ช่วงหลายวันนี้เป็นวันหยุดยาว หลายต่อหลายคนก็ถือโอกาสไปท่องเที่ยว แต่ผมและครอบครัวไม่ได้ไปไหน ยังมีงานที่ต้องทำมากมายที่ต้องจัดการให้เรียบร้อย การทำงานแบบไม่มีเวลาเข้างานและไม่มีเวลาเลิกงานนี้มีข้อดีคือไม่มีเวลาเข้างาน แต่มีข้อเสียคือไม่มีเวลาเลิกงาน ยังไงก็ต้องทำงานอยู่เรื่อยๆ ครับ
มีเพื่อนฝูงถามว่าผมไม่ไปเที่ยวไหนบ้างเหรอ ผมตอบว่าผม "เที่ยว" อยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว เพราะช่วงสองสามปีนี้ผมได้ย้ายมาอยู่แฟลตห้องปัจจุบันนี้ซึ่งเป็นแฟลตที่อยู่สูงที่สุดใน ม.สงขลานครินทร์ ความสูงในที่นี้ไม่ได้หมายถึงตึกสูง แต่อยู่บนพื้นที่สูง เพราะ ม.สงขลานครินทร์ (วิทยาเขตหาดใหญ่) ตั้งอยู่ริมเขาคอหงส์มีพื้นที่สูงๆ ต่ำๆ อยู่โดยตลอดครับ
หลังแฟลตผมเป็นป่าที่ยังคงความเป็นป่าอยู่ค่อนข้างสมบูรณ์ เนื่องจากเป็นพื้นที่ของมหาวิทยาลัยแล้วต่อกับพื้นที่ภูเขา ทำให้ไม่มีใครสามารถนำพื้นที่ป่าไปใช้ประโยชน์ได้ง่ายๆ ป่าตรงนี้เลยยังเป็นพื้นที่เล็กๆ ที่ยังสมบูรณ์อยู่มาก ทั้งๆ ที่พื้นที่รอบข้างของเขาคอหงส์ถูกนำไปใช้ประโยชน์หมดแล้ว
แฟลตผมอยู่ติดกับป่าพอดี ด้านหนึ่งมองออกไปเห็นต้นไม้ใหญ่เขียวครึ้มขึ้นไปบนภูเขา ในขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่งก็มองเห็นท้องฟ้ากว้างสุดตาได้
ถ้าผมจะไปพักผ่อนที่รีสอร์ทที่ไหนในป่า ผมใช้เวลาอยู่แฟลตแล้วชื่นชมกับความสงบของธรรมชาติที่สงบนี้ดีกว่า
ผมบอกใครต่อใครว่าผมมีรายได้สูงมาก เพราะคนอื่นต้องจ่ายเงินคืนละพันเป็นอย่างน้อยสำหรับห้องพักริมป่าฝนเช่นนี้ แต่ผมจ่ายเพียงค่าเก็บขยะสองร้อยกว่าบาทต่อเดือนเท่านั้น
ผมเชื่อเสมอว่ารายได้และความสุขไม่สามารถวัดด้วยตัวเลขได้ ถ้าเรามองให้ลึกขึ้นเราก็จะมองเห็นมิติที่ซ่อนอยู่ที่มีค่าให้เราอิ่มเอมใจมากกว่าตัวเลขทางบัญชีที่นับวันจะลดค่าลงเรื่อยๆ
อย่างเช้าวันนี้อากาศที่แฟลตผมดีมาก ลมเย็นสดชื่นพัดโชยเข้ามาตลอดเวลา สูดหายใจลึกๆ ได้อย่างมีความสุขจนไม่อยากให้ยามเช้าเช่นนี้ต้องหายไปเลย
แต่เดี๋ยวพอพระอาทิตย์เริ่มขึ้น ก็จะมีอีกบรรยากาศ เป็นลมสดที่อุ่นด้วยแสงอาทิตย์ ช่วงวันสองวันนี้ลมพัดดีมาก และลมที่พัดโปร่งนี่เองเป็นจุดเด่นของพื้นที่ริมเขาเช่นนี้ครับ
รายได้ผมลอยอยู่ในสายลม ไม่ได้ลอยตามสายไฟฟ้าเพื่อเข้าสมุดบัญชีให้ใจวุ่นวาย รายได้ในสายลมนี่ล่ะทำให้ใจสงบและเป็นสุขครับ
อาจารย์บรรยายบรรยากาศให้ผมเห็นภาพเลยครับ และคิดถึงเมื่อคราไปเยือนที่แฟลต ต้นไม้ที่เขียวชอุ่มในช่วงแล้ง ช่วงฝนคงหนาทึบมากขึ้น อากาศดี ก็ทำให้ผู้คนจิตใจดีไปด้วยนะครับ
ตอนนี้สดชื่นนัก มองไปทางไหนก็เขียวสด ผมชอบฤดูฝนก็ตรงนี้
ความสุขมีอยู่ทั่วไปนะครับ อยู่ที่ว่าเราจะเข้าถึงได้ง่ายขนาดไหน แล้วแต่ทุนของตัวเองครับ
ขอบคุณมากครับ ถ้ามีโอกาสผมขอเชิญทุกท่านมาเยี่ยมที่ ม.สงขลานครินทร์นะครับ จะพาไปเดินเล่นในป่าหลังมหาวิทยาลัยครับ อากาศดีตลอดวันทีเดียวครับ
ผมก็สร้างป่า ข้างห้องอาหารของผมเองครับ เช้ามีเสียงน้ำพุ เสียงนก ต้นไม้เขียวชอุ่ม
เมื่อคราวไปเยือน...สุขที่ได้พักใน มอ. ที่เรือนรับรอง
"เงียบ สงบ"... ใกล้ชิดธรรมชาติ...ได้วิ่งแต่เช้าตรู่ขึ้นเนินลงเนิน...
ค่ำคืน นั่งฟังเสียงจักจั่น...สลับกับเสียงในใจตนเอง
เช้าๆ...ได้รับการปลุกจากธรรมชาติ...ขับขานด้วยเสียงนก...แข่งกันส่งเสียง...
(^____^)
แวะมารำลึกค่ะ
แหะๆๆ กันสาดของผมสีเขียวสดไปหน่อยครับ ตอนเลือกสีไม่ได้ตั้งใจให้สดอย่างนี้ครับ
สวัสดีครับ
ตอนเด็กๆเวลาครูท่านให้วาดรูป ท่านก็จะบอกว่า"วาดคามใจชอบ" รูปที่วาดก็ประมาณ ทิวทัศน์ ที่มีแม่น้ำหรือทะเล ทุ่งนาหรือทุ่งหญ้าหรือหุ่งดอกไม้ ภูเขา กระท่อม ดวงอาทิตย์ และนกบิน วาดเสร็จก็เขียนกำกับด้วยว่า"ทิวทัศน์" เพราะกลัวคนดูจะงงว่าเราวาดอะไร
ตอนนี้ก็คงได้วาดในจินตนาการแล้วกระมัง เพราะเงินตัวเดียวแท้ๆ ฝันอยากมีที่สวยๆไว้พักผ่อนตอนแก่ก็คงเป็นแค่ความฝัน หรือไม่ก็จะดูสวนท่านธวัขขัยแทนก็แล้วกัน
ได้มีชีวิตอยู่กับธรรมชาติและได้ปั่นจักรยานนี่เป็นความสุขของเราทุกคนจริงๆ ครับ แต่กลายเป็นว่าความสุขง่ายๆ อย่างนี้ปัจจุบันหาไม่ง่ายแล้วครับ ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นครับ
ชอบอากาศตอนเช้าเหมือนกันค่ะ อาจารย์
ปล. อาจารย์คะ OS ยากจังเลยค่ะ T_T
สวัสดีครับ
พี่ชอบบรรยากาศยามเช้าเช่นกัน เลยนำบรรยากาศยามเช้าแถวๆ บ้านมาฝากครับ
ภาพใหญ่อยู่ที่นี่ครับ : ก่อนรุ่งอรุณ ^__^
ว่าจะถ่ายรูปก้อนเมฆส่งพี่ชิวก็ยังไม่ได้มีโอกาสเลยครับ เวลาเห็นเมฆสวยๆ ก็จะไม่ได้เอากล้องไปทุกทีครับ
-อ.ค่ะ อ่านบทความของอ. ใจสงบ หลับตามองเห็นภาพสงัดของป่า ครูต้อยชอบความสงบ ธรรมชาติช่วยกล่อมเกลาจิตใจหากเราเปิดใจ
- ถ้าเรามองให้ลึกขึ้นเราก็จะมองเห็นมิติที่ซ่อนอยู่ที่มีค่าให้เราอิ่มเอมใจมากกว่าตัวเลขทางบัญชีที่นับวันจะลดค่าลงเรื่อยๆ
-คุณค่า ความงาม ของจิตใจ หาใดมาเทียบไม่มี
-เคยฝันว่าจะได้มีบ้านเป็นป่า มีลำธารไหลผ่าน มีภูเขา ปัจจุบันกลับตรงข้าม กลายเป็นบ้านในป่าคอนกรีต
-ก็เลยต้องทำห้องส่วนตัวในบ้านให้เอื้อต่อการปฏิบัติธรรม
-ขอบคุณ ธรรมะสวัสดียามเช้าค่ะ