วันนี้ผู้เขียนมีประชุมตั้งแต่ 8 โมงเช้าถึง 2 ทุ่มกว่า มีนักวิชาการชาวต่างประเทศมาบรรยายเรื่องการสอนภาษาอังกฤษ หนึ่งในนั้นคือผู้ที่ผู้เขียนสนิทด้วยชื่อ John Eyles จาก New Zealand ซึ่งผู้เขียนจะเป็นผู้ช่วย John Eyles อบรมครูเกี่ยวกับการใช้ Moodle และ websites ในการสอนภาษาอังกฤษพรุ่งนี้ แล้วจะเล่าให้ฟัง เมื่อวานยังอยู่บ้านพ่อครูบาสุทธินันท์ กลับมาจากบ้านครูบาปรากฏว่าเป็นไข้หวัด สาเหตุเพราะ ที่นครรราชสีมาอากาศเย็นมาก เมื่อวันเสาร์ คุณอุทัย พาผู้เขียนไปดูการปลูกผัก อย่าคิดว่าที่ภาคอีสานปลูกยางพาราไม่ได้นะครับมาดูรูปดีกว่า
นี่ยางพาราจากสวนครูบาสุทธินันท์
นี่กุยช่าย
แถวนี้กวางตุ้ง
นี่ต้นหอม
แถวนี้ผักชีฝรั่ง
นี่แตงกวา มีค้าง ที่ภาคกลางบ้านผู้เขียนปลูกอยู่ที่ดิน
คะน้าปลอดสารพิษ
มีคนบอกว่าการปลูกต้นไม้เหมือนการฝากธนาคารไว้ จริงๆแล้วต้นไม้ทั้งใช้กิน ใช้เป็นยาสมุนไพรรักษาโรค นอกจากนี้บางคนเปรียบต้นไม้เหมือนความรักที่ต้องดูแล รักษา เอาใจใส่ เรื่องนี้ผู้เขียนไม่ค่อยมีประสบการณ์ ใครมีประสบการณ์มาบอกผู้เขียนบ้างนะครับ ขอไปเฉลยเรื่องหมูเหมยซานและเรื่องเจ้าไก่งวงตัวเมียก่อนนะครับ เดี๋ยวผู้ตอบถูกจะมาฆาตกรรมได้ ขอแสดงความยินดีกับผู้ที่ได้รางวัลเป็นหนังสือภาษาอังกฤษครับ
ผักน่าทานทุกอย่างเลยค่ะ ดูสมบูรณ์มาก แสดงถึงความรัก ความเอาใจใส่ของผู้ปลูก
หลังบ้านพี่ก็มีปลูกผักสวนครัวบ้าง อาศัยน้ำเหลือจากล้างจาน ไม่ก็น้ำฝนธรรมชาติ นั่นแหละคะ แต่เขาก็ไม่เคยงอแงนะคะ ออกดอก ออกผล พอให้เรามีทานได้ตลอด
ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ กลางคืนอากาศเย็น หาผ้าบาง ๆ พันรอบคอด้วยก็ดีนะคะ จะได้อุ่น ๆ
มาเยี่ยม
เห็นธรรมชาติแล้วงดงามเข้าไปถึงจิตใจของผู้กระทำเลยนะครับ ขอชื่นชม...
บล๊อคสวยงามมากคับ อ.ขจิต
เห็นอาจารย์มานานแล้ว
พี่เล็กเล่าให้ฟังบ่อยๆอิอิ(ไม่ได้เผานะคับ)
เหมือนกับเศรฐกิจพอเพียงเลยคับอาจารย์
"ต้นไม้ไม่เคยดูดน้ำและปุ๋ยจากดิน มาเลี้ยงตัวเองอย่างเดียว
หากยังคายน้ำและทิ้งกิ่งใบ เป็นปุ๋ยกลับคืนสู่แผ่นดิน
อีกทั้งยังให้อาหารและเป็นแหล่งพักพิงแก่สรรพสิ่ง"
"พ่อครูบา"บอกไว้ค่ะ
อากาศเปลี่ยนแปลงมากวันหนึ่งมี่ทั้งร้อน+ ฝนตก+หนาว
รักษาสุขภาพด้วยนะคะน้อง ดร.ขจิต