"พระบรมราโชวาท  เนื่องในวันข้าราชการพลเรือน"

"1  เมษายน  2553"

"พระบรมราโชวาท"

                  การทำความดีนั้น  แม้จะไม่มีใครรู้เห็น  แต่ก็จำเป็นต้องทำ  เพื่อให้ผลดีที่เกิดขึ้นยิ่งเพิ่มพูนและแผ่ขยายกว้างออกไป  เป็นประโยชน์เป็นความเจริญมั่นคงที่แท้  แก่ตน  แก่ส่วนรวม  ตลอดถึงชาติบ้านเมืองพร้อมทุกส่วน.  ข้าราชการทุกคนจึงต้องตั้งใจให้หนักแน่นเที่ยงตรง  ที่จะกระทำความดีทั้งในการประพฤติตนและการปฏิบัติงานด้วยความอุตสาหะเสียสละ  โดยไม่หวั่นไหวย่อท้อต่ออุปสรรคปัญหา  หรือความลำบากเหนื่อยยาก.

พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน

วันที่  31  มีนาคม  พุทธศักราช  2553

                  บันทึกนี้  ผู้เขียนขออัญเชิญ พระบรมราโชวาท  เนื่องในวันข้าราชการพลเรือน  1  เมษายน  2553  ซึ่งให้ไว้กับข้าราชการทุกคน  ซึ่งผู้เขียนคิดว่า  อาจมีข้าราชการบางคนลืมนึกถึงไปแล้วว่า  วันที่ 1 เมษายน ของทุกปี เป็นวันอะไร

                  1  เมษายน  ของทุก ๆ ปี  เป็นวัน  "ข้าราชการพลเรือน"  ซึ่งเป็นวันที่มีความหมายกับข้าราชการทุกคน  เกี่ยวกับการปฏิบัติงานให้กับราชการ ซึ่งผู้เขียนเอง จำแม่น ว่า  วันนี้ตรงกับวันที่ผู้เขียนได้รับรางวัลข้าราชการพลเรือนดีเด่น  เมื่อวันที่ 1 เมษายน  2548  (ครุฑทองคำ) และได้บรรจุเข้ารับราชการในครั้งแรกพอดี  22  ปี  เต็ม  (1  เมษายน  2531)  นับว่านานไหม  สำหรับผู้เขียนว่าเป็นเวลาไม่นาน  แต่ถ้านับถึงผลงานนับได้ว่าผู้เขียนได้ผลงานให้กับหน่วยงานที่ตนเองอยู่และให้กับประเทศชาติมากสมกับที่เกิดมาเป็นข้าราชการเพื่อรับใช้ใต้เบื้องพระยุคลบาท 22 ปีเต็ม  ทุกลมหายใจเข้าออกมีแต่คำว่า  "งาน"  บางครั้งบางคนเห็นคิดว่า ผู้เขียนทำมากเกินไป  แต่ไม่รู้  บอกไม่ถูก  นี่คืออัตลักษณ์ (ความเป็นตัว ตน ของผู้เขียน) อยู่ที่จิตใต้สำนึกของแต่ละคน  เมื่อทำงานแล้วเกิดความสุขและสนุกกับงานและก็ตั้งปณิธานต่อว่า  "จะทำงานต่อไปจนกว่าแผ่นดินจะกลบหน้า  คงถึงกาลที่จะหยุดการทำงาน..." (เพราะในใจคิดไว้แล้วว่าจะต้องทำอะไรต่อ  แม้แต่เกษียณแล้วก็ยังต้องทำ)  เพื่อให้คุ้มกับเงินเดือนและเงินประจำตำแหน่งที่ตนเองได้รับ...ตลอดจนรวมถึงเงินบำนาญที่ตนเองจะได้รับหลังจากเกษียณอายุราชการ...

http://gotoknow.org/file/bussayamas/view/529257