ไปทำบุญเนื่องในวันคล้ายวันเกิดครบรอบ 55ปี  ที่แปลกกว่าทุกปีที่ผ่านมา  7มกราคม เป็นวันคล้ายวันเกิด ที่ดีมากและเสียใจมาก 

เสียใจเพราะเอาแต่ใจตัวเอง เสียใจเพราะไม่มีใครเข้าใจ

แต่ตอนนี้ หายแล้ว เพราะใจไม่ได้หายไป  ใจยังอยู่กับตนเอง

ให้น่องไก่ เจ้าน้องหมาปีใหม่กิน  เขาแทะจนเกลี้ยงทั้ง 3 ท่อนเลย กินได้ละเมียดละไมกว่าคนหลายๆคนอีกด้วย

วันนี้ไม่มีลูกค้าในร้านอินเทอร์เน็ตบุณยกรเลย  เลยแกล้งเป็นลูกค้าเสียเอง  สงสัยจะเขียนได้หลายบันทึก  เพราะรูปภาพมาก เงียบดี มีสมาธิสูง

ไปเยี่ยมญาติ  สวัสดีปีใหม่ด้วย  มีแต่น้าๆ พูดว่า......ให้ผู้ป่วย มาเยี่ยม คนดี  น่าอายจริง

ครูอ้อย  รู้สึกว่า ญาติรักครูอ้อยมาก 

ได้รับแมสเซจมามากมาย  ได้รับอีเมล์ก็มากมาย  

ขอบคุณทุกๆๆกำลังใจ  ครูอ้อยจะนอนพักนานๆ ไม่นานก็หายค่ะ

ปีนี้สรุปแล้วเป็นคนชราของบ้าน  ที่ต้องมี และให้เสมอ  ธรรมดาของสัตว์โลกที่พะเน้าพะนอกับสิ่งที่เขารักและเขามีความต้องการ

เมื่อเรามีสิ่งที่เขารักและเขาต้องการ  เขาก็จะมาห้อมล้อมเราเหมือน  ดวงจันทร์ล้อมโลก  โลกล้อมดวงอาทิตย์

สาวๆไปทำสวยกัน  เหลือแต่เราที่สวยมากอยู่แล้ว เฝ้าบ้านเฝ้าร้าน  

ทำความสะอาดในรถ  อากาศเย็นดี  ไม่ร้อน  ยังได้เรียนภาษาอังกฤษกับการดูแลร้านเฝ้าพฤติกรรมเด็กๆในร้านคอมด้วย

ระยะนี้ครูอ้อยป่วยก็จะมีเวลาส่วนใหญ่อยู่กับญาติพี่น้องลูกและหลาน  ตั้งแต่วันแรกที่ประสบอุบัติเหตุ  จนมาถึงวันนี้  ครูอ้อยยังไม่เคยอยู่คนเดียว  ครูอ้อยอยู่ท่ามกลางญาติพี่น้องลูกและหลานจริงๆ  ทุกคนเอาใจใส่  ดูแล  หาอาหาร  หาความสะดวกสบายมาให้ทุกคน  ไม่เคยคิดว่าตัวเองมีความโชคร้าย......แต่กลับคิดว่า  โชคของตัวเองดีเสมอ......ส่งท้ายปีเก่ากับพี่น้องลูกและหลานเกิดขึ้นวันนี้

เป็นความประทับใจมากๆที่ตื่นขึ้นแต่เช้า ไปตลาดเพื่อหาอาหารการกิน  จัดการเสร็จก็เริ่มสนุกสนาน  ตามความพึงพอใจ  ส่วนครูอ้อยหาเสื้อกันหนาวได้ สวมใส่และเดินไปทักทาย พี่น้องลูกละหลานจนครบ  นี่ก็สายๆแล้ว  ครูอ้อยมานอนพักฟังเสียงทุกคนคุยกันอย่างสนุกสนาน  แอบยิ้มกับสำเนียงสำนวนการพูดของแต่ละคน.....คืนนี้ครูอ้อยคงจะนอนนับตัวเลขถอยหลัง  ควบคู่กับเครื่องคอมตัวนี้ที่เป็นเพื่อนคู่ใจยามหงอยเหงา

วันสิ้นปีแล้วนะวันนี้  นอนคิดว่า  จะไม่ทำอะไรและจะทำอะไร

แต่นิสัยเดิมๆคือ  บ่นลูก นี่ยังไม่หายไปเลย  โดยเฉพาะคนเล็กที่ไม่รู้หน้าที่ที่จะต้องทำอะไร  และไม่ควรทำอะไร  

มาอยู่โคราชแล้ว  กทม ร้อนเหลือเกิน  ถนนโล่ง  เดี๋ยวเดียวก็ถึงบ้าน

คุยกับพี่น้อง ลูกหลานเสร็จก็มามีเวลาเป็นส่วนตัว

อ่านหนังสือ พิมพ์ยังไม่คล่อง รอให้ดีกว่านี้ก่อน

วันนี้ไม่หนาวแบบเมื่อวาน  เมื่อวานไม่้หวานเท่าวันนี้

แต่ละวันหมุนเวียนผันเปลี่ยนไปตามความรู้สึกนึกคิดของเราจริงๆ

สุขทุกข์อยู่ที่ใจของเรากำหนดได้

เมื่อวาน เขียนกลอนอวยพรวันคริสต์มาส บันทึกไม่ผ่าน เสียดายจริง  เขียนวันนี้  จะสายไปไหม  สายไม่สาย ก็จะเขียนล่ะค่ะ

ยังปวดแขนที่หักอยู่  บาดแผลถลอกรอบๆ แห้งสนิทแล้ว  ที่ขาทั้งสองแผล แห้งน่าเกา เป็นยิ่งนัก

แขนขวาท่อนล่างยังเขียวช้ำ  ปวดมากเวลานอนหรือเคลื่อนที่

ลูกเอาใจใส่ดีมาก  สมกับที่มีลูกมาก  ได้ใช้สอยยามเจ็บป่วย  แจกแหวนไปแล้ว 1วงสำหรบการดูแลเช็ดตัวให้แม่

วันที่ 29เคลื่อนย้าย ไปตัดไหม และดูอาการข้างเคียงแทรกซ้อน

ดูรูปเหตุการณ์ บล็อกเกอร์ นอนที่ ถนนหน้า เจเจมอลล์....555

สุขสันต์  วันคริสต์มาส  วาดด้วยภาพ

มาให้ซาบ  ซึ้ง ตรึงใจ ว่าคิดถึง

ฝากห่วงใย  ฝากด้วยรัก  ปักใจตรึง

จากลูกศิษย์ ที่ลึกซึ้ง  ตรึงใจกัน

ขอให้หาย คลายเจ็บ เหน็บหนักหน่วง  

ขอให้ล่วง  ขีดภยันต์ อันตรายนั่น

สุขสุขี  มีรัก ทุกคืนวัน

คริสต์มาส  พาฝัน  ตลอดไป

จาก

ครูอ้อย แซ่เฮ

พิมพ์ได้แล้ว  ไม่เวียนศีรษะ  แต่ยังใช้นิ้วมือขวาไม่ได้สะดวก  จะเขียน 5-10 อย่าง ที่จะทำในวันปีใหม่ 

วันที่สองแล้ว  การพัฒนา  ยังไม่มีแรงบันดาลใจอะไรให้รีบเร่ง  โอ  เราจะหมดไฟแล้วหรือ  ทำไม  ไม่มีนางฟ้า มาโปรดเราสักที

กว่าจะไปถึงดวงดาว  ต้องตามหานางฟ้า  ตามหาราชรถ  แลัวพลังงานด้วย

วันนี้เป็นวันที่สองของการมาอบรมเพื่อเลื่อนวิทยฐานะ  อายุมากแล้ว  อะไรๆ ก็เชื่องช้าไปหมดเลย  กว่าจะตัดสินใจมาได้  ก็เลยช้ากว่าคนอื่น  แล้วมาทำไมนี่  ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

แต่เมื่อวานนี้  นั่งฟังวทยากร  เลยรู้ตนว่า  งานเราทั้งนั้นเลย  งานมีแล้วเพียงแต่นำงานมาจัดระบบ   เรามาอบรมให้รู้เรื่องระบบ  ขั้นตอน ส่วนรายละเอียดเรามีแล้ว

ไม่เครียดเลย

ในขณะที่ต้องไปอบรมหลายวัน  ก็ต้องคิดงานทำทิ้งไว้ที่นี่ด้วย  เพื่อให้การทำงานเป็นคู่ขนานไป  ไม่ได้อย่างเดียวหรือเสียอย่างเดียว

พิมพ์มาจากบ้าน  มาถึงกระบวนการตรวจทานและพริ้นท์เอ๊าท์ออกมา เพื่อนำไปถ่ายเอกสารระบบดิจิตอลแจกนักเรียนให้ทำแบบฝึก  พร้อมกับคู่มือการทำแบบฝึกหัดด้วย

ส่วนงานรายงานการศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง  ได้เปลี่ยนรูปแบบปกเสียใหม่  เหลือขั้นตอนการทำบรรณานุกรม ก็จะสำเร็จและเย็บเล่ม  เตรียมส่งเจ้าหน้าที่รับการอบรมในวันปฐมนิเทศได้เลย

ถ้ามีเวลาทำงานอย่างต่อเนื่อง  ความราบเรียบ ลื่นไหลของงานก็จะเป็นไปด้วยดี  ไม่วอกแวกกับงานอื่นจนเสียงานนี้อีก

เขายังว่าครู ค.ศ.4 เงินเดือนเยอะ  ก็ครูทำงานเยอะ  เงินก็ต้องแยะ สิคะ  จึงจะสมดุลย์กัน

กำลังเขียนบทที่ 1 ของ word stress  ไม่พิถีพิถันเท่าไร   ด้วยน้องนำเสนอ ในคราวที่จะต้องเข้ารับการอบรม ครูเชี่ยวชาญ ตามระบบที่ต้องนำเสนอ งานวิจัย ที่สนใจด้วย

ก็อยากจะทำเป็น PPT ให้เพื่อนครู และผู้เข้ารับการอบรม เข้าใจ ในงานวิจัยที่ศึกษาอยู่

ไม่รู้จะเสร็จไหม  ต้องเล่นของ...เพี้ยงงงงงงงงงงงงงงง

ทำงานได้มากเลย  ได้หยุด 3 วัน  ทำงานเกี่ยวกับรูปภาพ  เกี่ยวกับวิจัยในชั้นเรียนที่ก้าวหน้า  ได้ทำแบบฝึกหัดให้นักเรียนได้ฝึกปฏิบัติด้วย

ส่วนวันนี้ จะเตรียมการเข้ารับการอบรม  หากมีเวลาเหลือ จะเตรียมการงานวันคริสต์มาสด้วยค่ะ

โทรศัพท์เขาเปลี่ยนระบบ  มิน่าเล่าเรากดไปไหนไม่ออก  ใครโทรมาหาก็ไม่ติด  ทำให้คนผิดใจเข้าใจเราผิดไปหลายคนเลย

ต้องจัดการ กดไปเปลี่ยนระบบกับเขา  ก็จะเหมือนเดิม

ตามมันให้ทันกับระบบ ICT

ปากอย่าง ใจอย่าง นี่เป็นเรื่องสำคัญมาก  พูดอย่างไร  ใจไม่อยากเป็นอย่างนั้น  อันตรายอย่างยิ่ง  เราไม่ปรารถนาคนแบบนี้ 

กำลังปรับหลักสูตร  เนื่องจาก การเป็นโรงเรียนมาตรฐานสากล  มีกิจกรรมอาเซียน  จึงต้องปรับหลักสูตรสถานศึกษาใหม่

กำลังทำอยู่  และจะมีกรรมการมาประเมิน เร็วๆนี้  ท่านทั้งหลายปับ กันหรือยังคะ

ข้อ1 เรื่องตระหนักในคุณค่าของตนเองและผู้อื่น  เรื่องนี้สำคัญมาก  นำมาคิดและจัดการกับตัวเองทุกเรื่อง  แม้กระทั่งเรื่องการจัดการเรียนรู้ให้แก่นักเรียน  นำมามาใช้และปฏิบัติ  ในการฝึกปฏิบัติ  ได้ผลมากทีเดียว  ระยะนี้  อยู่กับนักเรียนมาก  ออกแบบการเรียนรู้ที่มีกิจกรรม เชื่อมโยงในเรื่องตระหนักรู้คุณค่าในตนเองและผู้อื่น

1.กล่าวชื่นชมผู้อื่น  2.ตำหนิคนอื่นพร้อมเหตุผล   3.แนะนำในข้อตำหนินั้น

ขั้นต่อไป  จะใช้คำกริยา  ที่เกี่ยวกับทั้ง 3 ข้อนี้ในการสอนนักเรียนค่ะ

จงเตรียมพร้อม   ลูกเสือ หมายถึงความขยันหมั่นเพียร  บอกกับน้องครูว่า  คนที่ทำงานมักจะถูกตำหนิ ส่วนคนที่ไม่ถูกตำหนิเลย คือคนไม่เคยทำงาน

น้องคนนักที่ทำงานแล้วจะไม่ถูกตำหนิ  ดังนั้น  ต้องรอบคอบกันหน่อย  เพื่อไม่ให้ถูกตำหนิ

ไม่ใช่จะไม่ทำอะไรเลย  เราต้องไม่ถอย  เมื่อมีอุปสรรคมาขวางหน้า  ต้องฝ่าฟันไปให้ถึงเส้นชัย ที่เราปักธงไว้

นักเรียนเรียนปนเล่นกับกิจกรรมที่จัดให้  สนุกมาก  เพราะอะไรรู้ไหม  ก็เพราะนักเรียนทุกคนเคารพ กติกา  

กติกา  ถูกทุกคนเคารพ  เราจึงเล่นอย่างสนุกและมีความหมาย

นักเรียน เก่งและดี กว่า ผู้ใหญ่บางคนที่ไม่เคารพกติกา

เลยเซ็งกันเลย