การยอมรับเป็นการ “เห็น” สภาพนั้นๆ ตามที่มันเป็น โดยไม่เน้นสิ่งที่ใจอยาก หากเรารู้สึกว่าต้อง “จำใจ” ทำอะไรบางอย่าง แสดงว่านั่นยังไม่ใช่การยอมรับที่แท้จริง การยอมรับที่แท้ต้องไม่มีสิ่งที่เรียกว่าการ “ทำใจ” และต้องใช่การ “ซังกะตาย” ทำ หรือการ “ทนทำ” อะไรบางอย่างไป
ครับท่าน อาจารย์ ทำใจ ก็มีหลายขนาน ครับ กิน ดื่ม สูด ดม ฉีด ชีวิต ครับ
สวัสดีค่ะ
เห็นด้วยมากๆๆ ค่ะ
ยอมรับนะ ทำใจได้แล้ว ยอมรับด้วยใจที่เต็มเปี่ยม
ส่วน ยอมทน คือ จำทน ต้องทนด้วยเหตุผล ไม่ใช่ด้วยใจ
^^
"ยอมรับ" กับ "ยอมทน"
ผมรู้สึกว่ามันคล้ายกันมากๆครับ
คือบางครั้งผมรู้สึกว่าต้องยอมรับด้วยการยอมทนครับ
ขอบคุณครับ
แต่ก่อนผมเองก็สับสนเรื่อง "การยอมรับ" กับ "การยอมทน" คิดว่า "การยอมรับ" คือ "การทำใจ" ซึ่งเป็นการคิดผิดไปครับ ยอมรับหมายถึงยอมรับตามสภาพนั้นๆ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า "ไม่ทำอะไร" นะครับ ตัวอย่างเช่น พนักงานขาดงานบ่อย การยอมรับหมายถึงยอมรับกับสภาพนั้นให้ได้ก่อน ส่วนจะทำอะไรต่อไป ในระเบียบการบริหารงานบุคคลก็คงมีระบุไว้ เดี๋ยวจะเข้าใจผิดคิดว่า "การยอมรับ" คือ "การยอมจำนน" ครับ