ในบรรดาผู้ที่ฝึกฝนวิทยายุทธ์ (ทั้งที่อยู่ในยุทธจักรและที่เป็นนักบริหาร) ต่างก็มีความต้องการที่จะเข้าสู่สภาวะที่เรียกว่า “ไร้กระบวนท่า” ด้วยกันทั้งนั้น ผม(คิด)ว่าการที่จะเข้าสู่สภาวะนั้นได้ คงต้องผ่านกระบวนการฝึกฝนมาอย่างเข้มข้นมากมาย และคงไม่ใช่แค่การฝึกในเรื่องกระบวนท่าเท่านั้น แต่คงต้องผ่านการฝึกจิตใจ ฝึกสติให้ว่องไว จนสามารถเห็นทุกอย่างได้ “ตามที่มันเป็น” คือเห็น “ความเป็นเช่นนั้น” เห็น “ความเกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงกัน” ของสรรพสิ่ง เป็นการฝึกฝนจนสามารถ “ปล่อยวาง (อุเบกขา)” ได้อย่างลงตัว ฝึกจนไร้ซึ่งความกลัวและความอยาก ฝึกจนมีความรักให้กับสิ่งต่างๆ ได้อย่างหมดใจ!!
เห็นด้วยกับแนวคิดของอาจารย์
ถ้าเราฝึกได้เราจะมีความสุขที่แท้จริง
คือ (ใจ)รู้เท่าทันสิ่งที่มากระทบ ลด หรือไร้ซึ่งอัตตา
สวัสดีค่ะท่านอ. ค่ะ
สบายดีนะคะ
มาอ่านความรู้ พยายาม ค่ะ
ปูพบว่า ตัวมีบ่อยครั้งไปที่ มีความรักให้กับสิ่งต่างๆ ได้อย่างหมดใจ!!
มีความสุขดั่งใจปรารถนานะคะ :)
ใช่เลยครับ คุณจักรกฤษณ์ นี่คือเส้นทาง "ไร้กระบวนท่า" ในชีวิตครับ . . . ไม่ได้บอกว่า "ง่าย" แต่ก็ต้องไม่ตั้งเงื่อนไขว่่า "ยาก" ไว้ตั้งแต่ต้น . . . ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน . . . . .
. . . มีความรักให้กับสิ่งต่างๆ ได้อย่างหมดใจ!! . . . แสดงว่า คุณปู ล่วงหน้าผมไปมากแล้วครับ
สวัสดีคะ อาจารย์ อย่างนี้ต้องมาเข้าโครงการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาลด้วยรัก
ของพอลล่ากับแม่ต้อยซะแล้วค่ะ อิอิ
ขอบคุณอาจารย์ที่ให้เกียรติมาเป็นวิทยากรให้กับสถาบัน นะคะ ผู้เรียนไม่มีหลับเลยค่ะ
ไม่มีหลับ แต่มี "หนีกลับ" หรือเปล่าหนอ?
สวัสดีค่ะอาจารย์
นำภาพนี้มาฝาก คุณสุนันทา และทุกๆ ท่านครับ
"ไ้ร้กระบวนท่า กับ ไม่เป็นท่า (มวยวัด)" . . . มองเผินๆ อาจดูคล้ายกันครับ
มวยวัดอย่างผมถึงต้องมาฝึกกับอาจาย์อย่างสม่ำเสมอไงครับ
อ.ครับ ทุกคนเกิดมาแล้วก็ต้องตาย ขึ้นอยู่กับว่าไวหรือช้า
แต่เป็นไปได้ไหมครับ ที่ผมจะซ้อมตายไว้ก่อน
พอถึงเวลามาจะได้ตายอย่างเชี่ยวชาญน่ะ
พอจะมีวิธีหรือป่าว
ท่านอาจารย์พุทธทาสสอนไว้ให้ "ตายก่อนตาย" ให้ได้ . . . หลวงพี่ไพศาล (พระไพศาล วิสาโล) มีการอบรมเรื่อง "การเผชิญความตายอย่างสงบ" อยู่เป็นประจำครับ . . . ไม่ทราบว่าจะตรงกับที่คุณไพรัชถามมาหรือเปล่า?
เชื่อผม . . . ระวังผมจะพา "เข้าป่า" นะครับ "สามารถ" . . . ยังไม่เข็ดอีกหรือ??
ฮิ ฮิ อาจาย์พูดซะเห็นภาพเลยครับ หลงเข้าป่า
เข็ดแต่ไม่รู้จักจำครับอาจารย์
แต่ผมได้ของดีออกจากป่าเยอะแยะเลยนะครับ ไม่ได้เก็บไว้คนเดียวด้วยครับ
ยิ่งแจกยิ่งได้ครับ
เคารพ และระลึกถึงอาจารย์เสมอครับ
ยิ่งให้...ยิ่งรู้
แล้วจะสู่..ไร้กระบวนท่า
แวะมาแสดงความคิดเห็นค่ะ
เห็นด้วยกับคุณ mayana เรื่องการให้ . . . ยิ่งให้ ยิ่งไม่ติดยึด . . . ยิ่งให้ ยิ่งปล่อยวางได้ . . . นั่นแหละ "ไร้กระบวนท่า"
ขอบพระคุณ อาจารย์มากเลยค่ะ ที่ช่วยขยายความ คำว่า "ไร้กระบวนท่า" เพราะตัวเองยังรู้สึกเป็นบวกกับคำ คำนี้ เข้าใจว่าต้องสุดยอด เหมือน อ.ที่สอนแบบไม่สอน
จอมยุทธที่ฝึกมาดี ไม่ต้องท่ามาก มันเป็นเนื้อเป็นตัวไปแล้ว
เคยเอาคำนี้ไปใช้ บางคนตีความไปในเชิงลบ หาว่าไม่มีท่า ก็มีค่ะ
พอใช้ไปแล้ว เลยรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ เกรงคนจะเข้าใจผิดค่ะ
ขอบพระคุณอาจารย์ที่ช่วยให้สบายใจขึ้นค่ะ