อันชีวิตนั้น มันเป๋นของใผ มันเป๋นจาใด ยึดไว้บ่มั่น
เกิดแก่เจ็บต๋าย เวียนว่ายอยู่หั้น ในวัฏฏะอัน โลกนี้
จักห้ามร่างก๋าย หมายกฎบทจี้ หนุ่มสาวมอกอี้ อย่าชรา
ห้ามได้ก่อนั้น มันน่าสังก๋า ใผห้ามได้นา บอกข้าสักหน้อย.

ปากกับใจ๋นั้น หากฝั้นเป๋นเกลี๋ยว ปากหนึ่งใจ๋เดียว ฝั้นเกลี๋ยวหื้อมั่น
หากใผใจ๋เย็น ย่อมเป็นเหตุอั้น หื้อปากนั้นมัน หนักไว้
แต่หากว่าใจ๋ ปายในฮ้อนไซร้ ปากว็วยแน่ใบ้ บ่เบน
ปากว็วยใจ๋ฮ้อน เรื่องจ้อนเป๋นเข็ญ ปากหนักใจ๋เย็น เรื่องเข็ญเป๋นจ้อน.

หากจิตดีแล้ว ดั่งแก้วสดใส คิดดีมีไชย จิตใจ๋แกร่งกล้า
พูดดีอู้ดี ปิโยทั่วหน้า คำภาษิตา เหล่าล้วน
ก๋ารกระทำใด ได้ดีทั่วท้วน กั๋มมันตะถ้วน ทำดี
จิตคิดดีแล้ว เจื้อยแจ้วเป็นศรี ก๋ารกระทำดี ชีวีสุขถ้วน.

ใจ๋เดียวหนึ่งนี้ ฤทธีเหลือหลาย ลางก็สบาย ลางก็ขุ่นข้อง
เมื่อสมประสงค์ ไหลลงหล้องหล้อง เมื่อบ่สมปอง ไหลย้อน
อันครั่งใกล้ไฟ ไขใกล้แดดฮ้อน ครั่งไขเป๋นก้อน ละลาย
ยามอยู่ใกล้ชิด คิดแล้วใจ๋หาย หญิงอยู่ใกล้จาย ใจ๋หมายบิ่นบ้า.

โบราณแต่เก๊า วันเข้าพรรษา บัญญัติพุทธา สั่งสาวกเจ้า
อยู่จ๋ำพรรษา มาสาไตรเป้า อยู่หนึ่งลำเนา พักยั้ง
หากจ๋ำเป๋นไป ก็อย่าได้ค้าง จงปิ๊กป้อกข้าง วัดเดิม
วิปัสสนะ สมถะเสริม ศึกษาเพิ่มเติม เสริมปั๋ญญาเจ้า.

ตกลงบ่อน้ำ บ่อคล้ำออกเหลือง เป๋นบ่อคำเรือง ฤๅเหลืองบ่อขี้
เหมือนจิตตกใน เรื่องร้ายจู้จี้  บ่ได้บ่มี ต๋ามกึ๊ด
หากจิตสลัว เมามัวติดยึด อึดในบ่อขี้ แน่นอน
หากจิตแจ้งยั๊วะ ขว้างสั๊วะละถอน บ่อคำแน่นอน จิตล้อนล้อนเจ้า.

เมื่อตะวานี้ ที่หกจั๋นทร๋า กรกฎา ห้าสองว่าอั้น
ตานเจดีย์ทราย ตุงไจแถมหั้น หนึ่งขันข้าวตาน สำรับ
ธัมม์กั๋มธัมม์ใบ มาลัยโผดปั๊บ ขันดอกเสื้อผ้า ขาวดาย
ตานแล้วอุทิศ เถิงญาติที่ต๋าย ชื่อนายเพทาย จั๋นทร์ประสิทธิ์หั้น

ห้ากรกฎ สองห้าห้าสอง ฝนตกน้ำนอง ไหลล่องเต๋มห้วย
ฝนตกพรำพรำ วันค่ำแถมด้วย เหมือนฟ้าอำนวย วันนี้
จาวนาดีใจ๋ หว่านไถไว้กี๊ ฝนตกจ้ะอี้ ดีงาม
คาดปี๋นี้ไซร้ ได้หาบได้หาม เกษตรงอกงาม ต๋ามฮีตเก่าเกื้อ.

ก๋ารงานสรรพเสร็จ สิบเอ็ดโมงปล๋าย หลังกิ๋นข้าวงาย วันฉายส่องหล้า
อากาศสดใส เมฆไหลลัดฝ้า ลางแจ้งลางลา ลางครึ้ม
ฤดูพรรษา กลับมาแถมลื้ม ชาวนาเป๋นปลื้ม ทำนา
อันตั๋วข้านี้ เป๋นดีสังก๋า บ่ได้ทำนา ได้ก้าซื้อข้าว.

หลายวันมาแล้ว แป้วใจแต๊หนา ล้นเหลือกิจจา ไหลมาถั่งข้อน
งานราษฎร์งานหลวง หน่วงหนักหลายก้อน มาก่อนมาลูน สูนอ๊ะ
งานเป๋นงานต๋าย มากหมายแต๊ละ บ่เป๋นจั่งหวะ จั่งเว
ก๋ายอ่อนหย่อนไซร้ จิตใจ๋ก็เหว ประดังประเด เซแล้วข้าเจ้า.

วันเวลาล่วงพ้น        ตามกาล
กิจยุ่งมุ่งแต่งาน        เร่งเร้า
กอบก่อต่อเมื่อวาน    เหลืออยู่
แถมขู่จากนายเจ้า     เร่งเช้าเร่งเย็น.

คนจักงามนั้น งามตี้ไหนหา งามตี้ก๋ายา อาภาแผ่นเสื้อ
ฤๅงามตี้ใจ๋ ปายในใฝ่เอื้อ ใจ๋กว้างเย็นเฟือ ดั่งน้ำ
นอกก็สดใส ในก็เลิศล้ำ สองก๊ำสองแถ้ง ยิ่งดี
นอกบ่งามไซร้ ในบ่งามศรี หมู่มิตรมวลมี หนีไกล๋หายเสี้ยง.

ก๋ายะกั๋มนั้น คือกั๋มมันต๋า ต้องถือปั๋ญจา ศีลาสี่ข้อ
วจี๋กั๋มฤๅ ถือแถมหนึ่งข้อ มุสาเว้นนอ วาต๊ะ
มะโนกั๋มมัง ตั้งมั่นธัมมะ จิตตะผ่องแผ้ว ปายใน
ทำได้ดั่งนี้ จีวีสดใส จำเริญร่ำไป อยู่ในโลกกว้าง.

วันนี้เลิศรุด วันพุธสีเขียว มีเสื้อตั๋วเดียว เขียวยอดต๋องกล้วย
ใส่หื้อตั๊ดวัน บ่หื้อมันจ้วย เปื้อความร่ำรวย วันนี้
ได้ฤกษ์ต๋ามวัน โบราณบอกจี๊ ใส่ผ้าใหม่อี้ ดาลดล
เพิ่มพูนพิพัฒน์ สวัสดิผล ดึงดูดกมล มีคนชอบสู้.

ดงคาป่าไม้ ป่าไพรดงหนา โบราณนานมา เปิ้นว่ามีเจ้า
ใผญะบ่ดี ผีมันจักเข้า ญะหื้อคนเฮา เป๋นตุ๊กข์
ลูกหลานก็กลั๋ว ขนหัวปอลุก ญะหยังยั้งจุ้ก ยั้งแยง
ฮักษาป่าไม้ ญะได้เข้มแข็ง น้ำห้วยไหลแฮง สู่แปลงข้าวกล้า
ความเชื่อเรื่องผี มีคนว่าบ้า ปิจารณา ผ่อเต๊อะ
หากคนกลั๋วผี ไม้มีเป่อเลอะ กึดเอาผ่อเต้อะ ไหนดี
คนบ่าเดี่ยวเฮื้อ บ่เชื่อเรื่องผี ป่าไม้บ่มี วารีเหือดแห้ง.

อันว่างานเลี้ยง เมื่อเสี้ยงเรื่องก๋าร ต้องเลิกลางาน จบกั๋นเปียงอี้
บ่ว่าสิ่งไหน เก่าไกล๋ตะกี้ มีเริ่มต้องมี วันยั้ง
บอกไฟเฝ่าปื๋น ถั่งขึ้นกั๊งกั๊ง เมื่อสุดตี้จั้ง ตกคืน
สัจจั๋งแน่ไซร้ บ่มีใผฝืน สูงสุดต้องคืน สู่ปื๊นแหล่งหล้า.

ลางสิ่งว่าน้อย หน้อยเหมือนกับเข็ม แต่คนอื่นเปรม เพราะเข็มขาดบ้าน
ลางสิ่งดอยปู เฮาฮู้เฮาหย้าน แต่คนอื่นพาล บ่ฮู้
จงเผื่อแผ่กั๋น ตึงวันกระทู้ เหมือนกับได้อู้ ได้ปอง
สัจจริ๋งโลกนี้ ปี้นั้นฮู้สอง น้องฮู้หนึ่งรอง คุ้มครองกั๋นได้.

ผมเขียนค่าวจ๊อย ฝากถ้อยคำไข เพียงหวังสืบใย บ่ใช่อวดอ้าง
หวังโกทูโน ไว้โชว์ไว้สร้าง ไว้เป๋นหนทาง วางทัศน์
เพื่อกัลยา- ณมิตรช่วยคัด ตัดแต่งเติมถ้อย ร้อยเรียง
ช่วยสืบค่าวจ๊อย ขอหน้อยหนึ่งเสียง ตอบค่าวบ่เปียง ความเรียงก็ได้.

อันว่าความตุ๊กข์ คือตั๋วปัญหา เจ็บป่วยก๋ายา มนาขุ่นข้อง
สมุทยา สาเหตุตุ๊กข์ถ้อง นับเป๋นครรลอง แห่งตุ๊กข์
นิโรธะฤๅ คือก๋ารดับตุ๊กข์ เลือกดับหื้อได้ โดยดี
อริยมรรค คือทางวิถี ดับตุ๊กข์วิธี มีองค์แปดข้อ.

หนึ่งคือฉันทะ มนะชอบใจ๋ ฮักอยู่ปายใน ชอบใจ๋ก่อนเจ้า
วิริยะสอง ต้องปองคอยเฝ้า เพียรกระทำเอา มานะ
จิตตะเป๋นสาม ติดต๋ามธุระ ฝักใฝ่อยู่หั้น เวียนวน
วิมังสาย้ำ นำเอาเหตุผล ปรับกระบวนกล ผลสำเร็จได้.

จงตื่นก่อนฟ้า ล้างหน้าล้างต๋า แต่งก๋ายก๋ายา มนาบ่เศร้า
อาราธนา พระไตรรัตน์เจ้า เป๋นที่พึ่งเฮา สรณะ
ทำก๋ารอันใด ใจ๋นึกถึงพระ อยู่ทุกขณะ จิตดี
งานจักสำเร็จ ก๋ารเสร็จดีหลี เพราะสติมี งานดีทั่วถ้วน.

ก๋ารงานมีนัก หากฮู้จักแจ๋ง เลือกเอามาแยง แบ่งปุ้นไว้หั้น
ด่วนและสำคัญ ทำก่อนว่าอั้น ด่วนบ่สำคัญ ถัดญะ
บ่ด่วนสำคัญ ถัดสามปุ๊นละ ถัดเป็นสี่ห้า เรียงไป
วันนี้ทำแล้ว บ่แคล้วสดใส งานหนักบางไป ใจ๋จึงเปล๋งป้อย.

ในขณะนี้ แม่ออนมีฝน ตกงามน่ายล เม็ดฝนผ่านฝ้า
จากฟ้าเบิ้องบน ยวาดลงสู่หล้า ไหลเนื่องนองดา แผ่นปื๊น
เย็นชุ่มฉ่ำใจ๋ ไม้ใบเหี่ยวฟื้น ยอดอ่อนชูขึ้น งามดี
วันนี้งามไซร้ ในรอบแห่งปี๋ ฝนตกงามดี บ่มีลมต้าน.

อันบายโยนะ ประชานิย๋ม รัฏฐะระดม สมใจ๋จาวบ้าน
แจกเบี้ยผู้สูง อายุเสี้ยงถ้าน เงินเดือนคนงาน สงเคราะห์
แจกของนักเรียน เฮียนฟรีจำเพาะ พื้นฐานว่าอั้น ปันปอ
มาบัดเดี๋ยวนี้ มีแถมแล้วหนอ กู้ ชพค. ขอห้าแสนขึ้น.

เจียงใหม่เจ๊านี้ ฟ้าดีแจ่มใส แหงนผ่อตางใด ฟ้าใสแจ่มแจ้ง
ฮอดเถิงกล๋างวัน ดั่งเทวัญแกล้ง แสงแดดฮ้อนแฮง เปล๋ววิด
ฮอดตะวันแลง อ่อนแสงลงนิด จิตก็เย็นหย้อน ผ่อนเบา
ค่ำคืนบัดนี้ เย็นดีหายเหงา ลมโชยเบาเบา เวห์หาวขาวแจ้ง.