วันจันทร์ที่ผ่านมา ก่อนรับประทานอาหารกลางวัน ผู้อำนวยการโรงเรียนเดินมาถามกับเพื่อน ๆ ว่า "ใครชื่อเกษริน" ดิฉันตอบว่า "หนูเองค่ะ" และผู้อำนวยการได้บอกว่า "ขอยืมโทรศัพท์หน่อย" ดิฉันได้ไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋านักเรียนไปส่งให้ผู้อำนวยการ ในขณะนั้นดิฉันรู้สึกกลัวมาก กลัวว่าผู้อำนวยการจะริบโทรศัพท์ เพราะเป็นโทรศัพท์ของน้า ซึ่งน้าไปทำงานในไร่กลัวโทรศัพท์หาย จึงให้ดิฉันนำมาโรงเรียน
ดิฉันไม่เคยใช้โทรศัพท์โทรไปหาใคร เพียงแต่เอามาเปิดฟังเพลงเท่านั้น ตอนหลังพักทานอาหารพวกเราและน้องๆ ไปฝึกสมาธิ ครูเวรคือคุณครูคิม มาบอกว่า ใครมีโทรศัพท์ให้เอาออกมา นักเรียนที่มีโทรศัพท์ทั้งหญิงและชายต่างก็รีบนำโทรศัพท์ไปส่งให้คุณครู
ในตอนเย็นวันนั้น เพื่อนมาบอกว่าผู้อำนวยการให้นักเรียนทุกคน ไปขอรับโทรศัพท์ของฉันและของน้องๆ ที่คุณครูคิมเรียกไป ได้ที่ห้องผู้อำนวยการ ผู้อำนวยการเตือนว่าคราวหน้าไม่ควรนำมาอีก เพราะจะทำให้ไม่มีสมาธิในการเรียนและกลัวของหาย จะทำให้เกิดปัญหามากขึ้น สำหรับนักเรียนที่ต้องการนำมาเพื่อติดต่อกับผู้ปกครอง อนุญาตให้นำมาได้แต่ให้มาฝากไว้ที่ห้องธุรการ และมารับภายหลังเลิกเรียนแล้ว
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาฉันก็เข้าใจความรู้สึกของผู้อำนวยการและคุณครู ว่าการที่นักเรียนนำโทรศัพท์มาโรงเรียนหรือมีโทรศัพท์ใช้ เป็นการไม่เหมาะสมหลาย ๆ อย่าง ฉันขอขอบพระคุณผู้อำนวยการและคุณครูทุกท่านที่อบรมสั่งสอนเรื่องผลเสียของการใช้โทรศัพท์
สวัสดีค่ะคุณครูคนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย)
หนูขอขอบคุณมากคะ ที่ให้ข้อคิดกับหนู ต่อไปนี้หนูก็จะไม่นำมาอีกแล้วคะ เพราะว่ามันไม่ใช่ของหนูค่ะ
สวัสดีค่ะน้องเกษ
ให้กำลังใจน้องเกษคะ
เด็กในเมืองใช้ทุกคนคะเพราะต้องติดต่อผู้ปกครองรับกลับบ้านหรือให้ผู้ปกครองไว้ติดตามเมื่อกลับบ้านผิดปกติ หรือมีปัญหา แต่จะปิดโทรศัพท์เมื่อเข้าห้องเรียน จะเปิดอีกทีเมือเลิกเรียนคะ นักเรียนจะถูกสอนให้ใช้โทรศัพท์อย่างถูกวิธีคะ
ตามมาให้กำลังใจครับ
พี่ 2 คน พึ่งมี โทรศัพท์ ตอนอยู่ ม 1 และ ม. 4
จำเป็นต้องมี เพราะพ่อไปรับค่อนข้างเย็นบางวันก็ค่ำ (ที่บ้าน ไม่มีรถเมล์ผ่านค่ะ)
เอาไว้สำหรับติดต่อพ่อกับแม่
ปิด ตอนเรียน เปิดอีกทีตอนพักหรือตอนเย็น
เราสัญญากันค่ะ
ว่าห้ามใช้ฟุ่มเฟือย ส่วนจะมากหรือน้อยเพียงใด
แม่ปล่อยให้ลูกพิจารณาความเหมาะสมเอง
เหมือนรับสตางค์ไปโรงเรียนในแต่ละวัน
แม่จะเตรียมไว้ทีละมากๆ แล้วแสดงความไว้ใจ ให้ลูกหยิบเอง เพียงแต่ ตกลงกันไว้แล้ว ว่าจะขอเอาไปวันละเท่าไหร่
ถ้ามีพิเศษ เช่น ซื้อหนังสือ หรือมีกิจกรรมอื่นๆ เพิ่ม ลูกก็จะบอก แล้วแม่ก็ให้หยิบเองค่ะ
แรกๆ แม่ก็แอบตรวจสอบนะค่ะ
แต่ช่วงหลังเริ่มปล่อยแล้วค่ะ
แวะมาเป็นกำลังใจให้ พี่เกษครับ
สวัสดี วันพ่อค่ะ
เด็กดีวิทยสัมพันธ์ ต้องอ่านหนังสือเล่มนี้ นะจ๊ะ