อ่านหนังสือเกี่ยวกับการเสริมสร้างความร่วมมือระหว่างแพทย์กับคนไข้อยู่ ได้พบหัวข้อนี้แล้วได้ความคิดว่า เรื่องของการเข้าใจ เห็นใจผู้อื่นนี้เป็นเรื่องที่จะทำให้เราลดความคิดถึงตัวเองลง และอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ดียิ่งขึ้น เป็นการสร้างความสุขให้กับทั้งตัวเราและคนรอบข้าง

ในหนังสือเขาบอกว่า ทักษะในการเข้าใจผู้อื่นนี้สร้างได้ ฝึกได้ อ่านแล้วเห็นจริง แต่เทคนิคที่หนังสือเขียนไว้นั้นเป็นเรื่องระหว่าง แพทย์กับผู้ป่วย สิ่งที่เอามาเล่านี้เป็นความคิดที่เกิดจากการอ่านแล้วคิดเปรียบเทียบเอาเอง เดี๋ยวใครไปอ่านหนังสือนี้จริงๆแล้วจะสงสัยว่า เอ๊ะมาได้ยังไง

เอาเป็นว่า อ่านแล้วได้ออกมาว่า การจะสร้างนิสัยนี้ให้ลองฝึกปฏิบัติแบบนี้ดูค่ะ  

• การสะท้อนความคิดผู้อื่น เช่น ถ้าเราทำอะไรให้ใครไม่พอใจ แทนที่เราจะคิดว่า เราทำอะไรหรือเขาจึงไม่พอใจ ให้ลองคิดว่า เขาไม่พอใจอะไรหรือ
• ให้ความเข้าใจ ไม่ว่าจะเห็นด้วยหรือไม่ก็ตาม เช่น แม้เราจะเห็นว่าการกระทำบางอย่างไม่ถูกต้อง เราควรจะคิดว่า ผู้กระทำคงจะมีเหตุผลของเขาเอง พยายามรับรู้ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร
• แสดงออกในทางบวก แทนที่จะตำหนิติเตียน หาทางแสดงออกที่จะทำให้ผู้อื่นรู้ว่า เราพยายามเข้าใจ อันนี้จะทำได้ก็ต่อเมื่อ เราทำข้อก่อนหน้านี้ได้
• ให้ความเป็นมิตร แทนที่จะแยกฝ่าย แยกกลุ่ม แยกพวก พยายามหาทางทำให้เราและผู้อื่นกลมกลืนกันให้ได้มากที่สุด
• ให้เกียรติผู้อื่น ไม่ว่าจะอย่างไรก็ไม่แสดงความลบหลู่ดูหมิ่นใคร ต้องคิดให้ได้ว่า คนเราเท่าเทียมกัน

ถ้าเราพยายามทำให้สิ่งเหล่านี้เป็นคุณสมบัติประจำตัวเราได้ ชีวิตของเราและคนรอบๆตัวก็จะมีความหมาย สังคมรอบๆตัวเราก็จะมีความสงบสุข สำหรับตัวเองกำลังพยายามฝึกอยู่เช่นกันค่ะ