สาธุ สาธุ สาธุ
นอนไม่หลับเมื่อคืนก่อน เพราะทำใจให้ยอมรับไม่ได้นี่แหละค่ะ
กว่าจะ "ปล่อย" ได้ เสียเวลาไปทั้งคืน กับค่อนวัน
ถ้ามือไม่ว่าง ก็รับอะไรไม่ได้
ถ้าใจไม่ว่าง ก็ไม่มีที่ใ้ห้ยอมรับอะไรไม่ได้เหมือนกัน
ยอมไม่เป็นก็เย็นไม่ได้
ขอบคุณครับ
ในบางเรื่องกว่าผมจะทำใจได้ก็กินเวลาเหมือนกันครับ
ผมใช้หลักการของวิถีแห่ง "เซน"
จิตว่าง ปล่อยวาง ถ้ายิ่งยึดติดยึ่งทุกข์
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับ
เห้อ...สวัสดีครับอาจารย์...เห้อ...
กำลัง ถอนหายใจ เอ้ย กำลังฝึกอานาปานสติ ครับ..เห้อ...
เรียนอาจารย์ JJ เด็กอีสานหรือครับ ผมนึกว่าเป็นเด็กฝรั่ง
สวัสดีครับอาจารย์
...ชอบบันทึกนี้มากๆเลยครับ...
การยอมรับ....แล้วกลับมาดูที่ใจ..
เพราะว่าตรงกับประสบการณ์ตนเองครับ...
การยอมรับทำให้เรากล้ามากขึ้น
การยอมรับทำให้เกิดการเปิดโลกในมุมมองใหม่ๆ ของผมเองมากขึ้นครับ..
และการยอมรับเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาทั้งความคิด และการกระทำครับ....
สวัสดีครับ คุณหมอ Kmsabai ผมเองได้เรียนรู้จากเทคนิคนี้มากๆ เลยครับ จึงนำมาเขียนไว้เผื่อจะได้ "แนวร่วม"
คุณกวินทรากร อย่าเพิ่งถอนหายใจครับ "กลับมาอยู่กับลมหายใจ" ซะดีๆ
ขอบคุณ คุณ aonjung คุณข้ามสีทันดร และ คุณ orange alright สำหรับการแบ่งปันครับ
นมัสการ พระคุณเจ้า (สุญญตา) ที่เข้ามา "ให้พร" แต่เช้าครับ . . . สาธุ สาธุ สาธุ
อะไรที่เกิดไปแล้ว ก็อย่าคิดมาก ยิ่งคิดมาก ยิ่งทุกข์มาก ปปลอ่ยวางบ้าง ใจจะได้เป็รนสุข
สวัสดีครับ