มีคำสอนไว้ว่า..ให้ตีเหล็กเมื่อยังร้อน
เมื่อใครบางคนอุตส่าห์ไปค้นหาต้นฉบับเรื่องแต่งของตนเอง ที่แต่งไว้ตั้งแต่อายุราว 8 ขวบ
เพื่อมานำเสนอตามสัญญาที่ให้ไว้ในคราวเขียนเรื่อง คุณทวดละมุด
พร้อมกับยินดีคว้าดินสอมาวาดรูปประกอบเรื่องเดี๋ยวนั้น
จึงเป็นเรื่องที่เจ้าของบล็อก..ยินดีให้คุณหนูเสื้อสีส้มยึดพื้นที่อีกครั้งหนึ่ง..
ขอเชิญท่านทัศนา กำเนิดการไหว้พระจันทร์..
ที่สีสันคล้ายๆ เรื่อง ซูเปอร์แมน..บวกกับละครจักรๆวงค์ๆ ..ณ บัดนี้..

เรื่อง กำเนิดการไหว้พระจันทร์

       กาลครั้งหนี่งที่นานแสนนาน ณ เมืองจีน..แฮ่ๆ.. ทำมัยที่ต้องเริ่มที่เมืองจีนก็เพราะการไหว้พระจันทร์มีมาจากเมืองจีนนะครับ  เอาเล่าต่อแล้วนะคร้าบ..  แล้วมีมาวันหนึ่ง มีสิ่งประหลาดลงมาจากดวงจันทร์และตกลงมาในป่าของเมืองจีน แล้วอีกวันหนึ่งพระราชาแห่งเมืองจีนได้มาล่าสัตว์ในป่าที่มีสิ่งประหลาดตกลงมา แล้วพระราชาได้เห็นต้นไผ่ประหลาดมีแสงสว่างมาก พระราชาจึงลองตัดดูและในต้นไผ่นั้นก็มีเด็กคนหนึ่งหน้าตาหน้ารักมาก  พระราชาเห็นแล้วก็รู้สึกเอ็นดูและอยากจะเก็บเด็กคนนั้นมาเลี้ยงมาก เพราะพระราชาแต่งงานแล้วแต่ก็ไม่มีลูก  ในที่สุดพระราชาก็เก็บเด็กที่อยู่ในต้นไผ่มาเลี้ยง 

       8 ปีต่อมา..เด็กที่อยู่ในไผ่ก็เป็นพระโอรสมีพระชนมายุเกือบ 10 พรรษา และวันที่ใกล้จะเป็นวันเกิดของพระโอรสก็มีจดหมายจากดวงจันทร์ส่งมาว่า..  ขอตัดจังหวะสักหน่อยนะครับ เมื่อกี่พึ่งนึกได้ว่าพระโอรสมีชื่อว่ามารค์ ชื่อนี้ติดมากับ ก.ก.น.ของพระโอรส ...มาต่อเรื่องจดหมาย ส่งมาว่า “มารค์ลูกรัก พวกเราคือพ่อแม่ที่แท้จริงของเจ้า เราส่งเจ้ามาที่โลกด้วยยานหน่อไม้ เพื่อพาเจ้ามาหล่บการก่อการร้ายที่จะลอบปลงพระชนม์ แต่ตอนนี้เหตุการร้ายก็ได้จบลงแล้ว  เราก็อยากให้เจ้ากลับมาที่ที่เจ้าเกิด  วันพรุ่งนี้เช้าเวลา 07.00 โมงตรง  เราจะมารับเจ้าลูกรัก..จากพ่อแม่ที่แท้จริง หรือ เจ้าแห่งดวงจันทร์” 

       พอพระโอรสอ่านจบก็ไปบอกพระราชาหรือพ่อ และพระราชินีผู้เป็นแม่ว่า “ท่านพ่อ ท่านแม่..จดหมายที่ส่งมาจากดวงจันทร์เป็นเรื่องจริงหรือพะยะคะ  และข้าไม่ลูกที่แท้ที่จริงของท่านหรือพะยะคะ”  พระราชาก็ตอบว่า “เรื่องที่เราไม่ได้เป็นพ่อและแม่ของเจ้าเป็นเรื่องจริง แต่เรื่องที่มีพ่อแม่อยู่บนดวงจันทร์ เรื่องนี้เราไม่รู้” และพระราชินีก็พูดเสริมว่า “ถ้าเจ้าอยากรู้เรื่องที่มีพ่อแม่อยู่บนดวงจันทร์แล้วเป็นเจ้าแห่งดวงจันทร์ และมีการลอบปรงพระชนม์  พรุ่งนี้เราก็ลองดูกันตอน 07.00 โมง แล้วกันจะ” 

 เช้าวันต่อมาก็มียานจากดวงจันทร์มาจริงๆ และพระราชาและพระราชินี หรือพ่อแม่ของมารค์ก็ลงมาและพูดว่า “โอ้มาร์คลูกรัก เราไม่ได้เจอกันเกือ 8 ปี ลูกโตขึ้นเยอะเลย  วันนี้เราจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันพ่อแม่ลูกสักที มารค์กลับบ้านเรากันเถอะ”  มารค์ตอบว่า “ข้าไม่เชื่อหรอกในหลักถาน ที่ว่าข้าเป็นลูกของเจ้า” พระราชาของดวงจันทร์พูดว่า “มีสิลูก  เรามีทั้งลายมือแถมยังรู้เลยว่าลูกชอบกินอะไร ชอบเล่นอะไรด้วยละ” 

       แล้วพระราชาก็ให้ทหารนำใบที่เขียนข้อมูลตะกี่ ทำให้พระโอรสเชื่อและพูดว่า “เราเชื่อแล้วละ แต่เราอยากตอบแทนพ่อแม่ที่เป็นมนุษย์โดยการอยากให้ลูกแก่สองคนพ่อแม่จากดวงจันทร์ก็ใช้พลังสร้างเด็กตัวเล็ก 1 คน หน้าตาหน้ารักมากให้พ่อแม่มนุษย์เลี้ยง  พ่อแม่มนุษย์ดีใจมากและพ่อแม่ดวงจันทร์ก็ขอบคุณพ่อแม่มนุษย์ที่ดูแลลูกของตนเอง  ต่อมามารค์ก็ไปดวงจันทร์กับพ่อแม่ที่ดวงจันทร์ และพ่อแม่มนุษย์ก็สร้างประเพณีไหว้พระจันทร์ขึ้นมาเพื่อเป็นการตอบแทนคนที่ดวงจันทร์ให้ลูกแก่เขา  และประเพณีไหว้พระจันทร์ก็มีสืบทอดกันมาจนถึงวันนี้  คนจีนและคนที่มีเชื้อสายจีนก็จะมีการไหว้พระจันทร์กันจนถึงปัจจุบันนี้ครับ

จากผู้แต่ง

เจอกันอีกแล้วนะคะ  จากเรื่องคุณทวดละมุด  แต่ความจริงแต่งเรื่องนี้ก่อนเลย...

เรื่องจะออกโอเวอร์ไปหน่อยนะคะ  สงสารคนจีนจังที่ถูกเอาประวัติมาแต่งแบบผิดๆ ถูกๆ  แต่อยากจะบอกว่าภูมิใจนำเสนอมากนะคะ...

หมายเหตุจากอาของผู้แต่ง

·        การพิมพ์งานของ ด.ญ.เสื้อสีส้ม ได้ขออนุญาตจัดวรรคตอนให้เจ้าของเรื่องให้ผู้ใหญ่อ่านง่ายขึ้น  แต่ยังคงคำผิดไว้เพื่อให้เห็นการใช้ภาษาในวัยนั้น  ส่วนเครื่องหมายคำพูดพิมพ์ตามต้นฉบับของ ด.ญ.เสื้อสีส้ม

·        ภาพประกอบเป็นภาพในช่วงอายุปัจจุบันแต่ภาพไอคอน(ของแถม) เป็นภาพที่เขียนในช่วงแต่งเรื่อง

·        แอบใส่ไฮไลท์ตรงช็อทเด็ดของเรื่องเล็กน้อย

·        สอบถามเธอเพิ่มเติมว่า เค้าโครงเรื่อง มาจากการอ่านหนังสือการ์ตูนแล้วเลยอยากจะแต่งเรื่องของตัวเองบ้าง

·        สังเกตว่าคำผิดจะน้อยกว่าเรื่องคุณทวดละมุด..เธอบอกว่า..อ๋อ..ตอนนั้นเวลาจะสะกดคำถามพ่อ..เลยเขียนไม่ค่อยผิด..^_^