อนุโมทนาบุญกับ อ.พี่หมู Khwansumana Phinnarach (อ.ขวัญสุมาณา พิณราช) ในเจตจำนงค์ในการทำบุญ ถวายปัจจัย ๒,๐๐๐ ให้กับแม่ออกที่ดูแลครัวซื้อของสดและกับข้าวเพื่อทำอาหารถวายพระ ณ วัดป่าหนองไคร้ อ.เมือง จ.ยโสธร ประจำสัปดาห์ วันที่ ๒-๘ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๖

สาธุ สาธุ สาธุ

อ่านบันทึกของพี่โอ๋-อโณ การเขียนเพื่อการแสดงออก กับการเขียนให้ประทับใจ อ่านแล้วดีมากเลย

ไม่ว่าอย่างไรก็แล้วแต่...การเขียนนั้นย่อมนำมาซึ่งได้ได้ใคร่ครวญในตนเองอย่างเป็นรูปธรรม

...

นิยามที่ถูกตั้ง...คือ

เป็นครูแบบ "บอกให้เป็น ชี้ให้เห็น เป็นให้ดู"

...

การที่เราทำงานกับผู้ป่วยจิตเวช ทำให้เราตระหนักรู้ว่า

หากเราไม่ดูแลสภาวะจิตของเราอย่างรู้เท่าทัน... ณ วันหนึ่งเราก็จะมีอาการป่วยทางจิตใจ

เครื่องมือที่ใช้ป้องกัน...ได้ดีที่สุด คือ สติ... สติที่ทำให้เราไม่ตกเป็นทาสกิเลส

กิเลสที่กรอปด้วย โลภ โกรธ หลง...ซึ่งตัวหลงนี่แหละทำให้คืนกลับได้ยาก

ดังนั้น...จึงเพียรรักษา "สติ" และยิ่งบวกด้วย "ปัญญา" ด้วยยิ่งดี

...

นั่งๆ...มองออกไปเห็นต้นไม้เขียวแล้วสดชื่นดีมาก

และสิ่งที่ทำให้ยิ้มและหัวเราะออกมาคือ ภาพเบื้องหน้าที่เจ้าแมวน้อยพยายามกระโจกตะครุบผีเสื้อที่บินโฉบมา

เป็นภาพที่น่าสนุกสนานมาก...

มุมทำงานในวันหยุด...

อากาศครึ้มๆ คล้ายฝนจะตก ไม่ร้อนมาก ร่ม...ร่ม..เย็นดีนัก

ที่ว่าง...

ใช้เวลาที่พอมีอยู่สลับการการเรียนรู้ฝึกฝนทางปัญญา ... "มีสิ่งนี้เกิดขึ้น จึงมีสิ่งนี้เกิดตาม"

Note นี้ถูกใจ...ขอเก็บไว้ก่อน

"เชื่อเช่นนั้น จึงได้ปฏิบัติอย่างที่เป็นทุกวันนี้"

===================

"การปฎิบัติธรรมเท่านั้น
ที่จะช่วยให้เราเป็นอิสระจากกิเลสได้
การทำบุญอย่างเดียวไม่ปฎิบัติถึงจะทำให้มีสิ่งยึดเหนี่ยวอยู่ในใจบ้าง
แต่มันไม่มั่นคง
ลึกๆแล้วเราจะยังคงอยู่ในสภาพเดิม
คือเคว้งคว้างอยู่เหมือนเรือเล็กๆ
กลางทะเลอันกว้างใหญ่
มีเข็มทิศก็ใช้ไม่ค่อยเป็น
มีสมอก็ไม่รู้จักทอด
เอาแต่ประดับประดาเรือก่อนอับปาง"

พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ

พื้นที่...เสมือนที่เวียนมา

และผูกพัน...เสมอ => นิยาม GotoKnow

...

ตรวจสุขภาพประจำปี...ซะที

ได้เริ่มต้นนวดประคบให้แม่...ตั้งใจว่าจะประคบให้ท่านทุกวัน

เพียงแค่คิดและตั้งใจเมื่อเช้านี้ ก็ได้รับกำลังใจจากพ่อแม่ครูบาอาจารย์

อย่างที่ไม่ต้องเอ่ยเรียนท่าน...สาธุ

"อุปฐากพระอรหันต์ในบ้าน"

ไม่ว่าเรื่องราวจะผ่านเข้ามามากมาย ทั้งเรื่องลบเรื่องบวก

แต่วิถี...ชีวิตก็ยังคงดำเนินไปเช่นเดิม

• ตื่นมาทำกับข้าวไปวัด ... เช่นเดิม
• ไปวัดเช่นเดิม
• ก้มลงกราบและฟังธรรมจากหลวงปู่ด้วยหัวใจอันนอบน้อมมากกว่าเดิม

มี ๒ โปรเจคที่ปิ๊งไอเดียและอยากทดลองทำ

=> ปลูกผักแบบประดับและกินได้

=> กำจัดแมลงวันแบบไม่ฆ่า

และซาโมซ่าไส้ผัก

 แต่จะทำประยุกต์นำมาทำเป็นแซนวิสแทน ...

เช้าๆ ของวันหยุด...แม่ออกน้อยก็ยังคงทำกิจเช่นเดิม

ตื่นเช้ามืดทำขนมขึ้นถวายพระและรับข้าวเช้าที่ลานธรรม ต่างๆ เหล่านี้คือ อุปนิสัยที่บ่มเพาะได้ง่ายในหน่อเนื้อแห่งพุทธะ

...

หลังจากเปิดเทอม... แม่ออกน้อยก็ยังมาวัดเช่นเดิม

และเปิดเทอมรอบนี้เราเริ่มตั้งใจเรียนทางโลกคู่ขนานไปกับทางธรรม

แนวปฏิบัติของการอยู่วัดก็ยังคงปฏิบัติเช่นเดิม

"พี่ไม่มีโอกาสได้เหนื่อยเลยคร้า...555 เพราะทำงานแบบจ่อๆ ซ้อนๆ เข้ามาเลยไม่มีเวลาได้เหนื่อย 5555"

เป็นประโยคที่ได้คุยกับน้องๆ เห็นบ่นกันว่าทำงานเหนื่อย ก็เลยหันกลับมาหาตนเอง

เอ๊ะ ... ทำไมเราไม่เคยเหนื่อยเลย ก็เพราะเราไม่มีโอกาสได้เหนื่อยเลยนั่นเอง

เสร็จงานหนึ่งเข้างานหนึ่ง หรือบางครั้งงานเข้าพร้อมๆ กันหลายงาน

...

น้องสาวเล่าเรื่องไปอุปฐากคุณยายชีให้ฟัง

============================

อยากเอามาแชร์ค่ะ... 

เมื่อวานเบญได้พา แม่ชีกิมเตียง แซ่เตียง แม่ของอาจารย์ ท่านอายุ 82 ปี
ไปหาหมอฟัน ซึ่งอาจจะบอกว่า เบญมีบุญที่ได้พาไป.. นั่งอยู่กับแม่ชีทั้งวันจนถึงบ่ายสาม
ได้ ..คติธรรม ที่นำไปใช้ได้มา สอง สาม วลี

"อย่าไปว่าเขาหรือเคืองเขาเพราะกรรมของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน ทุกอย่างล้วนเกิดมาจากผลของกรรม"

" คนเราจะเรียนได้สูงหรือไม่ อยู่ที่บุญเรามีมากแค่ไหน พ่อแม่มีเงินให้แต่ก้อต้องอาศัยบุญของเราด้วยต้องมีความเพียร ถ้าไม่เชื่อฟังอ.เค้าเรียกว่า คนเนรคุณอาจารย์"

และ ตอนที่นั่งอยู่รอน้องมารับก่อนจะกลับ แม่ชีได้บอกเบญว่า

" เอานี่เธอแม่ชี(พร้อมยื่นแบงค์20บ) ให้ตังค์ทำบุญเอาไปเสียบไม้(ต้นผ่าป่าของโรงบาล) ทำทีน้อยๆแต่ทำบ่อยๆจะได้ไม่เดือดร้อนเรา"

สาธุค่ะ ...เลยเอาบุญมาฝาก^^

cr. แม่ชีกิมเตียง แซ่เตีย

เชื่ออย่างนี้...หน้าเพจ G2K มีผลต่อการสร้างความรู้สึกอยากเข้ามาเขียน

อยากเข้ามาแชร์...อยากกดเข้าดูมาบ่อยๆ...

"มีชีวิต"

เห็นการเปลี่ยนเพจหน้าแรกของ G2K สดชื่นดูมีชีวิตชีวามากเลยค่ะ

ตระหนักว่า...ผู้พัฒนาระบบทั้งสองท่านไม่เคยหยุดนิ่งในการเรียนรู้ที่นำไปสู่การพัฒนา

...

ปรากฏการณ์ของการสร้างคนสร้างธรรม

http://www.gotoknow.org/posts/535547

มีทัศนะเช่นนี้...ว่า

"เรื่องราว ประสบการณ์ รวมถึงปัญหาอุปสรรคในชีวิต

คือ...สิ่งที่เข้ามาทดสอบถึง "ศีล สมาธิ และปัญญา" ที่เรามี"

บุญเก่าหนุนให้เรามาเป็นอยู่ ...

และการเป็นอยู่อย่างที่เป็นคือบารมีที่เราเพียรทำ ณ ปัจจุบันขณะ

นึกได้ก็เขียนถึง ; แม่ชีน้อย ตอนบทเรียนไม่อาบน้ำ

บันทึก...ความทรงจำ

ในทัศนะของข้าพเจ้าที่มีต่อการทำงาน

...

ไม่ต้องรอว่าจะต้องสวมหัวโขนก่อนจึงทำงานได้

การไม่สวมหัวโขน เปิดโอกาสให้เราได้ทำงานต่างๆ มากมายที่ล้วนฝึกตนออกจากความเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน

เมื่อวาน (๘ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๖) ทั้งวันคลุกอยู่กับงานวิจัย และชวนคนหน้างานมองย้อยรอยภาพการทำงาน

ทำให้เห็นปรากฏการณ์...การขับเคลื่อนงานระบบสุขภาพของจังหวัดทั้งจังหวัด

เสียดายว่า...ที่ผ่านมาขาดโอกาสของการต่อจิ๊กซอว์...และบอกเล่าสู่สาธารณชน

งานที่คนต้นแบบ ...อย่างเชิญพี่หมูและพี่เยาว์เล่าให้ฟังนั้นมองเป็นความงามของผู้ที่ขับเคลื่อนระบบสุขภาพ

อดไม่ได้ที่จะต้องเชียร์และชมงานนี้

...