"ผสมดินกับน้ำ ปั้นเป็นภาชนะ
ส่วนที่เป็นช่องว่างนั้นต่างหากที่เป็นประโยชน์ใช้สอยของภาชนะ
เจาะประตูหน้าต่างทำเป็นห้อง
ส่วนที่เป็นช่องว่างนั้นต่างหากที่เป็นประโยชน์ใช้สอยของห้อง
ดังนั้นนี่คือวิุีถีทางซึ่งสิ่งที่มีอยู่ให้ประโยชน์ และสิ่งที่ไม่มีอยู่ให้การใช้สอย"
: ตัมภีร์เต๋าเต็กเก็ง บทที่ 11
.................................
บางทีคิดหลายชั้น หาข้อมูลมากมาย วางแผนอย่างตั้งใจในงานชิ้นใดชิ้นหนึ่ง...กลับได้ผลลัพธ์ไม่ดีเลย
คงต้อง...อาศัยความว่าง/ความไม่มี ให้เกิดประโยชน์มากกว่านี้แล้วสินะเรา
(◠‿◠✿)❤•♥
ความว่าง และวาง หลายๆ อย่างลง สิ่งที่มาเต็มเต็มอัตโนมัติ มีมากกว่าที่เราคิดค่ะ
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะพี่ Bright Lily
วาง ว่าง จึงสามารถเติมเต็ม... :)
หนึ่งภาพ แทนพันคำ...
(◠‿◠✿)❤•♥
สิ่งเดียว ที่มองมีค่าพร้อมกัน ในเวลาเดียวกันเลยนะครับ คุณหยั่งรากครับ
ใช่ค่ะ ^_^
ในภาพนั้นล่างสุดซ้ายมือมีคนที่เฝ้าดูต้นไม้และได้ฟังเสียงไพเราะของนกที่มาเกาะอาศัยต้นไม้ ด้านบนซ้ายมีคนที่หมั่นรดน้ำ มีนกที่มาเกาะทำรังอย่างมีความสุข มีคนเก็็บดอก เก็บผลของต้นไม้ และมีคนได้อาศัียร่มเงาอยู่ด้านบนสุด
นี่เป็นการสะท้อนสภาพสังคมได้อย่างดี...นะคะ
ในสังคมเรา ก็มีบางคนที่เพียงแต่ "เฝ้าดู" บางคนช่วยเหลือเจือจานสังคมโดยไม่สนใจว่าจะได้ผลประโยชน์ส่วนตนหรือเปล่า บางคนก็เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ต่างๆ โดยไม่เคยสนใจอะไรเลย...ก็มีค่ะ :)
พันคำ..จากมุมมองฝั่งชีววิทยา..^ ^
สิ่งมีชีวิต และสิ่งไม่มีชีวิต แม้ต่างลักษณะ. แม้ต่างหน้าที่ ล้วนมีจุดร่วมที่เชื่อมโยงสัมพันธ์กัน..
คือ...ล้วนเป็นทั้งผู้ให้และผู้รับ (โดยความตั้งใจ..หรือไม่ก็ตาม )
การแลกเปลี่ยนพลังงานซึ่งกันและกัน ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม ยังคงมีอยู่เสมอ ^______^ ""
ขอบคุณค่ะคุณ ไอดิน
ชอบจัง ได้มุมมองของฝั่งชีววิทยา วิชาที่รักมากที่สุดวิชาหนึ่งตอนเรียนม.ปลาย
คิดต่อไปอีกมาก... คิดไปถึง ชาร์ล ดาร์วิน...โน่นเลยค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งที่ทำให้ได้ตระหนักว่า... เรื่องเดียวกัน สิ่งเดียวกัน หากมองด้วย "กรอบ" ที่ต่างกัน ย่อมได้ความหลากหลายและเป็นประโยชน์มากขึ้นค่ะ :)
เตือนใจตนไว้เสมอว่า
เราจะไม่เริ่มงานด้วย "ปัญหา/อุปสรรค"
เพราะในระหว่างการทำงาน...ปัญหาและอุปสรรคจะเกิดขึ้นเป็นระยะๆ อยู่แล้ว
ไม่เช่นนั้น...ปัญหา/อุปสรรค จะเยอะเกินไป
(◠‿◠✿)❤•♥
ไม่มีความเห็น
จะเปลี่ยนอดีตไปทำไมกันเล่า
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น....
ดีแล้วเหมาะแล้ว...สำหรับเรา
(◠‿◠✿)❤•♥
"...หลายสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา...มีความดีมากมาย....แต่อาจจะทำให้เราไม่มีความสุข...เพราะไม่เหมาะสมกับเราเท่านั้น..."
สิ่งที่ทำให้เรามีความสุข... อาจไม่ดี/ไม่เหมาะสำหรับเรา
สิ่งที่ทำให้เราไม่มีความสุข... อาจดี/เหมาะสำหรับเรา...ก็เป็นได้
ทั้งสิ่งที่ทำให้เรามีความสุึข / ไม่มีความสุข... ไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ หากมีเจตจำนงค์บางอย่างอยู่ในนั้น เพียงเราเห็น/รู้หรือไม่...เท่านั้นเองค่ะ :)
จะเหมาะหรือไม่เหมาะ ก็ต้องยอมรับ ;)
(เจตจำนง)
มันเป็นเช่นนั้นเสมอ
เปลี่ยนแปลงไม่ได้
แต่ใช้เป็นบทเรียนได้ ;)...
ขอบคุณค่ะคุณครู ธ.วั ช ชั ย
จำแม่นละทีนี้... เจตจำนง ไม่มี ค์ ยกเว้นชื่อเฉพาะ "จำนงค์" มี ค์ ได้
เห็นด้วยค่ะอ.Wasawat Deemarn
เช่นนั้นเอง... "เปลี่ยนแปลงไม่ได้ แต่ใช้เป็นบทเรียนได้"
บางคนผ่านบทเรียนแล้ว ก็จำได้ เลื่อนชั้นไป
แต่บางคนเจอบทเรียนซ้ำๆ ก็ยังจำไม่ค่อยได้ (แกล้งจำไม่ได้ซะก็มีนะ) เลยต้องเจอบทเรียนเดิมๆ อยู่ร่ำไป...ฮาาาาาา
จากอนุทินนี้ http://www.gotoknow.org/journals/121099
ได้คิดต่อไปพลางยิ้มไปพลางว่า...
คำพูดดีๆ จะมาจากไหน
ถ้าไม่ใช่...หัวใจที่อ่อนโยนและงดงาม
(◠‿◠✿)❤•♥
ไม่มีความเห็น
ชมคน...ต้องชมต่อหน้าคนอื่น
ตำหนิตักเตือน...ต้องทำตามลำพัง
(◠‿◠✿)❤•♥
ไม่มีความเห็น
ยิ่ง...สนิทสนม/ใกล้ชิดกันมากเท่าไร
ยิ่ง...ต้องใส่ใจ/ระวังคำพูดและการกระทำต่อกัน
(◠‿◠✿)❤•♥
^____^ ขอบคุณเซฟตี้...เพื่อการเจริญสติจ้า
ยินดีอย่างยิ่งค่ะ
เพราะสังเกตเห็นทั้งจากเพื่อนและตัวเองว่า... ยิ่งสนิทกันยิ่งพูดและทำตามใจและไม่ค่อยระวัง ซึ่งกับคนอื่นทั่วๆไปกลับระมัดระวังและคิดถึงใจเขาใจเรามากกว่าค่ะ :)
สภาพจิตที่ดี เหมาะควรแก่การงานในทางพุทธศาสนา คือ
หนึ่ง : ปราโมทย์ มีความร่าเริงเบิกบานใจ
สอง : ปีติ มีความอิ่มใจ ปลาบปลื้มใจ
สาม : ปัสสัทธิ มีความผ่อนคลายหรือสงบเย็น
สี่ : สุข มีความฉ่ำชื่นรื่นใจ จิตใจคล่องสบาย
ห้า : สมาธิ มีใจแน่วแน่อยู่ตัว สนิทแนบและมั่นคง ไม่วอกแวก ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่หวั่นไหว เรียบ สม่ำเสมออยู่กับกิจ อยู่กับงาน
: จาก หนังสือเล่าเรียน-ทำงานกันไป ชีวิตได้อะไร, พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต)
.......................................
ขอให้มีความสุขกับการทำงานค่ะ
(◠‿◠✿)❤•♥
ไม่มีความเห็น
การเป็นอิสระจากอัตตาก็เพื่อจะค้นหาสัจจะ
การค้นให้พบและประจักษ์แจ้งในสัจจะ
คือ บทบาทอันแท้จริงของมนุษย์
: On the true function of man, Krishnamurti
(◠‿◠✿)❤•♥
..... บทความลึกซึ่ง ให้ข้อคิด ดีมากๆ ค่ะ .... ขอบคุณมากนะคะ .... ขอบคุณที่ให้กำลังใจ P'Ple ตลอดมาด้วยนะคะ
P'Ple เป็นบุคคลที่ควรได้รับกำลังใจ ความชื่นชมค่ะ :)
บทบาทของมนุษย์คือเกิดมาเพื่อกินและดำรงอยู่เพื่อสืบพันธุ์ อันเป็นสัญชาติญาณสูงสุด. อิอิ ยายธี
ขอบคุณค่ะคุณครู ธ.วั ช ชั ย
ตามไปอ่านแล้วค่ะ...
อหังการ (อหํการ) มาจากคำนี้ (อหมฺ+การ) คือ การสร้างตัวเอง ความเป็นตัวฉันเอง (ความหยองในตัวเอง ความรู้สึกถึงการเป็นตัวเอง)
สรุปพอได้ว่า ดังนั้น บทบาทอันแท้จริงของมนุษย์ บทบาทหนึ่งคือ เพื่อลดความเป็นตัวฉันเอง (ความผยองในตัวเอง ความรู้สึกถึงการเป็นตัวเอง) นั่นเอง :)
สวัสดีค่ะคุณ ยายธี
สัญชาตญาณสูงสุดของสัตว์ทุกชนิดก็คือการสืบพันธุ์ แต่สำหรับมนุษย์...คงมีมากกว่านั้น...จริงไหมคะ :)
เรามักเชื่อในสิ่งที่เราเห็นสัมผัสจับต้องได้
เราอาจลืมไปว่า...
แม้บางอย่างเห็นได้ สัมผัสจับต้องได้
แต่...เชื่อไม่ได้ก็มีนะ
(◠‿◠✿)❤•♥
แหม...มีชุดเครื่องมือตรวจสอบ มาประกอบอีกสักหน่อยไหมคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีวันอาทิตย์ที่แสนดีค่ะคุณ Tawandin
สติ ปัญญา และสามัญสำนึก ค่ะ :)
สวัสดี ค่ะ หยั่งราก ฝากใบ
ขบโจทย์ไปห้ารอบ ยังหาคำตอบไม่ได้เลยค่ะ :))
ที่ไม่ได้เพราะว่า จะหาคำตอบสำเร็จรูปให้ได้ น่าจะเป็นความ "ติดสบาย" ประการหนึ่งมังนะ
เพราะ...ถ้าใช้ ๓ ชุดคือ สติ ปัญญา และสามัญสำนึก ความรู้สึกจะบอกว่า...
ไม่ควรประมาทในการใช้ชีวิตทุกขณะจิต
และงานหลักคือประกอบความเพียรทุกๆ ขณะแห่งจิตปัจจุบัน
สาวไปสาวมา ได้คำตอบว่า...ไม่มีชุดคำตอบสำเร็จรูป! แห้วหละสิ ฮ่า...
ขอบคุณมากค่ะ
อ่านแล้วยิ้ม...
ไม่แน่ใจว่าเราคุยเรื่องเดียวกันหรือเปล่า...ฮาๆๆๆ
แต่ก็ไม่เป็นไร บางเรื่องก็เป็น "คนละเรื่องเดียวกัน" ได้เหมือนกันค่ะ
การหาคำตอบแบบสำเร็จรูป เป็นอันตรายอย่างยิ่งในการเวียนว่ายในสังสารวัฏ...ด้วยแต่ละคน แต่ละช่วงเวลา แต่ละบริบท มีปัจจัยทั้งภายนอกและภายใน (จิต) ต่างกันและหลากหลาย ยากจะกำหนดลงไปได้ชัดเจน
ดังนั้นถึงอย่างไรก็ยังคงยืนยันว่าเราควรใช้ สติ ปัญญา สามัญสำนึก ล่ะค่ะ
แต่...โชคดีก็คือ เมื่อพบสถานการณ์ใดบ่อยๆ เข้า เราก็จะเริ่ม "รู้ทาง" คราวนี้ก็่ยากน้อยลงแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ :)
ยืนยัน... เรื่องเดียวกันอยู่ค่ะ อิอิ
คำอธิบาย ครบดีจังค่ะ ขมวดมาที่... พบสถานการณ์บ่อยๆเข้า ก็จะเริ่ม "รู้ทาง" หละ
แม้ว่า...หลายๆจังหวะ กว่าจะรู้ทาง ก็พบทางตัน ตันทาง ไปไม่เป็นบ่อยๆ :))
ไม่ท้อ ไม่ถอย...ซะอย่าง สู้ สู้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
บางที "ทางตัน" นี่เองที่ทำให้เราเกิด "ปัญญา"
เพราะ มนุษย์เป็นสัตว์ที่คิดได้ เรียนรู้ได้ นะคะ
คำสอนของพระพยอม กัลยาโณ ว่า... ท้อได้ แต่อย่าถอย ...
สู้ๆๆๆๆๆ ค่ะ โดยเฉพาะ...กับ ตัวเอง... :)
ไม่ควรทำตัวเป็นคนที่...
"รักคนไกล หน่ายคนใกล้"
..................
คนที่จะมีความสุขและทำงานสำเร็จลุล่วงด้วยดี มักจะมีสัมพันธภาพที่ดีกับคนใกล้ตัว ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกในครอบครัว เพื่อนร่วมงาน เจ้านาย ลูกน้อง...
ก็หากกับคนใกล้ตัวแล้ว เราไม่รักไม่ดี ไม่มีสัมพันธภาพที่ดีต่อกัน จะทำการงานอะไรก็ยากจะสำเร็จ เพราะไม่ได้รับความร่วมมือร่วมใจ
แล้วจะไปทำดีกับคนไกลตัว...เพื่ออะไร
เห็นด้วยค่ะ พี่ Green
เมื่อได้รับคำชมว่า...
ขยันจัง หอบงานกลับมาทำที่บ้านด้วย
พลันก็เกิดความคิดตามมาว่า...
ก็เรารับเงินเดือนทุึกเดือน
แม้เฉลี่ยแล้วบางคนเงินเดือนมาก บางคนน้อยก็เถอะ
บางวันเราทำงานมาก บางวันก็ทำงานน้อย...
ดังนั้น...คิดเองว่า
การทำงานนอกเวลาบ้าง เอางานกลับมาทำที่บ้านบ้าง
ก็ไม่เห็นจะแปลกอะไร....
ไม่ได้เป็นคนดีหรือขยันขันแข็งอะไรสักหน่อยเลย
(◠‿◠✿)❤•♥
เพื่อประเทศชาติจะเจริญ...... :):)
เข้มงวดต่อตนเอง
ผ่อนปรนกับคนอื่น
(◠‿◠✿)❤•♥
ผ่อนปรนต่อตนเอง.......... เมื่อรู้สึกว่าเข้มงวดเกินไป ................เจ้าตัวกิเลสบอก.....:):)
ดีใจด้วยค่ะที่ สติ บอกทันว่า... "เจ้าตัวกิเลสบอก....."
เกิดเป็นมนุษย์ก็อยู่ที่เราสามารถ รู้เท่าทันและเอาชนะ กิเลส ได้นี่แล :)
ผ่อนปรนกับตนเองบ้าง
(◠‿◠✿)❤•♥
มาแซวและขอยืมโลโก้สักครั้ง ชอบค่ะ
บางเรื่องราว บางคน ...
ผ่านไปจากชีวิตนานแล้ว
จู่ๆ ก็หวนกลับมา ให้ "รู้สึก" ได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ก็ไม่เป็นไร... มันผ่านมาได้ เดี๋ยวก็ต้องผ่านไป.... (◠‿◠✿)❤•♥
Woww!..... ยามเมื่อลมพัดหวน.....ในวันปีใหม่.........:):)
ก็ไม่เป็นไร... มันผ่านมาได้ เดี๋ยวก็ต้องผ่านไป....
แล้วมันก็จะผ่านไปไวๆ หรือกว่ามันจะผ่านไปได้อีกรอบ อีกรอบ วัฏจักรมันเร็ว หรือดีขึ้นไหม.......
ตามประสบการณ์ของเรา(ความแก่) กระบวนการคิดจะทำได้รวดเร็วขึ้นจริงไหมครับ
หากถามว่า "ตามประสบการณ์ของเรา(ความแก่) กระบวนการคิดจะทำได้รวดเร็วขึ้นจริงไหมครับ"
ตอบได้ว่า จริงค่ะ...
แต่...สำหรับบางคนก็ไม่ใช่เช่นนั้น อันนี้ก็แล้วแต่ สติปัญญาที่สั่งสมกันมาค่ะ :)
ต้องไปเหมือนกันครับ...... ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ พี่ Green มีประโยชน์มาก
แต่ก็อีก การกระทำนั้น..........ต้องใช้เวลาพิสูจน์ ซึ่งมันนานนนนนนนนนมากกกกกก..........
กาลเวลาพิสูจน์ม้า หนทางพิสูจน์คน..................... เราจะแก่ตายก่อนก็ไม่รู้ 5555 (ขออภัยครับพี่ green ตอนนี้ความคิด กำลังต่อสู้กันอยู่......... ผมรู้ครับว่า เราทำอะไร ถ้าไม่ผิดศีล ผิดธรรม ทำไมต้องประกาศให้ใครรู้....... แต่ก็หยุดความคิดแย้งนี้ยังไม่ได้ขอรับ.....5555)
สวัสดีค่ะท่าน วิชญธรรม
หายไปนาน ไม่มีใครปะทะคารมด้วย...เหงาไปเลย...อิอิ
อ่านไปก็ยิ้มไป สงสัยจะยุ่งใจ ต่อสู้กันอย่างหนักแน่เลย....
เคยได้ยินว่า "หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน" นี่นา ฮาๆๆๆๆๆ
ไม่ค่อยเข้าใจที่พยายามสื่อ ดูวุ่นๆ ยุ่งๆ อยู่ หากในกลุ่มเพื่อนสนิท ใครพูด/เขียนวกๆวนๆแบบนี้ ต้องถูกแซวว่า..."ไม่ต้องรีบ จะรีบไปไหน" :)
แต่เอาเถอะ...บางเรื่องบางความรู้สึก รู้อยู่กับใจ ให้มัีนคลี่คลายไปตามเวลา โดยใช้สติปัญญาเป็นเครื่องกำกับ ดีที่สุดค่ะ
กาลเวลาพิสูจน์ม้า หนทางพิสูจน์คน ....... ก็ดูเอาว่า มุขนี้ ก็มีคนรับอีกต่างหาก ฮาาาาาาๆๆๆๆ พบ. 101 มาไม่ทัน
(เห็นหรือยังครับว่า สับสนขนาดไหน.......:):))
อิอิ.... เห็นแล้วๆๆๆ เป็นบ่อยเหมือนกัน
หายใจลึกๆๆๆๆๆ ยิ้มๆๆๆๆ มากๆๆๆๆ หัวเราะดังๆๆๆๆ เลยก็ได้... แล้วจะรู้สึกดีและหายสับสนจ้ะ
ที่เขียนไป มันไม่เกี่ยวกับ อนุทินพี่ green เลยแฮะ...... ooops ฮาๆๆๆ (ลบไม่ได้อีกต่างหาก.....5555 เอาใหม่ )
คำพูด..... สำหรับคนส่วนใหญ่เขามักจะเชื่อนะตอนนั้นเลย
การกระทำ...... คนส่วนใหญ่มักตัดสินไปก่อนที่จะพิสูจน์............. หรือพอเห็นผล (ความจริง)จากการกระทำ คนถูกกระทำก็โดนตืบจนน่วมแล้ว.......
ก็แสดงว่า คนเหล่านั้น (ที่เชื่อเลย/ตัดสินก่อนพิสูจนฺ์) เขาสอนแสดงธรรมให้เรา
ใครจะไปทำให้เรา "น่วม" ได้เล่า...หากเราไม่สมยอม (ที่จะน่วม)
พี่ชอบบอกน้องๆที่มาคุยให้ฟังถึงความเลวร้ายของบางคนที่ทำกับเขา... พี่จะบอกไปทุกทีเหมือนแผ่นเสียงตกร่องเลยว่า... อย่ายอมให้ความชั่วของใคร มาทำให้เราทุกข์...
แต่ตอนโดนก็ทุกข์บ้างแหละ...ต้องรู้ตัวเร็ว วางเร็ว ก็เลิกทุกข์เร็ว...
คุยต่อไม่ได้แล้ว รักษาใจนะคะ :)
ต้องไปเหมือนกันครับ...... ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ พี่ Green มีประโยชน์มาก
นักเขีียนที่ดี ส่วนใหญ่เป็นนักอ่าน
เขาจึงรู้ว่าคนอ่านชอบอะไร
แล้วคนที่ไม่รักการอ่าน ริจะมาเป็นนักเขียน...
คงยากอยู่เหมือนกันนา
(◠‿◠✿)❤•♥
นักอ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง มารายงานตัวครับ ;)...
สวัสดีค่ะอ.Wasawat Deemarn
แสดงว่า อยากเป็นนักเขียนเป็นบางครั้ง...ฮาๆๆๆๆ
... นักอ่าน...บางครั้งก็เลือกอ่าน .... เลยไม่ได้เป็นนักเขียน (P'Ple) ... ฮาๆๆ
น้องก็ "เลือกอ่าน" ค่ะพี่เปิ้น...ฮาๆๆ
เครียดๆ ด่าๆ ว่าๆ หนักๆ น้องก็อ่านไม่ไหวเหมือนกันค่ะ :)
เห็นด้วยค่ะ.เขียนอย่างเดียว ย่อมไม่รู้ใจคนอ่าน...
การเขียนบันทึก/อนุทิน ก็คงเข้าทำนองว่า "ผลัดการอ่าน วานกันเขียน เวียนกันชม" นะคะพี่ใหญ่ เพราะทำให้เรามีกำลังใจและรู้ว่ามีคนอื่นเห็นด้วย ไม่เห็นด้วย คิดเห็นอย่างไรค่ะ :)
อะไรเ่อ่ย?
ตอนเด็กนุ่งขาว
ตอนสาวนุ่งเขียว
ตอนแก่นุ่งแดง
(◠‿◠✿)❤•♥
พริก!
ออกดอกสีขาว พอเป็นสาว นำมาคั่วตำน้ำพริกหนุ่ม ฮ่าๆๆ
แก่แล้วแดงตากแห้ง พรุ่งนี้ คั่วตำพริกป่น อุ้ย ตอบยาวไป คิดออกง่าย พริกป่นหมดพอดี อิอิ
แฟนพันธุ์แท้พริกทุกรุ่น ไม่พลาดแน่ :))
อะไรเอ่ย?
เฉาะครั้งแรก......เจอไม้ผุ
เฉาะครั้งที่สอง...เจอไม้แก่น
เฉาะอีกครั้ง.......เจอบ่อน้ำใส
(◠‿◠✿)❤•♥
มะพร้าวอ่อน!
ถูกต้องแล้วคร้าบบบบบ....
เก่งจังค่ะ ส่วนตัวตอนถูกทายคิดอยู่นานว่า อะไรนะ ไม้่ผุ...ฮาๆๆๆๆ
อะไรเอ่ย?
สุกก็ไม่หอม งอมก็ไม่หล่น คนกินก็ไม่ได้
(◠‿◠✿)❤•♥
ยังคิดไม่ออกครับ ขอตั้งหลักก่อน ;)
ขอนำคำถามไปตามหาคำตอบหนึ่งวันค่ะ :)
ยกนิ้วให้คำตอบคุณ Pench คะ ขออีกคำตอบคือ "สถานการณ์" คะ
ดีใจที่มีคนสนใจ ปัญหาเด็กๆ ด้วย
คืนนี้ก่อนนอนจะมาเฉลยนะคะ :)
แวะมาเฉลยค่ะ คำตอบคือ "ดวงจันทร์" ค่ะ ^_^
แต่คำตอบที่ว่าคือ ความรัก และ สถานการณ์ของคุณpench และคุณหมอ ป. ก็ลึกซึ้งน่าสนใจนะคะ
แล้วจะหาคำถามมาถามใหม่เมื่อมีโอกาสค่ะ
ส่วนคุณครู ธ.วั ช ชั ย มาตอบไม่ทันแล้ว คำถามหน้านะคะ
ขอบคุณคุณ Tawandin ค่ะ
ช่างกลึง พึ่ง ช่างชัก
ช่างสลัก พึ่ง ช่างเขียน
ช่างติเตียน ไม่ต้องพึ่ง ใครเลย...
......................................
คนโบราณท่านช่างคิดจริงๆ
คิดไปก็อดจะขำๆไม่ได้...
การไม่ต้องพึ่งใครอย่างนี้ คงไม่เหมือนเศรษฐกิจพอเพียงมั้ง...ฮาๆๆๆๆๆ
(◠‿◠✿)❤•♥
ภาพ ART มากครับ ;)...
ว้าว ภาพสุดยอด
คงไม่มีใครให้พึ่งด้วยครับ ;)
ขอบคุณอ.Wasawat Deemarn
คุณ Tawandin
คุณครู ธ.วั ช ชั ย
ที่แวะมาชมภาพและอ่านคำคมโบราณค่ะ
เห็นด้วยกับคุณครูค่ะ ช่างติเตียนนี้่ คงไม่มีใครอยากให้ "พึ่ง" เป็นแน่...
กลัวโดน "ติ" :)
ของบางอย่าง...
กินไม่ได้ ใช้ไม่ได้ ตีเป็นมูลค่าไม่ได้
ได้แต่ชื่นชม เพราะมันจรรโลงใจ
คำเก่าๆ เขาเรียกว่า...
มัน "ยาใจ"
(◠‿◠✿)❤•♥
ยาใจ ความหมายลึกซึ้งนะคะ คุณหยั่งราก ฝากดิน
ชอบกุหลายเฉดสีนี้จังเลยค่ะ หวานเกินห้ามใจค่ะ
ภาพสวยอีกแล้วครับ ;)...
ค่ะพี่ Bright Lily
กุหลาบสีนี้ไม่ค่อยเคยเห็นเลยค่ะ หวานได้ใจจริงๆ :)
ภาพสวยจริงด้วยค่ะอ. Wasawat Deemarn
ดีใจที่ชอบค่ะ :)
ชอบคำว่า ยาใจ ครับ
มีหลายความหมาย สั้นๆ ดีด้วย
คนสมัยก่อนใช้คำสั้นๆ แต่เปี่ยมความหมายนะคะ คุณครู
ชอบคำนี้มากค่ะ ของบางอย่าง ภาพบางภาพแค่ได้เห็นก็อมยิ้ม สบายใจ มีึความสุขแล้ว อย่างนี้เองที่ช่วย "ยาใจ"
ยา ในที่นี้เข้าใจเองว่าน่าจะมีความหมายคล้ายกับคำว่า "เยียวยา" คือ ทำให้สบายขึ้น ดีขึ้น ผ่อนคลาย ... นะคะ :)
วันนี้วันพระ พระจันทร์เต็มดวง สวยมากค่ะ
เพลงนี้รัชกาลที่ 2 พระองค์ท่านพระสุบินว่าได้เสด็จพระราชดำเนินไปในสถานที่แห่งหนึ่ง ที่สวยงามเหนือสถานที่ใดในโลก แล้วทอดพระเนตรเห็นดวงจันทร์ลอยเข้ามาใกล้พระองค์ ทันใดก็ปรากฎเพลงหวานไพเราะ พลันตื่นจากพระบรรทม แล้วจึงให้มหาดเล็กต่อเพลงไว้ พร้อมทั้งพระราชทานชื่อเพลงว่า เพลงบุหลันลอยเลื่อน หรือเพลงบุหลันลอยฟ้า บางทีเรียกเพลงทรงพระสุบิน เพลงนี้เคยถูกเรียกว่า สรรเสริญพระจันทร์ เคยใช้บรรเลงเป็นเพลงสรรเสริญพระบารมีมาสมัยหนึ่ง
เพิ่งกลับจากทานข้าวภัตตาคารประจำตัวข้างบ้านค่ะ
แหงนมองดูฟ้า พระจันทร์สวยจริงๆ ค่ะ
ช่วงค่ำ ตอนกำลังขึ้น สีสวยมากค่ะ ตอนนี้ ลอยเด่น สวยอีกแบบนะ
นอกจากกล้องและใจเต็มร้อยแล้ว นักถ่ายภาพยังต้องมี "โชค" ด้วย
แวะไปแล้วค่ะ ทึ่งนะคะ
คุณลุงชาติเป็นช่างภาพมืออาชีพที่ถ่ายภาพได้สวยมีชีวิตชีวามากค่ะ
ผมเป็นคนที่เชยมาก
เพิ่งรู้จัก อนุทิน
เนื่องจากคุ้นๆว่าทำไมคล้ายกับที่คุณครูไปเม้นต์ให้ผมจัง
ขอบคุณมากครับคุณครู
ยินดีอย่างยิ่งค่ะคุณลุงชาติ
และยืนยันตามที่เขียนคอมเม้นท์ไว้ค่ะ :)
ตื้อได้โล่จริงๆ :))
น่ารักๆ อิๆๆ
ดูไปขำไป หัวเราะจนเมื่อยกราม...
มีท่าหมุนตัวตั้งหลักตอนโดนผลักล้มด้วย...ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ