ในระยะปี สองปีก่อน กรมการพัฒนาชุมชนร่วมกับภาคีการพัฒนา ประกาศจุดยืนการเสริมความเข้มเเข็งของชุมชนด้วยการประกาศวาระเเห่งชุมชนขึ้น โดยใช้กระบวนการแผนชุมชน เป็นเครื่องมือ ในการดำเนินงานดังกล่าว เรารณรงค์ให้ทุกหน่วยโดยเฉพาะภาคราชการ องค์กรพัฒนาเอกชน รวมทั้งท้องถิ่น ได้ร่วมกันขับเคลื่อนอย่างมีพลัง ภายใต้การมีส่วนร่วมสำคัญของชุมชน ซึ่งชุมชนต้องกำหนดวิถีชีวิตของตนเอง ผ่านกระบวนการศึกษา วิเคราะห์ สถานการณ์ ปัญหา ความต้องการในการพัฒนาผ่านเวทีประชาคมของชุมชนเอง ซึ่งเวทีนี้จะเป็นเสมือนการวางแผนความเป็นไปในชุมชน ที่เรียกว่าแผนชีวิตแผนชุมชน ดังนั้นกระบวนการแผนชุมชนจึงเป็นเครื่องมือในการชีชะตาความเป็นไปในชุมชนนั่นเอง แต่อย่างไรก็ตามแผนที่ชาวบ้านจัดทำขึ้นจะให้มีประสิทธิภาพเเละเป็นไปได้ ชาวบ้านต้องมีส่วนร่วมที่สำคัญ ข้าราชการไม่คิดให้ หรือต้องเกิดจากความต้องการของชุมชนอย่างแท้จรืง ไม่ใช่แผนของคนใดคนหนึ่ง หรือกลุ่มหนึ่ง ผมมีส่วนร่วมในการขับเคลื่อนในมิติของการสร้างการเรียนรู้ สื่อการ์ตูนจึงเป็นทางเลือกแรกที่ผมนำมาเป็นสะพานเชื่อมต่อจากนามธรรมไปสู่รูปธรรม ใช้วาดเส้น สเเกนใส่คอมฯจากนั้นระบายสีด้วยโปรเเกรมโฟโตชอ็ป ครับ(ต้องขอบคุณพี่เซีย ไทยรัฐ ที่สอนผมใช้เทคนิคนี้ครับ)
สวัสดีค่ะ
ดีมากเลยค่ะ ทำให้น่าสนใจมากขึ้น เป็นกำลังใจให้ค่ะสู้ๆๆ
เเอบมาชมการ์ตูนครับ
ขอขอบคุณทั้ง 2 ท่านที่เข้าชมการ์ตูนครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขอบคุณมากค่ะที่ไปบอกข่าว
เข้ามาชมตามคำบอก ไม่ผิดหวังเลยค่ะ
หน้าตาการ์ตูน ดูแล้วสดชื่นดีจังค่ะ
ขอขอบคุณคุณสามสักครับที่มาเยี่ยม
ขอขอบคุณคุณณัฐรดามาดครับโอกาสหน้าจะชวนไปชมการ์ตูนดีๆอีกครับ
selamat hari raya aidil fitri
งานการ์ตูนเเม้ไม่เคยรำเรียนในรั้วมหาวิทยาลัยเเต่การเรียนรู้ด้วยตนเอง เป็นรูปแบบการเรียนรู้ที่สำคัญ สอดคล้องกับผลการวิจัยที่ผมทำไว้เมื่อปี 2540 เรื่องกระบวนการเข้าสู่อาชีพนักเขียนการ์ตูนไทย โดยศึกษานักเขียนการ์ตูน กว่า 30 คน พบว่าการขัดเกลาเพื่อเข้าสู่อาชีพมีเงื่อนไขการเรียนรู้ด้วยตนเอง ทั้งหมดทั้งสิ้น.....
แวะมาดูการ์ตูนอาจารย์ค่ะ..สวยเสมอ..ชื่นชมค่ะ...
สวัสดีค่ะ
กระบวนการแผนชุมชนจึงเป็นเครื่องมือในการชี้ชะตาความเป็นไปในชุมชนนั่นเอง แต่อย่างไรก็ตามแผนที่ชาวบ้านจัดทำขึ้นจะให้มีประสิทธิภาพเเละเป็นไปได้ ชาวบ้านต้องมีส่วนร่วมที่สำคัญ
แวะมาชื่นชมคนวาดการ์ตูน...ภาพการ์ตูน...ชุมชน(คน)เข้มแข็งค่ะ เนียนในเนื้อ...สวยค่ะ...
"สื่อการ์ตูนจึงเป็นทางเลือกแรกที่ผมนำมาเป็นสะพานเชื่อมต่อจากนามธรรมไปสู่รูปธรรม"
ชื่นชมและชื่นชอบมาก ๆ ค่ะ...ขอบคุณสำหรับลิงค์...ให้แวะมาดูงานสร้างสรรค์ ขอบคุณมากค่ะ
ขอขอบคุณในไมตรีจิตครับ ...
กระบวนการแผนชุมชนเป็เครื่องมือสำคัญในการสร้างเครือข่ายการเรียนรู้ในการพัฒนาชุมชน ปัญหาที่พบจากประสบการณ์คือ
1.ขาดการมีส่วนร่วม
2.โครงการ/กิจกรรมที่กำหนดไว้ในแผนไม่ตอบโจทย์ชุมชน
3.ทำเพียงคนไม่กี่คน
สื่อการ์ตูน อย่าว่าเเต่เด็กเลยครับ ผู้ใหญ่ก็สนใจครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ
อ่านแล้วทำให้ได้แนวคิดที่จะพัฒนาชุมชนให้เข้มแข็ง
ขออนุญาตเผยแพร่ความคิดนี้ไปให้ชาวบ้านที่ต่างจังหวัดนะคะ
หวังว่าอาจารย์คงไม่ว่ากัน
5555555++++ขอบคุณนะคะ....
อยากวาดการ์ตูนเก่งเหมือนอาจารย์จังค่ะ เด็กๆชอบ
ขอขอบคุณคุณ ครูบุษยมาศ ที่มาชมการ์ตูนครับ ผมก็วาดไปเรื่อยเเหละครับ การ์ตูนวาดเเล้วสนุกดีครับ...
ขอขอบคุณครับสำหรับไมตรีที่เข้ามาชมการ์ตูน
งานการ์ตูนเป็นงานที่เราเข้าถึงง่ายเเละดูจะสนิทชิดเชื้อกว่าสื่ออื่นๆนะ(ว่าเองครับ)
ผมมีประเด็นเพิ่มเติมเกี่ยวกับการให้ความสำคัญกับสื่อการ์ตูนที่หยิบยกมาเป็นสื่อกลางระหว่างความคิดกับผลเชิงรูปธธม นั่นก็คือการจะใช้สื่อการ์ตูนให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด เราต้องวิเคราะห์กลุ่มเป้าหมายให้ชัด ว่าคือใคร อายุ ความชอบ วัฒนธรรมเเละประสบการณ์ เพื่อสร้างการ์ตูนให้สอดคล้องกับโจทย์
ขอบคุณในคำแนะนำเรื่องงานวิจัยและกำลังใจนะคะ...มาให้กลับกำลังใจในการทำงานเช่นกันค่ะ...
ขอบคุณคุณลีลาวดีมากที่สุดเลยครับ แหมนานๆมีคนชมซ้ากกะที
หูตาไม่ค่อยดีเเล้วครับ อายุปูนนี้แล้ว ใส่เเว่นคนตาบอดนะครับ
สวัสดีค่ะ
ขอชื่นชม ยอดเยี่ยมค่ะ
งาน กศน.และพัฒนาชุมชนมีเป้าหมายที่ชุมชนมีการพัฒนาและพึ่งพาตนเองได้ค่ะ
ร่วมเป็นคณะกรรมการประเมินแผนชุมชน และศูนย์เรียนรู้ต้นแบบค่ะของสนง.พัฒนาชุมชนค่ะ
ขอบคุณนะครับ กศน. กับพัฒนาชุมชน ญาติกันครับ
อาจารย์วาดการ์ตูนได้เยี่ยมจริงๆ
ถ้าวาดประกอบนิทาน ทำสื่อการสอนเด็กๆ จะชอบมาก เลยล่ะ
สวัสดีครับ ขอบคุณครับครูเตือน
อาจารย์คะ
ถ้าในชุมชน วาดเก่งๆ จะทำให้กระบวนการมีส่วนร่วมดูง่ายขึ้นนะคะ
เข้ามาทักทายค่ะ...เห็นหายไปทั้งคนทั้งบันทึก...อยากดูการ์ูตูน ๆ จะดู ๆ แฮ่ๆๆ
ไม่ได้หายไปไหนครับ ตอนนี้มีภารกิจเยอะเลย ขอบคุณนะครับที่ติดตาม(คิดเอง)
ส.ศรัณ ♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย ขอบคุณทั้งสองท่านครับที่แวะมา..จะหาการ์ตูนสวยๆมาฝากอีกครับ
อาจารย์ผมเป็นคนหนึ่งที่วาดการ์ตูนเเล้วไม่เป็นผู้เป็นคน สอนบ้างนะครับ
รู้สึกว่าอาจารย์สอนอยู่ราชภัฏพระนครด้วยนะ
เรียนคุณติ๊ก เรมี ผมเป็นอาจารย์พิเศษที่ ม.ราชภัฎพระนคร คณะมนุษยศาสตร์ อยู่ระยะหนึ่ง
เขาคงเห็นไม่เข้าท่าเด็กตกกันระนาว(ล้อเล่นนะ)ผมก็เลยเผ่นมาสอนหลักที่ ม.ราชภัฏธนบุรี
ไม่ได้สอนวาดเวิดอะไร หรอกครับ สอนเอกพัฒนาชุมชนที่เราถนัดนะครับ..ไปเรียนซิครับ
เราจะได้เป็นครูเป็นศิษฐ์กัน
สวัสดีค่ะอาจารย์
มาชื่นชมค่ะ การ์ตูนเป็นสื่อที่สดใส ช่วยกระตุ้นพลังเชิงบวกได้ดีจริงทีเดียวเชียวนะคะ เข้ามาดูก็เห็นความสดใสแล้ว
แต่การพัฒนาชุมชนโดยชุมชนมีส่วนร่วมเนี่ย อาจต้องมีใครสักคนเป็นกาว แทรกตัวอยู่ในชุมชนเป้าหมายด้วยพลังสร้างสรรและมีทักษะการประสานความร่วมมือ ให้สมาชิกในชุมชนมีเป้าหมายเดียวกัน ทีละเรื่องๆๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อย่างเป็นธรรมชาติ หรือเปล่าคะแลกเปลี่ยนแบบรู้น้อยและคอยฟังคำตอบค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกู้เกียรติ
*** การ์ตูนเป็นสื่อที่ทำให้หลายๆเรื่องผ่อนคลาย...ทุกวันนี้มีชุมนุมคนรักการ์ตูนเพื่อปลูกฝังให้เยาวชนใช้การ์ตูนในทางสร้างสรรค์
*** แวะมาบอกว่าดูแล้วเพลิดเพลินค่ะ
กิติยา เตชะวรรณวุฒิ หายไปนานนะครับ ยินดีต้อนรับครับ
ขอบคุณครับ คุณGiant bird
การพัฒนาชุมชนเเบบมีส่วนร่วมคนที่จะเเทรกตัวนั้น อาจเป็นนักพัฒนาที่เข้าใจความเป็นไปของชุมชนที่ลึกซึ้งเเจริงใจครับ...
เข้ามาเยี่ยมชม ฝีมือการวาดการ์ตูน เก่งเหมือนน้องอ้อยเล็กเลยชอบวาดนั่นวาดนี่ อะไรที่เกียวกับมือเก่งมากเลย เรียนศิลปะมาด้วยกันหรือชอบเหมือนกัน ก็อาจจะเป็นเช่นนั้น
การพัฒนาชุมชนหลักใหญ่ที่ชาวบ้านควรได้ร่วม และได้รับ ก็คือการแก้ปัญหาในชุมชนที่มีในขณะนั้น โดยใช้หลักอริยสัจสี่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค หาจุดอ่อนจุดแข็ง และที่สำคัญเป็นความคิดของชาวบ้านเอง โดยไม่ใช่หลวงมาบังคับหรือสั่งลงมาเหมือนเมื่อก่อน และปัญหาที่พบแก้แล้วก็ต้องมีสิ่งที่ดีเกิดขึ้นอย่างยั่งยืน โดยอาศัยทรัพยากรที่มีในท้องถิ่น นำมาให้เกิดประโยชน์มากที่สุด ร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมแก้ปัญหา ถ้าชุมชนใด มีผู้นำมีวิสัยทัศน์ นำพาลูกบ้านด้วยความเข็มแข็ง ชุมชนนั้นก็จะเข้มแข็งแข็งแรงไปด้วยคะ แต่กว่าจะเข้มแข็ง คงต้องใช้เวลาคะ ฉะนั้นเพื่อให้กระชับเวลา จึงต้งมีองค์กรณ์ใดองค์กรณ์หนึ่งมาดูแลและแนะนำอยู่ห่างๆคะ ก็คงจะเป็นคุณกู้เกียรตินี่แหละใช่ไหมคะ ไปหละ ตามมาจากบล็อคอื่นคะ
แฮ่ๆพี่สุ..อาจารย์กู้เกียรติแกเก่งกว่าน้องอ้อยเล็กหลายขุมกำลังค่ะ...ใกล้จบแกก็ช่วยเป็นป๋าดันค่ะอิๆ..ดันให้เพื่อนจบๆไปค่ะ...เรียนศิลปะมาเหมือนกันค่ะคณะวิจิตรศิลป์เหมือนกันแต่คนละสาขาอาจารย์แกเรียนจิตรกรรม..น้องอ้อยเล็กเรียนภาพพิมพ์..อยู่หอใกล้กันค่ะเลยช่วยกันได้..ตอนนั้นอ้อยขี้โม้ค่ะ...โม้จนลิงหลับ..แต่เผอิญอาจารย์แกไม่ใช่ลิงค่ะ..แกเลยลืมตาได้ 24 ชั่วโมง..ไม่ยอมหลับยอมนอนทำงานจริงๆจังๆค่ะ...
การ์ตูนเป็นสื่อที่ไม่เจอปนยาพิษขอรับ