มีแต่คนฝึกจำ อัฉริยะจำ แต่ผมว่า ฝึกลืม ดีกว่านะ
ฝึกจำ ผมว่า ไม่ยาก
แต่ ฝึกลืม ผมว่า สำคัญกว่ามากๆ เลย
เป็น อัจฉริยะจำแม่น สร้างสัญญา ( เป็น ๑ ในขันธ์ ๕ คือ หมายรู้ ชี้บ่ง จดจำ ) มากๆ ก็จะเจอ นิวรณ์ ๕ ได้ง่ายๆ (เครียด แค้น กังวล ฟุ้งซ่าน คิดมาก ติดสุข ฯลฯ)
ลืมๆ สะบ้างเถอะ .... อยู่กับปัจจุบัน
เอาอดีต มาทุกข์ ....เอาอนาคตที่มั่วขึ้นมาจากอดีต .... ทุกข์ทั้งนั้น หากยัง แยก จิตกับความคิด ไม่ได้เด็ดขาด
แยกแยะ จิต กับ ความคิด ตามดู กระบวนการทำงานของขันธ์๕ นี่แหละ กิจกรรมหลักประจำวินาที ประจำวัน ในทุกอิริยาบท
สุขสันต์วัน วิสาขะบูชา ครับผม
ความเห็น (9)
คนเราฝึกลืมๆ ยากนะที่จะลืม
บางอย่างอยากลืมมันกลับจำ
สิ่งที่มีคุณค่าน่าจำกลับไม่จำ
สติมันช่วยได้ดีที่สุด
เข้ามาน้อมรับฟัง และอนุโมทนาสาธุครับ
สวัสดีครับ
เข้ามาฝึกลืมค่ะ
สาธุ ครับ
เข้ามาฝึกลืมเหมือนกันครับ
นับเป็นโอกาสดี ของคนขี้ลืม อิ อิ
หนูเป็นคนไม่ค่อยจำ หรือ ขี้ลืมนั่นหล่ะค่ะ..
เลยใช้วิธีจดเอา จดบางสิ่งที่อยากจะจำในสมุด
ถ้าสมุดที่จดหายก็ยุ่งเลยหล่ะทีนี้ 5555
สวัสดีค่ะ
* ลืมในสิ่งที่ควรลืมเสียได้เป็นลาภอันประเสริฐ
* ขอบคุณค่ะที่นำเสนอแนวคิดใหม่
สวัสดีค่ะ
* ลืมในสิ่งที่ควรลืมเสียได้เป็นลาภอันประเสริฐ
* ขอบคุณค่ะที่นำเสนอแนวคิดใหม่
****** ขออภัยค่ะ...กรุณาลบความเห็นของน้องฟ้ามิกแม็กด้วยค่ะ...ครูพรรณา ลืมและไม่ได้ดูให้ดีเสียก่อนค่ะ..เด็กๆ เปิดไว้หลายจอ*****