เก็บตกจากสวนป่า

สบาย...สบาย........

สบาย...สบาย........

เริ่มต้น.........

ผ่อนคลาย.........

สองภาพข้างบนนี้เป็นกิจกรรมของการ ลปรร. ที่ผมคิดว่าเป็นวงการ ลปรร. ที่เรียบง่ายแต่มีสาระมากที่สุดในชีวิตที่เคยพบเจอ ซึ่งจากการเรียนรู้ครั้งนี้ แล้วนำไปปรับใช้ในการจัดกระบวนการ หรือจัดเวทีการ ลปรร. ให้มีบรรยากาศแบบ สบาย ไม่ตึงเครียด ไม่ติดรูปแบบ มีความเท่าเทียม อิสระ........การเรียนรู้ที่แท้ย่อมเกิดขึ้นได้อย่างไม่ยากเย็น

ลานไผ่แห่งนี้มี KM ซ่อนอยู่........

เวทีแลกเปลี่ยนประสบการณ์ของคนที่มาจากต่างที่ ต่างอาชีพ ต่างวัย ฯลฯ แต่มาคุยกันเรื่อง G2K กับการพัฒนาสังคมร่วมกัน เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง และเป็นความงดงามของงานเฮฮาศาสตร์........

จงใจถ่ายภาพย้อนแสง เพื่อให้เห็นรัศมีของดวงอาทิตย์ยามเช้า มิติหนึ่งอยากสื่อว่าการเรียนรู้ธรรมชาติภายใต้ความเป็นธรรมชาติ เราสามารถแลกเปลี่ยนและเรียนรู้กันได้ในทุกๆ ที่ ทุกเวลา ห้องเรียนไม่ได้มีเพียงแต่ในห้องเรียน-ห้องอบรมเท่านั้น อีกมิติหนึ่งอยากจะสื่อว่าสังคมเรายังไม่อยู่ในความมืดมนจนหาแสงสว่างไม่เจอ เรายังมีผู้รู้ เรายังมีปราญช์อยู่ในแต่ละพื้นที่ แต่ละสาขาอาชีพ เพียงแต่เรายอมรับความเป็นจริง ไม่ปิดกั้นและนำสิ่งดีๆ ที่มีอยู่แล้วมาใช้ให้เกิดประโยชน์ โลกในอนาคตของพวกเราคงไม่เดือดร้อน หรือวุ่นวายจนเกินไปนัก

งานที่มีแม่ครัวมากที่สุดในโลก ไม่มีการสั่งการ ไม่มีใครเป็นเจ้าของ ไม่มีการกำหนดว่าใครจะต้องทำอะไรตายตัว แต่ทุกคนล้วนเอาใจนำ แล้วร่วมมือกันคิด - ลงมือทำ -และร่วมรับผลกันอย่างถ้วนหน้า ให้เป็นไปอย่างธรรมชาติ

หนุ่มอารามบอย จากโรงเรียนมงคลวิทยา จ.ลำพูน กับเบื้องหลังความอร่อยของแกงขนุน เป็นความสามารถเฉพาะตัวที่หลายคนทำ(ปีน) ไม่ได้ และเป็นความเสียสละเสี่ยงกับมดแดงและความสูง....โดยที่....คุณแม่ไม่ต้องขอร้อง

หากให้เดาคงเดาไม่ถูกว่าเป็นใคร "น้องออย" กับการเตรียมพวงมาลัยร่วมกับน้องอ้าย น้องฝ้าย เพื่อมอบให้กับคณะอีแซวจากบางลี่ เป็นกิจกรรมที่เชื่อมโยงให้เห็นถึงการคิดที่เป็นระบบของสมาชิกรุ่นเยาว์

บ้านผึ้ง

ตูบอุ้ยจันทร์ตา

กลับคืนไปสู่ความเป็นธรรมชาติ

ที่อยู่ทั้งสามรูปแบบ ล้วนต้องการออกแบบเพื่อให้เหมาะสม และอยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติมากที่สุด สองแบบแรกจะเหมาะหรือไม่เหมาะเราคงจะตอบแทนเขาไม่ได้ แต่ตูบอุ้ยจันทร์ตา ทำไห้ได้เรียนรู้ถึงธรรมชาติ และความเรียบง่ายที่มีอยู่แล้ว ที่ทุกคนสามารถทำได้ ไม่ได้ยุ่งยากอะไรเลย สวนป่าได้ให้บทเรียนที่ล้ำค่ากับพวกเราทุกคนแล้ว อยู่ที่ว่าใครจะนำไปต่อยอด-ปรับใช้ให้เกิดประโยชน์กับชีวิตจริงได้มากน้อยแค่ไหน....

เบื้องหน้า

เบื้องหลังต้องซ้อมก่อนร่วมวง

เบื้องหน้าและเบื้องหลัง ของการขอร่วมวงกับวงหมอแคนของภาคอีสานของน้องไผ่ ผมก็ไม่รู้ล่วงหน้าว่าเขาจะเข้าร่วมวง เมื่อมีโอกาส และอิสระในการคิดและปฏิบัติ เขาไม่คิดว่ามีความแปลกแยก กล้าที่จะเข้าร่วมวง เพราะทุกสิ่งไม่ได้แปลกแยกออกจากกัน มนุษย์ต่างหากที่คิด-เข้าไปควบคุม-กำหนดให้ทุกสิ่งแยกส่วนออกจากกัน คิดแม้แต่จะแยกตัวเองออกจากธรรมชาติ

.....แต่ความเป็นจริงแล้วมนุษย์ก็คือส่วนหนึ่งของธรรมชาติ..........

คอนโดกะต๊าก

เขียนใน GotoKnow โดย สิงห์ ป่าสัก
ใน KMนักส่งเสริมการเกษตร

คำสำคัญ (Tags): #เฮฮาศาสตร์5#กระบวนกร#วิทยากรกระบวนการ#สวนป่า

หมายเลขบันทึก: 184040เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2008 08:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (34)

มะปรางเปรี้ยว

เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2008 10:46 น. ()

แวะมาเก็บบรรยากาศคะ

น้องไผ่ ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะคะ พี่ซูซานแอบชมว่าน้องไผ่เป็นสุภาพบุรุษมาก

ขอบคุณที่ร่วมถ่ายทอดบรรยากาศกระบวนกรในครั้งนี้คะ

ดอกแก้ว

เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2008 10:57 น. ()

มาชื่นชม บรรยากาศคะ คิดถึง คิดถึง

น้องไผ่สนุกใหญ่เลย คราวนี้ ไม่จับกล้องถ่ายรูปแล้วเหรอ

JJ

เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2008 11:34 น. ()

ตามมาเยี่ยมยาม เรียนรู้ ครับ

บางทราย

เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2008 11:36 น. ()

ในจำนวนเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันนั้น น้องไผ่เป็นผู้ใหญ่เกินตัว มีสัมมาคารวะ กล้าคิด กล้าแสดงออก น่ารักแบบเด็กๆ แต่คิดแบบผู้ใหญ่ น้อยครั้งที่จะพบเช่นนี้ ก็เพราะเขามีเบ้าหลอมที่ดีน่ะซี

คุณแม่น้องไผ่เป็นคุณแม่ที่น่ารักที่สุด เข้าใจเด็ก ส่งเสริมเด็ก และพร้อมสนับสนุนเด็กให้มีสิ่งแวดล้อมที่ดี เพื่อพัฒนาการของเด็กที่ดี

หาได้ไม่ง่ายนักในสังคมแบบนี้ พี่เองยังทำไม่ได้แบบนี้เลยน้องสิงห์

เป็นครอบครัวตัวอย่างนะ

นายช่างใหญ่

เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2008 12:12 น. ()

สวัสดีครับคุณสิงห์ป่าสัก

ยินดีที่ได้เรียนรู้อีกมุมหนึ่งครับ...ดีจัง

ขอบคุณครับ

ออต ญาณพิสิษฐ์

เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2008 13:56 น. ()

อยู่ท่ามกลางปราชญ์ย่อมดีกว่าอยู่ท่ามกลางสิ่งอื่นใด

ดีใจที่เห็นน้องไผ่มีโอกาสดีดี

สิงห์ ป่าสัก