ค่ายภาษาอังกฤษโรงเรียนวิสุทธรังษี(3)

ผู้เขียนขอเขียนต่อจากบันทึกนี้นะครับ ตอนนี้ผู้เขียนอยู่ที่ไร่พนมทวน วันนี้ตอนเย็นต้องกลับไปมหาวิทยาลัย พรุ่งนี้มีจัดกิจกรรมกับครูที่โรงเรียนจอมสุรางค์ฯ จังหวัดอยุธยา ตั้งใจว่าจะเล่าเรื่องการจัดกิจกรรมกับนักเรียนโรงเรียนวิสุทธรังษีให้จบ แถมมีนักเรียนมาทวงอยากเห็นภาพกิจกรรมกับเพื่อนด้วย(มาทวงขนาดนั้น ฮา)

ตอนเช้าวันนี้นักเรียนใส่เสื้อสีน้ำเงิน อาหารมื้อเช้าคงเป็นที่ชอบของนักเรียนที่เข้าค่ายคือมีทั้ง sausage ไข่ดาว ผู้เขียนเลยได้โอกาส สอนเรื่องภาษาอังกฤษกับอาหารต่างประทศไปในตัวด้วย พยายามทำทุกอย่างที่ใกล้ตัวนักเรียนให้เป็นการเรียนรู้จากประสบการณ์จริง(Experience Learning) แต่ไม่ได้บอกนักเรียนว่าเป็นการเรียน บอกว่าเป็นการเล่นเหมือนกับว่าเป็น Play+ learn=Plern เป็นการเรียนรู้จากการทำกิจกรรม(Learning by doing) กิจกรรมแรกเป็นการฟังเพลงภาษาอังกฤษแล้วเติมข้อความและต่อด้วย running dictation

กิจกรรมต่อมาคือการแบ่งนักเรียนเข้าเป็นฐาน ผู้เขียนให้นิสิตช่วยแบ่งเป็น 4 ฐาน ฐานแรกเป็นของอาร์มกับนุ่นเป็นการร้องเพลงและการ telling the story อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ ฐานที่สองเป็นของเนตรกับตาลเป็นการใบ้คำ ฐานที่สามของก้อยและปิ๋มเป็น การซ้ำคำ(repetition)ฐานสุดท้ายเป็นของผู้เขียนเป็นกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์กับภาษาอังกฤษ โดยใช้เกมแม่น้ำพิษ(อยู่ในบทที่ 5)กับการต่อคำศัพท์ภาษาอังกฤษในแต่ละหมวดเช่น ชื่อประเทศ ชื่อสัตว์ ชื่อสิ่งของที่อยู่ในครัว ผู้เขียนคำนวณเวลาไม่ดีปรากฏว่าตอนเข้าฐานเวลาไม่พอ เพราะนักเรียนขาดการเข้าฐานไป 1 ฐาน

กิจกรรมตอนเย็นวันนี้เป็นกิจกรรมการเขียนโดยเขียนให้ได้ประโยคยาวทีสุด ผู้เขียนได้ให้นิสิตคือเนตร อาร์ม ก้อย สา ปิ๋ม นุ่น น้ำและตาลช่วยกันตรวจการเขียนของนักเรียน

กลุ่มที่ชนะจากการตรวจของนิสิตและการ Vote ของเพื่อนคือกลุ่มสุดท้ายที่เขียนบรรยายชื่อ มนุษย์สัตว์ประหลาด ที่ชื่อยาวมากๆ ดูลีลาการนำเสนอก็รู้ว่าน่าจะชนะ นอกจากนี้ยังมีเกมเสือกินวัวด้วย ปรากฏว่านิสิตของมหาวิทยาลัยผมสู้แรงนักเรียนไม่ได้ ฮามาก

ตอนกลางคืนวันที่ 2 นี้มีการแสดงละครของนักเรียนเป็นภาษาอังกฤษ แต่ส่วนใหญ่เป็นนิทานภาษาอังกฤษสั้นเช่น หมากับเงา Cinderella กระต่ายกับเต่า ลูกหมู 3 ตัวกับหมาจิ้งจอก แต่ละเรื่องไม่ได้เป็นไปตามต้นฉบับจริงเพราะนักเรียนใช้ความคิดสร้างสรรค์แต่งเรื่องเพิ่มเติม

ในตอนเช้าวันสุดท้าย นิสิตส่วนใหญ่มีสอบ เลยเหลือผู้เขียนคนเดียว กิจกรรมแรกเป็นเรื่องทิศทางและการใช้คำศัพท์สู้กันและเกม rain, thunder, and flood ตอนน้ำท่วม(flood) จะบอกเป็นภาษาอังกฤษว่าต้องการสมาชิกกี่คน

กิจกรรมที่ผู้เขียนไม่อยากลงภาพแต่นักเรียนอยากเห็นคือกิจกรรม hot potato แต่ผู้เขียนใช้แป้งแทน ถ้าถามคำถามภาษาอังกฤษตอบไม่ได้ต้องทาหน้าตนเอง ถ้าตอบได้ จะถามว่าทางซ้ายหรือขวา ต้องการคนที่เท่าไร (คนอื่นๆนั่งลุ้นว่าจะโดนตนเองไหม (ฮา)

ผู้เขียนเอากิจกรรมของกลุ่มก้อยและปิ๋มมาเล่นอีกครั้งคือกิจกรรมการซ้ำคำ(repetition) แต่ครั้งนี้อยู่ในกลุ่มใหญ่แต่กำหนดหัวข้อ ว่าเป็นสิ่งใดเช่นชื่อนก ชื่อปลา ชื่อสัตว์ นักเรียนกลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่ค่อนข้างเก่งทางด้านวิทยาศาสตร์ เลยได้คำศัพท์เกี่ยวกับสัตว์ออกมาหลากหลายมาก

ขอถ่ายรูปกับรุ่นน้องประจำโรงเรียนหน่อย(ผู้เขียนจบจากโรงเรียนนี้เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ทำไมนานจัง) น้องมิ้งหัวเราะขนาดนั้น ฮ่าๆๆ น้องรถเมล์ดูแลเพื่อนหน่อย (ฮา) น้องรถเมล์เล่าว่า คุณพ่อพบคุณแม่ในระหว่างที่พ่อซึ่งเป็นคุณหมอเดินทางไปอำเภอไทรโยคแล้วพบคุณแม่บนรถเมล์เป็นรักแรกพบ เลยตั้งชื่อลูกว่าน้องรถเมล์ โหโรแมนติกจัง)

กิจกรรมต่อมาคือเพลงภาษาอังกฤษและการเขียน mind mapping เข้าค่ายภาษาอังกฤษนักเรียนได้เรียนรู้อะไรบ้าง และออกมานำเสนอเป็นรายกลุ่ม

เวลาค่อนข้างจำกัดเพราะนักเรียนต้องรีบกลับโรงเรียนเพราะบางคนมากับรถที่รับส่ง ผู้เขียนเอาภาพการแสดงความคิดเห็นของนักเรียนและภาพหมู เอ้ยหมู่ มาให้ดู รอสมาชิกและนักเรียนมาแสดงความคิดเห็นดีกว่า ขอให้มีความสุขในวันแม่เมื่อวานนะครับ (รักแม่ได้ทุกวัน ฮา)ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน…

สนใจกิจกรรมอื่น อ่านได้ที่บันทึกของอาร์มนะครับ

เขียนใน GotoKnow โดย ขจิต ฝอยทอง
ใน khajit's blog

คำสำคัญ (Tags): #english canp#activities#กิจกรรมค่าย#ค่ายภาษาอังกฤษ#ค่ายภาษาอังกฤษโรงเรียนวิสุทธรังษี(3)#running dictation#แม่น้ำพิษ

หมายเลขบันทึก: 384370เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 10:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:22 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (38)

K.Pually

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:04 น. ()

*** มีความสุขกับการพักผ่อนนะคะ ***

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:09 น. ()

ขอบคุณพี่ครู pually ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ เย้ๆๆๆๆๆๆๆ

อ้อยเล็ก

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:16 น. ()

...พอถึงกิจกรรมของโรงเรียนกีฬา..จะหมดแรงไหมนี่...

นันทา

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:17 น. ()

สวัสดีค่ะ

จะได้อยู่กับแม่กี่วันค่ะ

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:21 น. ()

ขอบคุณพี่อ้อยเล็ก
ยังไม่หมดแรงครับ
ขอบคุณพี่ ผอ เดียว
อยู่ 2 วัน
ฮ่าๆๆ
ผู้ใหญ่ได้รางวัลแหนบทองด้วยใช่ไหมครับ
เย้ๆๆๆ

นันทา

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:27 น. ()

สวัสดีค่ะ

ยังไม่ได้กลับบ้านนครปฐมเลยค่ะ ตอนนี้แม่กำลังจะเดินทางจากสระบุรีกลับมาบ้านนครปฐมค่ะ

ผู้ใหญ่ชาติ เล่าให้ครูเสงี่ยมฟังว่า ไปรับรางวัลรู้สึกโดดเดี่ยวมาก เพราะไม่มีใครไปร่วมแสดงความยินดี เห็นคนอื่นเขาพาชาวบ้านไปร่วมแสดงความยินดีมากมายค่ะ เมื่อวานเห็นว่าเอารูปมาให้ครูเสงี่ยมดูค่ะ

ระลึกถึงเสมอค่ะ

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:31 น. ()

ขอบคุณ ผอ มากครับ ฝากบอกผู้ใหญ่ว่า โดดเดียวแค่ตอนรับรางวัล ฮ่าๆ ตอนอยู่ที่หมู่บ้านไม่โดดเดี่ยวครับ ขอให้พี่ ผอ เดียวมีความสุขกับการอยู่กับแม่ครับ

krusorn

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:35 น. ()

เป็นค่ายที่นักเรียนมีความสุขมากมาย
กิจกรรมแต่ละกิจกรรมน่าเรียนรู้ เป็นกิจกรรมใกล้ตัวทั้งนั้น
อาหารการกินก็เป็นสื่อการเรียนได้นะ สนุกจริงๆ
อาจารย์ก็ทุ่มเทกับนักเรียน เหมือนคนวัยเดียวกัน อิๆๆๆ (แซวเล่นๆ อย่าโกรธนะ)
มีโครงการไปจัดกิจกรรมที่โรงเรียนยัยอ้อยหวานอีก อิจฉาจัง
มีโครงการลงใต้บ้างไหมเอ่ย ? จะรีบจองคิวบ้าง 55555
ฝากกราบ..และ..บอกรักแม่น้องอาจารย์ด้วย มีความสุขมากๆนะคะ

♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:38 น. ()

เดี๋ยวนี้ป๋า ไม่ค่อยชวนนะคะ อิอิ

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:42 น. ()

ขอบคุณพี่ครูดาวเรือง
มีจัดที่สงขลา
เดือนหน้า แต่ยังไม่ได้นัดวันครับ
พี่ครูสบายดีนะครับ
ขอบคุณน้องพอลล่า
หายดีแล้วหรือยัง
พักผ่อนมากๆๆนะครับ

เดชา

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:48 น. ()

สวัสดีครับ อาจารย์

แวะมาอ่านมาติดตามกิจกรรมดีๆครับ ขอบคุณ อาจารย์มากๆครับ

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 11:50 น. ()

ขอบคุณพี่เดชา ขอให้มีความสุขในวันหยุดครับ

เอื้องแซะ

เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2010 12:50 น. ()

สวัสดีค่ะดร.ขจิต ฝอยทอง
ขอให้มีความสุขในวันหยุดยาว...เทศกาลวันแม่ค่ะ

...ไปจ้า..เจ้ากอล์ฟเตรียมข้อมูลไปปรึกษางานเรียบร้อยแล้วจ้า...แต่ต้องไปฟังแนวการปฏิบัติจากน้องดร.อีกครั้งหนึ่ง..เพื่อการประสานงานได้เป็นไปอย่างราบรื่นจ้า..งานนี้ต้องอาศัยผู้ใหญ่ใจดีที่มีประสบการณ์สูงเป็นเทียนส่องนำทางสว่างแห่งปัญญา ฮาๆ...