โธ่ถัง...มาเศร้ากับความตั้งใจดีของเด็กๆด้วยคนค่ะ ดีแล้วที่ครูโย่งได้ใช้เจ้า 2 ตัวเล็กเป็นกรณีศึกษาให้เด็กๆไปด้วย เพราะพวกเขาก็น่าจะเสียใจไม่แพ้พวกเราที่เจ้ามะ หมาทั้ง 2 ตัวต้องจากไป
นึกไปนึกมาแล้วก็เข้าข่าย เดิมคือเราต้องอยู่กับปัจจุบัน เพราะเราไม่รู้ว่าวันต่อๆไปจะเกิดอะไรขึ้นนะคะ ครูโย่ง ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เหมือนที่ครูโย่งกำลังทำอยู่นี่แหละค่ะ