สวัสดีค่ะ

            ได้อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นบทกลอนที่มีคุณค่าบทหนึ่งเลยนะค่ะ กว่าเราจะเจริญเติบโตมาจนถึงทุกวันนี้เราต้องผ่านอะไรมามากมายหลายอย่าง กว่าจะเป็นตัวเป็นตนได้อยู่จนถึงทุกวันนี้  ถ้าคนเรามีความศรัทธา มีความมุ่งมั่น และมีสติ สังคมไทยในปัจจุบันก็คงจดีกว่านี้อีกมา จริงไหมค่ะ

"มือใหม่" จริงๆรึคะ

อ่านดูแล้ว  ...  ... ทั้งสัมผัสใน อักษร ภาษา คำที่ใช้ และความหมายโดยรวม ... 

.... ใช่ย่อยเลยนะคะ

.....  คืนวันผันผ่าน วันวานล่วงเลย

....  กี่คนกันเล่าเอย  จึงได้มาถึงวันนี้ ....

เป็นกำลังใจให้ กับการเดินทางของทุกชีวิตค่ะ

เป็นบทกลอนที่ดีบทกลอนหนึ่งครับ

ร่วมต่อกลอน...ครับ

จากก้าวแรกสู่ก้าวสองล่องตามฝัน

ผ่านคืนวันอันลุ่มหลงชวนหลงใหล

เป็นวันที่เติบโตจนสมวัย

เป็นผู้ใหญ่ได้ผ่านสุขและทุกข์ทน

         จึงรู้ว่าแต่ละก้าวของชีวิต

         อาจมีบ้างเดินทางผิดคิดสับสน                   

          มุ่งไปสู่ปลายทางอย่างวกวน

         เพราะไม่รู้ว่าตัวตนหวังสิ่งใด

แต่ด้วยมี"ศรัทธา"และ"สติ"

"วิริยะ""สมาธิ"ที่ยึดไว้

คอยฉุดดึงสู่หนทางอันวิไล

มีหัวใจที่ใฝ่"ธรรม"คอยนำทาง

                   และสุดท้ายปลายทางที่มุ่งไว้

                   แม้จะมีสิ่งใดมาขัดขวาง

                   หากเพียงเจ้ายึดมั่นในเส้นทาง

                   คงมีบ้างที่..ความฝัน...เป็นความจริง..

..........................................

ครับ...คุณสนัญญา ...

จริงแท้แน่นอนครับ สังคมไทยต้องดีกว่านี้แน่ ถ้าทุก ๆ คนมีธรรมะเป็นเครื่องนำทางชีวิตครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...คุณ poo ...

มือใหม่จริง ๆ ครับ อาศัยความพยายามเอานะครับ ขอบคุณนะครับสำหรับคำชม...

เป็นกำลังใจในการดำเนินชีวิตเช่นกันครับ...

ขอบคุณมากครับ..

ครับ...คุณ นาย ร.สาระ

ผมชอบกลอนที่ร่วมต่อนี้จังเลยครับ ฝีมือจริง ๆ ครับ ใช้เวลาแค่แป๊บเดียว สุดยอดทั้งความหมายและภาษาครับ...

ผมจะลองแต่งก้าวต่อ ๆ ไปดูนะครับ แต่ต้องขอเวลานาน ๆ หน่อยครับ...

ขอบคุณมากครับ...

สวัสดีครับท่านเรก

มานำไปรวมในตะกอนนะครับ ขอบคุณครับ  http://gotoknow.org/blog/mrschuai/102160

ยินดีครับ...คุณ สิทธิรักษ์ ...

ขอบคุณมากครับ...

สวัสดีครับคุณดิเรก

ผมอ่านแล้วก็เชื่อว่าแต่งเองจริงครับ แต่ก็พอได้ความ ใช้เวลานานรึเปล่านครับ

ตั้งแต่ผมจบมัธยม ได้มีโอกาสเรียนวิชาภาษาไทย ก็มีครั้งนั้นหล่ะครับที่ในชีวิตเคยแต่งกลอน

ลำพังแต่เขียนบันทึก บางครั้งยังอ่านของตัวเองไม่ค่อยรู้เรื่องเลยครับ ถ้าแต่งเป็นกลอนคงจะทำให้ศาสตร์แห่งการแต่งกลอนกลับตาลาปัดแน่นอนครับ

แต่ก็ขอชมคุณดิเรกแต่งเป็นบันทึกครั้งแรก ก็สามารถอ่านได้ใจความครับ

สวัสดีค่ะ แบบนี้คงไม่ใช่บทกลอนแรกแล้วมั้งคะเนี่ย

สวัสดีค่ะ

โอ้โห แต่งกลอนแรกได้ขนาดนี้  สุดยอดเลยค่ะ

แบบนี้เรียกว่าคมในฝักด้วยหรือเปล่าคะ อิอิอิ

แต่งให้อ่านอีกนะครับ .... ดี ครับ.

ครับ...คุณแจ๊ค ...

แต่งตอนเข้าเวรดึกนะครับ แต่งไปทำงานไปไม่นานนะครับ พอรุ่งเช้ามาลงในบันทึกก็เกลาอีกนิดหน่อยครับ...

หลายคนว่าโอเคก็ดีใจครับ...

ขอบคุณมากครับ....

ครับ...คุณนุ้ย ...

ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับคุณนุ้ย ขอบคุณมาก ๆ นะครับสำหรับคำชม จะได้มีกำลังใจแต่งบทต่อ ๆ ไปครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...คุณ nanana

หลายคนว่าโอเคเพิ่มกำลังใจได้เยอะเลยครับ ไว้จะแต่งเรื่อย ๆ ครับ...

ขอบคุณมากครับ... 

ไม่บอกไม่รู้น่ะเนี๊ยะว่าเป็นวิศวกร .....เอกภาษาไทยอายเลยน่ะ ...เป็นกำลังใจให้ใครหลาย ๆ คนได้ดีมากทีเดียว เขียนเยอะ ๆ น่ะค่ะ ...

ครับ...ครูแอน ...

ขอบคุณมาก ๆ ครับ เป็นกำลังใจให้ผมได้มากเหมือนกันครับ ตั้งใจไว้เหมือนกันครับแล้วจะเขียนเยอะ ๆ ครับ...

ขอบคุณมากครับ...

โอ้โฮ..คุณดิเรก..ไม่ธรรมดานะคะเนี่ย...แล้วก็แอบเก็บไว้ซะตั้งนาน..อย่างนี้เห็นทีคุณแผ่นดินจะมีคู่แข่งซะแล้วล่ะค่ะ..แล้วอย่าลืมร่ายกลอนให้อ่านอีกนะคะ..

ขอบคุณค่ะ...

ครับ...คุณครูแอ๊ว ...

มือใหม่ห้ดเขียนครับ ได้อ่านกลอนดี ๆ จากบันทึกคุณแผ่นดินหลายบันทึก เลยเกิดแรงบันดาลใจอยากเขียนมั่งครับ...

มีคนให้กำลังใจเยอะอย่างนี้เขียนอีกแน่นอนครับ...

ขอบคุณมากครับ...

หลังจากที่ได้รู้ว่า ได้แต่งกลอนเมื่อวาน ผมก็เข้ามาอ่านหลังจากที่กลับมาจากกรุงเทพ เป็นกลอนที่ไพเราะและน่าอ่านมากครับ

ขอบคุณมิตรภาพที่ดีและคอยดูแลเอาใจใส่ ช่วงที่ผมอยู่กรุงเทพนะครับ

จริงๆมีเรื่องเล่าในใจมากเหมือนกัน กะจะเขียนบันทึกหมายเหตุสักบันทึกนะครับ

ขอบคุณครับ

ครับ...คุณเอก ...

ด้วยความยินดีครับ มาอีกครั้งจะดูแลให้ดีกว่านี้ครับ จะเลี้ยงเบียร์แทนกาแฟแน่นอนครับ...

หนังสือที่แนะนำอ่านแล้วดีมากครับ มีข้อคิดดี ๆ และที่สำคัญอ่านง่ายจริง ๆ ด้วยครับ...

ขอบคุณมากครับ...

สวัสดีค่ะ

ขนาดครั้งแรก ยังเพราะขนาดนี้ ลองขยับต่อไปได้แล้วค่ะ ยอดๆๆ

ครับ...คุณ sasinanda ...

มีบทที่สองแล้วครับ...

ขอบคุณมากครับ...

• สวัสดีครับ
• เริ่มเขียน, ยังเขียนได้น่าอ่าน
• ....
• ลักษรณะกลอนเป็นรูปแบบที่ยึดแบบฉบับฉันทลักษณ์ครบถ้วน  อันเป็นคุณลักษณะของนักกลอนดั้งเดิมและมักพบรูปแบบฉันทลักษณ์เหล่านี้กับคนที่หัดเขียนกลอนใหม่ ๆ
• ซึ่งมักจะมีจำนวนคำแบบครบถ้วน ...ในแต่ละวรรค
• ....
• ผมเป็นกำลังใจให้ครับ
• ส่วนผมเขียนกลอนแบบเรื่อย ๆ ไม่เน้น รูปแบบ  ไม่เน้นคำ  ... ไปตามอำเภอใจของตนเองเป็นหลัก
• กลอนที่ผมเขียนจึงไม่ค่อยมีฉันทลักษณ์เรื่องจำนวนคำที่ตายตัวในแต่ละวรรค ...
• ....
• ชีวิต
• น้อยนิดแต่ยิ่งใหญ่
• ก่อเกิด  และดำเนินไป
• ตามแต่ใจจะกำหนดเอง -

ครับ...คุณแผ่นดิน ...

ได้มืออาชีพมาคอมเมนต์ มือใหม่ปลื้มครับ ขอบคุณมาก ๆ ครับสำหรับกำลังใจ แล้วก็จะพยายามพัฒนาต่อไปครับ...

ขอบคุณมากครับ...