บทนำ

คัดลายมือ : ตัวหนังสือสร้างสรรค์

                การเขียนเป็นสื่อประเภทหนึ่งที่นิยมใช้ในการสื่อสาร  เพราะสะดวกรวดเร็วและสามารถเก็บไว้เป็นหลักฐานอ้างอิงได้  แต่การเขียนก็ไม่ใช่วิธีที่ทำให้การสื่อสารบรรลุตามวัตถุประสงค์เสมอไป  เนื่องจากปัญหาการใช้ลายมือที่ไม่ชัดเจน  หรือเขียนอ่านไม่ออก  เหตุผลหนึ่งที่ทำให้บุคคลในปัจจุบันเขียนไม่สวย  อ่านยากหรืออ่านไม่ออก  เนื่องมาจากความเจริญก้าวหน้าด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ  คนทั่วไปนิยมใช้การพิมพ์แทนการเขียน  บางคนในวันหนึ่งอาจไม่ได้เขียนหนังสือเลย  ดังนั้นเมื่อเขียนหนังสือจึงอ่านยาก  หลายท่านอาจคิดว่าการเขียนหนังสือไม่สวยไม่ใช่เรื่องที่เสียหายอะไร  เพราะอย่างไรก็มีตัวพิมพ์ใช้แทนได้  แต่การใช้เครื่องพิมพ์ก็จะมีข้อจำกัดในรูปแบบของการว่างตำแหน่งอักษร  ทั้งรูปสระ  วรรณยุกต์  ตัวการันต์  จะผิดเพี้ยนไปจากอักขรวิธีของไทย  ต่อไปเยาวชนรุ่นหลังจะวางรูปสระและวรรณยุกต์ผิดทั้งหมด  ทำให้เอกลักษณ์ทางภาษาของไทยผิดตามไปด้วย  อีกประการหนึ่งในการติดต่อกับสถานที่ราชการ  หน่วยงานเอกชนต่างๆ  ก็ยังคงต้องใช้ลายมือเขียน  หรือกรอกข้อมูลต่างๆ  ถ้าเขียนหนังสืออ่านยากก็จะมีปัญหาเรื่องข้อมูลต่างๆผิดพลาดตามมาได้  โดยเฉพาะนักเรียน  นักศึกษาในการเขียนคำตอบในข้อสอบ  สิ่งที่พบเสมอคือ  เด็กที่มีความรู้และความคิดดีแต่สอบตก  เพราะกรรมการอ่านตัวอักษรที่เขียนไม่ออก  ดังนั้นจะเห็นได้ว่าการเขียนหนังสือเป็นสิ่งที่สำคัญกับบุคคลทุกเพศทุกวัย  การเขียนให้ลายมือสวยนั้นไม่ยากเกินความสามารถของบุคคลแต่ละคน  เพียงหมั่นฝึกฝนเป็นประจำ  เขียนบ่อยๆ  ลายมือก็จะดีขึ้นตามลำดับ

ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการคัดลายมือ

                การคัดลายมือนั้นจะต้องมีปัจจัยทางร่างกายหลายอย่างประกอบกัน ดังนี้

                ๑. มือ การพัฒนากล้ามเนื้อก็เป็นส่วนสำคัญต่อการคัดลายมือ เด็กบางคนไม่สามารถบังคับกล้ามเนื้อมือให้เขียนตัวอักษรได้ บางคนมือพิการก็ทำให้เขียนไม่ถนัด หรือไม่สามารถเขียนได้ การเขียนต้องใช้มือเป็นประการสำคัญ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการฝึกกล้ามเนื้อมือด้วย

                ๒. ตา การคัดลายมือจำเป็นต้องใช้สายตาดูแบบตัวอักษร และใช้สายตาดูตัวอักษรว่าเหมือนแบบหรือไม่ สำหรับเด็กที่มีการพัฒนาการทางสายตาไม่เจริญไปตามปกติ จะมองภาพกลับกันกับภาพจริง คือมองตัวอักษรกลับหัวบ้าง กลับตัวบ้าง ดังนั้นเมื่อจะเขียนตัวอักษรก็เขียนกลับหัวตามสายตา จึงเกิดการเขียนผิด เช่น “ บ้าน” เขียนเป็น “ บาน” เป็นต้น ดังนั้นสายตาก็เป็นปัจจัยที่มีความสำคัญและจำเป็นต่อการเขียนเป็นอย่างยิ่ง

                ๓. ความสัมพันธ์ระหว่างดวงตากับกล้ามเนื้อมือ การเขียนต้องอาศัยตามอง เพื่อรับเข้าและใช้มือแสดงสิ่งที่มองนั้น นอกจากนี้ตายังต้องมองสิ่งที่มือเขียน ว่ามีขนาดถูกต้องเหมือนแบบหรือเหมือนที่คิดไว้หรือไม่

ปัญหาและข้อบกพร่องเกี่ยวกับการคัดลายมือ

            ข้อบกพร่องของการคัดลายมือมีดังนี้

            ๑. เขียนตัวอักษรไม่ชัดเจน ทั้งนี้เพราะเขียนหนังสือหัวบอดบ้าง หยักส่วนใดส่วนหนึ่งของตัวอักษรผิดไปบ้าง เขียนอักษรผิดขนาดบ้าง เขียนลายมือติดกันบ้าง จึงทำให้ตัวอักษรบางตัวคล้ายกัน ไม่ทราบว่าผู้เขียนมีเจตนาเป็นตัวอะไรกันแน่

            ๒. วางเครื่องหมายและสระผิดที่ เช่น ไม้หันอากาศ (   ั  ) ไม้ไต่คู้  (    )    ทัณฑฆาต (    ) สระ  ิ     ี    ึ                เป็นต้น เช่น

            ปิด (ปดิ) นี้ (นี ) ปลูก (ปูลก) รัก (ร ัก) อาทิตย์ (อาทิตย  ) เป็นต้น เครื่องหมายและสระที่อยู่ข้างบนหรือข้างล่างตัวพยัญชนะ ต้องเขียนให้อยู่ในแนวเดียวกับเส้นหลังของพยัญชนะ

            ๓. เขียนตัวหนังสือเล่นหาง ทำให้เข้าใจไขว้เขวได้มากเหมือนกัน

            ๔. เขียนลายมือไม่สม่ำเสมอ โย้มาข้างหน้าบ้าง โย้ไปข้างหลังบ้างทำให้อ่านเข้าใจยาก

            ๕. เขียนลายมือตัวเล็กเกินไป อ่านแล้วปวดสายตา เรื่องนี้ควรเห็นใจผู้อ่านและผู้ตรวจบ้าง

            ๖. เขียนขูดลบฆ่าสกปรก นอกจากดูไม่งามตาแล้ว ยังแสดงให้เห็นถึงการทำงานไม่เรียบร้อยอีกด้วย

            ๗. เขียนด้วยหมึกสีจาง ทำให้อ่านไม่ชัด ควรใช้หมึกสีเข้ม สีที่นิยมกันว่าสุภาพคือสีน้ำเงิน

            ๘. เขียนผิดลักษณะตัวอักษรไทย เช่น เขียนรูปตัวอักษรผิดแบบอักษรไทย เช่น เขียนรูปตัวอักษรผิดแบบอักษรไทยบ้าง หรือติดกันเป็นพืดแบบภาษาอังกฤษ

อ่านต่อใน  คัดลายมือ : ตัวอักษรสร้างสรรค์ ( ๒ )

เลือกอ่านหน้า   หน้า๑   หน้า ๒   หน้า ๓   หน้า ๔