ประสบการณ์การพูดคุยสัมภาษณ์ผ่านรายการวิทยุรายการ "เปิดโลกการศึกษา"105.00 MHz กรุงเทพฯ

เมื่อวันพฤหัส 26 มิ.ย.51 หลังจากกลับจากเล่นฟุตบอลก็เช็คโทรศัพท์ปรากฏว่ามีสายเรียกเข้า 3 สาย ดูจากหมายเลขก็สงสัยว่า "เบอร์ใครหว่า" เพราะขึ้นตนด้วย 02(เขตกรุงเทพและปริมณฑล) ด้วยความอยากรู้เลยลองเช็คหมายเลขกับเว็บขององค์การโทรศัพท์ http://phonebook.tot.co.th/ พบว่าเป็นเบอร์ของบริษัทฟาติมาบรอดคาสติ้ง อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด กรุงเทพฯ(http://www.fatima.co.th/fbc/) เอ! แล้วโทรมาทำไมหว่า หรือว่าโทรผิดแต่ไม่น่าผิดเพราะโทรเข้ามา 3 ครั้ง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรคงจะโทรผิด

วันรุ่งขึ้นวันศุกร์ตอนบ่ายกำลังเตรียมตัวไปนครสวรรค์ก็มีสายเข้ามาอีกเบอร์เดียวกับที่เราเช็คเมื่อวานนี่ คนที่โทรเข้าก็ถามว่าใช่เบอร์ อ.พงษ์ศักดิ์ หรือปล่าวแสดงว่าตั้งใจโทรจริงๆแฮะ
ทางโน้นก็แนะนำตัวว่าเป็นรายการวิทยุที่จัดอยู่ในกรุงเทพฯ และรายการก็มีช่วง "เปิดโลกการศึกษา" รายการจะเป็นการสัมภาษณ์บุคคลที่น่าสนใจทางด้านการศึกษา ออกอากาศทางคลื่น 105.0 MHz ทางรายการเห็นว่าประวัติของผมน่าสนใจเลยติดต่อมาเพื่อขอสัมภาษณ์ออกอากาศวันเสาร์ที่ 28 มิ.ย.51 เวลา 10.10-11.00 น.

ผมก็เลยเกิดความสงสัยว่า"ทางรายการรู้จักผมและได้ข้อมูลของผมได้อย่างไร" ถึงได้ติดต่อมาเลยถามเจ้าหน้าที่ที่ติดต่อมา เขาบอกว่าทางรายการ "search หาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต" (ไม่รู้ว่าใช้ keyword อะไรถึงเจอผม เดี๋ยวต้องขอทราบวิธีการซักหน่อย) และเจอเว็บไซต์ของผมคือ www.pongsak.com  เข้ามาอ่านและน่าสนใจ

ประเด็นที่ทำให้ทางรายการติดต่อมาคือ ประวัติผมน่าสนใจตรงที่เป็นเด็กต่างจังหวัดและชีวิตการเรียนก็มาทางสายอาชีพ เรียนมาหลายๆที่ หลายระดับ จบปวช.,ปวส.ปริญญาตรี(ม.เทคโนโลยีมหานคร) จบปริญญาโท(ม.นเรศวร) และปัจจุบันก็ศึกษาต่อระดับป.เอก(ม.ราชภัฏนครสวรรค์ สาขาการจัดการการศึกษาและการเรียนรู้) ซึ่งน้อยคนที่จะมีประสบการณ์อย่างนี้ โดยเฉพาะคนที่เรียนมาทางสายอาชีพมักจะไม่ค่อยได้มีโอกาสเรียนสูงๆ อีกทั้งความคิดและวิธีสอน การดูแลเอาใจใส่ลูกศิษย์จนได้รางวัลต่างๆ และอื่นๆ เลยตัดสินใจเลือกสัมภาษณ์ออกรายการ

ผมก็ตอบตกลงและถามว่าจะสัมภาษณ์ยังไง ก็ใช้วิธีการพูดคุยผ่านโทรศัพท์ทางโน้นก็ออนแอร์ขณะพูดคุยกันเลย(วันเสาร์กำลังเรียนเลยต้องขออนุญาตท่านอาจารย์ประมาณ 1 ชั่วโมง) ก่อนเข้ารายการก็แนะนำประวัติคร่าวๆหลังจากนั้นก็พูดคุยกันแบบสบายๆ

ผู้ดำเนินรายการก็ชวนคุยแบบสบายๆไม่เครียดถามประวัติทั่วไป เท่าที่จำได้ว่ามีคำถามอะไรบ้างและตอบอย่างไร เช่น

• ทำไมจบแล้วถึงเลือกเรียนสายอาชีพ ไม่เรียนสายสามัญ(สมัยก่อนใครเรียนสายอาชีพเนี่ยจะถูกมองว่าเป็นเด็กเกเรครับ ไม่รู้จะเรียนอะไรก็มาเรียนสายอาชีพ ซึ่งเป็นความคิดที่ผิดมหันต์ ผมก็บอกว่าที่เรียนเพราะว่าชอบ และอยากเรียนช่าง เวลาแม่ซื้อของเล่นมาก็รื้อเลย แต่ก็ประกอบกลับไม่ได้ซักครั้ง บอกกับครูที่ปรึกษาประจำห้องว่า "ผมจะพิสูจน์ให้ทุกคนดูว่าคนเรียนสายช่างไม่ใช่เด็กเกเรเสมอไป")
  
• เรียนจบปวช.ที่ไหน(วิทยาลัยเทคนิคสุโขทัย)
  
• แล้วต่อปวส.ที่ไหน(สถาบันเทคโนโลยีราชมงคลตาก เรียนภาคบ่าย เดี๋ยวนี้เป็นม.เทคโนโลยีราชมงคลล้านนา วิทยาเขตตาก )
  
• ประสบการณ์การแข่งทักษะเครื่องเย็นของผม(สมัยเรียนที่เทคโนตากผมเป็นตัวแทนแข่งขันทักษะวิชาชีพเครื่องทำความเย็นนะครับ ได้ที่ 3 จาก 8 แห่ง เป็นเจ้าภาพเลยได้ที่ 3 ก็พอ ^_^
  
• ต่อปริญญาตรีที่ไหน สาขาอะไร(เรียนต่อที่ ม.เทคโนโลยีมหานคร สาขาวิศวกรรมไฟฟ้า ภาคพิเศษ เสาร์-อาทิตย์ครับ)
  
• จบแล้วมาเป็นครูเลยหรือทำงานที่อื่นก่อน(ทำงานที่อื่นก่อน 1 ปี จึงมาเป็นครูที่สารพัดช่างสุโขทัย นับถึงปัจจุบันก็ 12 ปีแล้ว : อ่านความลับ 5 ประการแล้วจะรู้ความจริง http://learners.in.th/blog/boonphakdee/18737)
  
• ทำไมถึงมาเป็นครู มีแรงจูงใจอะไร(ท่านผอ.อำนวยศักดิ์ เป็นคนชวนมาทำงาน ท่านบอกว่า "เรียนจบแล้วกลับมาช่วยกันพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอน" ปัจจุบันเรามักจะทิ้งถิ่นฐานไปอยู่ ทำงานทีอื่นจนลืมบ้านเกิดเมืองนอน)
  
• เริ่มเรียนปริญญาโทเมื่อไหร่ ที่ไหน(ทำงานได้ 2 ปี ผมเรียนป.โท ม.นเรศวร สาขาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา ภาคสมทบ) ทำงานแล้วค่อยเรียน หรือเรียนก่อน(ชีวิตการเรียนภาคสมทบตลอด)
  
• การดูแล อบรม สั่งสอน ลูกศิษย์ การติดตามนักศึกษาที่เรียนจบทำอย่างไร (ผมใช้ HI5 ครับ http://pongsak2513.hi5.com สอนพวกเขาให้รู้จักใช้เทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์ นอกจากนั้นก็ใช้โทรศัพท์,mail,Webboard)
  
• การสนับสนุนการแข่งขันทักษะของนักศึกษา(ผมชอบส่งนักศึกษาไปแข่งขันทักษะครับเพราะได้ส่งเสริมลูกศิษย์ให้มีความรู้ ประกาศตัวตนของเราว่าที่ วช.สุโขทัยก็มีสอนคอมพิวเตอร์นะครับที่สำคัญมันเป็นการแสดงฝีมือของครูในการอบรม สั่งสอน ให้ความรู้แก่ลูกศิษย์ ลูกศิษย์จะเก่งได้ ต้องมีครูเก่งๆ ผมส่งไปแข่งทุกปีไม่เคยขาด ได้รางวัลบ้าง ไม่ได้บ้าง ไม่ใช่เรื่องสำคัญ สำคัญที่คุณได้แสดงให้คนอื่นได้เห็นถึงความตั้งใจในการอบรมสั่งสอนลูฏศิษย์ หลายคน จบไปแล้วเขารับทำงานเลย หลายคนได้โควต้าเรียนต่อเพราะเคยได้เป็นตัวแทนไปแข่งทักษะ ผมจะสอนนักศึกษาอยู่เสมอครับว่าช่วงที่เรียนเป็นช่วงที่คุณต้องแสวงหาความรู้ ฝึกฝนให้เก่งให้ชำนาญในวิชาชีพ ถ้าคุณไปสมัครเรียนหรือทำงาน เรียนจบเหมือนคนอื่นแต่คุณมีคุณสมบัติพิเศษที่แตกต่างจากคนอื่นอย่างไร ทำไมบริษัทหรือมหาลัยต้องรับคุณเข้าทำงานหรือเรียนด้วย จ้างด้วยเงินเดือนเท่ากัน แต่คุณเก่งกว่า มีความสามารถมากกว่า ใครๆก็อยากได้)
  
• รางวัลต่างๆที่ผมเคยได้รับ(ครูดีเด่น 2 ปีติดต่อกันครับดูจากเว็บ www.pongsak.com)
  
• การเข้าศึกษาระดับป.เอกที่ ม.ราชภัฏนครสวรรค์ สาขาการจัดการการศึกษาและการเรียนรู้ ภาคพิเศษ เสาร์-อาทิตย์ (ภาคพิเศษอีกแล้วครับท่าน) จากเด็กต่างจังหวัด นักศึกษาที่เรียนสายช่าง จนมาศึกษาในระดับสูงสุดของการศึกษาในระบบ 
  
• ผู้ดำเนินรายการก็บอกว่า คนที่เรียนภาคพิเศษต้องมีความรับผิดชอบ มีการจัดการที่ดี(ชีวิตการเรียนของผมเรียนภาคสมทบตลอด ครับตั้งแต่ ปวส. จนถึงปริญญาเอก)
  
• ความภูมิใจในชีวิต(หลายอย่างครับเช่นทำโปรเจ็คที่ม.มหานคร,เรียนจบป.โท,นักศึกษาได้รับรางวัลพระราชทานเมื่อปี 2547,ฯลฯ)
  
• ความฝันที่อยากเป็น(ตอบว่าอยากเป็นวิศวกร,ทำงานในเขื่อน , เรียนจบ ดร. ,เป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย(คิดเพิ่ม : เป็นผศ. , รศ. ถ้ามีโอกาส ^_^')
  
• คิดอย่างไรที่สังคมมองอาชีวศึกษาในด้านลบ (ผมยกตัวอย่างจุดดำกับกระดาษขาวครับ คุณลองเอากระดาษ A4 มาซักแผ่น แล้วลองเอาปากกาจุดลงตรงกลาง แล้วลองถามคนอื่นๆดูซิครับว่าเห็นอะไร 99.99 % จะตอบว่าเห็นจุดที่อยู่ตรงกลาง ไม่มีใครตอบว่าเห็นกระดาษสีขาวเลย เหมือนกันครับ ด้านมืดของเด็กอาชีวะเป็นจุดเล็กๆบนกระดาษเท่านั้นแต่สังคมไม่ยอมมองกระดาษขาว แต่ไปมองจุด ชาวอาชีวะต้องช่วยกันนะครับ)
  
• ความภูมิใจในความเป็นอาชีวศึกษา (เห็นเด็กอาชีวแข่งขันหุ่นยนต์ ABU และได้รางวัลชนะเลิศทุกปี มันคือความภูมิใจของชาวอาชีวศึกษานะครับ ทุกครั้งที่เห็นเด็กอาชีวไปแข่งผมปลื้มใจมาก นับถือในความมานะอดทน ความมุ่งมั่นและความตั้งใจของเด็กๆและครูอาชีวะครับ ถ้าครูไม่เก่งไม่มีทางเลยที่เด็กๆจะก้าวไปสู่ความสำเร็จได้ ผมชอบเล่าให้นักศึกษาที่ผมสอนฟัง ให้เขาภูมิใจในความเป็นอาชีวะ นอกจากนั้นก็ยังมีโครงการอื่นๆอีกเช่น สิ่งประดิษฐ์คนรุ่นใหม่ , FIX it)
  
• อยากฝากอะไรให้กับนักศึกษา ผู้ฟังบ้าง ตัวอย่างที่ดีมีค่ามากกว่าคำสอน,สอนเขาอย่างไรก็ต้องปฏิบัติอย่างที่สอน (ประเด็นเพิ่มเติม : อยากให้ครูตั้งใจสอน เอาใจใส่นักเรียนหน่อย อย่ามัวแต่อยากได้เงิน ได้ขั้น ได้วิทยฐานะกันจนลืมดูลูกศิษย์ของท่าน ท่านได้วิทยฐานะสูงขึ้นแต่ลูกศิษย์โง่ลง ท่านภูมิใจหรือ)

ประโยชน์ของการสร้างเว็บ การเขียนบันทึก เป็นช่องทางที่จะทำให้คนอื่นรู้จักเรา ได้เข้าใจความคิด เป็นการเผยแพร่ผลงาน ประวัติของเราโดยแทบไม่ต้องลงทุนอะไรเลย ลงทุนแค่ความคิดและสละเวลาซักวันละหน่อย เขียนบันทึกประสบการณ์ชีวิต ข้อคิดต่างๆ ท่านที่ไม่ค่อยได้บันทึก เขียน ก็ฝึกไว้นะครับ เพราะคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยชอบเขียนบันทึกกัน