แนะนำ websites การฝึกหลักไวยากรณ์(grammar)และคำศัพท์(vocabulary)(19)

มี website การฝึกหลักไวยากรณ์(grammar)และคำศัพท์มาให้ทดลอง

ตอนเด็กๆทำไมงง กริยาสามช่องก็ไม่รู้เปลี่ยนไม่ถูกเลยทั้งเวลาพูดและเวลาเขียน อดีตและปัจจุบันใช้ตัวเดียวกันหมดเลย เพิ่งมาเรียนตอนมัธยมศึกษา ถูกคุณครูภาษาอังกฤษใช้ให้ท่อง เธอท่องไม่ได้ครูตี วันละ 20 คำ พอเรียนในระดับสูงรู้สึกขอบคุณคุณครูที่เคี่ยวเข็ญให้เราท่อง ไม่อย่างนั้นก็จำไม่ได้ บางอย่างของการท่องจำก็มีประโยชน์ ไม่ใช่ไม่มีประโยชน์เลย แต่เราไม่ควรสอนนักเรียนแบบให้ท่องจำทั้งหมด ควรสอนวิธีการเรียนให้นักเรียน เขียนนอกเรื่องยาวไปเลย มาฝึกกริยาสามช่องกันดีกว่า เป็นน้องกบ จะกระโดดไป แต่เกมให้คำกริยาช่องที่ 1 มาให้เราเลือกกริยาช่องที่สอง ถ้าเลือกถูกน้องกบ ก็จะข้ามฝั่งได้ ส่วนเกมสุดท้ายเป็นเกมการตกปลาจะมีคำศัพท์มาให้เลือก ควรเลือกปลาเท่านั้น ถึงได้คะแนน อย่าเลือกสัตว์ที่กินคนเช่น ฉลาม (shark) หรือสัตว์และสิ่งของชนิดอื่น เกมนี้อาศัยการอ่านและความเร็ว มีหลายเกมเข้าไปที่

http://www.english-online.org.uk/games/gamezone2.htm มี 3 เกมสุดท้ายที่แนะนำให้เล่น คือ 1. FROG VERBS 2. FROG VERBS II 3. GONE FISHING เกมอื่นก็เล่นได้นะครับ ขอให้มีความสุขกับการเล่นนะครับ นี่ถ้ามีเกมกริยาสามช่องสมัยเราเด็กๆคงเล่นเกมนี้ทั้งวันเหมือนกัน คุณครูท่านก็ไม่ต้องมาตีเรา ทำอย่างไรจะทำให้เด็ก สนใจเรื่องการเรียน มากกว่าการเล่นเกม หรือ chat ในinternet อย่างเดียว เข้าไปร้าน internet café พบว่าเด็กๆเล่นเกมอย่างเดียว แทบจะไม่มีคนที่ค้นหาความรู้เลย ทำอย่างไรให้เขาค้นหาความรู้ ใครได้คำตอบแล้วช่วยบอกผมด้วยครับ

เขียนใน GotoKnow โดย ขจิต ฝอยทอง
ใน khajit's blog

คำสำคัญ (Tags): #grammar#and#vocabulary#อบรมครูมัธยมศึกษาภาษาอังกฤษ#ชุมชนนักศึกษาปริญญาเอก#kids#for#website

หมายเลขบันทึก: 63109เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2006 14:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2013 21:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (23)

ศุภลักษณ์ หิริวัฒนวงศ์

เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2006 15:44 น. ()

ถ้ามีการเรียนที่น่าสนุกอย่างเขามั่งเด็กไทยฟุดฟิดฟอไฟ และเก่งภาษาอังกฤษกว่านี้นะคะ
อ.ขจิตเชื่อไหมคะว่าในที่ทำงานมีเจ้าหน้าที่ที่จบปริญญาตรีทั้งหมด 13 คน ผู้ที่สามารถฟุดฟิดฟอไฟกับชาวต่างชาติได้คล่องมีแค่ 3 คน นอกนั้น snake ๆ fish ๆ โอ้ว...อนิจจาประเทศไทย

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2006 22:01 น. ()

ขอบคุณคุณศุภลักษณ์มากครับ
ต้องช่วยกันค่อยๆฝึกเดี๋ยวคนอื่นๆก็ได้ครับ เป็นเพราะเราไม่ได้ใช้บ่อยๆครับ

Mitochondria

เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2006 22:05 น. ()

คุณศุภลักษณ์ เชื่อไหมว่า แม้ว่าจะคุยกับต่างชาติไม่รู้เรื่อง แต่ถ้าเอากระดาษ กับปากกา ให้ คนไทยที่คุยกับต่างชาติไม่รู้เรื่อง สามารถสื่อสารให้ต่างชาติเข้าใจได้ โอ้...พระเจ้า .....จ๊อด.... นี่ถือเป็นผลพวงของความสำเร็จของการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทย ที่น่าจะไม่มีประเทศไหนในโลก ทำได้อย่างเรา.....ใช่ไหมลุงขจิต
ไม่ได้แวะมาบ้านลุงเสียนาน แต่งบ้านสวยขึ้นนะครับ ตั้งแต่ตัดดงกุหลาบทิ้งไป

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2006 22:22 น. ()

ขอบคุณพี่ไมโตมากครับ
คงต้องนำเรื่องนี้ไปคุยที่การประชุมครูสอนภาษาอังกฤษแห่งประเทศไทยครับ
เราสอนแต่การเขียนครับ เลยพูดไม่ค่อยได้
ขอบคุณมากครับที่ชมว่าบันทึกสวย

Mitochondria

เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2006 23:14 น. ()

ผมคิดว่าเด็กไทยเราท่องเก่งครับ เราเรียนแทบจะทุกวิชาด้วยการท่อง เราสามารถท่องหนังสือกันได้เป็นเล่มๆ เราท่องไวยากรณ์ภาษาอังกฤษชนิดที่คนอังกฤษเองก็ยังไม่รู้เท่าเราเลย
เคยมีเพื่อนชาวปาปัวนิวกีนีคนหนึ่งที่เคยไปเรียนที่อเมริกามาหลายปี แล้วผมไปรู้จักที่มาเลเซีย เคยชมผมว่า ผมใช้ศัพท์สูงจัง เป็นคำที่เขาไม่ใช้กัน แต่ในความหมายล่ะก็ใช่เลย นี่เป็นเพียงการชมแค่การใช้ศัพท์นะครับ หลังจากนั้นมีคำพูดต่อท้ายว่า แต่พูดภาษาอังกฤษ ไม่ได้เรื่อง
วัตถุประสงค์ของการเรียนภาษาอังกฤษในบ้านเราเป็นไปเพราะใช้ในการสอบครับ เพราะฉะนั้น ระบบการท่องจำจึงมีประโยชน์ในการเรียนภาษาอังกฤษค่อนข้างมาก เพราะคนที่ท่องเก่งจะได้คะแนนดี สุดท้ายวิธีการท่องจำจึงกลายเป็นวิธีที่เด็กยอมรับและครูก็ยอมรับไปโดยปริยาย
ถ้าเราเปลี่ยนวัตถุประสงค์ของการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ มาเป็นเพื่อการสื่อสาร เราจะมีรูปแบบของการเรียนการสอนที่แตกต่างออกไปจากปัจจุบัน ซึ่งน่าจะทำให้เด็กๆสามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้ดีกว่าปัจจุบัน แต่ วิธีการนี้ไม่สอดคล้องกับการสอบวัดความรู้เพื่อเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยของประเทศไทย ที่มักจะวัดความจำเป็นหลักอยู่ดี
เฮ้อ.......

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2006 23:19 น. ()

ผมเบื่อระบบการวัดผลประเมินผลบ้านเราเพราะเด็กเรียนอย่างหนึ่งแต่วัดผลอย่างหนึ่งไม่สัมพันธ์กันเลย น่าสงสารเด็กไทยไหมครับ
ขอบคุณมากครับผม

ปวีณา ธิติวรนันท์

เขียนเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2006 06:36 น. ()

อย่างหนึ่งที่เป็นปัญหา คือ ที่จริงแล้วเราควรปูพื้นฐานการเรียนรู้ภาษาอังกฤษตั้งแต่เด็ก ๆ ระดับประถมฯ ถ้าแทรกได้บ้างนิด ๆ ตอนอนุบาล ก็น่าจะดี
แต่ตอนนี้คือสภาพอัตรากำลังครู โดยเฉพาะโรงเรียนประถมฯ ตามบ้านนอกอย่างเรา ส่วนใหญ่จะไม่มีครูจบเอกภาษาอังกฤษมาตรง ๆ หรอกค่ะ ก็ให้ครูเอกอื่นสอนไป ดิฉันว่าไม่ถูกเท่าไรนะคะ จบมาโดยตรงก็น่าจะมีความรู้ความสามารถ เทคนิควิธีการสอนดีกว่าไม่ใช่หรือคะ
ทำให้ฐานไม่แน่น ยอดก็เลยโงนเงนค่ะ
ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมอาจารย์เสียพักใหญ่ ตอนนี้อาจารย์เป็นอย่างไรบ้างคะ ยังคร่ำเคร่งอยู่กับหนังสือกองโตหรือเปล่า พักผ่อนบ้างนะคะ ด้วยความเป็นห่วงค่ะ
ขอบคุณสำหรับการแนะนำเกมสนุก ๆ และเป็นประโยชน์ในการฝึกทักษะภาษาค่ะ

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2006 16:28 น. ()

ขอบคุณอาจารย์มากครับผม
อยากไปช่วยคุณครูประถมอบรมเทคนิคการสอนครับผม

ขอบคุณน้องนิวและพี่ไมโตครับ
ค่อยๆฝึกครับเดี๋ยวก็ได้

Kawao_กัลยา มิขะมา

เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2006 13:19 น. ()

- คงต้องนับดิฉันเข้าไปเพิ่มอีก เป็นคนยที่ 2

Mitochondria

เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2006 20:30 น. ()

คุณลุงขจิตครับ

ผมทำใจได้นานแล้วล่ะครับ ในการที่จะต้องพูดภาษาอังกฤษไม่คล่อง แบบสำเนียงไทยๆ ซึ่งไม่ใช่ปัญหาของผม แต่เป็นปัญหาของคู่สนทนาเอง ที่ต้องทำความเข้าใจให้ได้ว่าผมพูดว่าอะไร....คิดได้อย่างนี้ก็สบายใจครับ หาอะไรมากินได้ ส่วนคู่สนทนาเขาเกาหัวแกรกๆ เมื่อกี้มันพูดอะไรของมันหว่า....ฟังไม่เข้าใจ...
อิ อิ