ได้เห็น Banner แผ่นนี้ที่เพิ่มเติมขึ้นมาในหน้าแรกของ GotoKnow แล้ว

ชอบใจในความหมายที่มารวมกับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ใน GotoKnow จังเลยค่ะ เพราะเชื่อมั่นว่าคนเราทุกคนคือส่วนประกอบของชีวิตกันและกัน นั่นคือสิ่งที่เรารู้ช่วยอะไรคนอื่นได้ และสิ่งที่คนอื่นรู้และทำแล้วดีกับชีวิตของเขาก็สามารถจะช่วยให้ชีวิตเราดีขึ้นได้ด้วยเหมือนกัน และหนทางที่เราจะส่งผ่านแลกเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้ ก็คือการสื่อสารนั่นเอง และการสื่อสารที่สุนทรีย์และจะส่งผ่านสิ่งเหล่านี้ได้ คือการสื่อสารที่เราทำเมื่อเราสบายใจ อบอุ่นใจ ในสิ่งแวดล้อมที่เรารู้สึกปลอดภัย อยากจะพูด อยากจะทำ อยากจะเขียนอะไรก็ทำได้ และในสภาพแบบนั้นเราก็จะไม่ทำร้ายใครด้วยกาย วาจา ใจแน่นอนอยู่แล้ว ทำให้สิ่งดีๆไหลเวียนผ่านไปมาได้ง่ายดาย

สิ่งสำคัญที่สุดที่เรามักจะลืมไปในชีวิตประจำวันอันวุ่นวายก็คือ สิ่งที่เราเรียกว่าความสุขนั้น ไม่ใช่เพียงการมีงานดี เงินดี ค่าตอบแทนสูง มีเงินเก็บเยอะๆ มีตำแหน่งหน้าที่สูงๆ เป็นที่นับหน้าถือตาของผู้คน เราจะสังเกตเห็นได้ว่า คนที่ไปถึงจุดนั้นๆแล้ว ความสุขของเขาคือ...การได้ใช้เวลาเป็นส่วนตัว กับสิ่งที่ชอบ...ซึ่งหาได้น้อยมากที่จะเป็น..."งาน"ที่ทำอยู่

สิ่งที่สำคัญที่สุดที่เรามักจะลืมก็คือ กาย...ของเราเอง เราตั้งหน้าตั้งตาทำงาน บางครั้งลืมดูแลตัวเอง คิดเอาว่าร่างกายสบายดีไม่ได้ร้องเรียนอะไร แต่จริงๆแล้วร่างกายเราเพียงต้องการ"สติ"ในการดูแลเท่านั้นเอง คิดก่อนเอาอะไรเข้าปากสักนิด ทำให้เลือดลมในร่างกายไหลเวียนได้ทั่วถึงวันละหน่อย (ด้วยการออกกำลังกายอะไรก็ได้ที่ได้หายใจลึกๆแรงๆสักช่วงระยะหนึ่ง) ใช้อวัยวะไหนนานเกินไปก็ช่วยเหลือเขาหน่อย เฉลี่ยๆกันให้ร่างกายที่เรามีครบสมบูรณ์นี้ได้ทำงานอย่างทั่วถึงกัน อย่าให้ใครเอาเปรียบใคร ใช้ปากให้เท่าๆกับหูและตา อะไรอย่างนี้เป็นต้น

สิ่งสำคัญที่สุดอีก 3 อย่างที่จะทำให้ชีวิตแต่ละวันของเรามีความสุข ก็คือการที่จิตใจได้รับการเอาใจใส่ การได้ใช้ปัญญาในเรื่องต่างๆ คิดดูว่าวันไหนที่เราทำแต่งานยุ่งทั้งวัน ถ้ามีอะไรมาทำให้ชุ่มชื่นใจ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยแค่ไหน วันนั้นของเราก็เหมือนจะไม่เหนื่อยเลย และวันไหนที่เราทำอะไรต่ออะไรได้ราบรื่น แก้ไขปัญหาได้ ด้วยความคิด ด้วยสิ่งที่เกิดจากปัญญาของเราเอง วันนั้นก็จะเป็นวันที่เรามีความสุขอีกเหมือนกัน และวันไหนที่เราได้พบปะผู้คน ได้ใช้ชีวิตสนใจผู้อื่นบ้าง มีสังคมที่นอกเหนือจากการงาน ก็จะเป็นวันที่เราเครียดและเหนื่อยน้อยกว่าวันที่ไม่มี

ซึ่งสิ่งสำคัญทั้ง 4 ด้านที่ว่า ซึ่งเป็นคำจำกัดความที่บอกว่า หากเรามีความสุขครบทุกด้านก็จะนำไปสู่ "สุขภาวะที่ยั่งยืน" นั้น เราแต่ละคนจะหาใครทำให้มีครบพร้อมๆกันนั้นยากนัก ที่เราเห็นๆก็จะเป็นคนที่ถึงวัยใกล้เกษียณหรือเกษียณแล้วโน่นแหละ เพราะเราต่างก็ใช้ชีวิตทั้ง 4 ด้านนั้นได้อย่างไม่สมดุลนี่เอง การเรียนรู้ผ่านการใช้ชีวิตของผู้อื่น เป็นแนวทางหนึ่งที่จะทำให้เราไปถึงจุดสมดุลนั้นได้อย่างเร็วขึ้น เราสามารถเอามาปรับใช้ให้เหมาะกับตัวเราเองได้ ไม่ต้องลองผิดลองถูกเองไปเสียทั้งหมด  

ดังนั้นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในเรื่อง กาย จิต สังคม และปัญญา ที่เราพบเห็นได้ตลอดเวลากว่า 3 ปีใน GotoKnow นั้น คือเครื่องยืนยันว่า เวทีนี้คือพื้นที่ที่เหมาะสมในการช่วยกันสรรสร้าง "สุขภาวะที่ยั่งยืน" ให้กันและกันของคนไทยทุกคน เราหลายๆคนได้รับรู้แล้วว่า ความสุขที่สมดุล เกิดขึ้นได้จริงๆกับชีวิตของเรา โดยเฉพาะเมื่อเรามีสังคมกัลยาณมิตรแห่งนี้อยู่เคียงข้างพวกเรา

บันทึกนี้เป็นแรงบันดาลใจที่เกิดจากสิ่งที่ อ.ธวัชชัย หนึ่งในผู้พัฒนา GotoKnow ได้เขียนบอกไว้ที่บันทึก Digital KM: เขียนบล็อกไม่มีเปลี่ยนแปลง  ขอยกส่วนหนึ่งมายืนยันไว้ตรงนี้อีกที 

ขอปาวารณาตัวไว้เลยค่ะว่า ยินดีจะเป็นแรงเล็กๆหนึ่งแรงที่จะช่วยให้ GotoKnow เป็นแหล่งความรู้เพื่อสุขภาวะยั่งยืนของเราชาวไทยทุกคน เชื่อมั่นว่าทีมงานนี้จะสร้างสรรค์เครื่องมือต่างๆออกมาที่จะช่วยให้เราทุกคน สามารถที่จะจัดการรวบรวมจัดหมวดหมู่ความรู้ ผู้รู้ ให้พวกเราสานสัมพันธ์ สร้างเครือข่ายเชื่อมโยงเก็บเกี่ยวความรู้และไมตรีจากกันและกันได้อย่างสะดวกสบายยิ่งขึ้นต่อๆไปในอนาคต

เราจะไปสู่ "สุขภาวะที่ยั่งยืน" และ Digital KM ด้วยกันแบบเนียนไปกับชีวิตประจำวันด้วยการ...

• เขียนสิ่งที่คิด สิ่งที่ทำ ซึ่งคิดว่าจะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนคนอื่นๆ
• เขียนสื่อสารให้กำลังใจกันและกัน
• เขียนสิ่งที่คิดต่างแต่อาจสร้างมุมมองใหม่ๆ
• เสนอสิ่งที่คิดว่า GotoKnow น่าจะมี น่าจะทำไปถึงผู้พัฒนาระบบ
• ช่วยเหลือดูแลเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่เท่าที่จะทำได้
• และ...อะไรอื่นๆที่จะทำได้ต่อๆไปเมื่อเรามีเครื่องมือเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ขอบคุณ GotoKnow ค่ะที่ทำให้มี...ชีวิตที่มีความสุข...ทุกๆวัน