สรุปบทเรียน การไปเรียนรู้โครงการอบรมครูพันธุ์ใหม่ที่มหาชีวาลัยอิสาน


กลับมาจากมหาชีวาลัยอิสานแล้วค่ะ

...

ตลอดระยะทางกลับบน "เส้นทางแห่งใจ" ได้ทบทวนหลายสิ่งหลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางไปมหาชีวาลัยอิสานในครั้งนี้

...

เริ่มตั้งแต่การคิดจะไปหรือไม่ไป

จากนั้นก็คิดถึงว่า จะไปทำอะไร

และสุดท้ายเมื่อไปมาแล้ว ได้บทเรียนอะไรบ้าง

...

เรื่องคิดจะไปหรือไม่ไป...

  • ชั่งใจหลายอย่าง ท้ายสุด ความสัมพันธ์ (Bonding) ที่มีกับเพื่อนดวงพรที่รู้ว่าเธออยากให้ไปด้วย และกับท่านครูบาที่รักเคารพ..ก็ชนะอุปสรรคทั้งปวง

จะไปทำอะไร...

  • ตรงนี้คิดหนักพอควร เพราะว่าไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับโครงการ ที่ไปเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าจะโดยทางตรงหรือทางอ้อม ...สรุปกับตัวเองและแน่วแน่กับความคิดของตัวเองเมื่อตัดสินใจคือ ..ไปแบบคนที่ไม่เกี่ยวข้อง นี่แหล่ะ  ไปเรียนรู้ไม่ใช่ไปเป็นครูใคร วางหมวกของการเป็นอาจารย์ และอื่นๆฯลฯ ไว้ที่เชียงใหม่ และไปแบบ "ถ้าครูบาหรือแม่หวีจะให้ทำอะไรก็จะทำ ช่วยอะไรตรงไหนได้ก็จะช่วย ตรงไหนที่รู้ว่าตัวเองจะไม่สบายใจไม่อยากทำก็จะไม่ดังทุรังทำ"

 

ไปแล้วได้บทเรียนอะไร...

  • อันดับแรก คือเมื่อถอดวางหมวกอาจารย์ออกและปฏิบัติตามความคิด ก็พบว่า ใจสบาย มีความสุขที่จะทำอะไรก็ได้ ขัดส้วมก็ดี ทำครัวก็สนุก ฟังน้องๆ อาจารย์และใครต่อมิใครๆพูดก็ฟังได้หมด ไม่ได้เอากากะบาทไว้ไปคาดโทษตัดเกรดใคร ส่วนไหนที่อยากเติม อยากเล่าประสบการณ์ให้น้องๆ ฟังก็ทำ อยากเล่นกับหมาก็เล่น แมวมาวิ่งตามก็เล่นด้วยซะหน่อย นกกระจอกเทศรำให้ดูก็ดู ใจก็เป็นอิสระ

  • ต่อมาคือ เมื่อหัดมองสถานการณ์ด้วยความเข้าใจและด้วยใจที่เป็นอิสระ ก็มองเห็นจุดอ่อน จุดแข็งของการจัดอบรม รวมทั้งความเป็นตัวตนของแต่ละคน โดยไม่ไปตัดสินใคร

 

  • ที่มองเห็นอีกอย่างคือ ถ้าหากว่าบางครั้งโจทย์ดี แต่ถ้าตีไม่แตกแล้วไม่แยกแยะให้ละเอียด สิ่งที่อยากได้กับสิ่งที่ได้ อาจจะไม่ใช่เรื่องเดียวกัน เหมือนการตั้งใจตัดเสื้อแต่ออกมากลายเป็นกางเกง ก็ได้

 

  • บทเรียนที่ยากถึงขั้นวัดใจ ก็คือการก้าวข้ามทะลุตัวตนออกไป เปิดใจกว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ และลบๆ เส้นเขตแดนหรือกำแพงกั้นใจ เพื่อเปิดรับการให้ข้อมูลย้อนกลับจากคนอื่นทั้งโดยคำพูดและกิริยาแล้วนำมาตรึกตรอง...บทเรียนนี้พบว่าสามารถทำได้ (ดีใจจัง) เมื่อ "วาง" และ "ละทิ้ง" ความโลบ โกรธ หลง และเคารพกับสรรพสิ่งที่เอื้อเกื้อหนุนให้เกิด "กรรม" นั้น

สรุปสุดท้าย เรื่องอะไรก็ตามไม่ว่าคุณธรรม ไม่ว่าการศึกษา ลงมือทำเลยดีกว่า ทำให้ดีก็เป็นตัวอย่างได้เอง

ขออนุญาตยกคำพูดของท่านครูบาที่กล่าว เมื่อวันที่ 17 มีค. ว่า

"พ่อไลไม่ได้เป็นคนพันธุ์พิเศษเพราะว่ามีใครมาบอกว่าให้เป็น แต่พ่อไลลงมือทำด้วยตัวเองจนได้รับการยอมรับว่ามีความพิเศษ เราเองก็ควรทำตัวปฏิบัติให้ถูกต้องและเป็นตัวอย่างให้เป็นที่ยอมรับแล้วก็จะเป็นคนพันธุ์พิเศษจากการกระทำที่แสดงออกของเราเอง"

 ขอบคุณค่ะ

หมายเลขบันทึก: 171551เขียนเมื่อ 18 มีนาคม 2008 23:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:51 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)
  • น้องมายิ้มๆๆ
  • เห็นพี่นิ่งมากๆๆ นึกว่า Deep listining
  • โห แอบหลับ
  • ฮ่าๆๆ
  • ดีใจที่ได้พบพี่ๆ เป็นเรื่องที่ดีใจสุดๆๆ
  • deep sleeping จ้า อิ อิ
  • ดีใจเหมือนกันน๊ะที่เจอกัน
  • เทวดาท่านจัดสรรลงตัวดีจังนะคะ

 

 

คุณสร้อยค่ะ

เสียดายโอกาสอันแสนดี เป็นความเสียดายยิ่งอย่างหนึ่งที่หมูรู้สึกมาก ๆ

 

  • สวัสดีครับ
  • ผมเห็นด้วยนะครับ
  • การวางภาระลงบ้างจะทำให้เราสบายใจ
  • จะคิด จะทำอะไรก็ ไม่ต้องเป็นกังวลกับสิ่งต่างๆ ว่าใช่หรือไม่ใช่ ลองทำดูก่อนใช่หรือไม่ใช่ค่อยว่ากันอีกที

คุณหมูคะ

เทวดาท่านคงจัดสรรให้ได้ไปกราบเยือนท่านครูบาและแม่หวี ด้วยกันในวันหน้าค่ะ

สวัสดีค่ะน้องเทพ

ดีใจที่ได้เจอและคุยกันที่มหาชีวาลัยอิสานนะคะ

จะคิด จะทำอะไรก็ ไม่ต้องเป็นกังวลกับสิ่งต่างๆ ว่าใช่หรือไม่ใช่ ลองทำดูก่อนใช่หรือไม่ใช่ค่อยว่ากันอีกที

เห็นด้วยนะคะ...ใจไม่กังวลก็มีพลังที่จะลองคิดลองทำด้วยการตรึกตรองอย่างอิสระทางความคิด...ทำแล้วจะออกมาดีหรือไม่ดีค่อยว่ากันอีกที..

วันไปเยี่ยมพ่อไล พ่อไลบอกว่า ก็ทำเรื่อยๆ คิดแล้วว่าดีก็ทำ แต่ไม่ทำเหนื่อยจนตาย...หรือสองสามปีป่วยเป็นโรค...

เอาคำพูดของพ่อไลมาฝากด้วยค่ะ

 

  • อ. สร้อยขยันเขียนบล็อกแบ่งปันความรู้และประสบการณ์
  • คนชอบวิ่งเซ็นแฟ้มหมดก็โดดเกาะเครื่องบินมาเป็นวิทยากรที่ กทม. แล้วครับ  อิอิ  แปะเรื่องที่จะเขียนไว้ก่อนนะครับ
  • อ. สร้อยขยันเขียนบล็อกแบ่งปันความรู้และประสบการณ์
  • คนชอบวิ่งเซ็นแฟ้มหมดก็โดดเกาะเครื่องบินมาเป็นวิทยากรที่ กทม. แล้วครับ  อิอิ  แปะเรื่องที่จะเขียนไว้ก่อนนะครับ

ไม่ยอมพักเหนื่อย หรือไม่รู้จักเหนื่อย อิอิ

อิอิ คุณหมอคนชอบวิ่ง

  • ยังสนใจมากถึงมากที่สุดเรื่อง วิทยากรกระบวนการ นะคะ
  • ขอบพระคุณมากๆเลยค่ะ กับความคิด การนำให้คิด ฯลฯ ในหลายๆเรื่องที่ได้คุยกัน..ชอบจริงๆ ได้เอามาคิดทบทวนและคงได้ปรับไว้ใช้กับชีวิตและงานอีกเยอะเลย...เจอกันคราวหน้าขอคุยด้วยยาวๆ อีกนะคะ...(อิอิ...จองคิว)
  • รีบพิมพ์รีบเขียนก่อนงานอื่นจะสุมเข้ามาน่ะค่ะ

 

ท่านครูบาPคะ

เอาความสุขมาอัดกระป๋องค่อยๆเปิดแง้มนิดๆ นิดๆ ไล่ความเหนื่อยค่ะ...^___^

 

 

อยู่และเป็นแบบธรรมด๊า ธรรมดา  อิอิ

สวัสดีค่ะ น้องสายลม P

 

ขอบคุณนะคะ....ที่ให้พี่ได้เรียนรู้ และขอบคุณกับน้ำใจไมตรีที่ให้อย่างอบอุ่น...เจอครั้งแรกก็รู้สึกเหมือนเคยเจอกันมาก่อนค่ะ

ขอถามหน่อยเถอะค่ะ ว่าเป็นลูกพ่อครูบา..จะพูดน้อยต่อยหนัก รักจริงทำจริง ..ใช่ก่อ  อิ อิ

  • ขอบพระคุณในความเมตราครับ
  • หวังว่าสวนป่าจะได้ต้อนรับอาจารย์อีกครับ
  • มาทุกฤดู สวนป่างามต่างกันทุกฤดู
  • อิอิ
  • คุณเพื่อนจ๊ะ
  • ขอบคุณที่ไปด้วยกัน
  • มีความสุขที่ได้เรียนรู้ด้วยกัน
  • และแบ่งปันประสบการณ์ด้วยกันจ้า..

สวัสดีค่ะ น้องออตP

  • ขอบคุณค่ะ ...ถ้ามีโอกาส..ต่อนี้ไปจะไม่รีรอที่จะจัดกระเป๋าแล้วไปสวนป่าค่ะ
  • ไปแล้วเหมือนได้กลับไปเยี่ยมญาติ
  • ถ้าน้องออตมาเชียงใหม่อย่าลืมบอกพี่ด้วยนะคะ...

อรุณสวัสดิ์จ้า ครูอึ่งP

  • หาตอนกิ่งลายเซ็นได้หรือยัง? ^_^
  • กลับมาแล้วกองหนังสือเริ่มยุ่งอีกแล้วจ้า เข้าถ้ำมุดอยู่ใต้กองเอกสารต่างๆ ตามเคย...เร่งๆ
  • แล้วถ้ามีโอกาส ไปเรียนรู้ด้วยกันอีกก็ดีเน๊อะ
  • ขอบคุณเช่นกันน๊ะ ที่ขยั้นขยอให้ไปด้วยคราวนี้
  • คราวหน้าถ้าได้ไปสวนป่าอีก จะขอพ่อครูบาปลูกต้นไม้ดูบ้าง เผื่อจะได้ต้นสายพันธุ์ใหม่ ทำนองเดียวกับ "ไผ่คุณconductor"
  • เสริมความรู้ให้เกิด พหุปัญญา อิอิ
  • มาขำๆ กับคุณเพื่อน..ยามเช้า
  • อิ..อิ..สีสันรสชาด..อิ..อิ..
  • แล้วถ้ามีโอกาส ไปเรียนรู้ด้วยกันอีกก็ดีเน๊อะ
  • จดไว้แล้วนะ..ประโยคนี้น่ะ

คุณเพื่อนดวงพรจ้า

  • ตอนนี้รู้แล้วว่า มีญาติอยู่ที่อิสานอีกหลายคน..อิอิ
  • วันหลังไปตะลอนๆ ตั้งแต่ อุดร ขอนแก่น เมืองพล ศรีสะเกษ สตึก ไหมจ๊ะ...เปิ้นมีบ้านติดชื่อ "อุ๊ยจั๋นตา" ที่สวนป่าด้วยล่ะ...อิ อิ

คนวาสนาอักเสบ  มาแอบเสียใจ ขอโทษค่ะ

รายการตะลอนทัวร์สายอีสาน  "อุ๊ยจั๋นตา"ไม่เพิ่มมหาสารคามหน่อยหรือเจ้าค่ะ

  • สวัสดีครับอาจารย์ 
  • อิอิ   รักจริงทำจริง  ครับ
  • จริง ๆ แล้วเป็นคนพูดน้อยและไม่ค่อยต่อยกับใคร 
  • แต่ก็มีหลายที่ชอบชวนผมไปพูดให้เค้าฟังบ่อยมากครับ อิอิ
  • เสาร์นี้ก็ต้องไปพูดและทำกิจกรรมให้ชาวบ้านชาวเมืองที่เค้าเรียกตัวเองว่าเป็นนักพัฒนา(อะไรก็ไม่รู้)ฟังที่ขอนแก่น
  • รับรองว่า  มันส์ แน่ ๆ ครับ อิอิ
  • อิอิ   รักษาสุขภาพนะคร้าบบบ

สวัสดีค่ะน้องP

ชอบตัวเสียใจ ขอโทษนี้จังเลยค่ะ น่ารักเชียว

มหาสารคาม... ..ไปแน่ๆค่า ....เคยไปดูอาคารในมหาวิทยาลัยเมื่อปี 45 ....ติดใจ อิ อิ

สวัสดีค่ะน้องสายลมP

 

ดูแลสุขภาพด้วยเช่นกันนะคะ

คงมีโอกาสได้เจอกันแถวๆสวนป่าอีก??

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท