเรียนรู้ชุมชนและสังคม

ขอบคุณครับ

กราบขอบพระคุณ อาจารย์ มากนะครับ

รู้สึกถึงความกรุณาที่อาจาจย์มีให้ ครับ

รักและเคารพ

 สวัสดีครับคุณเดชาครับ  ขอให้ความคิดถึงถิ่นฐานบ้านเกิดและความมุ่งมั่นที่จะกลับไปอยู่บ้าน ประสบความสำเร็จดังใจหวังโดยเร็วนะครับ แต่ถึงแม้จะยังไม่ได้กลับ หรือในที่สุดก็กลับไปไม่ได้ เพราะในความเป็นจริงนั้น คนเราไม่ได้ตัวเปล่าๆ ใช่จะผละไปไหนมาไหนได้อย่างใจชอบง่ายๆ แต่ก็ขอให้มีความสุขและได้ใช้ชีวิตอยู่เสมอในทุกที่นะครับ

 สวัสดีคุณแสงแห่งความดีครับ   อาทิตย์หน้าคงจะได้ส่งหนังสือให้คุณแสงแห่งความดีนะครับ ขอให้มีความสุขครับ

คุณแสงแห่งความดีครับ จะให้น้องๆเขาส่งหนังสือให้คุณแสงแห่งความดีแน่ะครับ แต่เขาบอกว่าหาที่อยู่เพื่อส่งทางไปรษณีย์ให้ยังไม่ได้ หากเขาติดต่อมากัน รบกวนคุณแสงแห่งความดีให้ที่อยู่ทางอีเมล์ได้เลยนะครับ มีความสุขครับ.

สวัสดีค่ะ อาจารย์วิรัตน์

• แวะมาส่งข่าวคะ
• ๑) คุณแสงแห่งความดี ตอบ e-mail ส่งที่อยู่เพื่อจัดส่งหนังสือ ดังลมหายใจ มาแล้วคะ และจะดำเนินการจัดส่งหนังสือให้แก่กัลยาณมิตรของอาจารย์ต่อไปคะ ..
• ๒) คุณมะปรางเปรี้ยว ตอบ e-mail เรื่องสาเหตุของการใส่ code ต่างๆ ในบันทึก ว่าพบ Bug ในระบบคะ และนั่นเพราะอะไรทำให้ริบบิ้นรางวัลสุดคะนึงประจำปี ๒๕๕๓ หายไปจากบันทึกนี้ และไม่สามารใส่ code ในส่วนเสริมได้คะ คุณมะปรางขอเวลาแก้ไขสักนิดนะคะ ..

  สวัสดีครับอาจารย์ณัฐพัชร์ครับ 

ขอบคุณอาจารย์มากอย่างยิ่งครับ รวมทั้งขอบคุณไปถึงคุณมะปรางเปรี้ยวและคุณแสงแห่งความดีด้วยครับ จำเพาะคุณมะปรางเปรี้ยวนั้น ผมทั้งขอส่งกำลังใจและขอชื่นชมในความสามารถเป็นผู้รับผิดชอบและบริหารจัดการการประชุมด้วยครับ ถึงแม้ GotoKnow Forum ครั้งที่ 2 จะไม่สามารถจัดได้ก็ตาม

ขอบคุณสำหรับหนังสือที่มีค่ามากมายเล่มนี้ค่ะ

เป็นหนังสือที่ตรงใจพี่เล็กสุด ๆ

อ่านไปก้อเห็นภาพไปทุกวรรคทุกตอน

แล้วก้อทำให้เราย้อนคิดถึงตัวเราตอนเด็ก ๆ เหมือนกัน

เชื่อเปล่า? อ่านทุกตัวอักษรตั้งแต่ปกหน้าถึงปกหลังเลย ทั้งเล่มมีพิมพ์ผิดตัวเดียวเอง คนตรวจปรู๊ฟเก่งจริง ๆ (บรรทัดที่สี่จากข้างล่าง คำว่าฉัน ที่หมายถึงกินในภาษาพระ ถ้าจำไม่ผิดจะไม่มี ท์ นะคะ คำว่า "ฉันท์" นั้นน่าจะใช้กับเอกฉันท์ค่ะ) ถ้ายังงได่ยวรอครูภาษาไทยมาบอกละกัน พยาบาลไม่ค่อยชำนาญ อิ อิ)

ขออภัยอีกทีที่ต้องรบกวนขอลายเซ็น เพราะมันมีความหมายที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับคนที่ศรัทธา (วัตถุนิยมเกินไปนิดนึงนะ แต่มันคือความสุขน่ะ 5 5 5)

ขอบพระคุณครับพี่เล็ก

พี่เล็กนี่ทั้งเป็นยอดนักอ่านเพื่อศึกษาอบรมตนเอง
และเป็นคนให้กำลังใจกันมากเลยนะครับ
ผู้อ่านอย่างพี่เล็กนี่ ผู้เขียนก็อยากให้เพื่อเป็นการคารวะมากเลยครับ
เพื่อได้เป็นส่วนหนึ่งของมุมพักผ่อน เป็นการร่วมสร้างสุขภาวะ
ให้คนทำงานหนักและทำงานเพื่อดูแลคนอื่นๆ ได้มีสิ่งหย่อนใจบ้าง

บรรณาธิการและทีมน้องๆผมทราบคำชื่นชมของพี่เล็กแล้ว
ถึงกับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยครับ เพราะผมอดเผลอบ่นเอาไม่ได้
ว่าพิสูจน์อักษร จัดบรรทัดและจัดหน้า หลุดไปหลายแห่ง
รวมทั้งบางที่ก็ช่วยแก้ไขให้ ซึ่งก็น่าจะดี แต่ก็โดนบ่นอีก
เพราะไปแก้ไขตรงที่เขียนถูกให้เป็นผิด
พอผมถ่ายทอดให้ทราบว่าพี่เล็กชม เขาก็เลยดูภูมิใจกันน่าดู
แต่ก็มีความสวยงามในความเป็นศิลปะของหนังสือมากครับ

 Healthy Community Learning by Blog to Book

• เมื่อ ๑๒-๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๓ นี้ แม่ใหญ่อีกคนหนึ่งซึ่งเป็นพี่น้องท้องเดียวกับยายของผมซึ่งเหลืออยู่เพียง ๒ คนได้ถึงแก่กรรมลง ผมจึงมีเหตุให้ต้องกลับไปบ้านอีกครั้ง เป็นวาระครบ ๑ เดือนพอดีหลังจากได้กลับบ้านเกิดและแจกจ่ายหนังสือ ดังลมหายใจ เนื่องในการทำบุญเทศกาลสงกรานต์ เมื่อ ๑๓ เมษายน ๒๕๕๓ ร่วมกับแม่ ญาติพี่น้อง และชาวบ้านบ้านสตาลิน อำเภอหนองบัว นครสวรรค์ บ้านเกิดของผม
• กลับไปอีกครั้งคราวนี้ ก็มีโอกาสได้ทักทายและคุยกับญาติพี่น้อง รวมทั้งชาวบ้าน อยู่หลายครั้งต่างคน ต่างกรรม ต่างวาระ ในเรื่องที่เกิดหัวข้อพูดคุยขึ้นมาจากเรื่องราวของชุมชนที่ชาวบ้านและญาติพี่น้องได้อ่านจากหนังสือ ดังลมหายใจ
• ผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านหนึ่ง ได้มานั่งคุยและบอกว่าได้นอนอ่านอยู่ใต้ถุนบ้านจนจบไปแล้ว แกบอกว่าชอบมากและทำให้คิดถึงประสบการณ์ชีวิตในห้วงที่ผ่านมา รวมไปจนคิดถึงพ่อผมและผู้คนแต่เก่าก่อน 
• เหตุที่ได้อ่านนั้น แกบอกว่าเพราะลูกสาวได้หนังสือไปเล่มหนึ่ง พออ่านจบก็เอาเรื่องที่ชอบมาคุยกันอยู่ในบ้าน ทำให้แกได้เล่าถ่ายทอดเรื่องราวเสริมรายละเอียดให้แก่ลูก หลังจากนั้นเลยขอยืมลูกสาวมาอ่าน
• ผมได้คุยกับชาวบ้านและญาติพี่น้องเกือบ ๑๐ ราย ที่นั่งคุยกันต่อเนื่องจากข้อมูลในหนังสือ ดังลมหายใจ ทำให้ได้ทราบถึงการมีวาระการเรียนรู้ชุมชนด้วยกันของชาวบ้านและญาติพี่น้อง ผุดขึ้นผสมผสานอยู่ในกิจวัตรประจำวันของชุมชน
• ที่ประทับใจมากเข้าไปอีกและคิดว่าเกินคุ้มไปแล้วสำหรับการเขียนเรื่องราวชุมชนและดึงข้อมูลจากบล๊อกออกไปทำหนังสือให้เป็นสื่อกระตุ้นการเรียนรู้ชุมชนของชุมชนบ้านเกิดในครั้งนี้ของผมก็คือ หลานชายของผมคนหนึ่งบอกว่าได้อ่านจนจบและนึกภาพออก สามารถเชื่อมโยงประสบการณ์ชีวิตของเขาเข้ากับพื้นเพเมื่อตอนที่เขาอยู่บ้านนอกก่อนได้กลายเป็นคนกรุงเทพฯไปแล้วได้เป็นอย่างดี และเขาบอกว่าทำให้เขามีความสุข เขาอ่านไปก็ยิ้มไป
• คำหนึ่งที่เขากล่าวถึงตนเอง และทำให้ผมรู้สึกว่าผมพอใจมากแล้วของการได้ร่วมสร้างพลังการเรียนรู้ในผู้อ่านหนังสือ ด้วยสื่อหนังสือและความรู้จากท้องถิ่น ก็คือ เขาบอกว่า เขาเทียบตนเองกับเพื่อนๆในมหาวิทยาลัยที่เขาเรียนแล้ว เขามีประสบการณ์ชีวิตอย่างคนชนบทมากกว่าคนอื่น เขาภูมิใจ ซึ่งเป็นสัญญาณให้พอได้ทราบว่า เราได้คนรุ่นใหม่ ๑ คนที่จะเติบโตไปกับคลื่นแห่งความทันสมัยอย่างรู้จักเลือกสรรคุณค่าให้กลมกลืนและสอดคล้องกันความเป็นตัวของตัวเอง ไม่นับการได้เป็นส่วนหนึ่งในบรรยากาศของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และสนทนากันในวงพูดคุยต่างๆของชาวบ้าน แค่นี้ก็เป็นกำไรมหาศาลมากแล้วสำหรับการลงทุนทางการศึกษาเรียนรู้และสร้างปัญญาชุมชนของเรา

   หนังสือและการอ่าน   
กับบทบาทต่อการส่งเสริมการพูดคุย เรียนรู้ และรวบรวมข้อมูลชุมชน

วรรณดี นามสกุลเดิม เกษาแสง ลูกของน้าปรีชา เกษาแสง น้าชายของผมเอง เธอเป็นพนักงานของโรงพยาบาลกรุงเทพ อ่านพบเรื่องการเป็นหมอตำแย การทำคลอด และวัฒนธรรมแม่ซื้อ ของแม่ใหญ่หนู เลยส่งข้อมูลให้รายละเอียดเพิ่มให้ว่า แม่ของเธอเล่าให้ฟังว่า เธอเป็นหลานคนสุดท้ายที่ได้คลอดโดยการทำคลอดของแม่ใหญ่หนู

ดึงประสบการณ์ทางสังคมมาเรียนรู้ใหม่
ให้ง่ายและมีความบันดาลใจต่อชีวิต

ผมได้เสียงสะท้อนที่มีแง่มุมให้การเรียนรู้ตนเองด้วยและเป็นประสบการณ์สนุกด้วยเหมือนได้รางวัลให้มีความสุขจากกิจกรรมที่ทำเป็นรายวัน ซึ่งสืบเนื่องจากหนังสือ ดังลมหายใจ

พี่ผู้หญิงคนหนึ่งเป็นภารโรงต่างหน่วยงาน แกเป็นคนบ้านนอก พื้นเพเป็นชาวนา เข้ากรุงเทพฯและทำงานกับสามีอดีตทหารเกณฑ์ซึ่งทำงานเป็นช่างประปาและรับจ้างสารพัด ช่วยกันดำเนินชีวิตด้วยสัมมาอาชีวะอย่างขันแข็ง กระทั่งส่งลูกสองคนของตนจบมหาวิทยาลัยได้การงานเป็นหลักเป็นฐาน แกได้หนังสือผมไปอ่านทั้งที่ไม่ชอบอ่านหนังสือมาก่อน อ่านแล้วก็บอกว่าบางเรื่องน้ำตาไหลเพราะคิดถึงบ้านและชีวิตเมื่ออยู่บ้านนอก ซึ่งหมายความว่าเป็นการร้องไห้ด้วยความสุขและตื้นตันในชีวิตตนเอง

อาจารย์ที่ผมรักและเคารพรักมากท่านหนึ่ง ท่านอ่านแล้วบอกว่าอ่านยังไม่ทันอิ่มเลยเพราะสนุก เลยนำไปให้คุณแม่ซึ่งอายุกว่า ๘๐ ปี พื้นฐานเป็นชาวสวนและเป็นคนชนบท ท่านบอกว่าคุณแม่ของท่านนอนอ่านอย่างเป็นเรื่องเป็นราวแล้วนำเอาเรื่องในหนังสือมาคุยกับท่าน รำลึกเทียบเคียงกับเมื่อครั้งสร้างครอบครัวและเลี้ยงดูอาจารย์เมื่อตอนอยู่ชนบท ท่านบอกว่าคุณแม่มีเรื่องราวคุยกับท่านด้วยความสุขมากมาย

อาจารย์อีกท่านหนึ่ง อดีตเป็นคณบดี เป็นนักวิจัยมือดี และเป็นนักวิชาการแนวเคลื่อนไหวสิทธิสตรี บอกว่าอ่านสบายและเพลินดี ที่ประทับใจและได้กำลังใจมากก็คือ ผมได้นำหนังสือไปกราบคารวะ ศาสตราจารย์ ดร.เบญจา ยอดดำเนิน แอ็ดติก ซึ่งเป็นครูการวิจัยในเชิงคุณภาพแถวหน้าท่านหนึ่งของประเทศ นอกจากเป็นชาวมหิดลรุ่นใหญ่แล้ว ผมถือเป็นครูท่านหนึ่งของผมทั้งโดยตรงและผ่านการทำงานด้วย ท่านบอกว่าน่าอ่านและรูปวาดช่วยให้อ่านได้เพลิดเพลิน อีกทั้งให้เสียงสะท้อนว่าเป็นแนวทางที่ผมควรจะพัฒนาต่อไป ท่าน ดร.โยธิน แสวงดี แห่งสถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล ก็บอกว่าเป็นหนังสือที่สวย

วันนี้อีกเช่นกัน พี่คนหนึ่ง เป็นนักการภารโรง แต่เป็นนักอ่านหนังสือ อีกทั้งเป็นคนทำงานเก่งรอบตัวและทำงานได้เกินตัวเพราะเป็นคนเรียนรู้ ทุ่มเท มีอุดมคติในการทำงาน กระทั่งได้คัดเลือกเป็นข้าราชการพลเรือนดีเด่นระดับประเทศก่อนที่จะเกษียณในปีนี้ แกเป็นคนสมุทรสงครามซึ่งเมื่อกว่า ๕๐ ปีที่แล้วนั้นจัดว่าเป็นบ้านนอก แกหนีออกจากบ้านมาเมื่อตอนอายุยังไม่ถึง ๒๐ ปีเพราะอยากเรียนหนังสือและทำงานในกรุงเทพฯ แต่ก็เรียนได้แค่ประถมปลายและเพิ่งจะเรียนจบมัธยมเมื่อเกือบเกษียณ แต่แกไม่เคยหยุดเรียน

แกเขียนบันทึกและผมขออ่าน แล้วผมก็พบว่าแกเป็นคนเขียนหนังสือดีอย่างกับคนจบมหาวิทยาลัยเลยทีเดียว ยิ่งวิธีคิดและมุมมองที่สะท้อนในการเขียนแล้วก็ยิ่งแหลมคม ลึกซึ้ง ผมชอบแกและอยากบอกว่าผมเคารพการดำเนินชีวิตของแกมากเลยย่องเอาหนังสือไปมอบให้บนโต๊ะของแก แกอ่านแล้วและออกปากว่าชอบ อ่านง่ายสำหรับแก ตรงกับชีวิตของแก ทำให้เป็นโอกาสได้คิดถึงความเป็นมาของตนเอง มีความสุข แล้วก็บอกว่าจะเอาไปให้แม่อ่าน แกบอกว่ามันมีทั้งรูปให้ดูและอ่านง่าย

• ชื่นชมท่านอาจารย์มากค่ะ
• ที่ได้จัดทำสิ่งที่มีคุณค่าฝากไว้กับบ้านเกิด
• คุณค่าที่อาจารย์มอบให้เป็น "ดังลมหายใจ"จริงๆค่ะ

• สวัสดีครับคุณ kumfun ครับ
• ขอบคุณที่มอบความเป็นกำลังใจให้กันครับ
• ทำเพื่อได้การเรียนรู้ไปในตัวต่อการสร้างโอกาสทำสิ่งต่างๆในเงื่อนไขแวดล้อมของชีวิตและการทำงานอย่างเราๆด้วยน่ะครับ
• เลยได้หลายอย่างไปในเวลาเดียวกันเยอะเลยครับ

*ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆน่าประทับใจสะท้อนสายสัมพันธ์ที่อบอุ่นของครอบครัว "คำศรีจันทร์" ค่ะ..

*พี่ใหญ่มารายงานตัวว่า เพิ่งสมัครเข้าเป็นสมาชิกกลุ่ม "ดังลมหายใจ" ที่ คุณแสงแห่งความดี เสนอไว้ในกิจกรรมของน้องมะปราง ค่ะ :

http://gotoknow.org/blog/pr4u/431557

*พี่ใหญ่ขอนำบันทึก "มรดกล้ำค่าจากพ่อ" มา link เข้ากลุ่มนี้ ด้วยค่ะ:

http://gotoknow.org/blog/nongnarts2/236742

เลยขอแวะเข้าไปอ่านและชมภาพเรื่องราวงดงามในครอบครัวพ่อแม่พี่น้องของพี่ใหญ่ ได้ทั้งความสุขความชื่นใจ และได้หลักชีวิตไปด้วยมากมายเลยละครับ ทั้งของพี่ใหญ่ หนังสือดังลมหายใจของผม และเรื่องราวของแม่กับลูกๆและน้องๆของคุณแสงแห่งความดี เลยเป็นเรื่องราวที่มีโทนร่วมกันไปโดยไม่ได้นัดหมายเลยนะครับ คือ เป็นเรื่องราวของพ่อแม่ ครอบครัว ญาติพี่น้อง และคนรอบข้าง

ขอบคุณท่านอ.มากค่ะ

บันทึกดังลมหายใจพลอยทำให้เกิดความสุขขึ้นมาเงียบๆ

เป็นความสุขสงบที่ได้มีชีวตท่ามกลางพี่น้อง

มีพี่ๆคอยทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยแม่ในยามที่แม่มีธุระจำเป็นต้องไปนอกบ้าน

พี่เองมีโอกาสทบทวนเรื่องราวในอดีตก็ต่อเมื่อพี่น้องได้มาเจอกัน

แต่ก็หาโอกาสพร้อมแบบครบองค์ประชุมนั้นก็ยากมาก

ท่านอ.เปิดบันทึกดังลมหายใจ พลอยให้ได้มีส่วนร่วมคิดไปด้วย

รู้สึกถึงคุณค่ามหาศษลที่มีผลต่อจิตใจ สภาพสังคมไทยเรานั้น

น้อยคนที่จะสะท้อนให้เห็น พร้อมสร้างสุขให้ผู้อ่านได้สัมผัสไปพร้อมๆกัน

ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีครับพี่ครูต้อยติ่งครับ
มีความสุขในวันแม่นะครับ
ด้วยความรำลึกถึงครับผม

พี่ใหญ่และทุกท่านครับ

หนังสือ 'ดังลมหายใจ' นี้  กำลังเตรียมทำบรรณาธิกรเพื่อพิมพ์ครั้งที่ ๒ ครับ จะเขียนเพิ่มและนำเนื้อหาในบล๊อกอีกส่วนหนึ่งเพิ่มเข้ามาในเล่มพิมพ์ครั้งที่ ๒ ตรงส่วนที่จะเขียนเพิ่มนี้จะเป็นบทที่ว่าด้วยการศึกษาเรื่องราวบุคคลให้เป็นงาน Auto-Ethnograph เอาไว้เป็นตัวอย่างการทำงานวิจัยอีกแบบหนึ่งที่เริ่มจากการทำกรณีศึกษา และการเริ่มออกจากสิ่งที่ใกล้ตัวหรือจากวิถีชีวิตของตนเอง , อีกส่วนหนึ่งคือการวิเคราะห์และสะท้อนคิดจากผู้อื่น ซึ่งได้ตัวอย่างพอดีจากพี่ใหญ่และกลุ่มที่ทดลองนำเรื่องราวของหนังสือดังลมหายใจนี้มาศึกษา เลยจะขออนุญาตไว้ด้วยนะครับ