ไร้เงาจันทร์


 

ในคืนนี้...ฉันเหงา

เมื่อไร้เงา...จันทรา..บนฟ้ากว้าง

มีเพียงเมฆ..มืดมัว..สลัวราง

ฟ้าอ้างว้าง..พาใจ..ให้เดียวดาย

 

ก่อนนี้...ยามฉันเหงา

ค่อยบรรเทา...เมื่อจันทร์..ปันแสงฉาย

มีแสงจันทร์นวลอ่อน...ช่วยผ่อนคลาย

แม้ข้างกาย..ไร้รัก..ให้พักใจ

 

แต่คืนนี้...จันทร์หาย

สิ้นแสงฉาย..เดือนดับ..ลับไปไหน

เคยผุดผาด..สาดส่อง..ผ่องอำไพ

ครั้นคลาไคล...ใยลับ...ไม่กลับคืน

 

ในคืนนี้...ฉันจึงเหงา

แม้ดวงดาวหลับไหล...ไม่ยอมตื่น

มองท้องฟ้า..มืดดำ..คราค่ำคืน

มีฉันยืน...เดียวดาย...ไร้เงาจันทร์

                                            กิ่งไผ่...ใบหลิว

คำสำคัญ (Tags): #คำประพันธ์
หมายเลขบันทึก: 347720เขียนเมื่อ 28 มีนาคม 2010 12:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 11:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (30)

อ่านแล้วเศร้าจังเลย

น่าห็นใจคะ

หวังจันทร์เจ้ากลับมาในคืนใหม่

สาดแสงให้ไผ่หลิวผ่องสุขสม

มีดาวล้อแสงเล่นโลกรื่นรมย์

สิ้นระทมห่มแสงทาบอาบไอจันทร์

ในคืนนี้...ฉันจึงเหงา                        แม้ดวงดาวหลับไหล...ไม่ยอมตื่น

ท้องฟ้า..มืดดำ..คราค่ำคืน                 มีฉันยืน...เดียวดาย...ไร้เงาจันทร์

คืนต่อไป...ฉันเลิกเศร้า                     ขอวอนดาวสกาวส่อง...จากสวรรค์

มองนภา...สวยพราวเทียมเท่ากัน         มีเธอฉัน...นั่งเรียง...เคียงนับดาว

..สวัสดีครับ

..รักเธอ..แต่เกลียดตัวเอง..ที่คอยคิดถึงอยู่ร่ำไป..

สวัสดีค่ะ

แปลกนะคะ... ยามค่ำคืน ท้องฟ้ามืดมิด ไวร้ดาว  ทำให้เราเหงาสุด....

บทกลอนนี้ ตอกย้ำให้ เหงาๆๆๆๆ อีกแล้ว

แต่ก็พร้อมที่จะเหงา เพราะกลอนบทนี้ค่ะ

              

 

Pสวัสดีค่ะ

ท้องฟ้ายามค่ำคืน  มีอิทธิพลต่อจิตใจคนเสมอๆนะคะ

ดีใจนะคะที่คุณอรวรรณตามมาอ่านอีกบทนึง

Pสวัสดีค่ะ

..ขอบคุณมากค่ะสำหรับกลอนเพราะๆที่นำมาฝาก

 

Pสวัสดีค่ะ

...ได้รัก...ดีกว่ารักไม่ได้ไม่ใช่หรือ

ใจเรา..ซื่อสัตย์ต่อตัวเราเสมอ

เพียงแต่เราไม่ยอมรับเท่านั้น

...อย่าเกลียดตัวเองเลยนะคะ..

Pสวัสดีค่ะ  คุณครูใจดี

คนที่ตกเป็นทาสของท้องฟ้ายามราตรี

มักมีอารมณ์แบบนี้...เหมือนกัน..^-^

ขอบคุณค่ะที่มาทักทาย

ไม่ว่าคืนนี้ คืนไหน จะมีจันทร์ฉาย หรือดาราพราย

แค่เพียงฝันว่า อยากนอนมองท้องฟ้าด้วยกันอีกครั้ง

 

Pสวัสดีค่ะ

วาวๆๆๆ....

ต่อกลอนได้เพราะพริ้งดีจังเลยค่ะ

คอเดียวกันแบบนี้..คุยกันได้ยาวเลย

ขอบคุณมากนะคะ

Pสวัสดีค่ะ  น้องปู

วิธีแก้เหงาเมื่อมองจันทร์

คือ..มีเขาคนนั้น..นั่งมองเป็นเพื่อน

...แบบนี้ใช่มั้ยเอ่ย..^-^

จันทร์ไม่เคยเอ่ยลาจากฟ้ากว้าง

แม้คืนแรมแจ่มกระจ่างกลางใจฉัน

แม้ฟ้าจะเงียบเหงาไร้เงาจันทร์

แต่ใจนั้นยังสว่างกระจ่างใจ

จันทร์ไม่เคยทิ้งฟ้าให้ว้าเหว่

จันทร์กล่อมเห่ยามฟ้าหมองและร้องไห้

จันทร์เป็นเพื่อนมิแรมร้างหรือห่างไป

อยู่เคียงใกล้จนกว่า...จะสิ้นลม

..กิ่งไผ่ใบหลิวรู้ไหมใครเขียนกลอนบทนี้...

สวัสดีค่ะ...พี่ครูป.1

รู้ค่ะ..ว่าใครแต่ง และแต่งไว้ที่ไหน

ตอนอ่านครั้งโน้นก็คิดว่าไพเราะ หวานมากๆ

แต่มาอ่านครั้งนี้....มันเศร้า...เศร้าเอามากๆ..ทั้งๆที่เป็นกลอนบทเดียวกัน

ยิ่งอ่านยิ่งคิดถึงคนแต่งนะคะ

ก็ได้แต่หวังว่า...เขาคงกลับมาที่นี่อีกครั้ง...

สวัสดีค่ะ

ขอบพระคุณที่ไปเยือนนะคะ

มองท้องฟ้าดีๆ อาจมีดวงตาใครจ้องมองมา จากฟากฟ้าโน้นก็ได้ค่ะ

Pสวัสดีค่ะคุณครูบันเทิง

ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยม

ฝากหวัดดีน้องไอซ์ด้วยนะคะ

Pสวัสดีค่ะ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมเช่นกันนะ

"ฟ้าคืนนี้ลางเลือนไม่เหมือนก่อน พาอาวรณ์ใจคอยละห้อยหา

เคยมีดาวพราวพร่างสว่างตา แผ่นนภาค่ำนี้ไม่มีจันทร์

ทอ้งฟ้าทนหม่นหมองครองความโศก สุดวิโยคสุดอาลัยเหมือนใจฉัน

มีใจภกดิ์รักแน่นนานปานชีวัน แต่เธอนั้นร้างเลือนเหมือนฟ้าไร้ดาว.........

อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ

มาอยู่เป็นเพื่อนแล้ว จะได้ไม่เหงาค่ะ :-)

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านกลอน

อ่านแล้วรู้สึกเศร้า และเหงาค่ะ

ขอบคุณนะคะ^__^

Pสวัสดีค่ะ..ท่านวอญ่า

ดีใจค่ะที่ท่านวอญ่ามาเยี่ยมเยือน..

พร้อมบทกลอนเพราะๆ..เศร้าๆมาฝาก

ขอบคุณเป็นที่สุดค่ะ

Pสวัสดีค่ะ..

ขอบคุณที่เห็นใจคนเหงานะคะ

Pน้องต้นเฟิร์น...

เศร้าตอนอ่านกลอนไม่เป็นไรค่ะ

แต่อย่าเศร้าในชีวิตจริงนะคะ

  • เป็นบันทึกแห่งความเหงาบันทึกที่สอง ที่ครูแจ๋วได้อ่านในระยะเวลาใกล้ ๆ กันนี้
  • จึงรู้สึกเหงาตามไปด้วยเลย...
  • ถ้ามีฝนตกพรำ ๆ ยามเย็นใกล้ดวงอาทิตย์จะลาขอบฟ้า
  • อ่านกลอนเหงา ๆ เศร้า ๆ ไปด้วย
  • ย้อยหลังไปสักสามสิบปี
  • ครูแจ๋วร้องไห้แง แง ไปแล้วค่ะ....

Pสวัสดีค่ะ..คุณครูแจ๋ว

  • มีคนบอกกิ่งไผ่ฯไว้ว่า...ถ้าเป็นคนเหงา  ให้ไกลจากบรรยากาศ แบบนี้ค่ะ
  • นั่งคนเดียวริมทะเลตอนฝนพรำๆยามอาทิตย์อัสดง...มันโหดร้ายสำหรับคนเหงา
  • ขอบคุณครูแจ๋วมากนะคะ ที่มาเยี่ยม

<h4 style="text-align: center;"><em><span style="color: #ff00ff;">ในคืนนี้...ฉันจึงเหงา</span></em></h4>

<h4 style="text-align: center;"><em><span style="color: #ff00ff;">แม้ดวงดาวหลับไหล...ไม่ยอมตื่น</span></em></h4>

<h4 style="text-align: center;"><em><span style="color: #ff00ff;">มองท้องฟ้า..มืดดำ..คราค่ำคืน</span></em></h4>

<h4 style="text-align: center;"><em><span style="color: #ff00ff;">มีฉันยืน...เดียวดาย...ไร้เงาจันทร์</span></em></h4>

<h4 style="text-align: center;"><span style="color: #0000ff;"></span></h4>

<h4 style="text-align: center;"><span style="color: #0000ff;">คืนเหงาแม้ไร้เงาจันทร์</span></h4>

<h4 style="text-align: center;"><span style="color: #0000ff;">อย่าได้หวั่นไหว..เธอยังมีฝัน</span></h4>

<h4 style="text-align: center;"><span style="color: #0000ff;">มีเพื่อนให้คอยแบ่งปัน</span></h4>

<h4 style="text-align: center;"><span style="color: #0000ff;">คืนฟ้ากั้นม่านราตรี&nbsp; คนเหงาตรงนี้มีอีกคน</span></h4>

Pสวัสดีค่ะ

ข้างๆคนเหงา..ตรงนี้

ยังมีที่ว่างสำหรับ  คนเหงา  อีกคน

ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยม

 

สวัสดีค่ะคุณกิ่งไผ่ใบหลิวP
มาเยี่ยมบันทึกนี้อีกครั้ง  คงเป็นเพราะตกเป็นทาสของท้องฟ้ายามราตรี ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

 

"ฟ้าไร้ดาว"
ฟ้าเอาดาวไปซ่อนไว้ตรงไหนของขอบฟ้า
คืนนี้หนาทำไมมองหาดาวแต่มองไม่เห็
ได้โปรดเถิดขอบฟ้าเราจำเป็น
อย่าซ่อนเร้นดวงดาวเอาไว้เลย
ช่วยเอาออกมาให้เรานับ.....
หัวใจถูกความเหงาจับจันทร์ยังเฉ
ฟ้ากว้าง ๆ แต่ไม่แวววับเอาซะเลย
จันทร์เจ้าเอ๋ยไม่เหงาบ้างหรืออย่างไร

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท