รักพฤกษ์ไพร


รักษ์พฤกษ์ไพร

    หลงใหลใฝ่เฝ้าโลกเร่ารุ่มร้อน.... ระเริง
ฤทัยดั่งเพลิง....ร้อนรุมสุมพา
โลกร้อนรอนรานแรมวัน....ไฟอันฉะเขาแนวป่า
ควันพวยพุ่งพา น่าเศร้าฤทัย.....

     หลงใหลใฝ่เฝ้าไฟเร่ารุ่มร้อน.....ฤดี
ใจดั่งอัคคี.....ร้อนในหัวใจ
โขดเขาตื้นเขินเนิ่นนาน
ธารใสละหารห้วยไพร
แห้งหายเหือดไป ให้เศร้าอุรา....

   โอ้น้ำใส....ก่อนเคยได้ด่ำดื่มกิน
กระแสสินธุ์จากถิ่นไพรใหญ่หนักหนา
ขุนเขาเขินเนินคีรีมีธารา...
เลี้ยงสัตว์ป่า พฤกษาไพร ได้มากมี....

    โอ้ป่าเขา.....ลำเนาไพร ได้อยู่คง
หากโค่นลงล้มพฤกษ์ไพรให้หมองศรี
ช่วยเหลียวแล แค่ฝนปะ ชะดินมี
ธารนที พัดท่วมบ่า น่าเศร้าใจ

     โอ้เก้งกวาง...อีกทั้งช้าง ค่างนกไพร
สัตว์น้อยใหญ่ ในพนาล่าถอยหนี
น้ำแห้งเหือด ดั่งดินเดือด เหือดแห้งมี
ขอน้องพี่ ยังต้นน้ำ ฉ่ำธารใจ .....

    หลงใหลใฝ่เฝ้า โลกเราเร่าร้อน....  เผชิญ
หากมัวหลงเพลิน...สายเกินสายไป
ขอให้ใจรักคงมั่น ร่วมกันสรรสร้างสิ่งใหม่
ช่วยเหลือเกื้อไป โลกได้อยู่ยืน....
...................

"สุนทรียะผ่านบทกลอน"

    เพื่อให้นักเรียนรู้ทุกท่านได้ตระหนักถึงคุณค่าของการอนุรักษ์พลังงานที่ลดน้อยลงอันเนื่องจากภาวะโลกร้อน (โลกร้อนส่งผลกระทบต่อคน) ด้วยการช่วยกันรักษาธรรมชาิติต้นน้ำลำธารไพร ให้ระบบนิเวศคงอยู่ ยังความชุ่มชื้นและความสวยงามแก่ธรรมชาติ เป็นการลดภาวะโลกร้อนได้อีกทางหนึ่ง เพราะวันนี้หากเราทำลาย วันหน้าเราก็ได้ผลกระทบจากที่เราทำลายนั่นเองครับ

ณ วันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2553

หมายเลขบันทึก: 337807เขียนเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2010 19:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน 2012 21:21 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

ขอเป็นคนหนึ่งที่มาร่วมลดโลกร้อนค่ะ :-)

ขอบคุณครับ ท่านP Baby

  • ขอบพระคุณสำหรับคำชมเชยต่างกำลังใจที่มอบให้แก่กันนะครับ
  • สิ่งนี้อาจกระตุ้นเตือนได้เล็กๆ นะครับในการอนุรักษ์พลังงาน หากเราร่วมพลังกันช่วยลดโลกร้อน รักษาธรรมชาติ คืนความสดใสให้สรรพชีวิต..คืนสมดุลย์ให้แก่ธรรมชาติ สิ่งดีๆ ก็จะได้กลับคืนมาสู่เรานะครับ

สวัสดีค่ะ

  • ขออนุญาตแนะนำให้ครูภาษาไทยมานำไปเป็นสื่อการอ่านคิดวิเคราะห์ของเด็กได้ไหมคะ
  • ขอขอบพระคุณค่ะ

ขอบพระคุณ พี่P ครูคิม

  • ผมรู้สึกดีใจและยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ หากบทความของผมสามารถเป็นข้อคิดให้แก่นักเรียนรู้ตลอดจน น้องๆ นักเรียนทุกคนได้เรียนรู้กันครับ
  • ขอบพระคุณมากๆ ครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยือนและให้กำลังใจ ร่วมกันอนุรักษ์พลังงาน รักษาสมดุลธรรมชาติให้ยั่งยืนครับ
  • อ่านแล้วทำให้คิดถึงเพลง "ชีวิตสัมพันธ์" ค่ะ
    ...เมื่อโลกแล้งคนร้อนซ่อนกิเลส
    จึงเป็นเหตุทำลายวุ่นวายหวั่น
    สิ้นขุนเขาป่าไม้ไร้พืชพันธุ์
    โลกโศกศัลย์คนโศกเศร้าเฝ้าอาดูร...

สวัสดีค่ะ...น้อง P ณัฐวรรธน์

เป็นกลอนที่ไพเราะและทันสมัยมากๆ

ขอเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

(หลงใหล)...จะสมบูรณ์มากขึ้นนะคะ อ่านแล้วช่วยลบเม้นท้นี้ด้วยค่ะ

 

ขอบพระคุณครับ ครูPธรรมทิพย์

  • ขอบพระคุณที่ช่วยเติมเต็มบทความครับ
  • ถือเป็นการให้ที่มีคุณค่า ให้เพื่อประโยชน์ทั้งต่อตนเองและส่วนรวมครับ ซึ่งหากเราไม่ช่วยกันร่วมมือกัน "หากเราทำลาย มันจะมาทำร้ายตัวเราเอง" ครับ

ขอบพระคุณครับPครูอี๊ด

  • ขอบพระคุณที่แนะนำนะครับ
  • ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีนะครับถ้าคำอาจผิดไป ได้ครูอี๊ดช่วยแนะนำ ถือเป็นกัลยาณมิตรที่ดีมากๆ เลยครับ ผมขอขอบพระคุณอย่างจริงใจในน้ำใจของคุณครูนะครับ ด้วยความซาบซึ้งจากใจจริงครับ ...เพราะผมเองรีบแต่งอาจขาดความรอบคอบครับ แค่ขอเพียงอย่าให้ความหมายและจุดประสงค์ในบทกลอนผิดก็พอแล้วครับ
  • เพราะจุดประสงค์ในการแต่งเพื่อกระตุ้นให้เกิดการอนุรักษ์พลังงาน รักษาธรรมชาติ ป่าไม้ เพื่อลดโลกร้อน ที่จะร้อนขึ้นทุกปี ครับ
  • ขอบพระคุณครับที่แนะนำมาครับ

จากจุดหนึ่งที่ละแผ่นเป็นแก่นสาร
จุดตำนานปกปักช่วยรักษา
น้ำชะอุ่มชุ่มพฤกษ์สายธารา
ดินน้ำป่าฟ้าคงอุดมกาล

ขอบพระคุณ ครับ ครู P กวิน

  • ขอบพระคุณสำหรับบทกลอนที่มอบให้นะครับ
  • สิ่งนี้อาจกระตุ้นเตือนได้เล็กๆ นะครับในการอนุรักษ์พลังงาน หากเราร่วมพลังกันช่วยลดโลกร้อน รักษาธรรมชาติ คืนความสดใสให้สรรพชีวิต..คืนสมดุลย์ให้แก่ธรรมชาติ สิ่งดีๆ ก็จะได้กลับคืนมาสู่เราครับ

เห็นด้วยอย่างยิ่งกับพี่ครูคิมค่ะ น่าจะขออนุญาตนำไปสอนให้เด็กฝึกคิดวิเคราะห์กันนะคะ เอารูปนี้มาฝากค่ะ

ขอบพระคุณครับ คุณครูPหมูจ๋า

  • ขอบพระคุณในกำลังใจที่มีให้กันเสมอมาครับ
  • ผมรู้สึกดีใจและยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ หากบทความของผมสามารถเป็นข้อคิดให้แก่นักเรียนรู้ตลอดจน น้องๆ นักเรียนทุกคนได้เรียนรู้กันครับ
  • ขอบพระคุณมากๆ ครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยือนและให้กำลังใจ ร่วมกันอนุรักษ์พลังงาน รักษาสมดุลธรรมชาติให้ยั่งยืนครับ

อ่านบันทึกนี้แล้วแสดงว่าผู้แต่งมีสุนทรียในการมองธรรมชาติ คนที่มองเห็นความงามของธรรมชาติ คนเขียภาพธรรมชาติ คนถ่ายภาพธรรมชาติ หรือคนที่ต้องอยู่อาศัยกับธรรมชาติ ล้วนมีสายสัมพันธ์ทางคุณค่า กับธรรมชาติที่เกิดขึ้นเอง สุนทรียภาพกับธรรมชาติแมกไม้ป่าเขา ถ้ามีขึ้นในใจแล้วไม่จำเป็นต้องรณรงค์อะไรมากมาย

โลกทุกวันนี้พาเราโค่น ถาก ถาง ขุด เจาะ เพื่อหามูลค่าจากธรรมชาติ คนเริ่มห่างไกลธรรมชาติออกไปทุกวันๆ สายสัมพันธ์เลือนลาง ธรรมชาติคือมารดา เราเฉกเช่นบุตรที่ข่มขืนกระทำชำเรามารดาตนเอง มันเป็นเช่นนี้จริง...จนกว่าวันสุดท้ายจะมาถึง

ขอบพระคุณครับ ท่านอาจารย์P ฝนแสนห่า

  • ขอบพระคุณที่แวะมาชื่นชม ให้กำลังใจ และช่วยเติมเต็มบทกลอนอยู่เสมอครับ
  • ทางเดินไพร คนป่าใคร่ ได้พานพบ
  • มหรรณพ ห้วงหน้า ฝ่าไปถึง
  • ทางเดินไพร คนเมืองใหญ่ ใคร่คำนึง
  • ให้รู้ซึ้ง จึงได้นำ รำพันมา....

               ป่าไม้ให้ร่มรื่น                                 แสนชุ่มชื่นเพราะอุดม

ความเย็นจากสายลม                                       พร่างพรมพัดพาร้อนไป

               สายน้ำในลำธาร                              แสนสราญสดชื่นใจ

ท้องฟ้านภาใส                                               ดูกว้างไกลสุดสายตา

               นับวันภาพเหล่านี้                             สิ่งดีดีมีคุณค่า

หดหายไปทุกครา                                            ย้ำเตือนว่าจะมีภัย

               ท้องฟ้าจะเปลี่ยนสี                            แทนฟ้าที่เคยสดใส

ผืนป่าพนาไพร                                                อีกน้ำใสจะกลับกลาย

               หากยังรักผืนป่า                                โปรดรักษาอย่าทำลาย

รู้บาปรู้ละอาย                                                  ยังไม่สายจะร่วมมือ

ตั้งใจจะมาฝากในบันทึกนี้นะ...แต่ผิดพลาดไปนิดนึง...ช่วยไปลบในบันทึกก่อนนี้ด้วยนะคะ...^-^

ขอบพระคุณครับ ท่านอาจารย์ กิ่งไผ่ฯ

  • ขอบพระคุณที่ท่านเห็นคุณค่าและเข้าถึงสุนทรียะผ่านบทกลอนที่น้องณัฐวรรธน์ นำมามอบให้ครับ
  • เป็นความประสงค์จากใจจริงครับ ที่ต้องการให้พี่ๆ นักเรียนรู้ทุกท่าน ที่ได้แวะมาอ่าน มาเยี่ยมชมได้ความประัทับใจคือเข้าถึงบทกลอนนั้นครับ
  • ณัฐวรรธน์เพียงอยากให้พี่ๆ นักเรียนรู้ทุกคนได้ผ่อนคลายจากการเหน็ดเหนื่อยจากการทำงาน แวะมาอ่านบทกลอนสักนิด และนึกถึงท่วงทำนองตามบทกลอนนี้ จะทำให้รู้สึกมีความสุขกับทำนองในจิตใจที่สื่ออารมณ์เข้าถึงสุนทรียะของบท กลอนนี้ครับ
  • ขอบพระคุณมากๆ นะครับ ที่มาแวะมาเยี่ยมเยือนและมอบบทกลอนไพเราะ และมีความหมายดียิ่ง นำมาแบ่งปันกันครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท