ถึงไม่เคยแม้เพียงพบสบสายตา


ถึงไม่เคยแม้เพียงพบสบสายตา

 

 

เราต่างมาพบกันเพราะความฝัน
ผ่านเรื่องราวเงียบงันกับท้องฟ้า
ถึงไม่เคยแม้เพียงพบสบสายตา
แต่รู้ว่า...เธอมีค่าให้ตราตรึง
 
 
เพราะมีเธอ...ในวันนี้จึงมีฉัน
หมอกพระจันทร์...ดาวกระพริบ...ให้คิดถึง
ฝากสายลมเป่าพัดความคะนึง
ขอบพระคุณใครคนหนึ่ง...ที่ผ่านมา...

 

 

ปล. เป็นบทกลอนที่ผมแต่งขึ้น (เฉพาะกิจ)

มอบแทนคำขอบพระคุณ...ทุก ๆ ท่าน  ที่เข้ามาอ่านบันทึกผม

ใน G2K  ซึ่งผมไม่คิดว่า...คนที่ไม่มีสาระให้ใครใคร่สนใจ...คนหนึ่ง

จะมีเขียนบันทึกได้ถึง 60 บันทึกแล้ว

ถือว่า เป็นการเฉลิมฉลอง (เล็ก ๆ) นะครับ

เล็ก ๆ แต่งดงาม  ในใจของผมเสมอ

ขอบพระคุณอีกครั้งครับ

 

******

บันทึกวันจันทร์ที่ 4 ตุลาคม 2553

 

 

หมายเลขบันทึก: 400878เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2010 18:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

"แม้นต่างคนต่างมาต่างอาชีพ

บางคนมางีบพักผ่อนก็จากไป

อีกหลายคนมาแลกเปลี่ยนฝัอันยิ่งใหญ่

เป็นบันไดเรียนรู้สู่ปัญญา........

ด้วยจิตรคารวะครับท่าน

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาอ่านบทกลอนเพราะ ๆ พร้อมกับความหมายดี ๆ  อ่านแล้วประทับใจ แทนใครคนนั้นค่ะ... 
  • ยินดีกับบันทึกที่ 62 ด้วยค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

                                      

  • ผ่านมาต้องแวะ
  • ใช่ธรรมดาที่ไหนน้องพี่

ติดตามอ่านบันทึกของคุณทิมดาบ ดีๆมากๆ ค่ะ ขอชื่นชมจากใจ

อื่นใด หาสำคัญไม่ หากคบกันด้วยมุมความคิดดีๆ โลกนี้ก็โสภา

สุขสันต์กับทุกโมงยาม กิจกรรมที่เลือก ขอบคุณค่ะ ;)

ชื่นชมงานเขียนพี่จากใจ

หาใช่ใคร คือเจ้าของบันทึกนี้

เรียงร้อย รดรินความงดงามที่มี

สู่พื้นที่อันมีค่า เรียกว่า gotoknow

 

ขอแจมค่ะท่านพี่ (^_^)

นาน ๆ หันกลับมาเขียนกลอนที

เกือบจะแคะไม่ออกเหมือนกัน

ด้วยความระลึกถึงและชื่นชมค่ะ

ขอบพระคุณ คุณ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- มาก ๆ นะครับ

สำหรับการแวะชม และมอบบทกลอนเพราะ ๆ ให้ครับ

"แม้นต่างคนต่างมาต่างอาชีพ

บางคนมางีบพักผ่อนก็จากไป

อีกหลายคนมาแลกเปลี่ยนฝันอันยิ่งใหญ่

เป็นบันไดเรียนรู้สู่ปัญญา........

 

ผมขอต่อกลอนต่อนะครับ

 

       ขอบคุณฟ้าที่เปิดฟ้าให้โอกาส

       พบศิลปะหลากหลายศาสตร์ให้ค้นหา

       พบกับเพื่อนร่วมจิตรักและศรัทธา

       พบปัญญา ณ แห่งนี้  gotoknow ...

 

ขอบพระคุณ คุณบุษรา ทุกคราจิต

ใครคนนั้น ไม่ต้องพิศ ไม่ต้องหา

ใครคนนั้น คือคนสำคัญ คือคุณบุษรา

ผู้เป็นเพื่อน น่าเสน่หา  ใน gotoknow ...

พี่อุ้มบุญ  คอยโอบอุ้ม  และโอบอ้อม

เสริมแรงพร้อม  ให้น้องชาย  ให้ล่าฝัน

ทั้งวันวาน  และวันนี้   ไม่ทิ้งกัน

ราวตะวัน  กับท้องฟ้า  คอยเกื้อกูล...

 

 

 

คุณ poo คือ เพื่อนคบกัน ด้วยมุมคิด

มองรอบพิศ สิ่งดีดี และสดใส

โลกจะเดิน ต่อไป ได้อย่างไร

ถ้าโลกไร้ gotoknow ... ให้พบกัน ...

  • สวัสดีค่ะ
  • ได้อ่านตอบคอมเม้นท์แล้วค่ะ ชอบมาก ๆ เลย อยากแต่งกลอนเก่ง ๆ บ้าง พยายามหลายครั้งแล้วแต่ด้อยความสามารถในเรื่องนี้จริง ๆ ค่ะ
  • นำอาหารสำหรับมื้อเที่ยงมาฝากกันค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

               

ขอบพระคุณ คุณใบไม้ร้องเพลง ครับ ที่มอบกลอนเพราะ ๆ ให้ ผมขอต่ออีกบทนะครับ

ชื่นชมงานเขียนพี่จากใจ

หาใช่ใคร คือเจ้าของบันทึกนี้

เรียงร้อย รดรินความงดงามที่มี สู่

พื้นที่อันมีค่า เรียกว่า gotoknow ...

 

******

คุณใบไม้ร้องเพลง ขับขานโลก

ผ่อนทุกข์โศก   เพราะปัญญา  น่าสุขโข

ราวต้นไม้  บานสะพรั่ง  และเติบโต

มอบให้แด่  gotoknow ...ทุกทุกคน...

พึ่งรู้ว่าน้องชายเราก็แต่งกลอนได้ไพเราะ และมีความหมาย.....

ดีนะที่แวะมาทัน

เพื่อมารับคำกวีวันฉลอง 

ไม่อย่างนั้นคนอื่นรับไปหมดเสียก่อน


ไปฝึกแต่งกลอนมาจากใหน  ... น้องชายฉัน

อย่างรู้ว่า...คนนิรนามคือใครบ้าง ?

จะได้ไปขอบคุณครับ

ผมแต่งกลอนได้ เพราะคนในโกทูโน

แต่งกลอน และเป็นครูกลอนให้ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท