ภาพสวยเศร้าๆ นะครับ หรืออยู่ที่คนมอง...เห้อ...

สวัสดีครับอาจารย์ อยากบอกว่า หนังสือที่อาจารย์เขียน ที่ห้องสมุดโรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ (จ.นครสวรรค์)มีอยู่หลายเล่มเลยครับ ผมก็ได้มีโอกาสได้หยิบยืมมาอ่านด้วยนะครับ แต่อ่านยากครับ แฮ่ะ วันนี้ได้เจออาจารย์ ทางเวปโกทูโน นับว่าโชคดีมากๆครับ สวัสดีครับ แล้วจะมาตามอ่านเรื่อยๆ ครับ

ภาพสวยมากๆเลยครับ

อ่านแล้วซาบซึ้ง

มองเชิงบวก เป็นอาทิตย์ที่เริ่มทอแสง แสดงถึง "อนาคต แห่ง ความรุ่งเรือง" ครับ

คืนวันที่ไปตลาดอัมพวา ผมใช้เวลาพูดคุยกับ คุณไกรฤกษ์อยู่ค่อนข้างนาน ท่านบอกว่า . . .

"ศิลปินถูกสอนให้มองเพื่อหาความหมาย จะร้ายหรือดี ไม่ว่า แต่ต้องนำเสนอมุมมองที่เห็นออกมา จึงจะเรียกว่า งานศิลป์"

อยู่ที่บ้านท้ายหาดผมเห็นท้องฟ้าเปลี่ยนสี จึงขอ "ดัดจริต" ทำตัวเป็น "ศิลปิน" กับเขาบ้าง หวังว่าคงจะไม่ทำให้ใคร "คลื่นไส้" นะครับ

สวัสดีค่ะอ.ประพนธ์

ตัวเองมองภาพครั้งแรกแล้วนึกถึงแสงทองผ่องอำไพ แล้วก็เป็นแสงแห่งธรรมเหมือนกันค่ะ ู ^ ^

รู้สึกว่าภาพงดงามและให้ความหวังค่ะ

ตะวันตก เพื่อรอตะวันขึ้นมาใหม่

การให้ความรู้คร้งนี้สิ้นสุดลงด้วยเวลา

แต่หนูว่าความรู้จะถูกนำไปใช้ในทุกที่เวลา

สวยจังเลยค่ะ ภาพนี้มองแล้วรู้สึก.....บอกไม่ถูกค่ะ....ไม่รู้จะบรรยายยังไง.....