บันทึกจากมหาชีวาลัยอิสาน 2


เมื่อผู้คนตระหนัก รู้ซึ้งและเข้าใจในวิถีแห่งธรรมชาติ ที่ล้วนเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กัน ย่อมจะพัฒนาใจ พัฒนาตน ให้เรียนรู้ที่จะดำรงชีวิตอย่างสอดคล้องกับวิถีอันยิ่งใหญ่ รู้จักที่จะให้กลับคืน และ เชื่อมโยงสัมพันธ์กับผู้อื่นอย่างสร้างสรรค์

วันเวลาที่สวนป่ามหาชีวาลัย แม้ได้พักในห้องนอนแสนสบาย
ก็ไม่ใช่การพักในโรงแรมห้าดาว..ไม่ใช่โฮมสเตย์
เป็นความรู้สึก..เหมือนบ้านญาติผู้ใหญ่ของเราเอง...
อยากนอนก็นอน..อยากกินก็ช่วยกันทำกิน..
เป็นการต้อนรับอันอบอุ่นที่ครูบาตั้งใจให้เรียนรู้ที่จะอยู่..ที่จะทำงานบนฐานของความไม่พร้อม

 

จึงได้มีประสบการณ์ของการเลือกคิดที่จะทำกิจกรรมใดๆ เสมือนเป็นเจ้าของงาน
นับแต่ช่วยกันกวาด  ถูบ้าน..จัดโต๊ะ..ปัดปูที่นอน..เตรียมการสำหรับผู้มาถึงชุดต่อไป
ได้คิด..จากครูบา..ที่บอกให้เหลืองานไว้ให้คนมาทีหลังทำบ้าง
ได้เห็นความใส่ใจ..ตระเตรียมดอกไม้ไว้ต้อนรับ

แม้เหงื่อโทรมกายด้วยความร้อน..
ก็ได้รับรสของความสดชื่นเย็นสบายเมื่ออาบน้ำหลังเสร็จงาน
เป็นความสุขที่ได้มาโดยง่าย..แค่..ตัดสินใจไปอาบน้ำอีกรอบหนึ่ง..เท่านั้นเอง..
เป็นความสุข..ที่ได้ใช้กำลังกาย..ได้หลับสบายกันจนไม่ได้อยู่ต้อนรับใครๆ ในยามดึก

 

 

ในช่วงเวลาของการเข้าสู่กระบวนการอบรมสัมมนา..
ตั้งใจเพียงจะฝึกฝนและดูใจตนเองให้ชัดเจน
แต่กลับได้เรียนรู้จากผู้คนที่หลากหลาย
ได้เห็นการเคลื่อนไปในกระแสแห่งมิตรไมตรี
ผ่านการพูดคุย แลกเปลี่ยน และการได้ทำบางสิ่งบางอย่างร่วมกัน
ทั้งการพบปะพูดคุยในช่วงกิจกรรมสัมมนา และเวลาอันเป็นอิสระ

 

สายสัมพันธ์ที่ถักทอขึ้นจากประโยคง่ายๆ..พี่..หนูอยากทำทรงผมแบบพี่จัง..
ถูกสานต่อด้วยการสนทนาแลกเปลี่ยนจนถึงเรื่องราวของคุณแม่ อ.แป๋ว ที่เขียนไว้ในบล็อก
พี่..หนูอยากได้ถ้วยเล็กๆ ไปชิมกับข้าว..
และแล้วคนพูดก็ร่อนไปชิมอาหารของภาคโน้นภาคนี้..
จนต่อเนื่องมาถึงการแลกเปลี่ยนขนมนมเนยในเวลาพักอบรม

เสียงเฮฮา..เมื่อทราบว่าคนทำแกงขนุนของภาคเหนือเป็นเพียงคนเดียว..
คือชายหนุ่มที่นั่งในกลุ่ม
มะม่วงที่สิงห์ป่าสักและครอบครัวขนมาลังใหญ่..ก็ช่วยบ่มเพาะไมตรีให้งอกงาม
ด้วยคนปอกก็ร้องชวนให้คนกิน..กลัวล้นจาน..
จนได้ทั้งผู้ช่วยหยิบชิมมะม่วงยามเดินถือจานอาหารผ่านไปมาขวักไขว่
และหนูหนิงที่เป็นผู้นำในการแทะเม็ดมะม่วงสุกอย่างเป็นกันเอง

 

การแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องต่างๆ ตามมาโดยง่าย
เมื่อความรู้สึกใกล้ชิดกันและกันงอกงามขึ้น

จึงได้เห็นกลุ่มชายหนุ่มรุมล้อมรถของพี่บางทรายเพื่อฟังการขยายความรู้เรื่องตะไคร้ต้น
วงสนทนาใต้ร่มไม้  หรือการคุยกันยามเดินรั้งท้ายแถวชมสวน
เสียงซักซ้อมของนักแสดงและนักดนตรี..ที่มาจากต่างถิ่นต่างที่..และต่างวัย
อาจด้วยความรู้สึกเช่นนี้..ทำให้กล้าที่จะพบปะพูดคุย..
ไม่ว่ามือใหม่ในบล็อกและคนเก่งระดับเทพ..
ซึ่งหากไม่ได้คุยก็คงพลาดโอกาสได้เห็นความงดงามและหัวใจอันอ่อนโยนที่ถูกซ่อนไว้ภายใน

 

สิ่งที่ได้รับจากการสัมผัส..รับรู้ด้วยความรู้สึก..
ทั้งด้วยดนตรี..บรรยากาศในยามค่ำคืนที่เปี่ยมไปด้วยสีสันแห่งวัฒนธรรมที่ตั้งใจมอบให้
การบอกเล่าเรื่องราวจากใจ..ปัญหา..แผนงานเบื้องหน้าของ
G2K
บรรยากาศของการช่วยคิด ช่วยสร้าง กลางลานไผ่
ชวนให้มหัศจรรย์ใจ..ในสิ่งที่เกิดขึ้น..
จากเหนือสุด..ใต้สุด..กลาง..อิสาน..มารวมกันอยู่อย่างเรียบง่าย
ไม่มีใครควบคุมใคร..มีเพียงใจที่จะตั้งมั่นร่วมสร้างฝันให้เป็นจริง

   

 

เชื่อว่าผู้ที่เคยมาเยี่ยมมหาชีวาลัยอิสาน
จะสัมผัสได้ถึงเสน่ห์ของความอิสระและเรียบง่าย
และความหลากหลายเรื่องราวในการเรียนรู้
จากครูบาสุทธินันท์ผู้มากด้วยศาสตร์และศิลปะในการดำเนินชีวิต
ทั้งแม่หวี ผู้อารีและผู้แต่งเติมความสมบูรณ์ในการอยู่ร่วมกัน

 

การมาร่วมงานเฮฮาศาสตร์ 5 ในครั้งนี้  มากมายด้วยมวลมิตรที่เปี่ยมด้วยจิตอาสา
มาให้คุณหมอคนชอบวิ่งจัดอบรมเพื่อพัฒนาและเชื่อมโยงความสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้น
แม้ผู้คนและเวลาออกจะแน่นจนไม่อาจแลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้ทั่วถึง
สิ่งหนึ่งที่รับรู้ได้..
คือความตั้งใจในการให้แก่กันจนได้ใจผูกสายสัมพันธ์กลับไปกันถ้วนหน้า
ทั้งศาสตร์จากกลุ่มวงน้ำชา..
ทั้งนำพาวิถีแห่งชีวิตที่ใกล้ชิดเชื่อมโยงกับธรรมชาติกลับไปพัฒนาตน

 

การพัฒนาใดๆ..ล้วนต้องเริ่มต้นจากใจที่จะพัฒนาตน
เมื่อผู้คนตระหนัก รู้ซึ้งและเข้าใจในวิถีแห่งธรรมชาติ ที่ล้วนเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กัน
ย่อมจะพัฒนาใจ  พัฒนาตน ให้เรียนรู้ที่จะดำรงชีวิตอย่างสอดคล้องกับวิถีอันยิ่งใหญ่
รู้จักที่จะให้กลับคืน และ เชื่อมโยงสัมพันธ์กับผู้อื่นอย่างสร้างสรรค์
และเมื่อนั้น..ความรู้สึกอันอิ่มเต็มจากการให้ด้วยใจ  การเรียนรู้จากกันและกัน
จะหล่อเลี้ยงจิตใจและสายสัมพันธ์ให้งดงาม
ตามมาด้วยการเรียนรู้เพื่อพัฒนาอย่างไม่รู้จบเสมอ..

 

 เออหนอ..ทำไมจึงรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยเมื่ออยู่ในเฮฮาศาสตร์..

 

 

หมายเลขบันทึก: 184466เขียนเมื่อ 25 พฤษภาคม 2008 19:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (37)

วิ่งเข้ามาเห็นด้วยค่ะ...

เออหนอ..ทำไมจึงรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยเมื่ออยู่ในเฮฮาศาสตร์..เป็นเช่นนี้จริงๆ ^ ^

ขอตัววิ่งไปสรุปงานต่อก่อนนะคะ..จะรออ่านภาค 3,4,5...ค่า ^ ^

อุ้ยลืม..วกกลับมากอดแน่นๆด้วยความคิดถึงค่ะ

  • ครูก็ไปกะเขาเหมือนกันหรือ..ครับ ทันสมัยจัง
  • ลืมชี้ให้ดู มะม่วงมหาชนก
  • ปี้นี้ได้10 ผล
  • ตอนนี้เหลือ2ผล
  • อยู่ใกล้จะเด็ดไปมอบให้เป็นรางวัล คนเขียนดี
  • อิ อิ
  • คณะกลับไปเพิ่งนึก เราก็มีตะไคร้ต้นใหญ่ อายุ5ปี  
  • ทำไมหลงๆลืมๆอย่างนี้ก็ไม่รู้
  • วันเวลาที่สวนป่ามหาชีวาลัย แม้ได้พักในห้องนอนแสนสบาย
    ก็ไม่ใช่การพักในโรงแรมห้าดาว..ไม่ใช่โฮมสเตย์
    เป็นความรู้สึก..เหมือนบ้านญาติผู้ใหญ่ของเราเอง...
    อยากนอนก็นอน..อยากกินก็ช่วยกันทำกิน..
  • ......
  • อิสระที่มี....ทำให้มีความสุข....อบอุ่นปลอดภัย...พร้อมที่จะให้แก่กัน.....ทุกคนที่ไปสวนป่าคราวนี้จึงอิ่มเต็มกลับมา....หมอเจ๊ว่านี่แหละคือแก่นของเฮฮาศาสตร์ในความรู้สึกของสมาชิกใหม่คนนี้
  • ......
  • อิอิ.....เข้ามากอดครูอึ่งก่อนนอนค่ะ

P

  • แหม..เบิร์ดจ๋าเบิร์ด..จะให้มีภาค 3,4,5..เชียวนะน้อง..
  • มากอดแล้ววิ่งหนีไปทำงานด้วยนา..ขอบคุณที่แวะมาจ้า..

P

  • น้องกวินคะ..มาเป็นคนทันสมัยกันเถอะ..
  • เฮฮาศาสตร์ 6 ยังทันนา..อิ..อิ
  • ทราทรหายไปไหนหรือคะ..วันนี้ไม่มาด้วย..^_^

 

ถ้ารู้ว่าไปเยี่ยมแล้วจะขยันเขียนบันทึก  ส่งการบ้าน  คงไปเยี่ยมนานแล้ว

ยังงี้ต้องไปเยี่ยมบ่อยๆแล้ว  นอกจากอิ่มแล้วยังได้อ่านบันทึกดีๆ  อิอิ

เขียนได้ดีจริงๆ  จะให้รางวัลพาไปเชียงรายอีก 55555

 

P

ลืมชี้ให้ดู มะม่วงมหาชนก

  • พ่อครูบาขา
  • ลืมดีแล้วล่ะค่ะ..จะได้หาเรื่องได้ว่ามาดูสวนป่ายังไม่ครบ
  • จะได้เป็นเหตุผลเพิ่มจากครั้งก่อนที่บอกว่าจะดูให้ครบทุกฤดู
  • ยังจำภาพที่ครูบาและแม่หวีช่วยกันห่อไข่ไก่ต๊อกฝากไปให้เจ้าตัวเล็กที่บ้าน
  • แอบตื้นตันใจอยู่..ที่ได้รับเมตตาจากญาติผู้ใหญ่จริงๆ
  • วันนี้เห็นอารามชวนหลานต้มไข่ไก่ต๊อก..ฟ้าฝนก็กำลังครืนคราง
  • แกะไข่เสร็จจะถ่ายรูปหลานตอนกินข้าวกับไข่ไก่ต๊อก..ไม่บอกแม่ล่วงหน้า..แสงแฟลช..วาบ.ใกล้ตัวแม่..ทำเอาแม่ตกใจนึกว่าฟ้าจะผ่า..ขำกันไป..
  • เห็นบอกว่าจะถ่ายรูปดอกบัวมาฝากครูบาด้วยค่ะ

P

  • หมอเจ๊ขา
  • มารับกอดค่ะ
  • รู้สึกมีความสุข..อบอุ่นจริงๆ นะคะ..
  • ภาพสบายๆ ของหมอเจ๊..ก็ทำให้คนอื่นรู้สึกสบายไปด้วยเช่นกันค่ะ
  • เสียดาย..ไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ไม่อย่างนั้นจะตามไปช่วยจัดโต๊ะเก้าอี้ที่สวนป่า..ช่วงมิถุนายนนี้ด้วย
  • พักผ่อนเต็มที่..และขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ

P

  • คุณหมอคะ
  • วันนี้คนเขียนช้า..เกิดจะเขียนทีละสองบันทึก
  • ฝนเลยตก..ฟ้าคะนองใหญ่..
  • สงสัยถ้าขยันเขียน..น้ำจะท่วมเอา..เดี๋ยวไปเชียงรายไม่ได้..อิ..อิ..

สวัสดีค่ะพี่อึ่ง

      คนไม่มีโอกาสได้ไปแวะมาซึมซับความสุขด้วยคน..อิ..อิ

      เปิดเทอมแล้วเป็นอย่างไรบ้างคะ  เหนื่อยไหม

      คิดถึงพี่อึ่งค่ะ...

เป็นบันทึกที่ให้รายละเอียดดีมากครับ

เอาดอกไม้มาฝากครับ

ครับผมคุณ P  dd_L

มากันเป็นชุดๆ  เพิ่งตอบไป

ตามกันไม่ทัน  แต่ชื่นใจครับ  คุณอึ่ง จะติดตามต่อไปครับ

ดูรูป อ่านเรื่องตามแล้ว นั่งยิ้มคนเดียวค่ะ

ขอบคุณพี่อึ่งค่ะ ^ ^

สวัสดีครับ แวะมาชวนไปฟังเพลงครับ @184493

ทรากร ครับ บ่ใช่ ทรากร/ธราธร สวนส้ม?? พอดี คุณ ทรากร พี่ชายฝาแฝด ไปเรียนอเมริกา น่ะครับ อิๆ

สวัสดีครับ

  • แวะมาทักทายครับ
  • มาดูบรรยากาศมหาชีวาลัยอีสาน
  • บรรยากาศดี
  • เป็นกันเองครับ
  • ถ้าผมอยากจะไป ต้องมีคุณสมบัติอย่างไรครับ
  • เตรียมอะไรไปบ้าง
  • ขอบคุณครับ
  • สวัสดีครับ
  • อิอิ.....เป็นบันทึกที่ตอบได้ดีว่า..เฮฮาศาสตร์คืออะไร

51052601

 

อ่านแล้วก็เต็มตื้น...อยากไปอีก อยากไปอีก...

คิดถึงหลายๆคนที่ต้องกลับไปอยู่กับโลกใบเดิม

แต่คิดว่า โลกในมุมใหม่คงสดใสกว่าเดิม และน่าอยู่ยิ่งขึ้น

...และวันหนึ่งโลกก็คงหมุนให้ได้มาเจอกันอีก ในบรรยากาศของมวลมิตร....นะครูอึ่งนะ

 

สวัสดีครับ

  • แวะมาทักทายอีกรอบครับ
  • บรรยากาศดีมาก ๆ ครับ
  • อดไม่ได้ที่จะมาเยี่ยมอีก
  • อยากไปๆๆๆๆ

เอามะม่วงมาฝากอาราม ลูกหนึ่งหนักเกือบ7-8ขีด

 

ยอดครับ ยอดๆๆ ยกนิ้วโป้งให้ซ้อนกันสามชั้นเลยครับพี่

P

  • ครูตุ๊กแกจ๋า
  • เปิดเทอมแล้ว..ทั้งเหนื่อย..ทั้งสนุก..
  • แต่ปีนี้คุณครูชมว่าเด็กๆ น่ารัก ตั้งใจเรียน
  • ต้องช่วยกันคงสภาพไปจนถึงปิดเทอม..อิ..อิ
  • มัวแต่ยุ่งเลยไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมใครเท่าไรน้า..

P

  • สวัสดึค่ะพี่บางทราย
  • เขียนบันทึกเก็บความสุขค่ะพี่..แต่ความรู้และสาระน้องจะไปเก็บเอาแถวๆ บันทึกพี่แหละค่ะ..อิ..อิ..
  • ก็ดูดอกไม้ที่เอามาฝาก..น้องยังไม่เคยเห็นดอกเฟื่องฟ้าสีส้มสวยปานนี้เลย..ชอบๆๆค่ะ
  • เดี๋ยวจะเอาให้คนชอบใส่เสื้อสีส้มดูด้วย
  • ขอบพระคุณนะคะ

P

  • สวัสดีค่ะตั่วเฮีย
  • ส่งการบ้านเป็นชุดนะคะคราวนี้
  • คนไม่ได้ไปจะได้อยากไป...^_^

P

  • อ.ตุ๋ยคะ
  • คนเขียนก็พิมพ์ไปยิ้มไปเหมือนกันค่ะ
  • นึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมา..ก็มีความสุข
  • ดีใจที่ผู้อ่านมีความสุขด้วยนะคะ

P

  • น้องกวิน..(ผู้ซึ่งฝาแฝดไม่มาด้วย)..พิมพ์ง่ายขึ้นเยอะนะ..^^
  • ไปแอบฟังเพลงมาแล้ว..แต่ยังไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้
  • ขอบคุณที่แนะนำนะคะ
  • เอ๊..ตอบน้องแล้วทำไมนึกอยากทานส้มก็ไม่รุ..อิ..อิ

P

  1. ถ้าผมอยากจะไป ต้องมีคุณสมบัติอย่างไรครับ
  2. เตรียมอะไรไปบ้าง

ครูโย่งคะ..ป้ายที่มีคนสวยยืนชี้ยิ้มกริ่มอยู่นั้น..เขียนว่า "วันนี้! ท่านยิ้มแล้วหรือยัง...ถ้ายังไม่ยิ้มระวังแก้มยุบ" ค่ะ

เอ..แล้วตอบคำถามหรือยังเนี่ย..อิ..อิ..

อยากไป..ไปได้ค่ะ..^^

ตามมา..เรียนรู้เพื่อพัฒนาอย่างไม่รู้จบ

ขอกอดอุ่นๆ แน่นๆ ก่อนนอนค่ะ

P

  • น้องคะ
  • รูปคนสวยๆ ที่นั่งถ่ายรูปนี่คุ้นๆจังค่ะ..5555..
  • 555..เล็งอะไรอยู่น่ะ..  ขอบคุณนะคะ

P

  • เพื่อนจ๊ะ
  • ต้องขอบคุณจริงๆ ที่นำให้ได้พบปะคนดี และประสบการณ์ดีๆ เช่นนี้
  • ขอบคุณกันและกันที่มักจะพยักเพยิดและกระโดดตามกันไปทุกทีด้วยจ้า..

P

  • ครูบาคะ
  • มะม่วงอะไร..ลูกใหญ่โตจริง
  • แหม..น่าตั้งวงมะม่วงน้ำปลาหวานประสานไมตรี..อิ..อิ

P

  • ก๊ากกกกๆๆๆๆ...5555...
  • ขอหัวเราะก่อนสวัสดีค่ะ
  • เมื่อกี้กำลังส่งความคิดเห็นที่ 21 ขึ้นไป เจอภาพมือเข้าพอดี
  • ขอสารภาพว่าเห็นครั้งแรก..ตกใจ..อุ๊ย..อะไร   แต่พอดุอีกทีก็ขำก๊ากๆๆ อยู่คนเดียว ทั้งขำตัวเองและขำคนช่างคิด
  • โห..ได้กำลังใจสามชั้นเลย ขอบคุณค่ะ

P

  • ครูกั๊ตขา
  • คิดถึงฝีมือหั่นขนุนเบี้ยวๆ ของพี่มั้ยคะ
  • ไม่มีครูกั๊ตอยู่เบื้องหลังสงสัยผู้คนคงได้ชิมแกงขนุนชิ้นยักษ์แน่เลย..อิ..อิ
  • แผลงูกัดหายดีหรือยังคะ..มาเป่าเพี้ยงๆ ให้น้า..^^

สวัสดีค่ะพี่อึ่งขา

ตามอ่านการบ้านเฮฮาศาสตร์ 5 ค่ะ ละเอียดและโดนใจจริงๆค่ะ

ดีใจที่ได้พบพี่อึ่งค่ะ เห็นหน้านึกว่ารุ่นเดียวกันขอโทษนะค่ะ...อิอิ

สวัสดีครับพี่

ดูภาพแล้วสบายใจ เห็นคนกับธรรมชาติที่อยู่ร่วมกัน พร้อมคำบอกเล่าและภาพสวยๆ ครับ คิดถึงภาพเด็กๆ ที่โรงเรียนพี่จังครับ หากได้มีโอกาสมาเดินในสวนป่านี้จะเป็นอย่างไรหนอ...

รักษาสุขภาพครับ ขอบคุณมากครับ

ขออนุญาตทำน้ำปลาหวานไว้จิ้มมะม่วงพ่อครูตอนนี้เลยนะครับ ใครอยากทานมานั่งล้อมวงได้เลยครับ ซ๊วบ ๆๆ

เออหนอ..ทำไมจึงรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยเมื่ออยู่ในเฮฮาศาสตร์..

บรรยากาศมิตรภาพ อบอุ่น ธรรมชาติ อย่างมีตัวตน สุดยอดครับ

P

  • สวัสดีค่ะ อ.แป๋ว
  • เป็นช่วงเวลาที่มีความสุข และได้รู้จักกันเพิ่มขึ้นนะคะ
  • ยังคิดถึงอยู่เลยค่ะ แม้ว่าจะไปเยี่ยมได้ไม่ทั่วถึง
  • ขอบคุณในไมตรีนะคะ

P

  • สวัสดึค่ะน้องเม้ง
  • อยากให้น้องเม้งมาเดินด้วยกันที่สวนป่าจริงๆ
  • เอาใจช่วยให้รีบกลับบ้านนะคะ  มาช่วยกันทำงาน ^ ^
  • แต่ถ้ามีเวลา ก็ชวนไปเยี่ยมเด็กๆ ที่นี่ ด้วยค่ะ

P

  • กินมะม่วงน้ำปลาหวาน ซ๊วบ..ซ๊วบ..
  • อืมม..อารมณ์ดี..

P

มิตรภาพ อบอุ่น..จริงๆ นะคะ

ดีค๊า...พี่อึ่งขา

  • มาช้าดีกว่าไม่มาเน๊อะ...  อิอิ  ใช้สิทธิพาดพิง เรื่องกินๆแทะๆ หนิงไม่น้อยหน้าใครหรอกค่ะพี่อึ่ง  มีหุ่นเป็นประกัน  555
  • แต่วันนี้ตั้งใจว่าจะไปกินส้มตำลาวให้หายอยาก  และล้างปากอาหารไทยรสชาติอเมริกัน  ที่ยอมกินมาสองอาทิตย์อ่ะค่ะ
  • อ๊า...........พี่แป๋ว  เรียกพี่อึ่ง  ว่าพี่....  หนิงว่าพี่แป๋วดูละอ่อนแล้วนะคะ  แบบนี้พี่อึ่งละอ่อนกว่าสิคะ  ทำไมพี่ๆหน้าตาดีจังอ่ะ  หนิงล้ำพี่ๆไปเยอะแล้วนะคะ

ธุ..พี่อึ่งค่ะ

ทำไมก็ไม่รู้ เวลาที่ได้อ่าน "สวนป่า" จากมุมมองและเรื่องเล่าของใครต่อใครก็รู้สึกอิ่มอุ่นขึ้นมา ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม

ขอบคุณนะคะ

  • หวัดดีค่ะพี่
  • แวะมาดูภาพกิจกรรมด้วยคน
  • สบายดีนะค่ะ
  • พี่อึ่งคะ...
  • นึกว่าไม่มีใครเขียนบันทึกสวนป่าแล้ว
  • อ้าว..พี่มาแอบเขียนอยู่นี่เอง  เกือบพลาดบันทึกน่าอ่านอีกบันทึกนึงแล้วค่ะ
  • อิอิ..มีรูปเราอยู่หลายรูปนะเนี่ย

P

น้องหนิงคะ..พี่ว่า..ไปสวนป่าคราวนี้..ใครๆ เลยรู้ว่าพี่ ส.ว.มากๆ เลยอ้ะ..ฮือๆ..ต้องตามไปกินส้มตำลาวแก้ช้ำใจนะๆๆๆ

ไม่มีรูป

31. เนปาลี

น้องต้อมเจ้า..ช่ายๆๆ อ่าน"สวนป่า"..แล้วมีความสุขเนาะ

P

น้องอ้อยควั่นคะ..แวะมาดูแล้วเอาความสุขกลับไปเยอะๆ นะคะ คิดถึงค่ะ

P

สวัสดีจ้า..น้องลูกหว้า
บอกแล้ว..ว่าพี่เป็นนักเรียนที่ชอบส่งการบ้านช้า..อิ..อิ..การบ้านน้องมะปรางเปรี้ยวยังไม่ได้ส่งเลยเนี่ย..เสียดายรูปลูกหว้าตอนหนีพายุเบลอไปหน่อยเลยไม่เอามาโชว์ค่ะ

 

  • แวะมาชื่นชมค่ะ
  • เพราะพบว่าผู้คนที่นี่งามน้ำใจ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท