ผู้เขียนหายไปนานเลยครับงานยุ่งๆๆ ผู้อ่านหลงมาอ่านอาจเสียใจเล็กน้อยใช่ไหม ที่ไม่ใช่งานแต่งงานของผู้เขียน(ฮ่าๆๆ) น้องเล็กที่บ้านไร่พนมทวนแต่งงงาน เลยช่วยที่บ้านจัดงานไม่ได้เปิดคอมพิวเตอร์นานมาก
การเตรียมงานแต่งงานก็ไม่ธรรมดา เริ่มตั้งแต่ไปยืมจาน ช้อน โต๊ะหมู่บูชาที่วัด เสื่อ อาสนะที่วัด ที่น่าดีใจคือชาวบ้านในระแวกบ้านมาช่วยงานดีมากๆ มาช่วยทำขนมชั้น ทำวุ้น (ผู้เขียนเองช่วยน้องผูกผ้า ผ่ามะพร้าว ขุดมะพร้าว ล้างจานหลายร้อยใบ จัดโต๊ะ ยกของ ฯลฯ ไม่รู้ว่าทำอะไรบ้างเหนื่อยมากๆๆ )
ชาวบ้านบอกว่าผู้เขียนเป็นกันเองกับชาวบ้านดี ไม่คิดว่าจะเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ผู้เขียนเลยแซวบรรดา ป้าๆยายๆเหล่าแม่ครัวที่มาช่วยงาน ส่วนใหญ่รุ่นแม่ รุ่นป้า รุ่นยายทั้งนั้น
ตอนเจ้าบ่าวยกขบวนขันหมากมา มีการกั้นประตูด้วย ที่แปลกไปคือมีการใช้ไม้ไผ่กั้นก่อน หลังจากนั้นถึงเป็นประตูเงิน ประตูทอง การตักบาตรของผู้บ่าวสาว
ตอนกลางคืน มีงานเลี้ยง เพื่อนเจ้าบ่าว เจ้าสาวมาเต็มงานเลย ปรากฏว่าผู้เขียนได้รับหน้าที่เป็นพิธีกร ( ปกติเคยเป็นพิธีกรในงานที่โรงแรม หรือเป็นวิทยากรกระบวนการแต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เป็นเวทีในที่โล่งๆๆ ใครจะแต่งงานจะเชิญผู้เขียนเป็นพิธีกร เชิญเลยนะครับ ฮา) พอผู้เขียนขึ้นเวที มีคนแซวว่า อ้าวคนล้างจาน (ฮ่าๆ)
Mr. หวาง ชาวไต้หวันเจ้านายเจ้าสาวอวยพรเป็นภาษาอังกฤษผู้เขียนเลยแปลเป็นภาษาไทย
ผู้เขียนพบลูกศิษย์ (ผู้ชายคนทางซ้ายมือ)ที่เคยสอนสมัยมัธยมศึกษาเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว โอโหลูกศิษย์โตๆๆกันแล้ว (ครูจะแก่ขนาดไหน ฮา)
เพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวและบรรดาญาติๆมากันเต็มสนามเลย
กลับมาตอนเจ้าบ่าวยกขันหมากมา ผู้เขียนสะดุดภาพนี้เป็นหินลับมีดและอีกอย่างดูเหมือนจะเป็นหญ้าแพรก ใครทราบบ้างครับว่า เขาเอามาทำอะไร ผู้เขียนเพิ่งเคยเห็นครั้งแรก เอหรือเป็นประเพณีเฉพาะท้องถิ่น ใครพอจะตอบได้บ้างครับ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน…
สวัสดีค่ะ
อ้าว คิดว่าไปแต่งงาน แบบวิวาห์เหาะ (ก็แหม ไม่มีเกริ่นอะไรเยย) หายเข้ากลีบเมฆไปนานๆๆ
เชื่อแล้วว่าท๋านพี่ขวัญใจแม่ยก หนุ่มน้อยสาวใหญ่จริงๆเล้ย ;) ดูแต่ละคนหัวเราะฮาซะแบบ * ๕ ๕
แขกมาเยอะมากมาย ยกกันมาทั้งหมู่บ้านเลยไหมคะเนี่ย พิธีกรเหมือนอยู่ในงานวัดเลย ค่า ;)
ตกใจ..นึกว่าอ.ขจิตไปแต่งงาน
ฮามากนะ ที่คนล้างจานกลายไปเป็นพิธีกร
(อ.จะไปถึงหนองคายวันไหนคะ)
สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต
เทียนน้อยก็นึกว่าอาจารย์แต่งเองซะอีก...
เง้อ...งานแต่งที่ใด...เป็นได้แค่แขกรับเชิญ....อยากแต่งกับเค้าเหลือเกิน.....อิอิอิ
อาจารย์สบายดีนะคะ....ภาพงานแต่ง...บรรยากาศดูชื่นมื่น...มีความสุขดีจังค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะ อ. ขจิต
ขอบคุณท่านอาจารย์หมอ JJ มากครับ ข้าวหมูแดงน่ากินมากๆๆ
ขอบคุณครูเทียนน้อย อ้าวมาตอกย้ำ ฮ่าๆๆ งานผ่านไปได้ด้วยดี แต่เหนื่อยมากๆๆ ทางขอนแก่นฝนตกไหมครับ
มางานแต่งตามคำชวนค่า
เมื่อวานก็เพิ่งไปงานแต่งของน้องหมอที่ รพ.คำเขื่อนแก้วมา อันนั้นงานใหญ่โตหรูหราจัดในโรงแรมใหญ่
วันนี้เลยมาเที่ยวชมงานแต่งแบบพนมทวนบ้าง ดูบรรยากาศอบอุ่น ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสดีค่ะ
ได้รับเชิญไปหลายงานแล้ว อาจารย์สำรวจหรือยังคะว่าเวลาจะแต่งงานเค้าต้องเตรียมอะไรบ้าง เวลาอาจารย์แต่งเองจริงๆ จะได้ไม่ยุ่ง...
เอ...ว่าแต่อีกนานมั้ยเนี่ย??? อิอิ
ก๊ากคุณหมอดาว มีแซวนะครับ แหมๆๆๆ ท่าทางจะนานอย่างคุณหมอว่า ว่าแต่คุณหมอจะแต่งเมื่อไร กรุณาบอกล่วงหน้าจะได้ตัดชุดทัน ฮ่าๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต กลับมาให้หายคิดถึงแล้ว
นึกเห็นบรรยากาศแบบแถวบ้านเลยค่ะ ที่งานแต่งเข้าไม่ใช้บริการของโรงแรม เหนื่อยมากแต่ซึ้งและจำได้แม่นยำ ส่วนงานแต่งของหนูเป็นแบบลูกผสม งานกลางวันก็จะยุ่งๆแบบนี้ค่ะใช้บริการของญาติๆ(เขาอยากทำ) แต่งานกลางคืนอาศัยบริการของโรงแรม
หินลับมีดเคยได้ยินนะคะ แต่ไม่ค่อยแน่ใจ ส่วนหญ้าแพรก จะเหมือน "ไหว้ครู" หรือเปล่าไม่รู้นะคะ เดาทั้งนั้นเลยค่ะ
ดีใจจังเลยค่ะ ที่โถใบนั้นกลับไปบ้านไร่พนมทวนด้วย
เมื่อไหร่หนอจะได้ไปร่วมงานของอาจารย์แบบนี้บ้าง ถ้างานของอาจารย์สงสัยต้องเป็นสนามฟุตบอลเลยนะคะ จะได้เก็บแขกได้หมด อิอิ
มีความสุขมากๆนะคะอาจารย์
สวัสดีครับ อาจารย์
ไปงานแต่งมา(อิอิอิ)บอกว่าไม่ใช้งานแต่งของผู้เขียน ยังไม่สายครับอาจารย์ถ้ายังไม่แต่งรับเลย....:-)) หวังว่าขวัญคงเป็นจริงสักวัน....ฮ้า...
ขอบคุณพี่ชูศรีมากครับ ปิดหมู่บ้านหรือปิดมหาวิทยาลัยจัดเลยดีไหมครับ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณพี่เดชา ฝันต้องเป็นจริงใช่ไหมครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เรื่องหินลับมีด กะ ใบตอง
วันงานฝ่ายเจ้าบ่าวจะจัดพานขวัญแห่ไปทำพิธีที่บ้านเจ้าสาวซึ่งประกอบด้วย บายศรีพร้อมของหวานและเหล้า 1 ขวด ฝ่ายเจ้าสาวก็จะเตรียมพานขวัญนี้ไว้เช่นเดียวกัน เมื่อได้ฤกษ์แล้วก็จะยกขบวนพานขวัญ โดยจะใช้ไม้กำพัน ซึ่งเป็นไม้สำหรับกรอด้าย ใช้หาบพานขวัญแทนไม้คาน เพราะเป็นเคล็ดว่าคู่บ่าวสาวจะรักใคร่กลมเกลียวกันเสมือนด้ายที่อยู่ในไม้กรอดังกล่าว ผู้ที่ทำหน้าที่หาบพานขวัญต้องเป็นคนโสดเหมือนกับเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาว
เมื่อถึงเรือนเจ้าสาวจะเป็นคนล้างเท้าให้เจ้าบ่าว ซึ่งจะมีที่พักเท้าเจ้าบ่าวเป็นหินลับมีดแล้วนำใบตองมาปูทับไว้อีกที เป็นประเพณีของคนท้องถิ่นที่นี่ค่ะ
เอ..ไม่ใช่คนพนมทวนหรอกค่ะ ^-^ แต่..แอบ! ไปsearch มาตอบเอารางวัลค่ะ
ตอบถูกรึเปล่า ก็ไม่รู้ค่ะ ไปsearch มา ได้ความแบบนี้ :)
Take care นะคะ
ครับ "ฝัน" นี่ต้องตามหาความจริง แต่"ขวัญ"นี้เป็นจริงได้เสมอครับ สำหรับเรื่องผู้หญิงดีๆฉลาดๆ...ฮ่าฮ่า...ขอให้ท่านโชคดี
มาตอบคำถาม และมาดูเฉลยค่ะ อ้ะ ครูพี่สายธารอยู่ชัยภูมิมาตอบไปแล้ว ;)
แหม กำลังจะเดาว่า หญ้าแพรกเหมือนวันไหว้ครู คงแบบประมาณว่า ให้เรียนรู้ กันและกัน อย่างไม่มีวันสิ้นสุด ส่วนหินลับมืด แปลกดี คิดว่าเตรียมไว้ให้เจ้าสาวใช้ เจ้าบ่าวเห็นจะได้ไม่คิดหือ อิ อิ ;)
จริงๆ คือคิดว่า หินลับมีด ให้ทั้งสองลับสมอง ประลองปัญญา หาเหตุผล มิใช้อารมณ์ ในการครองคู่
ฝากกลอนขออวยพรให้คู่บ่าวสาว มีความสุข เปี่ยมรักนิรันดร์ค่ะ สองเราเข้าใจ เต็มหัวใจให้เต็มร้อย
ปล. ว้า เสียดายจัง ท่านพี่ลงมาวันหยุด ปูชีพจรลงเท้าตั้งแต่ ๑ ถึง ๙ เลยค่ะ มางานท่านอัยการ?คะ
งานแต่งเมื่อไร...
เป็นได้แต่..พิธีกร..
เห็นแล้ว..คิดอยากเปลี่ยนหน้าที่บ้างมั๊ยล่ะ
มาแวะกินข้าว ของ อ.JJ จ้ะ
ไปล้างจานหาเงินแต่งงาน ก็ม่ายบอก ... อิอิ
*** รอล้างจานงานแต่งธเนศ แซ่ไหล อีกงานนะคะ
*** ส่วนน้องฟาง....เฮ้อ...ไม่มีความหวังแม้แต่ลางเลือน..วาดการ์ตูนไปวันๆจะเจอใครได้
*** ส่วนอาจารย์ขจืตก็คงต้องร้องเพลงนี้ไปเรื่อยๆนะคะ
**********
แค่แขกรับเชิญ – ไมค์ ภิรมย์พร
งานแต่งที่ใด เป็นได้ แค่แขกรับเชิญ
อยากแต่ง อย่างเขาเหลือเกิน ขัดเขินที่ยังไร้คู่
อวยพรบ่าวสาว หลายคราวแอบนึกอดสู ตัวเราไม่รู้ จะเจอเนื้อคู่วันไหน
สู้งานสร้างตัว หวังมี ครอบครัวสักวัน
ปัจจัยที่เขามีกัน ก็สรรหามาจนได้
บางทีสับสน ว่าทนทำไปทำไม
เพราะไม่มีใคร ปลงใจ มาเป็นเจ้าสาว ช่วยงานทุกคราว
ก็เหงาหัวใจทุกครั้ง ใกล้ความจริงบ้าง ก็คือนั่ง เป็นเพื่อนเจ้าบ่าว
รับของชำร่วย ไปเก็บกี่ชิ้นแล้วเรา แอบยิ้มกับเงา กี่หนาว ก็เฝ้าคอยหวัง
งานแต่งใครใคร เราได้ เป็นเกียรติทุกงาน
สิ่งที่เฝ้าหวังมานาน ก็คืองานของตัวเองบ้าง ขอมีชื่อตน พิมพ์บน บัตรเชิญสักครั้ง
มีสาวร่วมทาง หมอบรับ น้ำสังข์สักคน..
งานแต่งใครใคร เราได้ เป็นเกียรติทุกงาน สิ่งที่เฝ้าหวังมานาน ก็คืองาน ของตัวเองบ้าง ขอมีชื่อตน พิมพ์บน บัตรเชิญสักครั้ง มีสาวร่วมทาง หมอบรับ น้ำสังข์สักคน..
*** ร้องจบก็ขอให้พบรักเลยนะคะ...สู้ๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์..งานแต่งเมื่อใดเป็นได้แต่แขกรับเชิญ..เมื่อไหร่จะเปิดใจให้สาวๆคะ..คงสบายดีมีความสุขเห็นไกลๆค่ะ
แวะมาตอบปัญหาครับ
หินลับมีดก็ต้องนำมาลับมีดให้คม ส่วนคมแล้วจะเอาไปตัดอะไรก็แล้วแต่วิจารณญานของเจ้าสาวครับ 555
พี่ใหญ่ยินดีกับคู่บ่าวสาวด้วยค่ะ และมาขอบคุณแทนน้องเซ้ง+น้องนลินที่อ.ขจิตแวะไปอวยพร..รุ่นหลังแซงหน้ากันไปแล้วนะคะ..
สวัสดีค่ะน้องอาจารย์ขจิต
ป๋าคะ ตอนแต่งไม่มีแบบนี้ อิอิ
สบายดีค่ะ
* ใช่เลย หลงดีใจ คิดว่า อาจารย์ขจิตแต่งงาน...ฮิ ฮิ เจ้าบ่าว เจ้าสาวน่ารักมากๆ เมื่อไหร่จะถึงคิวกามนิตหนุ่มน๊า!!!
* ดีแล้วค่ะ ที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงเตียมงานนี้เป็นตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน๊อต.... ฝึกไว้ เวลาตัวเองแต่งจะได้คล่องปื๊ด คล่องป์ด....
* ขอบคุณที่ไปส่งข่าว ว่า ยังไม่แต่ง ฮา.... เพราครูใจดี ก็ไม่อยู่บ้าง 5 วันแน่ะ..
* ประมาณพฤษภา คงได้ไปแถวๆ นั้น.... แต่น้องนุ๊กคงไม่ได้ไป เพราะเขาหอพักที่ มช. 18 พค.ค่ะ.. เจอน้องเนคนเดียวพอแล้ว..นะจ๊ะ
* คิดถึงนะจ๊ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
บรรยากาศงานแต่งงานดีชื่นมื่นจังเลยนะคะ
เห็นขนมแล้วอยากกิน สีสันน่ารับประทานจัง
อ่่านแล้วนึกถึงงานแต่งงานที่บ้านเมื่อก่อน มีการไปยืมข้าวของเครื่องใช้จากวัดแบบนี้ ผมก็เคยช่วยเตรียมข้าวของจนเหนื่อยมากเหมือนกัน ต้องใช้แม่ครัวทำขนมกันเยอะแยะ
แต่งานแบบนี้ไม่มีนานแล้ว เพราะระยะหลัง หลาน ๆ เขาไปแต่งงานกันที่โรงแรม หรืออย่างน้อยก็โต๊ะจีนครับอาจารย์ กลายเป็นวัฒนธรรมแบบใหม่ไป
"ครูใจดี คงไปเชียงใหม่หายวันค่ะ" แก้ๆๆๆ"คงไปเชียงใหม่หลายวัน ก็ได้" ฮา...
สวัสดีค่ะ..คุณขจิต
เอ้า ! ไม่ใช่งานของน้องขจิตหรือคะ โอโห ถึงกับซ้อมไว้เชียว งานตนเองไม่พลาดแน่ๆ เพราะจัดที่โรงแรมใช่ไหมคะ เห็นบรรยากาศการจัดงานที่บ้าน ถึงจะยุ่งยาก แต่ สว.(สูงวัยทั้งหลาย)ได้แสดงฝีมือและความสามารถเต็มที่ และผู้ที่บริหารงาน บางครั้งต้องอยู่แผนกล้างจาน 555555 แถมเป็นพิธีกรด้วย 55555 ไปหละ
-แต่งเมื่อไหร่ บอก พี่สุ อาสาจะช่วยล้างจานให้ 555555 มากไปพี่สุ ก็พี่สุจะบอกว่า อาจจะไม่ได้ล้างจานนะซิ เพราะน้องไม่แต่ง แล้วจะให้พี่สุรอจนแก่แล้วถึงแต่ง แล้วพี่สุถึงจะได้ล้างจาน ใช่ไหมจ๊ะ555555 ไปหละอีกที
รอแต่งงานอยู่นะ
ขอบอก..
ทีแรกพี่คิดว่างานแต่งงานของผู้เขียน(ฮ่าๆๆ) ถ้าไม่อ่านประโยคในวงเล็บ
ถ้างานแต่งงานของน้องอาจารย์ พี่ต้องไปช่วย..อาจล้างจานกับพี่สุ เผลอๆ ชวนพ่อค้าแม่ค้าไปด้วย อิอิ ช่วยทำกับข้าว
พี่ก็ไปงานแต่งของน้องสาวที่ภาคใต้มา ธรรมเนียมท้องถิ่นก็ต่างกันค่ะ
ทางใต้ไม่ค่อยมีพิธีรดน้ำสังข์ พิธีเป็นแบบจีนปนไทยบอกไม่ถูก ต่างกับภาคกลาง
อย่างหินลับมีด หญ้าแพรก ก็ไม่เคยเห็นที่ไหน อยากรู้เหมือนกัน
แต่บรรยากาศงานแต่งที่บ้านก็ดูเหมือน ๆ กัน
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
หินลับมีด หญ้าแพรก มันเป็นเลศนัยค่ะ ประมาณว่าเจ้าบ่าวคุณต้องหนักแน่น
มั่นคง อดทน(ถูกโขกสับอิๆๆๆ) หญ้าแพรก เผื่อแผ่ มีเมตตา ค้ำจุณ เกื้อหนุนฝ่ายภรรยา
(สองอย่างนี้จะถูกจัดวางไว้ที่บันไดทางขึ้นหรือประตูก่อนเข้าบ้านเจ้าสาว)
พิธีช่วงนี้ พอแห่เจ้าบ่าวมาถึง เจ้าบ่าวจะขึ้นเหยีบบนก้อนหิน (มีบทพูดบ้าง)
เด็กฝ่ายเจ้าสาวจะนำน้ำหอมมาล้างที่เท้าให้เจ้าบ่าว
เชื่อว่าล้างสิ่งไม่ดีออกให้หมด (เจ้าบ่าวอย่าลืมแจกซองนะคะ)
ขั้นตอนนี้สมัยเด็กชอบมาก(ก็ได้ตังค์เนาะ)
อย่าบอกนะคะว่าที่สนใจจะสละโสด อิๆๆๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ ท่านอ.ขจิต
ขอบคุณพี่ครูใจดี สเต็กอร่อยแน่ๆๆเลยใช่ไหมครับ ไปปฎิบัติธรรมมาจิตใจแจ่มใสนะครับ
เพิ่งรู้ว่าท่านพี่ขาหญ่ายยเราชอบดูปลากินขนมปัง คิดว่าจะชอบปลากินขนมหวานอีก ๕ ๕
เสียดายไม่ได้เจอ จะได้ไปลอดถ้ำพุงช้าง เผื่อจะสมหวัง ;) แล้วท่านพี่จะมากี่ว้นเอ่ย มาตั้งวันศุกร์คะ ?
เอาปลามาฝาก ส่วนเรื่องที่ถาม ขึ้นอยู่กับหน้าตาค่ะ ;)
สวัสดีค่ะ อ.ดร.ขจิต
อาจารย์หายไปช่วยงานแต่งงานนี่เอง
ฝึกงานสะสมไมล์ไว้เยอะๆ ค่ะ ถึงคราวงานตัวเองก็ไม่ได้ทำละ(เพราะคนอื่นมาช่วยทำให้หมด)...^_^
หินลับปัญญาให้เฉียบแหลม กะหญ้าแพรก แพร่กระจายไปทั่ว เขาเอาไว้ทำอะไรกันคะ อยากรู้มากค่ะ???
มาชม
ผิดคาดนึกว่าเป็นงานแต่งของ ดร. ขจิต อิ อิ อิ
เห็นภาพกิจกรรมน่าสนใจนะครับ...
เป็นการจัดงานที่ยิ่งใหญ่ในท้องถิ่นนะครับผม...
สวัสดีครับอาจารย์
ต๊กกะใจหม๊ดเลย...
นึกว่า อ.ขจิต ของผม สละโสดไปซะแล่ว...
ฮิ ฮิ ... ว่าแต่ว่าเมื่อไรจะถึงคิวอาจารย์ละครับ...
ผมเป็นเจ้าภาพต้นกล้วยกะต้นอ้อยละกันครับ ฮิ ฮิ...
ขอบคุณน้องปู ไปวันที่ 4 ตอนเย็น กลับวันที่ 6 ตอนเช้าครับ แหมปลากินขนมหวาน ขนมอะไรหนอ
ขอบคุณคุณชาดา อ่านที่พี่วิไลเอามาเลยใกล้เคียงมากๆๆๆ
ขอบคุณครูกระแตสำหรับดอกไม้ใช่ไหมครับ
ขอบคุณอาจารย์ยูมิ ผิดหวังใช่ไหมครับ ฮ่าๆๆๆสบายดีนะครับ...
ขอบคุณพี่ครูดาวเรือง โห ขอเงินทอง แถมช่วยประกาศวิทยุให้อีก อะไรขนาดนั้น
ขอบคุณพี่เกียรติ มากครับ ต้นกล้วย อ้อยมีแล้ว ขอให้พี่เกียรติมาเป็นพิธีกรดีกว่า ฮ่าๆๆ
สวัสดีครับ
ทีแรกนึกว่าพี่ขจิตจะวิวาห์ซะเอง
เหอๆ เหอๆ ไม่ใช่ๆ
มาชม
ทางสงขลา เมืองหาดใหญ่มีฝนโปรยปราย...เย็น ๆ เตรียมเกมส์เด็ด ๆ ไปเล่นกิจกรรมที่เมืองสงขลารึยังละครับคุณขจิต...อิ อิ อิ...
สวัสดีค่ะ
ปั่นงานเสร็จหรือยังคะ.... มีอะไรให้ช่วยมั้ย?...
ถ้าเป็นงานแต่งขออาจารย์ขจิต ครูใจดีขอเป็นเจ้าภาพ มาลัยบ่วงสาวนะ จองแล้วนะ... น้องเนจะร้อยให้สุดฝีมือ เพื่อคุณน้าขจิตค่ะ...
* แต่งที่ไร่ บรรยากาศดีนะ
* เมื่อวานไปแต่งงานเพื่อนรุ่นพี่ เขาแต่งแบบคริสต์ แต่ทำพิธีที่บ้าน จัดออกไว้สวยๆ หลังบ้านเป็นแม่น้ำน่าน ก็ใกล้ๆ บ้านครูใจดีนั่นแหละ... เรียบง่าย แต่โรแมนติกมากๆ เห็นแล้วนึกถึงอาจารย์ขจิต ฮิ ฮิ
* อ้อ!! เจ้าสาว ชื่อพี่เอื้อง อายุ 46 แล้วนะ... เคายังพึ่งแต่ง อาจารย์ไม่ต้องกลัวนะ ฮ่า ฮ่า ตอนจเสาวพูด พี่เอื้องบอกว่า "เราต้องไม่ยอมหมดหวัง" ฮ่า ฮ่า
เพราะฉะนั้น.. น้องกามนิต ห้ามหมดหวังนะจ๊ะ...
ไปละ...
อย่าดังไป ไอ้ที่ตัวดำๆ ยืนอยู่ขวามือน่ะ เป็นเพื่อนครูใจดีกับครูตู๋ เป็นน้องชายเจ้าสาว มันก็ยังไม่แต่งเหมือนกัน สองพี่น้องนี้ ไม่ทันเพื่อนๆ เรามีโลกทันใช้ 555
อ.ขจิต คะ เสียงเชียร์มากมายเหลือเกิน
เอาเป็นว่า นานแค่ไหนก็จะรอ รอไปร่วมงานแต่งของอาจารย์
มีความสุขมากๆนะคะอาจารย์
อาจารย์อย่าไปแต่งานแต่งคนอื่น จนลืมงานแต่งตัวเองนะค่ะ