เราเคยคิดถึงอายุของความรู้ไหมครับ


ถ้าจะประมวลความรู้ของมนุษย์โดยรวม ผมชักสงสัยว่าเรามีความรู้ที่ถูกต้องแค่ไหน ดูอะไรๆมันติดลบไปหมด เราอยู่กับความรู้หรือความไม่รู้กันแน่ และความรู้ที่สั่งสมอบรมสั่งสอนกันก็ไม่ทราบว่าถูกต้องและเหมาะสมแค่ไหน มาตรฐานวัดความรู้เชื่อถือได้แค่ไหน ในเมื่อความรู้เสื่อมลงไปทุกวันเช่นเดียวกับวัตถุอย่างอื่น ความรู้ใหม่ๆทับถมเข้ามา คนเราไม่มีเวลามากพอที่จะเรียนรู้ และบางพวกก็ไม่ใส่ที่จะเรียนอะไร พอใจที่จะอยู่กับความไม่รู้ 

จากการที่ผมอยู่กับความรู้แบบก๊อกๆแก๊กๆ รู้ได้ว่าความรู้ของเราเสื่อมลงไปเรื่อยๆ เราเคยคิดถึงอายุความรู้ไหมครับ ถ้าเรายอมรับถึงความเสื่อมสภาพของความรู้ เราก็จะตระหนักที่จะปรับแก้วิชาความรู้ให้ใหม่สดอยู่เสมอ เราทำสปาความรู้อยู่เรื่อยๆดีไหมครับ เอาความรู้มาปัดฝุ่น เอาความรู้มาใส่ตะกร้าล้างน้ำ เอาความรู้มาอัพเกรดใหม่ ถ้าไม่ไหวก็Deleteทิ้งไปบ้าง แล้วคัดเลือกชุดใหม่เอี่ยมเข้ามาทดแทน ระบบการศึกษาความคำนึงและสอนตรงจุดนี้แล้วละครับ  

ขืนชะล่าใจเราจะไม่มีโอกาสได้เจอความรู้ใหม่ๆที่หลากหลาย แล้วจะทำอย่างไรละ ก็เข้ามาเป็นสมาชิกของG2Kยังไงละ ที่นี่จะเป็นตู้ATM.ความรู้อยู่แล้ว เบิกความรู้ความคิดได้ไม่จำกัดจำนวนและเวลา มีให้ไม่อั้น เรียนอีกร้อยชาติก็ไม่หมด แล้วเราจะยี่ยักยี่หย่อนยืนทอดหุ่ยให้ความรู้มันออสโมซิสเข้าไปเองอย่างนั้นรึ เข้าไปเถอะ ไม่ต้องเสียค่าแป๊ะเจี๊ยะเหมือนในระบบโรงเรียนหรอกนะ และอยากจะบอกว่านี่คือโรงเรียนในฝันตัวจริง ที่ติดป้ายใหญ่โตนั่นก็ยังไม่แน่หรอก บางแห่งเป็นโรงเรียนฝันกำมะลอ.. ศูนย์บริการที่เรียกว่าG2Kนี้ มีคุณสมบัติหลายประการ เช่น 

  • เป็นที่ยื่นหมูยื่นแมวความรัก ความเมตตา และความคิดถึงได้
  • เป็นที่เราจะแสวงหาคนจริงใจได้
  • เป็นที่เราคัดเลือกคนที่จริตเดียวกันกับเราได้
  • เป็นที่รับฝากความรู้โดยไม่เสียดอกเบี้ย
  • เป็นที่อ็อกเชื่อมความรู้
  • เป็นที่เปลี่ยนอะไหล่ความรู้
  • เป็นที่ชำระสะสางความรู้
  • เป็นที่เอาความรู้มาปล่อยให้วิ่งเล่นได้อย่างอิสระ
  • เป็นที่วัดกึ๋นความรู้
  • เป็นที่สงเคราะห์ และสะเดาะเคราะห์ความรู้

 ที่พูดมาทั้งหมดนี้อย่างเพิ่งเชื่อ จนกว่าท่านจะศึกษาหาความรู้จากG2Kประมาณ6-12เดือนอย่างสม่ำเสมอ ถ้าใครเข้าได้เข้าถึงก็นับว่าวาสนาดี ที่จะได้เจอขุมกำลังความรู้ ดังที่สุภาษิตกล่าวว่า รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา และวิชาที่ได้จากG2Kจะไม่เหมือนวิชาที่ท่านเคยได้รับ ชุดความรู้ที่ได้ไม่มีบรรทัดฐานแต่มีมาตรฐานของความจริง เป็นความรู้ที่ลอยอยู่อย่างอิสระ จะต้องใช้ปลายนิ้วกับพลังงานสมองเป็นตัวคัดสรร คัดเลือกวิธีเรียนตามแบบฉบับของตนเอง จะรู้มากรู้น้อยเหมือนกบในสระจ้อย หรือกบในกะลาครอบ หรือกบผัดใบกระเพาะก็ขึ้นอยู่กับเราเป็นผู้จัดการ ไม่ต้องไปขออนุมัติจากใคร ขึ้นอยู่กับใจของเราจะมีคุณสมบัติแค่ไหน  ลองถามใจตัวเองดูสิ ว่าใจเราเป็นอย่างไร เราควรพัฒนาความเข้าใจให้เป็นความตั้งใจ ผมมีกรณีตัวอย่างสดๆร้อนๆมาให้พิจารณาดังนี้ครับ.. 

 
สวัสดี ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ (sutthinun)
 
นี่คืออีเมลติดต่อจากผู้อ่าน กรุณาตอบโดยตรงไปยังผู้อ่านนั้น
------------------------------------------------------------
 
ชื่อ: วิริยะ ทองสุก
อีเมล: [email protected]
หัวเรื่อง: ฝ่าวงล้อม ขอร่วมรบครับ
 
ข้อความ:
 สวัสดีครับ ครูบา ที่เคารพอย่างสูง
       ผมเป็นรุ่นน้องของพี่ทวีสินครับ
ผมได้มีโอกาสพบครูบาเมื่อสัปดาห์ที่แล้วที่เชียงใหม่ ผมอ่านหนังสือ คนนอกระบบ
จบแล้ว ทำให้ผมมีกำลังกำลังใจมากเลยครับ
แม้วันนี้ผมจะยังไม่เห็นฝั่งแต่ผมจะยังต้องว่ายน้ำต่อไปครับ เป้าหมายผมอยู่ที่
บ้านดอนทอง อ.วัดโบสถ์ จ.พิษณุโลก เป็นบ้านเกิดของพ่อผมครับ
ผมจะสร้างโรงเรียนที่มุนเน้นความรู้เชิงประจักษ์ และปลูกสวนป่าขึ้นที่นั่นครับ
ผมคิดว่าจะเป็นเครื่องมือสำคัญที่ช่วยชำระล้างกิเลสของผมเอง ของครอบครัว
และของชุมชนได้ครับ 
      ด้วยกำลังกาย และกำลังสติปัญญาของผม ผมจะสู้อย่างสุดใจเพื่อภาระกิจนี้ครับ
หากทำแล้วออกนอกลู่นอกทางแล้วครูบาหรือเครือข่ายมาพบเข้าช่วยแนะนำด้วยนะครับ 
      ตอนนี้ทุกอย่างมันอัดอั้นอยู่ในใจผม
ผมต้องขอไปวางแผนอย่างรอบคอบก่อนครับสำหรับภาระกิจนี้ กราบขอบพระคุณอย่างสูงครับ
สำหรับปัญญาที่มอบให้กับผม
      วิริยะ  ทองสุก
 
------------------------------------------------------------
อีเมลนี้ส่งมาจาก: 203.151.242.86
 
[email protected]
ตอบ:  คุณวิริยะ ทองสุก ผมเชื่อว่า คนที่เข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าจะใช้ชีวิตทำอะไร 
ย่อมทำสิ่งนั้นสำเร็จอยู่แล้ว เพราะมองทะลุล่วงหน้าเข้าไปในอนาคตได้ใสกระจ่าง 
ว่างานที่ทำมีคุณค่าต่อโลกอย่างไร คิดว่าเทวดาฟ้าดินคงจะเอาใจช่วยเธอ 
สำหรับผมขอบอกว่าปลื้มมาก แต่นี้ไปถึงตายก็นอนตาหลับแล้ว 
เพราะมีคนมารับไม้ต่อแล้ว รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดี เธอคือความหวังของโลก
 
           สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ 

 
 
 
หมายเลขบันทึก: 122075เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2007 20:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)
  • สวัสดีค่ะ พ่อครูบา
  • พ่อครูเป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่จริงๆๆ มานานมากแล้วด้วย ปลื้มใจกับพ่อครูจังเลย
  • ป้าแดงเองตั้งแต่ ลงมือเขียนบันทึก ก้อติดแง๊กอยู่นี่ไปไหนไม่รอด ไม่รู้เพราะอะไร
  • ส่วนความรู้ คงต้องสะสาง สร้างและจัดระเบียบทุกวันๆๆๆ เพราะตอนนี้ สมองบวมไปหมดแล้ว
  • ขอบคุณมากค่ะ

พ่อครูบาที่เคารพคะ

  • ตอนนี้กำลังตาแฉะ สมองล้าค่ะ..เร่งงานสุดๆ เผื่อจะได้ไปมุกดาหาร...ขอให้ฝันเป็นจริงเถอะค่ะ เพี้ยงๆ
  • พ่อครูบาไปเห็นรูปคนหล่อ ในบันทึกนี้หรือยังคะ อิอิ

สวัสดีครับ พ่อครูบา

  • รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา....ผมเห็นด้วยครับ
  • คำโบราณมีความหมายลึกซึ้งมากนะครับ... ความรู้ท่วมหัว แต่เอาตัวไม่รอด ก็น่าจะสอดคล้องกับสิ่งที่พ่อครูบา บอกว่า "ถ้าเรายอมรับถึงความเสื่อมสภาพของความรู้ เราก็จะตระหนักที่จะปรับแก้วิชาความรู้ให้ใหม่สดอยู่เสมอ"
  • ส่วนประโยคนี้ คนชื่อกบสะดุ้งครับ ฮ่าๆๆ......จะรู้มากรู้น้อยเหมือนกบในสระจ้อย หรือกบในกะลาครอบ หรือกบผัดใบกระเพาะก็ขึ้นอยู่กับเราเป็นผู้จัดการ
  • ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย พ่อครูบาฯ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
  • จำน้องคนนี้ได้แล้วครับ
  • จะเขียน mail ไปให้กำลังใจนะครับพ่อ
  • คนดีต้องสนับสนุนครับผม

P

ตอนนี้ถูกความคุมความประพฤติแล้วครับ

ต้องบริหารงานให้น้อยลง นอนพักงากๆ เพราะเข้าสู่การรักษา100%แล้ว

อนึ่ง สมาชิกลูกหลานใหม่ๆเพิ่มขึ้นต้องเข้าไปให้กำลังใจ อาจจะไม่ได้อ่านครบถ้วนของทุกท่าน ถ้าจะช่วยผมก็ลิงค์มาอย่างที่อาจารย์ทำ หรือแ.ขจิต ทำ จะช่วยได้มากครับ อาจารย์สบายดีนะครับ ลุยเลยครับ งานจะได้เสร็จเร็วๆ จะได้ไปดงหลวง แบบสบายๆๆ

P

ยังมีอีก กบหนึ่ง ครับ ถ่านไฟฉายตรากบ ไม่ทราบว่าเลิกผลิตไปแล้วยัง

P

เยี่ยมมากเลยความรู้จาก Power Point ที่เสนอโดยจอมยุทธทางการศึกษา ถ้ามีขออีกๆๆ 

สวัสดีค่ะ

P

ต้องบริหารงานให้น้อยลง นอนพักงากๆ เพราะเข้าสู่การรักษา100%แล้ว

 เห็นประโยคนี้ ไม่ทราบว่าครูบาไม่สบายหรือคะ หรือพูดถึงเฉยๆ เป็นห่วงค่ะ

  สวัสดีครับ

       วันนี้ถือว่าผมก็พอมีวาสนาอยู่บ้างเหมือนกัน  ที่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมคารวะพ่อครูบาที่บ้าน (ทั้งๆที่ก็เพิ่งพบกับท่านที่งาน UKM11 สดๆร้อนๆ) โดยที่ท่านก็ไม่มีภารกิจอื่นที่ไหน  เลยได้โอกาสขอรับคำปรึกษาแบบเต็มๆ  ผมสรุปสั้นๆว่าพ่ออครูบาท่าน "เป็นคนดีเนื้อแท้ครบสูตร" ครับ

พ่อครูบา

เป็นห่วงจังเลยค่ะ....

หนูจะไหว้พระสวดมนต์ของคุณพระคุ้มครองให้ครูบาสุขภาพแข็งแรง ค่ะ....

แล้วมีอะไรที่พอจะช่วยพ่อครูบาได้บ้างคะ....

สวัสดีครับท่านพ่อ P ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

  • เข้ามาทักทาย จากศิษย์รุ่นน้องร่วมสถาบันครับ
  • พักผ่อน รักษาสุขภาพ ดีๆนะครับ
  • ราตีสวัสดิ์
  • คุณพ่อขา...
  • ขอแวะมาพักตรงนี้หน่อยนะคะ
  • ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
สวัสดีครับ
     อิ่มใจกับเรื่องใสๆ ในบันทึกนี้ครับ คนเราเมื่อ จริง มีหรือจะทำอะไรไม่สำเร็จ 
     ขอเป็นกำลังใจให้คนคิดดี ทำดี ด้วยรัก ปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์และสรรพสิ่งครับ 
     สำหรับท่านเจ้าของบันทึก .. ผมเชื่อมั่นว่า อำนาจของความดี + พลังแห่งความเมตตาปรานี จะต้องคืนสุขภาพที่ดี เป็นปกติให้แก่ท่านโดยเร็ววันครับ  ขอเป็นกำลังใจ ด้วยห่วงใย + รัก และศรัทธา

มาปรากฏตัว โผล่หัวมาคำนับ ถึงเวลาต้องนอนแล้วครับ ทำท่าขยับขยับแล้วทำงานต่อ อิ อิ

จะคิดถึงพ่อก่อนนอนทุกคืน

ให้พ่อหลับฝันดี พักผ่อนเยอะ ๆ เลิกหลับหน้าคอม เดี๋ยวให้แม่หวีจัดการ

ถ้าจัดการไม่ได้จะลาออกงานไปเฝ้าเอง  จะรับเลี้ยงไหมล่ะ   ฮา....

กราบสวัสดีท่านครูครับ

  • กราบขอบพระคุณสำหรับ แนวทางที่น่าสนใจครับ ตลอดการสร้างแรงจูงใจที่ดีครับ
  • ไม่มีอะไรจะแลกเปลี่ยนครับ เพราะตอนนี้กำลังโง่หนักครับผม
  • ขอบพระคุณมากครับ 

สวัสดีค่ะครูบาฯ..ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์  

  • ครูอ้อยก็เริ่มจะเบื่อๆนะคะ  ยังไม่รู้ว่าเบื่ออะไร  เพราะมันเป็นหน้าที่ที่จะต้องทำไปหมด  
  • แต่มีความสุข  เมื่อรู้ว่า  จะได้ไปโน่นไปนี่
  • ชอบต้นไม้  ชอบร่มเงาไม้  ชอบเสียงไก่ต๊อก  อิอิ  หลายๆอย่างบอกไม่ได้  แต่บอกตรงๆว่า  นอนหลับสบายตอนที่อยู่ที่สตึกค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ  สิ่งที่ดี  สิ่งที่งาม  ครูบาฯ  ต้องชมสิ่งเหล่านี้ไปอีกนานค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท