..เดินทางกลับจากการพบปะญาติฝ่ายพ่อบ้าน..ทุกเทศกาลอีกครา ถึง21.45 น.
1 ม.ค.53 หลาน ๆ อยากไปเล่นน้ำที่แก่งคุดคู้ ...ไปกัน 12 คน ในรถคันเดียว เด็ก  ๆ สนุกมาก
2 ม.ค. 53 พบญาติ ณ บ้านนาด้วง ...สวนมะขาม เลี้ยงไก่บ้าน ปลูกฝ้าย เลี้ยงหมูป่า ปลูกสวนยาง  กำลังสร้างบ้านรับลมเย็น ด้านหน้าเป็นอ่างเก็บน้ำชื่อแปลก ห้วยลิ้นควาย สวย แต่ฝุ่นเยอะ

..ณ ปัจจุบัน จ.เลย ดูเหมือนจะเป็นแหล่งปลูกยางพาราที่ใหญ่มากอีกที่หนึ่งของเมืองไทย วันนี้เห็นความร่มเย็น เขียวชอุ่ม แทนความแห้งแล้ง และภูเขาหัวโล้น ...ดีใจที่แผ่นดินจะร่มเย็นและชุ่มชื่นไปด้วยน้ำ ...ในอนาคตข้างหน้า....

วันสุดท้ายของการแข่งขันกีฬาภายใน ...เสร็จสิ้นพิธีปิด ครูมีฉลองเล็ก ๆ ส่งสุขปีใหม่ ภายใต้ความเหน็ดเหนื่อยกันบ้าง...แลกเปลี่ยนของขวัญปีใหม่มีผู้หลักผู้ใหญ่มาอวยพร รองผอ.สพท.ชย.2ท่านชูศักดิ์  ประกอบชัย ..หยุดปีใหม่หลายวัน ...พรุ่งนี้ คงมีโอกาสไปเยี่ยมคุณยาย อายุกว่า 90 ปี ที่โคกโพธิ์ไชย จ.ขอนแก่น ..

แข่งขันกีฬาภายในเป็นวันที่ สอง เมื่อวานพิธีเปิด ได้รับคำชมจากหลายท่าน ว่าจัดได้ยิ่งใหญ่ ได้รับความอนุเคราะห์จาก นักเรียนเทควันโดจากโรงเรียนบ้านแดงสว่าง และได้ชมการแสดงของนักเรียนชนะเลิศการแสดงมายากลระดับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นตัวแทนเข้าแข่งขันระดับประเทศ โรงเรียนโนนเสลาประสาทวิทย์ ...ตื่นตาตื่นใจกับ ฮูลาฮุปของนักเรียนปฐมวัยกว่าสองร้อยคน  ผู้ปกครองลุ้นบุตรหลาน...ตัวโก่ง

ฟังผลตรวจชิ้นเนื้อที่ผ่าตัดออกไป ...ดีใจที่เป็นปกติ...แต่คุณหมอให้ตรวจทุก  6 เดือน และความเสียใจอีกอย่างในวันทราบผลคือ คุณหมอที่เป็นเจ้าของไข้ ท่านต้องย้ายไปต่างจังหวัด ...ขอท่านมีสุขในการทำงานในทุก ๆ ที่ ทุกเรื่อง และมีสุขภาพกายแข็งแรงตลอดไปค่ะ

ประจำชั้น ป.1แทนคุณครูที่ต้องนำนักเรียนไปแข่งศิลปหัตถกรรม ณ จ.อุบลฯ นักเรียนน่ารักไปอีกแบบ..พูดง่าย  หรืออาจจะเป็นเพราะมีนักเรียนน้อย ขาดเรียนเยอะ
...ทราบข่าว ตอบปัญหาสุขภาพ ได้รางวัลเหรียญเงิน ระดับภาคฯ 77 คะแนน ชนะเลิศได้ 86 คะแนน ...นักเรียนเก่งทีเดียว ...ได้คะแนนเยอะ ...อีกหลายรายการประสานงานยังไม่ได้ ...จะรอผลด้วยใจจดจ่อ

     มาสอนวันแรก หลังจากพักยาว...คุณครูบางท่าน ควบคุมนักเรียน เข้าแข่งขันศิลปหัตถกรรมภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นำทีมโดยท่านผอ.พิทักษ์ ภิรมย์ไกรภักดิ์ ทราบว่าวันนี้รถตู้ 3 คน ปิคอัพ 1คัน และผู้ปกครองบางท่านอาสานำนักเรียนไปด้วยตนเอง ...ขอให้ทุกคนประสบความสำเร็จดังหวัง...
...นักเรียน  ป.2/2 มาเรียน  มอบหมายงานให้ทำ มีนักเรียนทำงานช้า 5 คน   ช้า...อาจจะเป็นเพราะเหนื่อยกับการเรียนมาทั้งวัน ...หรือ งานที่ให้ทำเยอะไป ต้องพิจารณาตนเอง

ผ่านวันพ่อ หนึ่งวัน ..แต่ยังผูกพัน..ระลึกถึงท่าน..มุมมองของชีวิต  เปลี่ยนไป แต่วิถีชีวิตจะต้องดำรงไปในแนวทางที่เคยมี เคยเป็น อาจเปลี่ยนบ้างในเรื่องของการรีบเร่ง ..การเจ็บป่วยทำให้ต้องกระทำสิ่งอื่นใด ให้ช้าลง...หากหายดี ...จะต้องออกกำลังกายให้มากขึ้น ...

ระยะพักฟื้น...แต่เมื่อพักมองเห็นหลายสิ่งที่อดไม่ได้ต้องสะสาง ...ตัดแต่งต้นไม้เกือบรอบบ้าน...เหนื่อยมาก  เจ็บแผล (สมน้ำหน้า หาเรื่องดีนัก) ....ต้องทานยาแก้ปวด และพักผ่อนจริง ๆ ..
...ขอบคุณเพื่อนบ้านผู้มากไมตรี (ป้าติ๋ม ลุงโอ) ที่คอยรับส่งหลานชายไปโรงเรียนในยามที่พ่อบ้านไปปฏิบัติหน้าที่พักค้างคืนต่างถิ่นหลายคืน  น้องสาวผู้ใจดีที่คอยดูแลอาหารเย็น (น้องเหมียว และหลานอะตอม)
...วันนี้ยังหาเรื่อง...เพื่อส่งข่าวการรับสมัครครูสอนดีสอนเก่ง รุ่น 2 ของสหวิชาได้หลายโรงเรียนพอควร ...นั่งมากก็ตึง ๆ เมื่อไหร่จะหายดี ๆ ซะทีเริ่มหงุดหงิดแล้วเนี่ย...
   ยามเจ็บไข้ได้รู้ใจ รู้ความหวังดี  รู้ทุกข์กาย ใจ รู้พิจารณา และรู้คิดมากขึ้น อ่านหนังสือธรรมะดี ๆ ให้จิตใจสงบ(หรือเปล่านะ)...

     ความตั้งใจคือจะไปช่วยทำงานประมวลผลการแข่งขันทักษะวิชาการระดับเขต โทรติดต่อประสานงานกับ ท่านศน.ที่รับผิดชอบ ทราบว่าท่านไม่สบาย..งานทำให้คนเครียดจนไม่สบายทีเดียว..สุดท้ายก็หอบสังขารกลับบ้าน เพราะเริ่มรู้สึกปวดหลัง และปวดบริเวณปีกมดลูกด้านขวาที่โดนตัดไป...พักผ่อนสักพัก ...สงสารต้นไม้ ต้องลุกไปรดน้ำให้เขา....
...จะเกิดอะไรอีกหรือไม่ไม่ทราบ ...มีอาการผิดปกติที่ช่องท้องและเจ็บแผล...จะเพลาการทำงานบ้านลงจ้า...อาการไม่ต้องเตือนนักหรอก..

วันนี้ของการเริ่มกล้าที่จะทำงานบ้าน ..ยกของที่ไม่หนักมาก รดน้ำต้นไม้ ถูบ้าน ซักผ้า ...งานคุณแจ๋วล้วน ๆ แผลรู้สึกจะตึงเล็กน้อย ไม่เป็นไร..พอทนได้
...นั่งหน้าจอได้นานขึ้น เขียนบล็อกได้หนึ่งเรื่อง ...
...ประกาศผลการแข่งขันกิจกรรมที่ไปภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภูมิวิทยา ได้มา 10 กิจกรรม..ต้องบันทึกความทรงจำ..

...แว่วเสียงดนตรีจากงานบุญขึ้นบ้านใหม่ของบ้านใกล้เคียง ...กลับนึกถึง..เพื่อนที่ร่วมเจ็บป่วย ณ รพ.ศรีฯขึ้นมา..วันนี้คณะครูสายชั้น ป.5 และคุณครูปฐมวัยมาเยี่ยม...ได้ทราบข่าวเพื่อนครูที่เจ็บป่วยด้วยโรคเดียวกันหลายท่าน ทั้งต้องขูดมดลูก และพักนอนในรพ...
..กับเรื่องที่บอกต่อมา..ใคร?ที่ย้ายมาอยู่ที่ภูมิวิทยา ต้องมีโรคนี้(เกี่ยวกับมดลูก)กันถ้วนหน้า(ยกเว้นครูผู้ชาย แหะ ๆ เพราะไม่มีมดลูกกระมัง)เท็จจริงประการใด ...คงต้องให้เวลาพิสูจน์...
...hotmail และ chaiyo ใช้ไม่ได้เลย..

17 พ.ย.52 เป็นวันเริ่มแข่งขันกิจกรรมระดับศูนย์เครือข่ายอำเภอ ...เดินทางไปฟังผลตรวจมะเร็งปากมดลูก และคุณหมอก็ให้นอนเพื่อผ่าตัดถุงน้ำในรังไข่ ...ทราบผลแข่งขัน ทุกกิจกรรมได้เข้าร่วมในระดับเขตพื้นที่การศึกษา...สิ่งที่แน่นอนคือ หลังการผ่าตัดตั้งแต่ 18 พ.ย. ทำให้ไม่มีเวลาในการฝึกซ้อมนักเรียนเลย ...แม้จะไม่ได้เป็นตัวแทนในระดับภาค แต่หากได้รับรางวัลเหรียญทองทุกกิจกรรม ที่แข่งขันคงจะพอใจระดับหนึ่ง
...วันนี้ ผู้จัดการสหกรณ์ออมทรัพย์ครูชัยภูมิ คุณมิตราภรณ์ มาเยี่ยมเป็นกำลังใจที่บ้านพร้อมกับเจ้อ๋อย เจ้าของโครงการบ้านศิลาธรรม ก่อนหน้านั้น...คณะจากเขตพื้นที่การศึกษา สหกรณ์ฯสาขาภูเขียว คณะครูจากเกษตรสมบูรณ์ คณะครูจากโรงเรียนภูมิวิทยา
...paint,Powerpoint ได้รางวัลเหรียญทอง ทั้งสองช่วงชั้น
...วันนี้รอผลสืบค้นข้อมูล, เว็บ ทั้งสองโปรแกรม ,E-book  และการสร้างภาพเคลื่อนไหว...

...เริ่มนอนรพ.ศรีนครินทร์ 17 พ.ย.52 ผ่าตัด 18 พ.ย.52 ออกจากรพ. 22 พ.ย.52 ...มิตรภาพที่ได้รับขณะเจ็บป่วย ..มีมาก..มิตรจากเพื่อนร่วมเจ็บ ...น้องสาวกุ้งนาง(สุธีรา)พยาบาลใจดีจาก รพ.ศรีฯที่แวะไปเป็นกำลังใจก่อนผ่าตัดพร้อมตะกร้าทำมือจากแม่ของผู้ป่วยแผนกที่น้องรับผิดชอบ (...หลายคนทัก...สวยจัง) เพื่อนครู และผู้บริหารหลายท่าน ที่ไม่สามารถเอ่ยนามได้หมด ขอบพระคุณในความกรุณา แวะมาเป็นกำลังใจให้คนป่วยค่ะ
...นอนห้องรวม  3 วัน เพื่อน ๆ ร่วมห้องดูแล..เดิน นั่ง เข้าห้องน้ำ วันออกจาก รพ.จึงแวะไปฝากของเยี่ยมให้กับเพื่อนเหล่านั้น ...
...การเจ็บป่วยครั้งนี้ ทำให้ทราบว่ามีคนป่วยโรคนี้เยอะมาก ...น้องสาวอีกคนที่ป่วยอายุ 23 ปี ขนาดถุงน้ำ  15 ซม....
 ...อาหารที่รับประทานเข้าไปในชีวิตประจำวัน  ส่งผลต่อการเจ็บป่วย? 
...เกิดอะไรกับจิต...สองคืนในห้องพิเศษ เจอสิ่งแปลก ๆ ...

หลายวันไม่ได้เขียนอนุทิน...วันนี้มีประชุมคณะกรรมการแข่งขันทักษะวิชาการศูนย์เครือข่ายอำเภอภูเขียว ...นักเรียนในกิจกรรมที่รับผิดชอบ ได้เข้าแข่งขันหลายกิจกรรม ...ทั้งนี้ต้องฝ่าด่านนี้จึงจะได้เข้าแข่งขันระดับเขต ...สู้ ๆ ฝีมือหนูก็ใช่ย่อยนะจ๊ะ
...กิจกรรมPresentation...paint...ช่วงชั้นที่ 1 ,2
...กิจกรรมสืบค้นข้อมูล E-book  เขียนWeb  2D Animation ที่ร่วมฝึกก็ผ่านเข้าเขตเลย (มีทีมส่งไม่พอแข่งขัน อิๆ )

สุดท้าย อีก 4 ชีวิตที่เหลือ คงจะไม่เหลือ นำนกน้อยคืนรัง แต่แม่ของเขาไม่กลับมา มีเพียงมดส้มเต็มรังไปหมด

...กรรมใดที่ได้กระทำโดยรู้เท่าไม่ถึง...ขอจงอโหสิกรรมแก่กันด้วย...จะสวดมนต์แผ่เมตตาให้เจ้านกน้อย 5 ชีวิต ...

ตื่นเช้า..ต่อมทำงาน..เริ่มกระฉับกระเฉง ...ตัดกิ่งต้นไม้ รื้อสายน้ำผึ้งหอมที่ตายมายาวนาน ..ผลของการอยากทำดี ...กลับทำร้ายหนึ่งชีวีเข้าจนได้ ...
...เห็นรังนกเก่ามากแล้ว จึงใช้เสียมเขี่ยเพื่อจะให้ร่วงจากซุ้มไม้ประดับ...ตายแล้ว! ...มีเจ้านกน้อยร่วงลงมา 1 ตัว  ไม่ทันเห็น พอเห็นอีกที มีอีกสี่ตัวพยายามนำลงมาใช้ผ้าห่อเขาไว้ ไปยืมบันไดคนข้างบ้าน นำเขาไปไว้ในรังดังเดิม ...จนบัดนี้ ก็ยังไม่เห็นแม่เขามา...
   ขออโหสิกรรม...ในสิ่งที่ทำโดยไม่ตั้งใจ...จะสวดมนต์แผ่เมตตาให้เขาในค่ำนี้ ไม่ต้องการเบียดเบียนชีวิตใด ๆ ...สุดท้ายหนึ่งชีวิตที่สูญเสียไป...ฝังเขาไว้ใต้ซุ้มพวงแสด...

งาน...คือความมั่นคงในชีวิต ...กลับจาก...การเลือกโรงเรียน และดูโรงเรียนคลองเมืองพิทยาคม อบจ.นครราชสีมา 23.00 น. ของเมื่อวาน  ไกลมาก 
    สังเกตเห็นคนในพื้นที่อ.จักราช โดยส่วนมากจะทำไร่อ้อย และปลูกมันสำปะหลัง ...ดินปนทราย ไร่ที่ทำไม่ค่อยเจริญเติบโตเท่าที่ควร ..
    ณ คลองเมืองพิทยาคม โรงเรียนน่าอยู่ แต่ที่พักค่อนข้างจะหนักใจ...อยากให้ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องช่วยสร้างขวัญและกำลังใจในครูในโรงเรียนมากกว่าที่เป็นอยู่ เพื่อจะได้ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่เต็มกำลังและความสามารถที่มีอยู่ .....

ไปร่วมบุญกฐินที่วัดป่าคำแคนเหนือ อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น ... เป็นขบวนแห่กฐินที่ยาวมากตั้งแต่เคยเห็นมา ... หลวงปู่โส ท่านอาพาธ...โรงทานแม้จะไม่มากเท่ากับที่วัดป่าม่วงไข่ และวัดป่าห้วยเดื่อ ...แต่อานิสงส์บุญเชื่อว่าทุกท่านได้อิ่มทั่วหน้ากัน ...
  แวะเยี่ยมคุณยาย อายุกว่า 90 ท่านจำเราไม่ได้แล้ว แต่ท่านยังทานข้าวได้เยอะ สุขภาพโดยรวมยังดีอยู่ เดินได้ เนื้อตัวไม่เหี่ยวย่นมากนัก 
   ...พี่สาว อ.วาสนา จากชุมชนเมืองเก่า นำข้าวกล้องมาให้หนึ่งกระสอบปุ๋ย และเครื่องออกกำลังกาย (จักรยาน) ท่านดีเสมอมา...นับแต่รู้จักกันปี 2543 ...
  ...ได้ซาบซึ้งคำกล่าว ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ....จากตัวท่านนี้เอง...

มีโอกาสเจอเพื่อน ที่ห่างหายจากกันไปกว่า 22 ปี ...ในงานกฐินที่บ้านของเธอ ตั้งรกรากอยู่อำเภอพาน จ.เชียงราย เจอเพื่อน ต๋อย แดง และเม้าท์  ช่วงเย็นไปงานแต่งพรุ่งนี้นัดจะไปทอดกฐินกับเพื่อนอีกครั้ง..ที่บ้านนาจาน ..

กลับจากงานแต่ง...ชีวิตคู่เริ่มต้นอีกคู่... หนึ่งในคำกล่าวให้โอวาทของประธานในงาน...คือการอดทน ... ใคร?อดทน ชายหรือหญิง ...อยากรู้คำตอบ..

เมื่อคืน ได้ดูVCD เพลงครูในดวงใจ...ผ่านมาหลายปี (วางจำหน่ายเมื่อปี 44) เมื่อได้ฟังเพลงหลายเพลง ...ยิ่งมองเห็นความแตกต่าง มีหลายความรู้สึกที่ลึก ๆ อยากทำอะไรให้มากกว่าสิ่งที่ทำอยู่ แต่ก็ทำไม่ได้ หรือไม่ได้ทำ...ไม่แน่ใจ 
 ...ครูที่เป็นครู กับภาพที่สลับไปมาใน VCD หลายคุณครูที่ทุกข์ ลำบาก และเหน็ดเหนื่อย แต่ด้วยความรักในอาชีพ ทุกคนจึงต้องทนเพื่อเด็กไทย...
....ที่จริงแล้ว คุณครูเหล่านี้น่าจะได้ตำแหน่ง ครูดีในดวงใจ โดยไม่ต้องส่งเอกสารใด  ๆ ประกอบการเสนอขอเพื่อพิจารณาด้วยซ้ำ
และคิดว่า แต่ละ สพท.ล้วนมีข้อมูลอยู่ในมือ...

สร้างหนึ่งบันทึก ณ โกทูโนว

สร้างหนึ่งข้อเขียน ณ สหวิชา

ได้เยี่ยมเยียนระลึกถึงมวลมิตรบางท่าน ...ก่อนจะขอตัวพักเพราะร่างกายไม่ค่อยจะอำนวยซักเท่าไร ...
ระลึกถึงมิตรภาพที่งดงาม คำนึงถึง ความทุกข์กายใจของใคร ๆ ที่หนักหนากว่าเรามากมาย จะสวดมนต์แผ่เมตตา ส่งผลไปยังทุกคน

19 ต.ค.52 เมื่อคุณหมอทราบว่ามีผลตรวจเซลล์ผิดปกติ โรงพยาบาลมีเครื่องมือไม่พอในการตรวจขั้นตอนอื่น จึงส่งตัวต่อไปที่ รพ.ศรีนครินทร์(ตนเองแจ้งความประสงค์) แต่ก็ไม่ได้รับการตรวจในวันนี้เพราะไปถึงบ่ายมากแล้ว คนไข้เยอะมาก
...การเจ็บป่วย...ทำให้ได้เห็นว่ามีผู้คนมากมายที่เจ็บป่วย และปลงกับชีวิตมากขึ้น...

20 ต.ค. 52 คุณหมอพิสมัย เป็นผู้ตรวจคนไข้จำนวนมากมายในห้องตรวจสูตินรีเวช และท่านก็ตรวจหามะเร็งปากมดลูกให้ด้วยการส่องกล้องโคลสโคป แวบแรกดีใจ..."ไม่เห็นจะมีมะเร็ง  มะโรง มะเส็ง ก็ไม่มี" ขอบคุณผู้จุดประกายให้หัวใจได้ปลื้มปีติอีกครั้ง

คนไข้ของคุณหมอเยอะมาก แต่ท่านก็ดูมีความสุขกับการทำงานเป็นที่สุด นี่คืออาจารย์หมอ ค่ะ

วันเสาร์ที่17 ต.ค. 52
    ได้รับจดหมายแจ้งผลตรวจมะเร็งปากมดลูก..พบเซลล์ผิดปกติ..
ปากก็บอกเกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นเรื่องธรรมชาติ ...แต่ใจไม่วายอยู่ไม่สุข

เช้า  19 ต.ค. 52 ต้องเข้าโรงพยาบาลภูเขียวเพื่อรับการผ่าตัดในวันที่ 20 ต.ค.52

..เมื่อคืนสี่ทุ่มกว่า ..ได้รับโทรศัพท์จากน้องชายหนึ่งคนที่โรงเรียนเดียวกัน...คุณพ่อของน้องเสียชีวิตด้วยโรคปอด ...ขอความอนุเคราะห์ช่วยเป็นพิธีกรในงานฌาปนกิจให้ด้วย...
รับปาก .....
  ด้วยเกรงฝนจะตก เจ้าภาพทำพิธีสงฆ์ขั้นตอนต่าง ๆ จากที่บ้าน เมื่อถึงฌาปนสถาน มีการล้างหน้าศพ โดยพระคุณเจ้า  พร้อมด้วยญาติพี่น้อง จากนั้นจึงทอดผ้าบังสุกุล ผ้าไตรบังสุกุล นำเรียนประวัติ และทอดผ้ามหาบังสุกุล ..แขกผู้มีเกียรติวางดอกไม้จันทน์ เสร็จพิธี ...
    งานเสร็จสิ้นด้วยความรวดเร็ว ฝนที่ตั้งเค้าก็ไม่ตก เมื่อถึงเวลากลับมีแดดจ้ามากจนร้อนจัด ...อีกหนึ่งงานที่เห็นความแตกต่างของแต่ละท้องถิ่น...
    ด้วยจิต...ให้...ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน...

12 ต.ค.52 
   ว่าจะเช้ามาก ๆ ก็สายจนได้ ถึงวัดราวหกโมงเช้า...รถเริ่มเต็มพื้นที่ต้องจอดบริเวณลานจอดที่มีเจ้าหน้าที่ตำรวจคอยอำนวยความสะดวกเป็นอย่างดี โรงทานที่มากมาย ตำราสวดมนต์ ภาพ  เหรียญ อาหารสารพัดชนิด ต่างหลั่งไหลสู่บริเวณวัด ...พุทธศาสนิกชนพร้อมใจกันร่วมบุญกฐินมากมาย ...ฟ้า ฝน เป็นใจ ครึ้มตลอดเวลาก่อนจะทอดกฐิน แต่ก็ไม่ตกลงมา จนพิธีเสร็จสิ้น หลายคนเดินทางกลับ สักครู่ใหญ่ ฝนก็เทลงมา..
....อานิสงส์ แรกที่เห็น...บุญห้ามฝนก็ได้ด้วย ...สาธุ