บันทึกของเมื่อวาน
ทำให้สายลมติดใจในประโยคบางประโยค
ว่าทำไมนะ......
ประโยคที่ว่านี้คือ
ฝนตกปรอย ๆ
ฝนตกแบบเหงา ๆ
ทำไมนะสายลมถึงรู้สึกแบบนั้น...จะเข้าใจตัวเองดีรึเปล่าครับ
...................
อารมณ์ดีดีของวันนี้ กระผมนายสายลมชักอยากจะขีด ๆ เขียน ๆ อะไรเล่น ๆ แต่แบบจริง ๆ แล้วสิครับ
........แต่........
จะเขียนอะไรดีนะ.....อืมมมม.......
เอาล่ะ....
ฝนฟายฟ้าพาน้ำตามาเปียกแก้ม
ตกลงแซมกลางดวงใจให้โหยหา
แล้ววันนี้เธอนั้นกลับมาบอกลา
มันเหมือนว่าจะลาลับไม่กลับเลย
ดูเธอแปลกแปลกไปไกลจากฉัน
เศร้าทุกวันวันละนิดคิดเฉลย
เศร้าหรือเปล่าฉันอยากบอกว่า...เปล่าเลย...
นะใจเอ๋ย ฉันโกหก..ทำพกลม...
...................
ใช่แล้ว...เขียนใหม่ดีกว่า
.....อยากบอกดวงดาวดวงนั้น...ว่า.....
เธอคือฝันที่แสนไกลเกินไขว่คว้า
คือมายาแห่งโลกที่โศกศัลย์
คนที่ไม่เคยคิดจะผูกพัน
ที่พบกันแล้วรักจนปักใจ
ฉันเหมือนเกิดมาเพื่อจะได้คบ
รอจนพบคู่แท้แต่หนไหน
มาพบกันในตอนนี้ช่างสุขใจ
นานเพียงไหนก็จะกลับ...มาพบกัน...
มีปราชญ์ท่านหนึ่งบอกเอาไว้ว่า
ในความรักมักจะมีคำถามและคำตอบซ่อนอยู่
ในคำถามของความรัก..จำเป็นอย่างยิ่งจะต้องค้นหาให้ได้คำตอบ
ในคำตอบที่ได้มา..ต้องค้นหาด้วยหัวใจและรับรู้ได้ด้วยหัวใจเพียงเท่านั้น
....................
ในบทกวีของสายลมก็คล้าย ๆ กัน
มีบางอย่างที่อยากจะบอกกับดวงดาวดวงนั้น
แต่จะให้ทำอย่างไรก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยปาก
ทุก ๆ ครั้งที่พยายามจะบอก
ก็เหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอ......
สายลมทำได้เพียง...เขียนบทกวี
บทกวีที่มีความหมายบางอย่างซ่อนอยู่
บทกวีที่มีคำพูดที่อยากจะบอกกับดวงดาวดวงนั้น
แต่ก็ไม่กล้า
ก็อย่างที่บอกครับ....สายลมอย่างผมทำได้แต่เขียนบทกวี
.......................
ถึงใครทุกคนที่อ่านบทกวีจากบันทึกของนายสายลมหน้านี้แล้ว
ถ้าคุณได้อ่านบทกวีและรู้ในสิ่งที่ผมอยากจะบอกกับดวงดาวดวงนั้นแล้ว
รบกวนฝากบอกดวงดาวดวงนั้นแทนผมทีนะครับ
เพราะว่า..ผมไม่กล้าจริง ๆ .......
ลองหาคำตอบดูนะครับ
บทกวีมีความหมายบางอย่างซ่อนอยู่
ฝากให้กับดวงดาวดวงนั้นของผม
ก็อย่างที่บอกล่ะครับ
ผมไม่กล้าจริง ๆ
...............................
สวัสดีค่ะ
ตอนนี้หายไป ไม่ได้คุยกันเลย แต่เข้ามาอ่านสำนวนหวานๆของคุณบ่อยๆค่ะ
จะบอกใคร เด๋วบอกให้...
บท 1 ฝนตกแล้วดูมันเศร้าเศร้านะ
บท 2 เธอคือคนที่ฉันรอมานาน
เอามาเลย ข้าวเย็น 1 มื้อ
....
ไม่ว่ายังไงก็ตาม ดาวดวงนั้นคงจะรับรู้ได้ถึงความปรารถนาดีนั้น และคงจะขอบคุณที่คุณสายลมทำให้เค้าได้เข้าใจความหมายของคำบางคำ.....
สวัสดีค่ะ คุณสายลม
มัน 6 ปีที่แล้ว ที่คุณเขียนบทกวี แต่ความไพเราะยังไม่หายไปเลยนะคะ ฉันพึ่งเปิดมาเจอ จะติดตามค่ะ
เพียงนิทรา ท้องฟ้า..รัตติกาน