ช่วงเดือนปลายเดือนกันยายน 2552  สำนักงานจังหวัดนครศรีธรรมราช  จัดสัมมนาเชิงปฏิบัติการบุคลากรจาก 34 ส่วนราชการของจังหวัด ซึ่งเป็นคณะทำงานPMQA  เป้าหมายเพื่อสรุปผลการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2552  ผมได้เข้าที่พักกับคุณบุญลอย เขียดนิล  สำนักงานแรงงานจังหวัดเป็นการรู้จักกันครั้งแรก ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนบรรยากาศในการทำงานของ ๒ ส่วนราชการ   เราคุยกันในหลาย ๆ เรื่อง  และมาพูดคุยถึงเรื่อง "เศรษฐกิจพอเพียง"  คุณบุญลอยบอกผมว่า สำนักงานแรงงานจังหวัด  จะมีโครงการอบรมหลักสูตรด้าน "เศรษฐกิจพอเพียง" ตอนแรกผมก็ยังไม่ทราบเป้าหมายว่าตั้งไว้อย่างไร   และยังจัดหาวิทยากรไม่ได้  และให้ผมช่วยแนะนำวิทยากรให้บ้างว่ามีท่านใดอยู่ที่ใดบ้าง   ซึ่งผมก็บอกว่าพอมี  แต่เป้าหมายของหลักสูตรเน้นไปในเรื่องใด  ข้อมูลที่ผมคุยเบื้องต้นคือ  สำคัญที่ให้ผู้เข้ารับการอบรมได้เข้าใจเข้าถึง "ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง" เป็นเรื่องสำคัญ หากเข้าใจเข้าถึงทุกอย่างจะตามมาเอง  การได้เห็น  การได้สัมผัส  จึงจะเข้าใจได้  ในส่วนของหน่วยงานผมก็ช่วยได้ในหลาย ๆ ส่วน  เพราะถ่ายทอดแนะนำเรื่องแนวอาชีพเกษตรพอเพียงอยู่แล้ว ในลักษณะของวิทยากรผู้ถ่ายทอดวิชาควรหาผู้ที่ปฏิบัติตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงสำเร็จมาพูดคุยเล่าเรื่องกับผู้เข้ารับการอบรม  เพื่อให้มองภาพองค์รวมของแนวคิด แนวปฏิบัติชัดเจนขึ้น  คุยกันไว้แค่นั้นก็แยกย้ายกันกลับเมื่อกิจกรรมสัมมนาสิ้นสุดลง

       ถึงช่วงต้นเดือนพฤศจิกายน 2552  คุณบุญลอยก็โทร.ติดต่อหารือกับผมถึงเรื่องเดิมที่เคยคุยกันไว้  ซึ่งก็ทราบรายละเอียดว่าเป็นการอบรมต้นกล้าอาชีพ หลักสูตรรุ่นละ 8 วัน  ซึ่งผู้เข้ารับการอบรมจะได้ความรู้ในหลาย ๆ เรื่อง โดยสำรวจความต้องการผู้อบรมล่วงหน้า(นับว่าดีมาก ๆ ตามความรู้สึกผมนั่นคือใช่เลย)  ส่วนผู้ที่จะถ่ายทอดนั้นก็ต้องค้นหากันว่ามีเรื่องใดใครมีความชำนาญ  ผมได้นำเรื่องนี้หารือเพื่อนร่วมงานที่ใกล้ชิด มีคุณนิพนธ์ สุขสะอาด คุณณัทธร รักษ์สังข์  ซึ่งทำงานประสานกันตลอดในแทบทุกเรื่อง  

       ในประเด็นหนึ่งที่ผมย้ำกับทีมงานที่คุยคือเรื่องของเวลา คือ  เราต่างก็มีงานประจำ ซึ่งแน่นอนหากไม่ได้จัดการให้เป็นระบบการบริหารเวลาที่เชื่อมโยง  มีปัญหาเรื่องเวลาตรงกับงานที่เราไม่ทราบล่วงหน้าว่าต้องไปดำเนินการนี่คือสำคัญมาก ๆ และถ้าไปให้เขาไม่ได้เมื่อรับปากแล้วจะทำอย่างไร  คุณนิพนธ์  คงคิดมองการณ์ไกลเช้ามาเขียนโครงการมาเสร็จและให้ผมดู   บอกผมว่า “ถึงไหน ๆ ก็ทำแล้วเอาให้เป็นเรื่องเป็นราวไปเลย “   เยี่ยมมาก ๆ  ผมต้องการแบบนั้นอยู่แล้ว  และในที่สุด เรา 3 คนก็หารือกันต่อ นึกถึงเพื่อนร่วมงานหลาย ๆ คน ทั้งพี่ ทั้งเพื่อน ทั้งน้องรวม ๆ แล้ว ที่ช่วยกันได้ ก็ประมาณ 10  คน  ส่วนเครือข่ายในพื้นที่ที่เป็นเกษตรกร ที่ประสบความสำเร็จก็มีหลาย ๆ คน  และก็ลองนึกรายชื่อออกมาดู  เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง  ในที่สุดทุกอย่างก็ลงตัว  ในเรื่องของทีมงาน  ในขณะที่คุยกันท่านยงยุทธ  สุวรรณฤกษ์ เกษตรจังหวัดนครศรีธรรมราช ท่านเข้ามาเยี่ยมในห้องทำงานและได้มีโอกาสเล่าเรื่องให้ท่านฟัง  ซึ่งท่านก็ได้ช่วยแนะนำให้ในหลาย ๆ ประเด็น  ร่วมถึงการจัดทีมวิทยากรไว้ให้สามารถรองรับในหลาย ๆ  งานในโอกาสข้างหน้าทั้งภายในหน่วยงานเราเอง  และเมื่อมีองค์กรหรือส่วนราชการใด ๆ ขอสนับสนุน   และเป็นส่วนหนึ่งที่ได้พบเมื่อประเมินตนเองตามเกณฑ์ของPMQA  เราก็ได้พบโอกาสในการปรับปรุงงานบริการด้านนี้อยู่ด้วย เช่นเดียวกัน  ทีมงานที่จัดนั้นต้องทดแทนกันได้โดยไม่ให้มีปัญหาในเรื่องที่ว่า ถึงเวลาแล้ววิทยากรโทร.บอกผู้จัดอบรมว่าไม่สามารถไปทำหน้าที่ได้เนื่องจากติดงานด่วนอันนี้เป็นอันตัดออกไป  เพราะเป้าหมายที่ทีมคุยกันคือ  ต้องมีไปทำหน้าที่ที่ทดแทนกันได้  ไม่ว่าสลับเนื้อหา หรือดำเนินการแทนกันในเนื้อหาเดียวกัน  ทั้งหมดเราคุยกันแค่ 3  คน  และเริ่มติดต่อประสานงานตามรายชื่อทีมที่ยกร่างไว้  และเมื่อโทร.ติดต่อไปตามรายชื่อที่เลือกมาแล้วทุกคน  เหมือนได้คุยกันมานานพอบอกว่า “เศรษฐกิจพอเพียง” ทุกคนรับทันทีโดยไม่ต้องถามอีก  ทุกคนบอกว่าถือเป็นความภาคภูมิใจอันใหญ่หลวงที่ได้ทำหน้าที่นี้  และ ในที่สุดก็ได้นำเสนอขออนุมัติโครงการต่อท่านเกษตรจังหวัดได้รับอนุมัติเรียบร้อย

       แล้ววันนัดหมายพูดคุยอย่างไม่ทางการกับบุคคลที่เลือกไว้ก็มาถึง  ทีมงานมากันพร้อมตรงเวลาเปะ   ในวันนัดหมายเพื่อกำหนดเป้าหมายของงาน  คือต้องถ่ายทอดให้เขาเข้าใจและเข้าถึงให้ได้นั้นคือฐานสำคัญ   การจัดทำหลักสูตรการปรับหลักสูตรตามความต้องการของผู้เข้าอบรม  ปรับความเชื่อมโยงของกิจกรรมเพื่อให้เข้าใจ “ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง”  และให้ดูเป็นเรื่องง่ายๆ เหมือนกับพลิกฝ่ามือไปมาจะดีที่สุด  เพราะเท่าที่เราต่างคนต่างมีข้อมูลก็ทราบตรงกันว่า  คนเข้าใจผิดก็มี  ไม่เข้าใจก็มี  คิดไปเองว่าทำไม่ได้ก็มี ต่างตีความไปต่าง ๆ นา ๆ  ที่ดูเหมือนเป็นเรื่องเข้าใจยาก   ทั้งนี้เราทีมงานต้องสอดแทรกปรัชญาในทุกวิชาที่ฝึกปฏิบัติและการนำเสนอบรรยาย  ต้องเตรียมสื่อ เตรียมตัวอย่าง  ให้แบบเบา ๆ เป็นธรรมชาติอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริงที่อยู่กับตัวผู้เข้ารับการอบรมทุกวันอยู่แล้ว  แต่จะเริ่มที่ตรงไหนเท่านั้นเอง  และนี่คือความภาคภูมิใจในระดับหนึ่งที่เราได้ร่วมกันดำเนินการเรื่องนี้ครับ