คำถาม


 

เมื่อถึงรอบวันเกิดของคนที่ช่างคิดหน่อย คำถามที่คนมักถามตัวเองก็คือ

"เราเป็นใคร เรากำลังทำอะไร เราจะไปไหน ?"

 

 

 

ในท้ายเพลงชื่อ The Logical Song ของวง Supertramp (1,2)มีเนื้อเพลงที่สะท้อนถึงความฉงนที่เกิดขึ้น ความสับสนที่เกิดขึ้น เมื่อถามอย่างคาดคั้นถึงที่สุดว่า เราคือใคร

ที่สับสน เพราะเรื่องที่ควรถามตัวเอง กลับไปถามคนอื่น

 

Now watch what you say or they'll be calling you a radical,
liberal, fanatical, criminal.
Won't you sign up your name, we'd like to feel you're
acceptable, respectable, presentable, a vegetable!

When at night, when all the world's asleep,
the questions run so deep
for such a simple man.

Won't you please,please tell me what we've learned
I know it sounds absurd
but please tell me who I am

 

 "จะพูดอะไรก็คิด ๆ ให้ดีหน่อย ไม่งั้นคนอื่นจะเรียกเอาว่า พวกหัวรุนแรง, พวกเสรีชน, พวกคนเสียสติ หรือพวกอาชญากร

อ้อ ลงชื่อเสียด้วยนะ เราจะได้รู้ว่าตกลง คุณน่ะ ใช้ได้ น่านับถือ คุยรู้เรื่อง น่าคบค้า มั้ย

แต่เมื่อถึงยามทั้งโลกหลับไหล คำถามเหล่านี้ ก็หนักไปหน่อยสำหรับคนธรรมดา (อย่างฉัน)

คุณตอบหน่อยได้ไหม ว่าเราเรียนรู้อะไรบ้าง

จริงแหละ ว่ามันฟังดูงี่เง่า

แต่ช่วยบอกหน่อยเถอะ ว่าฉันคือใคร"

 

 

ในทางกลับกัน ก็จะมีคนที่ถือคติว่า คำถามที่ดี ไม่ควรยาก

"คำถามใดใด ส่งมานี่

คำถามใดดี ย่อมตอบไหว

คำถามใดที่ ตอบไม่ไป

คำถามนั้นไซร้ ห้ามส่งมา"

 

 

แต่คำถาม เป็นเสมือนทางแพร่งที่เราไม่เคยผ่าน เมื่อเรามาถึง ก็มักต้องหยุดทบทวนถึงความเป็นไปได้อื่นที่เราไม่เคยมองมาก่อน

 

คำถามที่ดี คือคำถามที่กระตุกให้เราตื่นจากความเคยชินอันหลับไหล ตื่นขึ้นมามองสิ่งต่าง ๆ เรื่องราวต่าง ๆ อย่างพินิจพิเคราะห์

 

ในโลกของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี คำถามที่ดี คือบ่อเกิดการค้นพบใหม่ ๆ


"The question was what mattered - what always mattered most.  The answerable question. The testable hypothesis. The right question, not the right answer. Ask the right question, and the world can change. And in that new world, the question answers itself."

(จากนวนิยายเรื่อง "Vectors" โดย Michael Kube-McDowell)

"มองให้ถึงที่สุด มีเพียงคำถาม คือสาระหลัก

คำถามที่สามารถแสวงหาคำตอบได้

สมมติฐานที่สามารถพิสูจน์จริงเท็จได้

คำถามที่ถูกต้องต่างหาก .. ไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้องแต่อย่างใด (ที่สำคัญอย่างแท้จริง)

ถามคำถามที่ถูกต้อง แล้วโลกอาจเกิดการเปลี่ยนแปลง และในโลกใหม่นั้น คำถาม จะตอบตัวมันเอง"

 

นิวตันถามว่า ทำไมแอปเปิลหล่นสู่โลก

ไอน์สไตน์ถามว่า เราจะเห็นอะไรเมื่อเคลื่อนด้วยความเร็วใกล้แสง

เอดิสันถามว่า ทำอย่างไรให้หลอดไฟฟ้าใช้งานได้จริง

 

โลกที่เรารู้จัก จะเป็นอีกโฉมหน้าหนึ่ง หากไม่มีคำถามเหล่านี้

...

 

เราได้หยุดถามตัวเองแล้วหรือไม่ ว่าสำหรับตัวเราเองแล้ว gotoknow คืออะไร ?

 

(ตัวอย่างที่แวบเข้ามาในใจผม)

คือรูปแบบใหม่ในการขายตรง ?

คือสถานที่ถกเถียง ?

คือสถานที่หย่อนใจ ?

คือกระดานข่าว ?

คือขุมความรู้ ?

คือที่หามิตร ?

คือที่พักใจ ?

คือที่สร้างศัตรู ?

คือสถานที่ขายของ ?

คือแหล่งเก็บคะแนน ?

คือโอกาสใหม่ ๆ ในการโฆษณาองค์กร ?

คือที่ใหม่ ๆ ในการเผยแพร่ลัทธิแปลก ๆ ?

คือลานสาธารณะสำหรับการพูดคุย ?

คือเวทีแถลงจุดยืน ?

ฯลฯ

 . 

 


ในวันเกิด คำถามเหล่านี้ ไม่ใช่เพื่อตอบผู้อื่น แต่เพื่อตอบตัวเอง

 

ให้เกียรติเจ้าของวันเกิด ลองถามตัวเอง อย่างที่เจ้าของวันเกิดพึงกระทำ

 

 

  เราได้หยุดถามตัวเองแล้วหรือไม่ ว่าสำหรับตัวเราเองแล้ว gotoknow คืออะไร ?

 

คำสำคัญ (Tags): #aar-gotoknow
หมายเลขบันทึก: 185952เขียนเมื่อ 3 มิถุนายน 2008 15:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม 2012 20:45 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

So...is today your birthday?....Happy Birthday ka.

Sorry,something has happened to my note book,so I can't type in Thai.

สวัสดีครับ พี่ P  Sasinanda

  • ไม่ใช่วันเกิดผมครับ
  • แต่เป็น AAR ของ 3 ปี gotoknow ครับ
  • เห็นช่วงนี้ มีคนบ่น "เบื่อ ๆ อยาก ๆ" ก็เลย AAR ซะหน่อย พอให้หายเบื่อ (หรือ หายอยาก ตามแต่กรณี)

อาจารย์คะ เป็นคำถาม ที่น่าตอบค่ะ พอดีอยู่ข้างนอก ไม่ค่อยสะดวก...ที่จะพิมพ์ยาวๆ...แต่เข้ามา บอกว่า เป็นบันทึกที่ถุกใจค่ะ...

สวัสดีครับอาจารย์..

เพลงที่ร้องว่า ดูดู๊ดู ดูเธอทำ ทำใมถึงทำกับฉันได้?

นี่ก็เป็นคำถามนะครับอาจารย์ :(

สวัสดีค่ะ อ.วิบุล

เบิร์ดมายิ้มกับคำถาม เราได้หยุดถามตัวเองแล้วหรือไม่ ว่าสำหรับตัวเราเองแล้ว gotoknow คืออะไร ?...

และคิดเรื่อยเปื่อยในใจต่อไปอีกว่า นอกจากจะถามตัวเองว่า gotoknow คืออะไรแล้ว...น่าจะมีอีกคำถามคือเราทำสิ่งใดให้ gotoknow ^ ^

นอกจากนี้ยังมีคำถามที่สำคัญรอคำตอบจากอาจารย์อีกหนึ่งคำถามคือ อ.กินขนมหมดทุกถุงหรือยังคะ? เพราะกำลังรอโภชนวิจารณ์อยู่ค่ะ อิ อิ อิ

เข้ามาป่วนด้วยความคิดทึ้ง คิดถึงค่ะ...........

สวัสดีครับ

ตัวหนังสือสวยครับ ;)

สวัสดีค่ะอาจารย์

เห็นทีว่าคำถามร่วมแลกเปลี่ยนข้อต่อไปจะถูกจุดประกายจากอาจารย์และคุณเบิร์ด ค่ะ

แม้ว่าจะอาศัยใต้ใบบุญ โกทูโนวได้ไม่นานนัก แต่ก็อดตั้งคำถามให้ตัวเองตามที่อาจารย์เขียนเหมือนกันค่ะ

เราได้หยุดถามตัวเองแล้วหรือไม่ ว่าสำหรับตัวเราเองแล้ว gotoknow คืออะไร ?...

เราทำสิ่งใดให้ gotoknow

แต่ตอนนี้ยังไม่มีอะไรแว๊บเข้ามาเลย ^ ^

P กวิน

 

  • คือแหล่งสมานแผลใจ ?

 

คุณ P  หนุ่ย

 

  • ยินดีครับ

 

 

อ้าว คุณ P  เบิร์ด !!!!! (<--ร้องเสียงหลง)

 

  • นึกว่าน้อยใจปิดบล็อกหนีซะแล้ว แหม หายจ๋อม ยังกะโดนปลาที่ไหนฮุบไปแน่ะ (<-เอ ผมเองก็ว่ามันฟังดูแปลก ๆ แฮะ ทำไมนึกถึงการตกปลาก็ไม่รู้) - โล่งอกไปที
  • โภชนาหารยังไม่หมดครับ ช่วงนี้ หน้าผลไม้ ต้องให้สิทธิผลไม้มาก่อน อย่างอื่นพักหมด เงาะ ทุเรียน มังคุด เฮ้อ มาพร้อมกัน ไม่กินไม่ได้ เดี๋ยวชาวสวนจะเดือดร้อน ลำบากต้องไปหาถนนว่าง ๆ เทกองอีกหล่าว (เหตุผลดีเนาะครับ)
  • ขนมแนวนี้ สอนจรเข้ให้กินหวาน เกรงว่า ต่อมรับรส ไว้ใจไม่ได้ ไม่กล้าโภชนวิจารณ์ครับ ไม่ใช่แนวประจำ (<-ถ้าเป็นของเผ็ด อาจ พอไหว พอไหว) แต่ก็รู้สึกว่า รสต่างออกไปจากแถวนู้น ต่างยังไง บรรยายไม่ถูก แต่ก็โอนะ
  • เรื่องถามตัวเอง คิดว่ามีคำตอบ แต่คงไม่ตอบให้ใครฟังครับ แต่ทำให้ดู จะเห็น-จะไม่เห็น ไม่ใช่เรื่องสำคัญ...

 


  • ไม่ค่อยเจอเลยนะครับ
  • เอ หรือผมไม่ค่อยได้อ่านบล็อก ?

P ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี

  • คำถามนี้ ลูกชิ้น เคยตั้งคำถามว่า อยากให้ G2K เป็นอย่างไร ? มานานพอควร อย่างที่คุณ P Conductor  ว่าไว้
  • แต่สิ่งมีชีวิตจะมีการปรับตัวไปตลอด G2K ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น สิ่งที่เคยเป็น อาจไม่ได้เป็นต่อไป หรืออาจเป็นเหมือนเดิม ล้วนต้องทบทวนสถานะล่าสุดเป็นระยะ ใครที่เคยอ่านสถาบันสถาปนาของอาซิมอฟ น่าจะนึกออก ว่าของแบบนี้ อาจหักมุมได้ เพียงแต่จะโดยรู้ตัวหรือไม่เท่านั้น
  • แต่ผมเห็นว่า คนที่อยู่ในนี้สักพัก พอจะมีข้อสรุปในใจอยู่คร่าว ๆ กันอยู่ก่อนแล้ว เพียงแต่อาจลืม หรืออาจเลือนไปจากเดิม เพราะสถานการณ์พาไป มีเรื่องโน้นเรื่องนี้เข้ามาตลอด บางทีก็อาจมีมุมมองต่อ G2K ที่เปลี่ยนไป ซึ่งไม่แปลก เพียงแต่ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็น่าจะเป็นการเลือกกระทำแบบรู้ตัว มากกว่าการไหลไปตามสถานการณ์แบบไม่รู้ตัวครับ
  • สวัสดีครับอาจารย์
  • วันหนึ่งพุทธองค์ ชูดอกบัวในท่านกลางหมู่สงฆ์มิมีใครเข้าใจปริศนาธรรม ของพระองค์มีแต่พระมหากัสสปะ ยิ้มน้อยๆ พระองค์จึงมอบดอกบัวให้
  • สังคม G2K แค่สมาชิกท่านหนึ่ง ชู (ภาษา)ดอกไม้ ให้ปรากฎ  สมาชิกอีกท่านเมื่อ เห็น (ภาษา)ดอกไม้ ก็อมยิ้ม (เป็นอันรู้กัน)
  • คือแหล่งสมานแผลใจ ? ฮาๆเอิ๊ก ถ้างั้นผมมาถูกที่แล้ว

 

P  กวิน

M05 

สิ่งที่แสวงหา ที่แท้คือสิ่งใด ?

 

คือแจกัน คือนาฬิกาทราย คือลูกศร(หัวหกก้นขวิด)คือรูกุญแจ..คือ...

  • สวัสดีครับอาจารย์..
  • เจ้าของ คคห. ที่ 14 ชิงตอบไปซะและ
  • แสวงหานาฬิกาทราย (เวลาในขวดแก้ว!!! ใสปิ๊งๆ)  
  • เมื่อหมดเวลาในขวดแก้ว (เวลาแห่งความสุข)  เพียงคว่ำนาฬิกาทราย เวลาในขวดแก้ว (เวลาแห่งความสุข) นั้นก็ กลับมาไหลริน อีกครั้งครา

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท