ช่วงนี้นักเรียนปิดเทอมแล้ว  ก็ยังคงเหลือแต่คุณครูมาโรงเรียน  ทำคะแนนหรือทำงานตามที่ได้รับมอบหมาย  ว่างๆจากงานประจำ  ก็มานั่งทำงานวิทยฐานะของตน  ตามที่ได้เสนอไปแล้ว 

ครูอ้อยเมื่อยๆๆก็หันมา กวาดพื้น ถูห้อง  กำลังง่วนกับการทำความสะอาด  นักเรียนเล็กๆๆ เดินมาหาครูอ้อย.....คุณครูขา  ท่าน ผอ.เรียกค่ะ 

ครูอ้อยไม่เชื่อหูตัวเอง  ด้วยไม่เคยเรียกหาสักที 

รีบถามนักเรียนว่า.....อะไรนะคะ 

เธอทวนคำพูด แต่ใช้คำใหม่ว่า......ท่านผู้อำนวยการโรงเรียน เชิญคุณครูค่ะ 

ครูอ้อยได้ยินชัดเจนและถามนักเรียนอีกว่า.....ที่ไหนคะ  พร้อมกับเอาผ้าขี้ริ้ววางกับพื้น  และเอาเท้าของตนเองถูไปมา ให้เท้าสะอาด  แล้ววานให้นักเรียนดูสิว่า.....นักเรียนขาช่วยดูให้ครูอีกครั้งหนึ่งสิคะว่า.....สะอาดดีหรือยัง 

นักเรียนก็เลยถามครูอ้อยว่า.....ไปพบท่าน ผอ.ต้องสะอาดขนาดนี้เลยหรือคะ 

ครูอ้อยก็เลยบอกกับนักเรียนว่า.....อาบน้ำได้  ก็จะอาบค่ะ  นักเรียน.....ยิ้มยิ้ม

เดินไปพบท่าน ผอ.ด้วยกันค่ะ 

ระหว่างที่เดินไปครูอ้อยถามนักเรียนว่า....มาโรงเรียนทำไมคะ 

นักเรียนตอบ  ก็เดินถึงห้องท่าน ผอ.แล้ว 

ครูอ้อยถอดรองเท้าหน้าห้องท่านและเดินเข้า  .....สวัสดีค่ะ 

ในขณะที่ท่าน ผอ.ก็ถามครูอ้อยว่า.....มีอะไรเหรอ  อ้อย  ต้องการอะไร 

ครูอ้อยก็เลยเรียนท่านว่า....ก็ท่านให้นักเรียนไปตามอ้อยมาไงคะ 

ท่าน ผอ.รีบตอบว่า.....เปล่า  ผอ.ให้ไปตาม ผู้ช่วยหวิน.....

จ๊ากกกกกส์ส์ส์ส์ 

นี่เธอ  อย่าไปต่อว่า เด็กนะ  เป็นคำพูดของท่าน ก่อนที่ครูอ้อยจะมาพบนักเรียนพอดี.....

ครูอ้อย.....ครูไม่ว่าอะไรเธอหรอกนักเรียน  แต่ครูกลับจะชมเธอว่า.....ดีมาก  ที่เธอเห็นครูคนนี้ เหมือนท่านผู้ช่วยหวิน.....

จ๊ากกกกกส์ส์ส์ส์

อารมณ์ขำขันยังไม่ทันจะหมด  เดินกลับไปห้องพัก  พบท่านผู้ช่วยหวินเดินลงบันไดมาพอดี  ตะโกนไปว่า.....เฮ้...พี่หวิน 

เธอทำเป็นไม่ได้ยิน  หรือไม่ได้ยินจริงๆๆก็ไม่ทราบ 

แต่เธอเดินตรงไป  คลอเคลียไปกับครูอีกท่านหนึ่ง  โดยไม่สนใจ  เสียงของครูอ้อยที่ทักทาย 

ใจหนึ่งก็อยากจะเล่าเรื่องขำขันนี้.....แต่เธอไม่สนใจ 

ครูอ้อยก็เลย.....แค่นเสียงหัวเราะออกมา.....แฮ้เฮ้แฮ้แฮ้แฮ้ 

เธอก็หันมามอง  ครูอ้อยก็มาทำงานต่อตามปกติ....จบเรื่องเครียดเครียดขำขำ.....วันนี้