คือ...ตำนานเล่าขานไม่รู้จบ

“ คุณหมอขา ไม่มีบัตรอะไรมาเลย ตรวจให้ไหมค่ะ ? ” เสียงผู้หญิงวัยกลางคน ลอยเข้ามาในห้องตรวจที่สถานีอนามัยบ่ายแก่ ๆ วันนี้เป็นวันเสาร์จึงมีหมออนามัยคนเดียวที่อยู่เวร และทำหน้าที่เบ็ดเสร็จทั้งหมด  คุณป้าคงไม่รู้ว่า เดี๋ยวนี้ไม่ต้องเอาบัตรทองหรือบัตรประชาชนมาก็ได้ ถ้าจำหมายเลข 13 ตัว ของบัตรประชาชน ก็สามารถตรวจรักษาได้เลย

“ได้ครับ เข้ามาหาหมอเลยครับ” ผมตอบพร้อมกับชะโงกมองและยิ้มทักทาย

“เป็นอะไรมาครับป้า ?” ผมรอฟังคำถาม แต่หน้าตาคุณป้าตกใจเล็กน้อย

“ไม่ได้เป็นอะไรหรอก แต่น้องสาวบ่นปวดท้องตั้งแต่เช้า เลยมาเอายาให้ หมอจะให้ไหมคะ” คุณป้าตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา แต่ความงวยงงตกมาที่ผม

“ป้า ทำไมไม่เอาน้องสาวมาตรวจด้วยหล่ะ ผมจะได้ตรวจและจัดยาให้ถูก”  ผมเอ่ยถาม พร้อมส่งสายตางงงวยให้คุณป้า

“มันมา กับมันไม่มา มีค่าเท่ากันหล่ะหมอ  เพราะมันต้องคุยกับหมอไม่รู้เรื่อง ชาวบ้านแถวนี้ ก็ว่ากันอย่างนั่น น้องสาวมันปัญญาอ่อนตั้งแต่เกิด เลยไม่เอามาด้วย ” คุณป้าตอบผม ทำให้ผมสะอึดเล็กน้อย แต่สำหรับผมถ้ามีคนไข้พิการ  อายุมาก ๆ แล้ว เดินมาลำบาก ถ้าพอให้ยาพื้นฐาน ผมก็ให้เลย โดยไม่ต้องนำคนไข้มา

“ ครับป้า น้องสาวป้าเป็นอาการอย่างไง เดี๋ยวผมจัดยาให้เลยนะครับ” ผมรีบจัดยา และลงรายละเอียดในแฟ้มครอบครัว รู้ว่าน้องสาวป้าอายุ 42 ปี ส่วนป้าอายุ 47 ปี  ผมให้ยาน้ำแก้ปวดท้องน้ำขาวและน้ำแดงอย่างละหนึ่งขวด พร้อมยาลดอาการจุดเสียดท้องอีกหนึ่งห่อ  

ระหว่างที่แนะนำการใช้ยา และลงข้อมูลในแฟ้ม  ปากของผมก็ถามไถ่เกี่ยวกับประวัติน้องสาว และครอบครัว ตามประสาคนชั่งถามของผม ทำให้ผมรู้จักครอบครัวนี้มากยิ่งขึ้น และทำให้ผมเจ็บปวดและเศร้ากับชะตากรรมของน้องสาวของป้า และหลาย ๆ คน ที่เป็นเช่นน้องสาวของคุณป้าที่ผมรู้จักหลายคน

คุณป้าเล่าว่า มีพี่น้องด้วยกันสองคน  น้องสาวเป็นปัญญาอ่อนตั้งแต่เกิด  พ่อและแม่ปัจจุบันก็ได้เสียชีวิตไปนานแล้ว  และสั่งเสียให้ดูแลน้องด้วย ซึ่งถึงแม้จะไม่บอกคุณป้าก็ดูแลอยู่แล้ว เพราะรักและมีน้องอยู่คนเดียว  ชีวิตความเป็นอยู่ก็เป็นไปเหมือนคนที่นี้ส่วนใหญ่ คือ แต่งงาน มีลูก ทำนา ทำไร่อ้อย

เมื่อน้องสาวอายุประมาณ 20 ปีต้น ๆ คุณป้าก็ไปนาไปไร่ ปล่อยให้น้องสาวอยู่บ้าน เพราะก็ช่วยเหลือตนเองได้ คือ กินข้าวได้เอง อาบน้ำได้เอง และช่วยเหลือทำความสะอาดบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ

จนกระทั่งวันหนึ่ง สังเกตเห็นความผิดปกติของน้องสาวที่อยากกินของเปรี้ยว และไม่ได้ให้ช่วยเปลี่ยนผ้าอนามัยถึง 3-4 เดือน และท้องขยายใหญ่ขึ้น จนรับรู้ภายในบ้านและข้างบ้านว่า ตั้งครรภ์  และข่าวที่เข้ามาในหูว่า มีหนุ่มข้างบ้านมาข่มขืนหลายครั้งตอนที่ไม่มีคนอยู่บ้าน

และที่น่าเสียใจมากกว่านั้น คือ หลายคนข้างบ้าน เมื่อรู้ว่า หนุ่มใจเลวคนนั้นมาข่มขืนน้องสาวป้าที่ไร ก็ชักชวนหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มาแอบดูเหมือนมาดูหนังโป๊

พ่อและแม่ของป้าซึ่งตอนนั้น ยังมีชีวิตอยู่ก็พาน้องสาวไปทำแท้งกับหมอเถื่อน  แต่หมอเถื่อนบอกว่า ท้องหลายเดือนแล้ว พิการด้วยไม่กล้าทำให้หรอก แต่เมื่อเข้าตาจน จึงไปโรงพยาบาล แพทย์เลยทำแท้งให้  และให้ดูเด็กที่เสียชีวิตแล้ว ที่มีรูปร่างอวัยวะครบถ้วนเป็นคนแล้ว  พ่อและแม่ และป้า ต่างร้องไห้ด้วยความเสียใจ  ผิดกับน้องสาวคุณป้า ซึ่งไม่รับรู้เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น

มันคือ...ตำนานเล่าขานไม่รู้จบ  ตลอดการทำงานของผม 20 ปีกว่าปี ผมเห็นผู้หญิงนับ 10 คน ที่มีชะตากรรมไม่ต่างกับน้องสาวของคุณป้า ที่โดนกระทำอย่างเย็นชาของคนที่ชาเย็น ซึ่งชายหนุ่มส่วนใหญ่เป็นคนที่หญิงสาวเหล่านั้นรู้จักดี  เป็นตาแก่ ๆ ข้างบ้าน  เป็นอาหนุ่ม ๆ ที่อยู่บ้านถัดไป  หรืออาจจะเป็นเพื่อนชายที่เคยเล่นด้วยกันสมัยเด็ก ๆ

ในบทบาทหมออนามัย ผมช่วยได้ตรงฝากให้ครอบครัวดูแลใกล้ชิด  ฝากให้พี่น้อง อสม. เป็นหูเป็นตาให้  และเมื่อมีผู้หญิงที่มีอาการเช่นน้องสาวคุณป้าเริ่มใกล้เข้าวัยสาว  ผมก็จะเกลี้ยกล่อมให้ครอบครัวเข้าใจ  ฉีดยาคุม หรือพาไปทำหมันหญิง  ซึ่งหลาย ๆ ครอบครัวในปัจจุบันเริ่มยอมรับมากขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับอดีต

ต้นเหตุที่เกิดขึ้น ผมยังไม่มีหนทางแก้ไข ต้นเหตุนั้น คือ ผมจะทำ  หรือจัดการอย่างไร ให้ผู้ชายที่มีจิตใจชั่วร้าย ที่ชอบทารุณกรรมทางเพศกับหญิงที่น่าสงสาร และที่ไม่มีปากมีเสียง และการต่อสู้

ผมอยากเปลี่ยน...ตำนานเล่าขานไม่รู้จบ

ตำนานที่มีมายาวนาน...เรื่องนี้จังเลยครับ.....

**************