มาแหย่ อาจารย์ ผ่านบันทึก คุณคนไม่มีราก ครับ
เมื่อวันที่ 7-9 สิงหาคมผู้เขียนอยู่ที่โรงเรียนบ้านควนเสม็ด อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา สงขลา ตอนเดินทางไปผ่านสวนยางแบบนี้สวยมากๆๆ แต่ตอนกลับ น่ากลัวเหมือนกันนะครับ แต่คิดบวกว่าแสงและเงาสวยก็แล้วกัน (คิดปลอบใจตัวเองน่าดู ฮ่าๆๆ)
ตอนอยู่ที่โรงเรียนบ้านควนเสม็ด พ่อครัวอายุประมาณ 84 ปี ในภาพคือคนกลางครับ เอาเหนียวชัก มาให้พวกเรา ผู้เขียนคิดว่าเป็นข้าวหลามธรรมดาเลยไม่ได้สนใจ
แต่พี่ครูแอนและครูอ๋อย สาธิตให้ดูตอนมาถึงที่พักแล้ว ปรากฏว่าเป็นเหนียวชัก เหมือนข้าวหลามธรรมดา แต่ตอนกินไม่ต้องผ่ากระบอกไม้ไผ่ เนื่องจากสามารถชักใบไม้ที่ห่อข้าวเหนียวออกมาได้เลย
ผู้เขียนสารภาพว่า อยู่สงขลาตั้ง 4 ปี แต่เพิ่งเคยเห็นใบยีเร็ด เป็นเพราะเป็นต้นไม้ในท้องถิ่นหรืออย่างไรไม่ทราบ ใบเหมือนพืชตระกูล ข่า เมื่อเอาไปทำเหนียวชักแล้ว ข้าวเหนียวไม่ติดใบ
ผู้เขียนได้ถามครูอ๋อย ของเราเล่าให้ฟังว่า สมัยก่อนชาวบ้านเดินทางออกมาจากชุมชนลำบาก เมื่อเดินทางไปไหนไกลๆก็ทำเหนียวชักกันสำหรับไปกินกลางทาง
ผู้เขียนพบว่าการเดินทาง ทำให้เกิดการเรียนรู้เรื่องต่างๆๆในชุมชนได้ดี ถ้าบ้านเราทำระบบการศึกษาให้เด็กๆๆได้ศึกษาเรื่องในท้องถิ่น เรื่องใกล้ตัว นักเรียนคงมีความสุขมากกว่าการเรียนรู้ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆๆ(ทั้งความคิดและประสบการณ์ จบออกมาแล้วก็ทำอะไรไม่เป็น แถมเจอระบบเข้ามหาวิทยาลัยแบบมหาโหดอีก…) ผู้เขียนเลยสรุปเอาเองว่า การเดินทางคือการเรียนรู้ … ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน…
ขอบคุณพ่อครัวที่นำเหนียวหลามมาให้ ขอบคุณพี่ครูแอน ครูอ๋อยที่ช่วยอธิบายข้อมูล
สวัสดี ครับ อาจารย์ขจิต
บันทึกนี้ น่ารัก นะครับ
มาช่วยฉายแสง...ให้ความงามปรากฏ
ชอบมากครับ ความเป็นคนที่อารมณ์ ดี สื่อถึงตัวอักษร และภาพได้อย่างมากมายนัก
อย่างนี้ ต้องมอบรางวัลเพิ่ม อีก 1 รางวัล
รางวัลแด่คนช่างฝัน....ขอให้ฝันของอาจารย์เป็นจริงเสมอ
มาส่งยิ้มให้ ครับ
ดีจังได้รู้จักเหนียวชักจ้า อร่อยเหมือนข้าวหลามหนองมน ม้ยคะ หาในเน็ตม่ายพบเหมือนกันจ้ะ
โรงเรียนอุตรดิตถ์แวะมาชมเหนียวชักด้วยครับท่านขจิต
ที่ลับแล (อุตรดิตถ์) มีข้าวแคบ บางคนเรียกว่าปิซซ่า(ลาว)
ปัจจุบันมีหลากหลายรส สีใสๆ คนอุตรดิตถ์ชอบพกไปกินเล่น (คนไม่รู้นึกว่ากินพลาสติก)
คนถิ่นเขาจะเอาข้าวเหนียวร้อนๆพร้อมกับข้าวใส่บนข้าวแคบ และพันเป็นแท่ง (พกพาไปได้ทุกสถานที่) เจอไป 2 -3 แท่งอิ่มตื้อเลยครับ
มีหลายคนมาลับแลแล้วติดใจข้าวพันผัก (เหมือนข้าวแคบสด) แต่ใส่ผ้กนานาชนิดหรือไข่ใส่ลงบนข้าวพันผัก)
11 - 12 ธันวาคม 2552 งานครบรอบ 100 ปีโรงเรียนอุตรดิตถ์
สวัสดีค่ะ ลุงขจิต
น่าทาน หอม ๆๆๆๆเหมือนข้าวหลาม รึปล่าวค่ะ
สบายดี เน้อเจ้า
..ความสุขในการเรียนรู้เรื่องใกล้ตัวท้องถิ่นมีมากกว่าการเรียนรู้ในห้องเรียนสี่เหลี่ยมแคบๆ(ความคิดประสพการณ์ระบบมาหาวิทยาลัยมหาโหด)..ขมวดไว้ถูกใจยายธีจริงๆ...การเรียนรู้คือการเดินทาง..(มีคำถามว่าเราจะแหกระบบนี้ได้อย่างไร..ทางเดินนั้นมีแต่ตอและเสี้ยนหนามทั้งนั้น..เดินลำบากนะ..ยิ่งแก่ๆอย่างยายธีไม่มีไม้เท้าพยุงด้วย..หงายหลังไม่เป็นท่าทุกที..อิอิ..)..เห็นข้าวหลามชื่อเรียกยากหยากกินแท้...สวัสดี..ยายธีจ้ะ
ได้ความรู้และยังน่ากินอีกด้วยค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะอ.ขจิต
เหนียวชัก อร่อยไหมคะ
(^___^)
ขอบคุณคนไม่มีราก รสมันเค็มๆๆไม่เหมือนข้าวเหนียวของเมืองกาญจน์หรือหนองมนครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมอาจารย์ค่ะ
อร่อยใช่ไหมค่ะอาจารย์ เหนียวชัก
ดูท่าก็รู้แล้วค่ะ
การเดินทางดูน่ากลัวและวังเวงนะค่ะ.....เสียว.....ใช่ไหมค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ไปเยี่ยม...เรื่องเล่าน่ารู้ของภาคใต้เรามีมากมาย..พี่ใหญ่ได้หนังสือของชาวเลมา 2-3 เล่ม..คิดว่าสักวันคงได้ไปเยี่ยมชมนานๆ
ยกมาให้อ.ขจิตค่ะ คุณแสงแห่งความดีไปแซวไว้ในบันทึกคนไม่มีราก...
มาแหย่ อาจารย์ ผ่านบันทึก คุณคนไม่มีราก ครับ
ดูน่ากินมากเลยครับ ผมอยู่หาดใหญ่มายี่สิบปีแล้วพึ่งเคยเห็นนี่ละครับ
น่าทานมาก ๆนะคะ เหลืองกรอบ มัน เห็นแล้วน้ำลายไหล
สวัสดีค่ะอาจารย์ เห็นแล้วรู้สึกหิวข้าวจัง อิอิ
แวะมาดู เหนียวชักครับ
สวัสดีครับ
ขอบคุณคนไม่มีราก เอารูปแฟนคุณแสงมาทำไมครับ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณอาจารย์ ดร.ธวัชชัย มากครับ ผมก็เพิ่งเคยเห็นครับ บ้านควนเสม็ด อยู่อำเภอสะเดา มีอะไรหลายอย่างน่าสนใจมากครับ
ขอบคุณน้องนา แหมมาก็หิวเลย
ขอบคุณน้องโย่ เคยเห็นไหมครับ
เหียวชัก ชื่อแปลกแต่มีที่มา
หน้าตาก็น่ารับประทานมากค่ะ
แต่พอพูดถึงระบบการรับนักศึกษาเข้ามหาวิทยาลัย หรือ แอดมิชชั่นแล้ว ในฐานะเป็นครูแนะแนวด้วย ก็...
ข้าวเหนียวกำลังจะติดคอค่ะ
ข้ามพี่ประกาย พี่ประกายได้รับหนังสือหรือยังครับ น่ากินจริงๆๆด้วยครับ
ขอบคุณพี่ครูอรวรรณมากครับ เหนียวชักครับ พูดถึงเรื่องเข้ามหาวิทยาลัยแล้วเศร้าครับ
ต้องการน้ำไหมครับ เห็นข้าวเหนียวติดคอ ฮ่าๆๆๆๆ
หวัดดีคับ อาจารย์ขจิต..
เหนียวชัก..ชักจะยังไงนะคับ..พอเห็นแล้วหิวเลยแหละคับ..
น่าทานที่สุดดดดดด...
สวัสดีครับอาจารย์ เวลาเอาออกมาตอนทานมีกลิ่นของใม้หรือเปล่าครับ แต่ข้าวหลามเป็นสิ่งที่ชอบอยู่แล้ว น่าทานจัง
ขอบคุณอาจารย์ชัยศิริมากครับ ไม่มีกลิ่นใบไม้ครับ มีแต่กลิ่นหอมของข้าวหลามครับ
ขอบพระคุณอาจารย์คับ..ได้รับเมล์เดียวนะคับ ที่มาจาก อนุบาลรัตนบุรี น่ะคับ..เป็นการทำเจลแอลกอฮอล์ แต่ดปรเจ็คนี้มีคนทำไปแล้วคับ ทำเจลล้างมือ ทำเทียนไข น้ำยาล้างจาน การบูรหอม เลยหมดไอเดียคับ..
ขอบคุณอาจารย์มากๆๆ คับ..
สวัสดีค่ะ คุณขจิตแวะมาเที่ยว ร.ร.บ้านควนเสม็ด ตอนเด็ก ๆเคยอยู่สงขลาเหมือนกัน แต่ไม่เคยเห็นใบยี่เร็ดเหมือนกันค่ะ
สิ่งดีๆมีคุณค่าที่สะท้อนภูมิปัญญาที่เปี่ยมทุกมิติ ไม่ว่าจะเรื่องทางเทคนิค(การทำเหนียวชัก ใช้ใบไม้ท้องถิ่น) และวัฒนธรรม วิถีชีวิต ยังมีมากมายในสังคมไทย เราจะเห็นว่าความรู้เหล่านี้มีรากจากท้องถิ่น ที่ทำให้เรามีความสามารถในการพึ่งตนเอง เป็นตัวของตัวเอง และเป็นส่วนหนึ่งกับธรรมชาติ
ขอบคุณมากค่ะที่จูงมือมาให้ได้ร่วมชื่นชม อยากได้ชิมจังเลย
ขอบคุณพี่นุชมากครับ จริงๆๆแล้วคิดว่าในหลายๆๆท้องถิ่นคงมีเรื่องแบบนี้อีกมาก แต่เรายังหากันไม่พบ อยากได้เรื่องแบบนี้อีกมากๆๆครับ พี่นุชสบายดีใช่ไหมครับ
หวัดดีครับอาจารย์ ตอนนี้ยังเล่นไม่เป็นเพลงครับ จับคอร์เป็นแล้ว ต้องรอฝึกจังหวะ การเปลี่ยนคอร์ดให้คล่องกว่านี้ก่อน
ขอบคุณอาจารย์นะครับ ที่เข้าไปแวะเยี่ยมบล็อกของผม
พอดีผมชอบร้องชอบฟังเพลงอยู่แล้ว พอมีงานมอบหมายรายวิชาเลยลงเรื่องนี้ซะเลย ๆได้ประโยชน์สองเด้งครับ ^^
มาบอกว่าได้รับ EMS แล้วนะคะ
อาจารย์ทำหน้าเวบสวยมาก ทำไง
ขอบคุณพี่ประกายที่แจ้งข่าว ครับ
ขอบคุณครูเดือน คุณครูอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเลยนะครับ เคยไปโรงเรียนคุณครูด้วย
ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่เล่าให้ฟังได้ความรู้ใหม่ค่ะพืชใก้ลตัวเราดีที่สุดไม่ได้ใส่สารและเทคโนสมัยใหม่นะค่ะ
คนใต้แท้ ๆ อย่างดิฉันก็ยังไม่เคยได้ยิน และไม่เคยเห็นเลย นับว่าอาจารย์ได้รับสิ่งวิเศษสุดแล้วนะคะ เพราะข้าวเหนียวชักไม่มีขายตามท้องตลาดค่ะ
อาหารที่โรงเรียนคงอร่อย
จะหาโอกาสไปทานนะคะ