หายหน้าจากการเขียนบันทึกในบล็อกนี้ไปเดือนกว่าเพราะมัวใช้เวลายุ่งไปกับการเตรียมและจัดงานประชุมวิชาการมหกรรม KM เบาหวาน-ความดันโลหิตสูง (สนใจอ่านเรื่องราวให้ค้นด้วยคำหลัก KM DMHT) งานประจำก็ยังทำอยู่แต่ไม่ได้นำมาเขียนบันทึก หลังจากจัดการประชุม KM สุขภาวะชุมชนครั้งที่ ๓ (อ่านที่นี่) ไปแล้ว ดิฉันได้ไปทำหน้าที่วิทยากรให้กับทีมงานของจังหวัดชุมพร ใช้เวลาช่วงกลางคืนเขียนบันทึกไว้กันลืม แต่เพิ่งจะมีโอกาสเอามาเล่าให้ฟัง

เมื่อวันที่ ๒๐-๒๑ กรกฎาคม ๒๕๕๒ ดิฉันไปทำหน้าที่วิทยากรในการประชุมเชิงปฏิบัติการที่มีชื่อว่า “การจัดการความรู้สู่สุขภาวะชุมชนท้องถิ่น” ที่ห้องประชุม อาคารสุธาสินี วัดสวนสมบูรณ์ ต.สวนแตง อ.ละแม จ.ชุมพร ที่คุณทวีวัตร เครือสาย ผู้ประสานงานประชาสังคมจังหวัดชุมพร ติดต่อไว้นานแล้ว

งานนี้หนักหน่อยเนื่องจากไม่มีผู้ช่วยที่รู้งานกัน เพราะคุณสุภาพรรณ ตันติภาสวศิน กำลังยุ่งกับการเตรียมจัดการประชุมมหกรรมการจัดการความรู้ “สานพลังความรู้ฝังลึกและความรู้แจ้งชัด เพื่อการดูแลผู้ป่วยเบาหวาน-ความดันโลหิตสูง” ที่จะมีขึ้นในวันที่ ๓-๔ สิงหาคม ๒๕๕๒ ณ อิมแพ็ค คอนเวนชั่น เซ็นเตอร์ ได้น้องสาวทีมงานของคุณทวีวัตรมาช่วยเรื่องการทำกิจกรรมสันทนาการเล็กๆ น้อยๆ เป็นมือใหม่หัดขับใน workshop KM

ดิฉันดำเนินการประชุม KM ในวัดเป็นครั้งแรก วัดสวนสมบูรณ์เป็นวัดที่ขึ้นชื่อเรื่องห้องน้ำทันสมัยและสะอาด บริเวณในวัดแถวๆ ห้องประชุมมีภูมิทัศน์สวยงาม คุณทวีวัตรบอกว่าที่เลือกจัดที่วัดเพราะมีที่พักด้วย ค่าใช้จ่ายไม่สูง ทีมงานเตรียมจอเตรียมอุปกรณ์กันมาเอง ติดตั้งแบบง่ายๆ ห้องประชุมไม่มีแอร์ มีพื้นกระเบื้อง เวลาเข้ากลุ่มเสียงจะดังก้องอื้ออึง บางช่วงอากาศร้อนทำเอาวิทยากรเหงื่อตกทีเดียว กลางวันเรารับประทานอาหารที่ศาลาวัด (ที่พระฉันอาหาร) เจ้าอาวาสให้อาหาร ผลไม้ น้ำดื่ม แก่เราด้วย

อาคารห้องประชุมสุธาสินีและบริเวณภายนอก

ในวันแรกมีผู้เข้าประชุมมาเกือบ ๖๐ คน ตามสไตล์ที่เรารู้กันคือบางส่วนก็มาสายหน่อย ดิฉันแนะนำให้รู้จัก KM สไตล์ สคส. เทคนิควิธีการที่เราจะใช้ในการประชุม ๒ วันนี้คือการเล่าเรื่อง การฟังอย่างลึก สุนทรียสนทนา การสกัดขุมความรู้ ย้ำแล้วย้ำอีก พร้อมยกตัวอย่าง ให้จับคู่กันลองซ้อมการเล่าเรื่อง-การฟัง ผู้เข้าประชุมให้ความร่วมมือทำตามที่บอก แต่บางคู่ก็นั่งหันข้างใส่กัน

เริ่มต้นจับคู่ ผลัดกันเล่าผลัดกันฟัง

ช่วงของการเข้ากลุ่มย่อยแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องเล่าความสำเร็จหรือความภาคภูมิใจ เราแบ่งกลุ่มย่อย ๕ กลุ่มมีคุณอำนวย-คุณลิขิตที่จัดไว้ล่วงหน้า แต่บางคนก็ไม่ได้มาซักซ้อมความเข้าใจกันก่อน เดิมเราวางแผนว่าหลังการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในกลุ่มย่อยแล้วจะให้มีการนำเสนอว่าในกลุ่มของตัวมีเรื่องเล่าอะไรบ้าง มีวิธีปฏิบัติอะไรที่น่าประทับใจ ถึงเวลาลงมือจริงทำไม่ได้ตามนั้น

การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในกลุ่มย่อยไม่ราบรื่นอย่างที่คิด ทั้งคุณอำนวย คุณลิขิต ยังไม่ชัดเจนในบทบาทของตนเอง คงเพราะเตรียมการน้อยเกินไป ส่วนคุณกิจบางคนก็เล่าเรื่องไม่ได้ บรรยากาศดูเคร่งเครียด แต่ทุกคนก็ไม่ล้มเลิก ยังคงตั้งใจทำกิจกรรมไปจนหมดเวลา ดิฉันจึงต้องอธิบายวัตถุประสงค์ เทคนิควิธีการต่างๆ อีกครั้ง พยายามยกตัวอย่างให้เห็น และขอให้ทุกคนกลับไปคิดทบทวนเรื่องที่จะเล่ามาใหม่ ปิดการประชุมวันแรกประมาณ ๑๗ น.

ตอนเดินทางไปโรงแรมที่พัก คุยกับหนิงที่ไปช่วย น้องบอกว่าพรุ่งนี้คาดว่าคนน่าจะเหลือน้อย เพราะเขาไม่สนุก ความสนุกจะเกิดจากการได้คุยอวดกันว่าใครมีอะไรดี เป็นข้อมูลให้ดิฉันเตรียมตัวเพิ่มเติม โรงแรมที่เราพักเป็นโรงแรมเล็กๆ ที่หลังสวนชื่อจิงโจ้ ตอนเย็นน้องสาวมารับพาไปรับประทานอาหารเย็นที่ร้านข้าวต้มปลาแห่งหนึ่ง สังเกตว่าอาหารประเภทยำหรือน้ำจิ้มของที่นี่ออกรสหวานนำ

วัลลา ตันตโยทัย