เขียน … ที่บ้าน

“…

๑๔ พฤษภาคม ๒๕๖๖

ขี่รถเครื่องออกไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง ที่โรงเรียนใกล้ ๆ บ้าน

ทำหน้าที่ “พลเมืองไทย” เรียบร้อย

ชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมานาน

การเมืองที่แกว่งไปแกว่งมาของประเทศนี้ ก็อยู่ร่วมเหตุการณ์บ้าง ผ่านหูผ่านตามาบ้าง

การเมืองเป็นเรื่องวนลูป เปลี่ยนขั้วอำนาจไปมา ขึ้นอยู่กับว่าห้วง ๆ นั้นใครสามารถมีอำนาจเงินที่สร้างฐานอำนาจขึ้นมาได้

ความหลอกลวง คำโกหกของนักการเมืองก็กลายเป็นเรื่องธรรมดา (ที่ไม่ควรทำ) ของนักการเมืองไทย

พรรคการเมืองสร้างภาพออกมาดี มีปรัชญา มีนโยบายขายฝัน แต่มีเป้าหมายแฝงในทุกพรรค

เป้าหมายแฝงไหนดี ย่อมส่งเสริมความเจริญของประเทศชาติ

เป้าหมายแฝงไหนชั่วร้าย ทำเพื่อตัวเองและพวกพ้อง ประเทศชาติก็เสื่อมสภาพ เกิดความขัดแย้งในประเทศมากขึ้น มีการตีรันฟันแทง เลือดตกยางออก วนอยู่แบบนี้

ท้ายสุด ประชาธิปไตยก็จะถอยหลัง เกิดการใช้อำนาจของผู้มีพลังในการรักษาชาติบ้านเมืองขึ้นมาอีก

เมื่อ ๓๐ ปีที่แล้ว ตอนเรียนวิชาสังคมศึกษา ครูบอกว่า ประเทศไทยเป็นประเทศกำลังพัฒนา

๓๐ ปีต่อมา เป็นครูสอนมหาวิทยาลัย เราก็บอกลูกศิษย์ว่า ประเทศไทยก็ยังเป็นประเทศที่กำลังพัฒนา

ไม่แตกต่างจากที่ครูเคยเรียนเมื่อ ๓๐ ปีก่อน

…”

๑๔ พฤษภาคม ๒๕๖๖

ห้าโมงเย็น ยี่สิบสี่นาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

รางวัลแด่ ผู้พ่ายแพ้,,, บัว ซัมนาง,,,ภารกิจที่ไม่อาจยอม.. แม้มองไม่เห็นทางชนะ

https://www.youtube.com/watch?v=8U-ni31BO_s&ab_channel=WichienTanapatto

– จงตั้งเป้าหมายไว้ที่ดวงจันทร์

– แม้ว่าคุณจะไปไม่ถึง

– แต่คุณก็ยังได้ยืนอยู่

– ท่ามกลางหมู่ดาว

—- Les Brown —-

…”

๑๒ พฤษภาคม ๒๕๖๖

บ่ายสาม สามสิบเจ็ด

เขียน … ที่บ้าน

“…

ต้นมะกรูด ชอบแดดจัด ๘ ชั่วโมงต่อวัน

ต้นมะนาว ชอบแดดจัด ๖ ชั่วโมงต่อวัน

วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดี ตัดแต่งกิ่งต้นมะกรูด มะนาว ซึ่งเป็นมรดกของแม่

แล้วย้ายไปอยู่ใต้ต้นมะเหมี่ยวที่น่าจะกำลังจะตายเพราะหนอนไชลำตัว

ทำให้มีแดดลอดตลอดทั้งวัน

…”

๘ พฤษภาคม ๒๕๖๖

สามทุ่ม ห้าสิบแปด

เขียน … ที่บ้าน

“…

ฝนตก มีลม มีฟ้าร้องเป็นระยะ ๆ

เชียงใหม่มีอากาศร้อน ๔๐ องศาเซลเซียสขึ้นไปทุกวัน

ปีนี้อากาศร้อนจัดที่สุดเท่าที่เคยอยู่มา

แต่ปิดภาคเรียน ก็ไม่ค่อยออกจากบ้านในตอนกลางวันเท่าไหร่

เหมือนเก็บตัวอยู่ในถ้ำ

…”

๘ พฤษภาคม ๒๕๖๖

สามทุ่ม ห้าสิบหก

เขียน … ที่บ้าน

“…

“ความสำเร็จ” อาจจะทำให้เรามี “ความมั่นใจในตัวเอง” ที่สูงขึ้น จนเมื่อเราเจริญเติบโตขึ้นไปในอนาคต ความสำเร็จนี้อาจจะทำให้เราไม่ฟังใคร และอาจทำร้ายเพื่อนร่วมตายในวันนี้ไปจนหมดสิ้น

ได้จากซีรีย์จีน เรื่อง “เกียรติยศหน่วยรบพิเศษ”

…”

๖ พฤษภาคม ๒๕๖๖

เที่ยงคืน ห้าสิบเก้า

เขียน … ที่บ้าน

“…

เวลาไปเดินร้านเสื้อผ้ามือสอง ทั้งแบบคัดแล้วและยังไม่คัด ก็จะได้ติดไม้ติดมือมาทีละตัวสองตัวเสมอ ทำให้บ้านคับแคบ กับ เสื้อผ้าที่เยอะขึ้น

วิธีกำจัด คือ บริจาคตามหน่วยงานที่สามารถนำไปใช้ต่อได้แบบไม่เคอะเขิน บางทีซื้อมา ทดลองใส่แล้วไม่เวิร์ก แบบนี้บริจาคอย่างเดียว

พอผ้าเยอะ ราวก็ชักจะเริ่มเยอะ ไม้แขวนผ้าเยอะตาม (ก็ซื้อแบบถูก ๆ จากพวกร้าน ๒๐ บาท) ในช่วงหลัง ๆ คิดว่า เปลี่ยนวิธีใหม่ จับพับผ้าแบบประหยัดพื้นที่ดีกว่า แล้วจัดหมวดหมู่ให้เรียบร้อย ตัวไหนใช้บ่อย ตัวไหนใช้น้อย หรือตัวไหนไม่ใช้แล้ว เล็งเป้าหมาย ส่งกลับบ้านบ้าง ส่งให้ญาติ ส่งบริจาคตามมูลนิธิ

ช่วงนี้เลยไปนั่งค้นหาวิธีพับผ้าวิธีต่าง ๆ จากผู้รู้ใน Youtube มันมาก

อุทานว่า “รู้งี้ ทำมาตั้งนานแล้ว” มัวแต่ทำงานอยู่ จนไม่ค่อยได้ดูแลบ้าน

…”

๖ พฤษภาคม ๒๕๖๖

เที่ยงคืน ห้าสิบห้า

เขียน … ที่บ้าน

“…

หุงข้าวแล้วไม่อยากข้าวบูดเร็ว ให้ใส่ “น้ำส้มสายชู” ไป ๑ ช้อนโต๊ะ

ต้มไข่แล้วอยากให้เปลือกไข่ไม่แตกง่าย ให้ใส่ “น้ำส้มสายชู” ไป ๑ ช้อนโต๊ะ

กระเป๋าหนังแท้ หนังเทียม ทิ้งไว้นาน ๆ แล้วจะมีราสีขาว ๆ ขึ้น ให้ใช้ “น้ำส้มสายชู” ทาลงไปในบริเวณที่ราขึ้น ก่อนนำไปแช่ผงซักฟอกน้ำแล้วตาก

โถส้วมมีคราบสีเหลืองขึ้น ให้ใช้ “น้ำส้มสายชู” ราดที่บริเวณนั้น ทิ้งไว้สักพักแล้วค่อยขัดออก

อยู่บ้าน ๆ ในช่วงปิดเทอม ก็เพิ่งจะทราบว่า ถึงจะไม่ทำกับข้าวกิน แต่ “น้ำส้มสายชู” ควรจะมีติดไว้ในบ้านเสมอ

…”

๖ พฤษภาคม ๒๕๖๖

เที่ยงคืน สี่สิบแปด

เขียน … ที่บ้าน

“…

“การศึกษา” นโยบายที่ถูกลืม ? ศึกเลือกตั้ง 2566

https://www.youtube.com/watch?v=TKBK5FpzJb8&ab_channel=ThaiPBS

การศึกษาไทยหยุดนิ่งมา ๘ ปีเอง

…”

๔ พฤษภาคม ๒๕๖๖

สี่ทุ่ม ยี่สิบสี่นาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

ประชุมผู้บริหาร ครูพี่เลี้ยง โรงเรียนฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของโครงการครูรัก(ษ์)ถิ่น รุ่นที่ ๑

วันอังคารที่ ๒ พฤษภาคม ๒๕๖๖ เวลา ๑๓.๐๐ - ๑๖.๐๐ น.

ผ่าน Zoom Meeting

…”

๒ พฤษภาคม ๒๕๖๖

สิบห้านาฬิกา สามสิบแปดนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

ประชุมผู้บริหาร ครูพี่เลี้ยง โรงเรียนปลายทางการบรรจุโครงการครูรัก(ษ์)ถิ่น รุ่นที่ ๑

วันอังคารที่ ๒ พฤษภาคม ๒๕๖๖ เวลา ๐๘.๓๐ - ๑๒.๐๐ น.

นัดหมายที่มหาวิทยาลัยในเมือง แต่ช่วงสายจะต้องไปหาคุณหมอฟัน

จึงฟังการประชุมผ่าน Zoom Meeting ร่วมกับผู้บริหารและครูพี่เลี้ยงของโรงเรียนแทน

…”

๒ พฤษภาคม ๒๕๖๖

แปดนาฬิกา สี่สิบแปดนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

นักศึกษาครูรัก(ษ์)ถิ่น รุ่น ๑

มี ๓๒๘ คน

จาก ๑๑ สถาบันการผลิตครู

ดังนั้น

กว่าได้คนจำนวนเท่านี้

กระบวนการซับซ้อนมากมาย

แต่ก็ยังไม่ตรงเป้าหมาย ๑๐๐ %

…”

๑ พฤษภาคม ๒๕๖๖

บ่ายโมง ยี่สิบห้า

เขียน … ที่บ้าน

“…

กำลังประชุมออนไลน์ผ่าน Zoom Meeting

การประชุมเพื่อชี้แจงการใช้คู่มือการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูรัก(ษ์)ถิ่น (เล่มเพิ่มเติม) สำหรับนักศึกษาทุนครูรัก(ษ์)ถิ่น รุ่นที่ ๑ ในวันจันทร์ที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๖ เวลา ๑๓.๐๐ - ๑๕.๐๐ น.

เนื่องจากนักศึกษาครูรัก(ษ์)ถิ่น รุ่นแรกกำลังจะเริ่มลงฝึกสอนในภาคเรียนที่ ๑/๒๕๖๖ นี้ ดังนั้น นี่เป็นครั้งแรกสำหรับการที่นักศึกษาลงฝึกสอนสำหรับโครงการนี้ ของ กสศ.

…”

๑ พฤษภาคม ๒๕๖๖

บ่ายโมง สิบสามนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

๒๘ เมษายน ๒๕๖๖ ลูกศิษย์ที่สอบบรรจุโครงการครูคืนถิ่นโทรมาหาด้วยความคิดถึง

ลูกศิษย์ เป็นครูเอกวิทยาศาสตร์ทั่วไป สอนเขาเมื่อตอนเขาอยู่ปี ๑ ซึ่งน่าจะสอบบรรจุได้แล้ว ๒ - ๓ ปี และปี ๒๕๖๖ ในช่วงเดือนธันวาคมนี้ เขาจะกลับมารับปริญญาบัตร สอบบรรจุอยู่โรงเรียนที่จังหวัดเชียงราย จำได้ว่า อยู่ใกล้ ๆ สิงห์ปาร์คฯ ไปสัก ๘ กิโลเมตร

เขาบอกว่า อยู่ดี ๆ ก็คิดถึงอาจารย์ขึ้นมา เลยโทรมาหา และยิ่งไปกว่านั้น เบอร์โทรเขายังค้างอยู่ในลิสต์ของมือถือผมอยู่เลย ทั้ง ๆ ที่จบไปหลายปีแล้ว เพราะปกติเบอร์แปลก ๆ จะไม่ค่อยรับ แต่นี่เป็นเบอร์ที่เมมไว้ จึงรับ แล้วค่อย ๆ ทบทวนความจำถึงหน้าตาได้ ตอนเรียน ผมเรียนเขาว่า “ไอ่ตัวเล็ก” เพราะตัวกระเปี๊ยก และช่างเจรจา ตอนกระบวนการสอนเขา เขาร้องไห้ทุกกระบวนการ เรียกว่า เข้าถึง 555

โรงเรียนเขามีปัญหาจาก “คนเป็นครู” มากมาย แต่จำที่ผมสอนได้ว่า ใครจะทำอะไรก็ช่าง แต่ขอให้เราทำสิ่งที่ดี สิ่งที่ถูกต้องก็พอ ไม่ต้องไปสนใจใคร ไม่งั้น เราคงจะทำความดีไม่ได้

ขอบใจที่ยังระลึกถึง

…”

๒๙ เมษายน ๒๕๖๖

หนึ่งนาฬิกา สิบหกนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

https://www.youtube.com/watch?v=aMEmxT8UUDU&ab_channel=%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B9%84%E0%B8%A7%E0%B9%89%E0%B9%83%E0%B8%8A%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%7CKnowledgeisnoWeight

อัจฉริยะผู้มาก่อนกาลของจริง

…”

๒๖ เมษายน ๒๕๖๖

หนึ่งนาฬิกา สิบแปดนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

หนังสือล่าสุดที่ซื้อมานับตั้งแต่ มกราคม จนถึง เมษายน ๒๕๖๖

‘คนที่เราควรใจดีด้วยที่สุดก็คือตัวเราเอง’ เขียนโดย นักเขียนที่หนังสือขายดี เช่น ‘คิดมาก บ้านข้าง ๆ อิสญะ ชัยยะ ง่วง ฯลฯ’

‘การแวะพักระหว่างทาง ไม่ได้ทำให้จุดหมายอยู่ห่างกว่าเดิม’ เขียนโดย ‘อะนะ’

‘ชีวิตที่ดี มันต้องยากขนาดนั้นเลยเหรอ?’ เขียนโดย ‘Chaiyapat’ (บรรณาธิการ A Thing Book)

’ โรงเรียนที่ดี’ เขียนโดย ‘นพ.ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์’ (อดีต รมต.กระทรวงศึกษาธิการ)

‘ชีวิตน่ะ…ไม่ต้องพยายามไปซะทุกเรื่องหรอกนะ’ เขียนโดย ‘ไทระ โคเก็น’ (นักจิตวิทยาที่เคยเป็นโรคซึมเศร้า)

‘ความลับของความสุข’ เขียนโดย ‘นิ้วกลม’ (สถาปัตย์ผู้ประสบความสำเร็จในเรื่องการเขียนหนังสือ)

‘แค่นี้ก็ดีมากแล้ว’ เขียนโดย ‘นภดล ร่มโพธิ์’ (ศาสตราจารย์ประจำคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี ม.ธรรมศาสตร์)

‘กฎแห่งกรรม ฉบับสมบูรณ์ เล่ม ๓ ของ ท.เลียงพิบูลย์’ เขียนโดย ‘ท.เลียงพิบูลย์’ (ฉบับปกหนา เล่มละ ๔๐๐ บาท)

‘กฎแห่งกรรม ฉบับสมบูรณ์ เล่ม ๔ ของ ท.เลียงพิบูลย์’ เขียนโดย ‘ท.เลียงพิบูลย์’ (ฉบับปกหนา เล่มละ ๔๐๐ บาท)

‘กฎแห่งกรรม ฉบับสมบูรณ์ เล่ม ๖ ของ ท.เลียงพิบูลย์’ เขียนโดย ‘ท.เลียงพิบูลย์’ (ฉบับปกหนา เล่มละ ๔๐๐ บาท)

…”

๒๑ เมษายน ๒๕๖๖

เที่ยงคืน สี่สิบเอ็ด

เขียน … ที่บ้าน

“…

วันนี้เชียงใหม่มีฝนตกพอเย็น เป็นเวลาสั้น ๆ ในตอนเย็น

เป็นฝนในรอบหลายเดือน ซึ่งอากาศร้อน ก็ร้อนจัดเอามาก ๆ

เรียกว่า ถ้าเปิดหน้าต่าง เปิดม่าน เปิดประตูออกไปตั้งแต่เช้า

คลื่นความร้อนจะวิ่งเข้ามาในบ้าน ทำให้ภายในบ้านมีอุณหภูมิ ตั้งแต่ ๓๒ องศาเซลเซียสขึ้นไป

สิ่งที่ต้องระวังในฤดูร้อน คือ น้ำใช้ ที่ต้องพยายามหาที่สำรองเอาไว้

ไม่ว่าจะตุ่มน้ำ โอ่งน้ำ หรือหาซื้อง่ายหน่อยก็จะเป็นพวกถังน้ำพลาสติกขนาดใหญ่ ตั้งแต่ ๖๖ ลิตรขึ้นไป

เหมือนข้าวคอยฝน เหมือนคนคอยฝน เช่นกัน

…”

๒๐ เมษายน ๒๕๖๖

สองทุ่ม สี่สิบนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

ครบรอบ HBD อีกปี ปีนี้เป็นปีที่สองที่แม่ไม่อยู่ ถึงวาระแบบนี้ก็คิดถึงแม่มากมายเสมอ

วันนี้ไม่ใช่วันพิเศษ แต่เป็นเหมือนวันธรรมดาทั่วไป ทำหน้าที่ ทำกิจกรรมเหมือนเคย

คำอวยพรมาจากคนที่เหลือในครอบครัว ใครอีกคนที่ยังไม่เคยลืม HBD ผม

HBD เป็นจุดตั้งต้นทำอะไรให้ดีขึ้นกว่าเดิม แทนวันขึ้นปีใหม่

วันนี้ฉันยังมีลมหายใจอยู่อีกปี

…”

๑๙ เมษายน ๒๕๖๖

ห้าทุ่ม สี่สิบสามนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

การใช้ชีวิตอยู่เชียงใหม่ ต้องเผชิญกับ “ฤดูร้อน” และ “ฝุ่น P.M.2.5” ไปพร้อม ๆ กัน ยังไม่คิดถึง “โควิด-๑๙” ที่ยังมีความเสี่ยงอยู่เสมอ

เชียงใหม่เหมือนแคบลง มีคนต่างถิ่นอพยพมาใช้ทรัพยากรในพื้นถิ่นมากขึ้น เมืองขยายตัวออกไปเต็มอำเภอรอบสอง และจะตามไปที่อำเภอรอบสามเร็ว ๆ นี้

เชียงใหม่มีแผนการสอนจะสร้างรถไฟฟ้าบนดิน ซึ่งเขาคิดว่า มันจะแก้ไขปัญหารถติดได้ แต่ … ขยายไปแค่ไหน พื้นที่ราบของเมืองก็มีอยู่เท่าเดิม น่าคิดว่า การมีรถไฟฟ้าจะเป็นแค่นายทุนหรือนักการเมืองบางคนเท่านั้นที่ได้รับผลประโยชน์โดยตรงมากกว่า

ถ้าจะมีรถไฟฟ้า ผมว่า รถเครื่องน่าจะถึงเร็วกว่า แถมรถไม่ติดด้วย ต้นทุนหลักหมื่น แต่รถไฟฟ้าต้นทุนหมื่นล้าน แสนล้าน ผลาญงบชาติ ภาษีพวกเราตามเคย

ยิ่งทำลายธรรมชาติรอบตัวเท่าใด เหมือนฆ่าตัวตายให้เร็วขึ้นเท่านั้น

ใช้หลักธรรมชาติดีกว่าใช้หลักความรู้แบบทุนนิยมดีไหม

…”

๑๖ เมษายน ๒๕๖๖

สามทุ่ม สองนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

ระยะปลายเดือนมีนาคม ถึง ต้นเดือนเมษายนของทุกปี คือ ฤดูกาลทัศนศึกษาของสถาบันการศึกษาของคนภูเขาอย่างพวกเรา เป้าหมายปลายทางของคนทางภาคเหนือ คือ ทะเล มหาสมุทร อ่าวไทย หมู่เกาะ

เป็นที่เข้าใจไม่ยาก คนอยู่เขา อยู่ดอย ก็คงไม่อยากเห็นอะไรเดิม ๆ แต่อยากเห็นในสิ่งที่ไม่ค่อยจะได้เห็นในชีวิตประจำวัน

ลงทะเลทีไร อย่าชวนผมให้ยาก คือ ไม่ไป ใช้ชีวิตอยู่บริเวณนั้น ตั้งแต่ประถม มัธยม คงไม่อยากไปที่ ๆ คุ้นเคยเช่นกัน

ถึงวันนี้ก็ยังรักป่า รักภูเขาอยู่ไม่เสื่อมคลาย

…”

๗ เมษายน ๒๕๖๖

สี่ทุ่ม สิบเอ็ดนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

เมื่อถึงฤดูเลือกตั้ง

นักการเมือง … จะเป็นผู้เสนอ

ประชาชน … จะเป็นผู้สนอง คิด ไตร่ตรอง ว่า ข้อเสนอนั้นเป็นไปได้หรือไม่

ข้อเสนอดี ๆ ถ้าทำได้ก็ดีต่อประชาชน สังคม ประเทศชาติ

ข้อเสนอห่วย ๆ นอกจากทำไม่ได้แล้ว คนที่ได้ประโยชน์ก็นายทุนกลุ่มเล็ก ๆ ที่ร่ำรวยทั้งนั้น

ขับรถ อ่านป้าย แล้วต้องใคร่ครวญ

เพ้อฝัน หรือ ดีจริง

…”

๒ เมษายน ๒๕๖๖

หนึ่งทุ่ม สิบหกนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

ถ้าตัวเลข P.M.2.5 เพิ่มสูงขึ้นอย่างน่าตกใจ เราสามารถคาดเดาได้ไม่ยากว่า เกิดไฟป่าขึ้นใกล้ ๆ บริเวณแถวนี้ ซึ่งก็จริงตามนั้น เมื่อวานมีไฟป่าเกิดขึ้นที่ ต.บ้านปง เลยออกไปในป่า รอยต่อกับอำเภอสะเมิง ถึงกลางคืนก็ยังดับไม่ได้ ตอนเช้าได้ข่าวว่า มีอาสาสมัครฯ เสียชีวิตจากควันไฟ ๑ ท่าน ขออาลัยท่าน ณ ที่นี้

…”

๒ เมษายน ๒๕๖๖

หนึ่งทุ่ม สิบสามนาที

เขียน … ที่บ้าน

“…

เชียงใหม่ ค่า P.M.2.5 ตัวเลขขึ้น ๒๐๐ ติดสีม่วงมาหลายวันแล้ว

เมื่อแหงนหน้าขึ้นสู่ดอยสุเทพ-ปุย ก็จะหายไปแบบไร้ร่องรอย

วันนี้ตัวเลขลดลง ๑๘๖ แต่ก็ยังติดสีแดงอยู่ดี

การเผาป่าโดยฝีมือมนุษย์เป็นสาเหตุถึง ๙๐%

ความรู้ การศึกษา ความรักต่อสิ่งแวดล้อม ความไม่เห็นแก่ตัว บ้านเรายังไม่พอ

จะตอบว่า ไม่มี ก็ยังไม่ได้ เพียงแต่หลายครั้งที่เราพบว่า

บัณฑิตหลายคน มีความรู้ แต่ไม่มีการศึกษา

ก็ยังคงเยอะ ประเทศที่ตอนเราเรียน “กำลังพัฒนา”

ถึงตอนนี้ ก็ยังคง “กำลังพัฒนา” ต่อไป

…”

๒๙ มีนาคม ๒๕๖๖

บ่ายสอง แปดนาที

เขียน…ที่บ้าน

“…

1. การศึกษาไทยมีปัญหามานานหยั่งรากลึกพอสมควรก่อนโควิด-19 และที่สำคัญ คือ ปัญหาการศึกษาไทยโดยรวม เด็กไทยยังไม่มีความรู้พื้นฐานพอใช้งานจริง โดยการสอบ PISA ในปี 2018 พบว่า เด็กไทยกว่า 57% ไม่สามารถอ่านจับใจความได้ , 52.7% ไม่สามารถนำความรู้คณิตศาสตร์มาประยุกต์ใช้ในสถานการณ์ที่ไม่ซับซ้อน และ กว่า 44.5% ไม่สามารถใช้ความรู้วิทยาศาสตร์มาอธิบายปรากฎการณ์ที่คุ้นเคยและไม่ซับซ้อน

2. เมื่อโควิด-19 ระบาด เหมือนเป็นการตอกย้ำแผลเก่า การปิดโรงเรียนทำให้การเรียนไม่ต่อเนื่อง โดยเฉพาะเด็กอนุบาลมีทักษะคำนวณและความจำเพื่อใช้งานลดลง อีกทั้ง มีเด็กยากจนเสี่ยงหลุดออกจากระบบเพิ่ม

https://www.bangkokbiznews.com/health/education/1056310

…”

๒๗ มีนาคม ๒๕๖๖

สองทุ่ม สี่สิบห้า

เขียน … ที่บ้าน

“…

หนังสือเล่มเก่า

https://www.youtube.com/watch?v=Uzn9fUKUEsc&ab_channel=MUSICWAWA

เธอเป็นหนังสือที่ฉันนั้นยังอ่าน

ซ้ำอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหน

ยังอ่านมันทุกข้อความ

เว้นตอนจบของมัน

…”

๒๖ มีนาคม ๒๕๖๖

สี่ทุ่ม ยี่สิบเอ็ด

เขียน … ที่บ้าน

“…

เพลงที่เขียนไม่จบ

https://www.youtube.com/watch?v=Kk6EhQnUIig&ab_channel=TorBrightChannel

ยังมีเพลงเพลงนึง ที่ฉันนั้นเคยได้เขียน

ยังมีเสียงเปียโน ที่ฉันนั้นเตรียมจะเล่นให้เธอฟัง

เพื่อให้เธอนั้นได้รับรู้ความจริงในใจของฉัน

จึงค่อย ๆ เรียบเรียงเพลงนั้น ตลอดมา

…”

๒๖ มีนาคม ๒๕๖๖

สี่ทุ่ม สิบสามนาที