เมื่อวันที่ 15-16 สิงหาคม ผู้เขียนเดินทางไปที่จังหวัดกำแพงเพชร กลุ่มพวกเราไปช่วยคุณครูจำนวน 140 ท่านในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรีเขต 1 ทำบล็อกกัน
ตอนเลิกการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เหมือนจะหมดแรงเพราะใช้พลังค่อนข้างมาก คุณครูเข้ามาเต็มห้องอ่านได้จากบันทึกนี้ของพี่สิงห์ป่าสักและบันทึกนี้ของน้องครูมิม
พี่สิงห์ป่าสักพาไปเที่ยวที่ป่าผสมผสาน ที่เรียกป่าผสมผสานเพราะมีต้นไม้หลายชนิด(ไม่เสียแรงที่พวกเราเป็นลูกศิษย์ครูบา) เห็นป่าบ้านพี่สิงห์ป่าสักทำให้คิดถึง ลุงเคียง คงแก้วที่จังหวัดพัทลุง เกือบ 9 ปีมาแล้วที่ผู้เขียนไปเยี่ยมท่าน เอใครอยู่ทางใต้รู้จักไหมครับ…
พี่สิงห์ป่าสักและน้องไผ่
น้องไผ่มัคคุเทศก์นำทาง
ผู้เขียนไม่ได้พบน้องไผ่นานมาก น้องไผ่สูงขึ้นมากกว่าเดิม น้องไผ่อาสาพาเที่ยวป่าผสมผสาน เข้าไปในป่าผสมผสานมีทั้งสวนมะม่วง ลำไย เงาะ แต่ที่ทึ่งคือ ผู้เขียนพบไก่ป่า พี่สิงห์ป่าสักและน้องไผ่บอกว่า บางทีจะมีกระต่ายป่ามาให้เห็นด้วย
สวนมะม่วง
โดยส่วนตัวแล้วผู้เขียนชอบต้นไผ่ แต่ที่พบในป่าผสมผสานบ้านพี่สิงห์ป่าสักเห็นมีต้นหวายด้วย
ต้นนี้ไผ่หวาน
กอหวายใหญ่มากๆๆ
ต้นงิ้ว
สภาพของสวนไผ่ มีที่ให้น้ำในฤดูแล้งด้วย
ผู้เขียนคิดว่า พี่สิงห์ป่าสักเลี้ยงน้องไผ่แบบนี้ดีมากๆๆเพราะน้องไผ่ได้อยู่กับธรรมชาติ ได้เรียนรู้หลายๆๆอย่างจากธรรมชาติ ผู้เขียนถามน้องไผ่ว่าอยากเป็นอะไร น้องไผ่บอกว่าอยากเป็นเกษตรหรือสัตว์แพทย์ ลองไปถามเด็กๆๆแถวบ้านเรา เด็กผู้ชายส่วนใหญ่อยากเป็นทหารหรือไม่ก็ตำรวจ
มาเฉลยว่าทำไมคนถึงรู้จักชื่อผู้เขียน ดูภาพเอาเองนะครับ พี่ครูแสงจันทร์ทำให้ ขอบคุณพี่ครูแสงจันทร์มากๆครับ (กลัวพี่ครูจะใส่บ้านเลขที่ให้ด้วย เดี๋ยวคนตามมาถูก…ฮ่าๆๆ)
ขอบคุณพี่ครูแสงจันทร์สำหรับป้ายชื่อ
ขอบคุณ น้องไผ่ พี่สิงห์ป่าสักและครอบครัวที่พาผู้เขียนไปเที่ยวป่าผสมผสาน ไม่ผิดหวังจริงๆๆ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
รบกวน check mail again
thanks ka
ขอบคุณน้อง wan mail มาแล้ว จะรีบตอบครับ ขอบคุณครับ
เห็นต้นงิ้วแล้วนึกถึง นิราศภูเขาทอง ของท่านสุนทรภู่นะครับ เห็นแล้วก็อยากปลูกไว้ที่บ้านสักต้น เพื่อเป็น พฤกษานุสติ
ถึงบ้านงิ้วเห็นแต่ งิ้วละลิ่วสูง ไม่มีฝูงสัตว์สิงกิ่งพฤกษา
ด้วยหนามดกรกดาษระดะตา นึกก็น่ากลัวหนามขามขามใจ
งิ้วนรกสิบหกองคุลีแหลม ดังขวากแซมเสี้ยมแซกแตกไสว
ใครทำชู้คู่ท่านครั้นบรรลัย ก็ต้องไปปีนต้นน่าขนพอง
เราเกิดมาอายุเพียงนี้แล้ว ยังคลาดแคล้วครองตัวไม่มัวหมอง
ทุกวันนี้วิปริตผิดทำนอง เจียนจะต้องปีนบ้างหรืออย่างไรฯ
สวนป่าคุณสิงห์ป่าสักสวยมาก น่าจัดเฮฮาศาสตร์ อิอิ
ถึงเฉลยแล้วก็ยังไม่เข้าใจค่ะ ว่าทำไมคนถึงรู้จักชื่อผู้เขียน (อ.ขจิต) หมายความว่าน้องมีป้ายชื่อแขวนติดตัว หรอค่ะ.... งง งง อิอิ
จริงๆแล้วพี่คิดว่า ที่รู้จักเยอะเป็นเพราะความมีน้ำใจ และเสียสละเพื่อช่วยเหลือและให้กำลังผู้คนของ อ.ขจิต ตะหาก....
สวัสดีคะ อาจารย์
นี่น้องชายเดินทางไปถึงกำแพงเพชร ไหง ช่วยครูสุพรรณบุรี เขต 1 ทำบล็อก ติดใจชาวสุพรรณฯล่ะซิ เดินใกล้ต้นงิ้วรึเปล่า เห็นหนามมันมั๊ย อ่ะ..ล้อเล่นนะ น่ากลัวจะหลงป่า บ้านท่านสิงห์ป่าสักจัง ต้นไม้เยอะ
สีเขียวทให้เราสบายตาและสบายใจ
ถ้าได้อยู่กับธรรมชาติ ดูแล้วมีความสุขน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขนาดเห็นแค่ภาพยังชอบเลยค่ะ
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นหวายเลยค่ะ
นานๆมากแล้วที่ไม่เห็น
แสดงว่าสวนคงกว้างมากๆเลยสิค่ะ..
มาเที่ยวด้วยคนครับ อ.ขจิต
สวัสดียามเย็นครับ
อยากได้เด็ก ขาสั้นๆ ใส่กล่อง ผูกโบว์แดง ไขลานได้ด้วยนะ จะจัดให้มั๊ยล่ะ +555+
จะเอาอะไรมาฝากเหรอ ไม่ต้องเลย..แค่ตัว.ก็ไปให้สะดวกเถอะ..วิ่งรอกยังกะดารานั่นเชียว
สวัสดีครับ
+ หวัดดีค่ะ...น้องขจิต
+ มาเที่ยวสวนป่าผสมผสานของท่านสิงห์ป่าสักด้วยคนค่ะ
+ ดูแล้วสดชื่น ร่มรื่น สบายใจ จังเลยค่ะ....
+ " ไม่ใช่แฟนใครถึงมีป้ายแขวนคอ " ใช่แน่น้องขจิต
+ " แฟนใครไม่มีป้ายแขวนคอ" ไม่ใช่น้องขจิต
+ อิ อิ...
สวัสดีตอนค่ำๆ ค่ะอาจารย์ ได้เที่ยวอีกแล้ว อิจฉาจังเลย .... ธรรมชาติคือสิ่งที่มีคุณค่า ต้องรักษาไว้ขอบคุณน้องไผ่ที่โตขึ้นจะเป็นเกษตรกร .... ว่าแต่ ใครๆก็รู้จัก อ.ขจิต แต่พอลล่าไม่รู้จักเลยค่ะ อิอิ อยากเห็นตัวเป็นๆ จังเร้ยยยยย
เข้ามาดูอ.ขจิต ไปเที่ยว
แวะมาดูป่า กับ น้องไผ่ค่ะ
สงสัยว่า...เจ้าของบล็อก เกิดวันศุกร์แหง๋แก๋
ชอบใส่เสื้อสีฟ้าบ่อยๆ :) :)
มีความสุขในการทำงานนะคะ
ขอบคุณครูสายธาร เกิดวันอาทิตย์ครับ สีฟ้า เป็นสีเสื้อที่ต้องใส่ อิอิๆเหมือนถูกบังคับ
ตามมาขอบคุณค่ะ
ใครไม่รู้จักน้องขจิต..เชยยยยย
อิๆ
อ.ขจิตมิตรรัก ชอบต้นไผ่ ฮิฮิ แวะเอาไปอะไรไปซ่อนไว้หรือเปล่า ฮิฮิ
ดีนะครับ นึกว่าชอบต้นงิ้วด้วย ไม่รู้ว่าตอนไปชมสวนได้ลองปีนบ้างหรือเปล่า ฮิฮิฮิ
ไม่เห็นอวดรูปตอนปีนต้นงิ้ว 555
สวนวนเกษตรของพ่อน้องไผ่สมบูรณ์เพียบพร้อมดีจิงๆครับ
ต้นนี้เป็นต้นยางนาที่ขึ้นตามธรรมชาติครับ