• เขียนบอกเพราะว่าได้แชร์ความรู้
• แชร์ประสบการณ์
• ได้ไอเดียต่าง ๆ
• ได้ร่วมกิจกรรมการเรียนรู้ไ
• ได้แลกเปลี่ยน
• ได้เพื่อน ๆ
• ได้ความจริง ๆ
• ขอบคุณครับ
• และจะเขียนต่อไปครับ
• เพราะเขียนแล้วมีความสุข
• อิอิ

ได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ ได้สานต่อความรู้ ได้ระบายอะไรต่อมิอะไรหลายๆอย่างครับ ขอบคุณครับ

ได้รู้จักพี่เอก งัย คะ แล้วก็มีแก๊งค์หน้าตาดี อีก คริคริ

ตอนนี้พี่กำลังเขียนบทความวิชาการเรื่องการนำบล๊อกมาใช้ประโยชน์ในวิชาชีพ

กำลังจะยกตัวอย่าง G2K

พอดีเห็นบันทึกคุณเอก...

พอดีเล้ย...ปั่นบทความเสร็จแน่แท้ทีเดียว

สวัสดีครับ ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee

ผมมองว่า ประเด็นทั้งหมดของครูโย่งเข้ากับ Sense of Community  แล้วโยงไปถึงความสุขด้วย

พี่กำลังวิเคราะห์ตัวเองแบบ ซิกมันด์ ฟรอยด์ อยู่เหรอครับ :)

สวัสดีครับ คุณเอก :)

แหม วันนี้เพิ่งนั่งตอบแบบสอบถาม ปริญญาโท รัฐประศานศาสตร์ มอเชิงดอยมาพอดี เรื่อง การจัดการความรู้ในมหาวิทยาลัย

แบบนี้ต้องเลียนแบบการตอบแบบสอบถามหน่อยครับ

จงเรียงลำดับตามพฤติกรรมของท่าน

1. Anticipate Reciprocity

4. Sense of Community

3. Sense of efficacy

แหม ส่วนข้อที่เหลือ 2. Increased Recognition ไม่ต้องการเลยแฮะ คุณเอก

แวะมาเยี่ยมครับ :)

น้องกวิน

ผมไม่ได้วิเคราะห์อะไรหรอกครับ พอดีผม เห็นว่า เขาแบ่งกลุ่มได้ชัดเจนดี และเป็นประโยชน์การเทียบเคียง อาการติด blog เลยนำมาแลกเปลี่ยนกันครับ

สำหรับผม ผมได้พัฒนาตัวเองครับ

ใครก็ตามที่ได้รู้จักตัวตนผม ก็บอกว่า ผมกับเรื่องที่ผมนำเสนอนั้น คือตัวตนของผมจริงๆ...

นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ผมเป็น bloger เก่า แต่ไม่แก่ ที่นี่นะครับผม

และจะเป็น user ที่น่ารัก(ษา) ของ gotoknow ไปนานๆครับ

ข้อนี้น่าจะใกล้เคียงนะค่ะ

 Sense of Community : การมีปฏิสัมพันธ์ หรือการแลกเปลี่ยนความรู้ในสังคมนั้นๆ หรือการมีอิทธิพลต่อความคิดของคนในสังคมด้วยกัน รวมไปถึง การรวมตัวกันเพื่อแสดงออกบางอย่าง เช่น ความเห็นทางการเมือง ฯลฯ

มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ต้องการที่อยู่  ต้องการความรัก ต้องการกำลังใจ และต้องการมีตัวตน  และพรรคพวก ซึ่งทำให้เกิดการเรียนรู้ แลกเปลี่ยน และเปลี่ยนแปลงเพื่อพัฒนา อย่างสร้างสรรค์ได้

ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณครับ คุณ คนพลัดถิ่น  เป็นกำลังใจให้เขียนบันทึกดีๆต่อไปครับผม

แลกเปลี่ยนเรียนรู้ สร้างสรรค์สังคมอุดมปัญญา

น้องพอลล่า

หากนับว่า bloger ท่านใดที่ "ปากหวาน"ที่สุด ก็ยกให้พอลล่านี่หละ ที่ทำให้พี่เอกเคลิ้บเคลิ้ม

พี่ tuk-a-toon

ดีใจจังครับ  ที่มีส่วนช่วยให้พี่ทำงานสำเร็จ

เย้...

ไม่ได้ปากหวานหรอกค่ะ

ก็พี่เอกน่ะ .... ใช้ภาษาได้ดีต่างหากคะ อ่านแล้วอบอุ่นดีค่ะ เหมือนพี่น้องจริงๆ ยังแอบนินทาพี่กํบพี่โย่งเลยค่ะ...  อิอิ.... นี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งค่ะ ..

• หวัดดีค่ะคุณเอก
• การเขียนบล็อกมองว่า ได้ประโยชน์หลายอย่าง (หากเราบริหารเวลากับมันได้เหมาะสม)
• แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคนอื่น
• มองเหมือน และต่างมุม ในเรื่องเดียวกัน
• ได้ความรู้ ฝึกฝนตนเองในหลายๆ เรื่อง
• ตรวจสอบตนเอง
• ดึงสิ่งที่เป็นตัวตนของเราออกมา
• ได้มิตรภาพ ความปรารถนาดี
• บางครั้งทำให้ใจเรามีความสุขกับสิ่งที่เขียน
• เก็บเป็นงานได้ เมื่อเวลาผ่านไป
• ฯลฯ

• มีบ้างแต่ไม่ใช่วัตถุประสงค์หลัก
• http://gotoknow.org/blog/wangplub2550/206984
• ขอบคุณค่ะ

พี่เขียนเพราะอยากเขียนค่ะ

บางครั้งยังบอกกับตัวเองว่า.. เราเขียนไว้อ่านเองก็ได้

เขียนสิ่งที่เราประทับใจ กลับมาอ่านอีกครั้ง เรายังจำความสุขที่ผ่านมาได้ไม่ลืม

สรุปว่า..พี่เขียนเพื่อบำบัดตัวเอง

ถ้าทำให้คนอื่นได้ประโยชน์ด้วย...ก็เป็นกำไรค่ะ

น้องสาวคนสวย paula ที่ปรึกษา~natadee
gotoknow มีส่วนในการช่วยฝึกปรือภาษาครับ ทำให้เราพัฒนาทักษะด้านนี้ไปเรื่อยๆ จากการเขียนครับ

พี่เกศนี บุณยวัฒนางกุล

เห็นด้วยที่พี่ เน้นคำว่า "การบริหารเวลาที่เหมาะสม"  ผมเองใช้เวลาเช้า และหลังเลือกงานเขียน blog เพื่อถอดบทเรียนตัวเอง แต่ก็ใช้เวลาเยอะในการตอบข้อคิดเห็นของกัลยาณมิตร

ที่สำคัญประการหนึ่ง คือ แหล่งอ้างอิง บันทึกที่เราเขียนใช้เป็นแหล่งอ้างอิงทางวิชาการได้

ผมเองเมื่อแลกเปลี่ยนกับ นศ. ก็ให้โจทย์และ นศ.ก็อ่านใน blog นี่หละครับ

พี่นกNU 11 ครับ

ผมตามเข้าไปอ่านบันทึกพี่แล้ว ตรงนั้นคือ Sense of Community พร้อมกับความรัก ปรารถนาดีที่เจอตัวเป็นๆกันได้ เรียกว่าปฏิสัมพันธ์ในชีวิตจริง

พี่แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

เขียนเพราะบำบัดตัวเอง

น่าสนใจคำศัพท์นี้มากครับ เป็นการคลายเครียดอย่างหนึ่ง และการคลายเครียดนี้ยังให้ประโยชน์มากมาย

• ได้เพื่อน พี่ น้อง และเครือข่าย
• และได้เรียนรู้ พัฒนาตนเอง
• และดีมากกว่านั้น เราได้พบกัน...

ขอบคุณครับ

มาอีกแล้วค่ะ  ...อิอิ มาทักทาย พี่เอก ไงคะ ฝึกๆๆๆ ภาษาต้องเขียนให้ถูกก่อน ใช่ไหมคะ (พยายามใช้คำที่ถูกต้อง คำว่า"รัย" งัย ไร อ่ะ ... จะเลิกใช้ แย้ววววว ...อ้อ แล้ววววว ต่างหาก คะ)  

• ธุ  คุณเอกค่ะ..

เราเขียน blog ไปเพื่ออะไรกันแน่?  สำหรับต้อม..เขียนเพื่อแสดงความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง  และนี่เป็นอีกหนึ่งหนทางที่ต้อมยอมติดต่อสื่อสารกับใครๆ น่ะค่ะ

ขอเลือกถูกทุกข้อนะครับ

แต่คิดว่าสำคัญที่สุดคือ "การมีปฏิสัมพันธ์" จากการได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน ... คุยกันมากขึ้น ฟังกันมากขึ้น ทำให้เข้าใจกันมากขึ้น..

• พี่เขียนบล็อกตอนแรกเพราะอยากเก็บความทรงจำของตัวเองไว้เหมือนเป็นบันทึกการเดินทาง
• ไม่คิดว่าจะมีคนเข้ามาอ่าน และที่เขียนและเขียนเรื่อยมาเพราะน้องต้อม และสมาชิกท่านอื่นๆเข้ามาแวะเวียนให้กำลังใจ
• พี่ใช้การเขียนบันทึกเพื่อแสดงออกถึงความรู้สึกที่พี่มีต่อสิ่งต่างๆที่พี่ไม่สามารถแสดงออกได้ในที่ๆพี่อยู่ปัจจุบันค่ะ

สวัสดีครับ คุณเอก

1. บางคนก็ออกมาถอดองค์ความรู้ให้ถึงแก่นแท้และเปล่าเปลือย โดยไม่สนใจหมวกหรือหัวโขนที่สวมอยู่ในการใช้ชีวิตประจำวัน ประมาณนั้นครับ
2. แต่ด้วยพันธนาการ ตำแหน่งหน้าที่ทางสังคมที่รัดเอาไว้อย่างแน่นหนา ทำให้ในการใช้ชีวิตประจำวัน มีโอกาสไม่พอสำหรับการถอดหมวกพูดอย่างเปล่าเปลือยประมาณนั้นครับ

• แอนเขียนบล็อกครั้งแรกอยากจะสื่อให้เห็นความแตกต่างที่ไม่แตกต่างระหว่างการศึกษาไทย ในเมืองและชนบท
• เห็นได้ว่าการพัฒนาการศึกษาของเราในชนบทพื้นที่ห่างไกล ยังต้องได้รับการดูแลจากผุ้เกี่ยวข้อง
• จะได้มีเวทีให้เด็กๆได้แสดงความสามารถ
• เปิดกว้างจากกะลาครอบก็เท่านั้น
• พี่เอกสบายดีน่ะค่ะ
• ต๊กกะใจที่เห็นภาพคนดัง....ฮ่าๆๆๆ

สวัสดีค่ะคุณเอก

• พี่เขียนเพราะอยากพบเพื่อนใหม่ ๆ ที่ชอบอะไรเหมือนๆ กันค่ะ และคุยกันรู้เรื่อง (ขาดแคลนมากในที่ทำงานจากการปฏิสัมพันธ์แบบ face to face)
• และอยากทำบางอย่างที่ติดอยู่ (ในใจ)
• ปรากฏว่ามาแล้วได้พัฒนาตัวเอง กล้าเรียนรู้เรื่องที่เคยคิดว่ามันเป็นยาขมมาก่อนด้วยค่ะ

เขียน เพราะอยากเขียนออกมาจากใจ

เขียน เพราะอยากระบาย

เขียน เพราะต้องการเพื่อน

เขียน เพราะภูมิใจที่จะเขียน

แค่นี้แหละค่ะ

• ท่านแรกเป็นผู้ใหญ่ที่มีส่วนในการก่อตั้ง G2K ขอเรียกท่านว่า ผู้ใหญ่ ว.
• ส่วนอีกท่านหนึ่งเป็นผู้นำร่วมก่อตั้งต้นสกุล ฮ. ใน G2K ขอเรียกท่านว่า ผู้ใหญ่ ส.
• ผมว่า ผู้ใหญ่ ว. กับ ผู้ใหญ่ ส. เป็น Role Model ของการดำเนินชีวิตในขั้วที่แตกต่างได้อย่างชัดเจนที่สุด
• เปรียบเหมือนเหรียญต้องมีหรือเห็นทั้งสองด้าน จึงจะเรียกได้ว่า เป็นเหรียญที่สมบูรณ์
• ท่านเลือกเองว่าท่านจะเป็นเหรียญด้านใด...

เขียนเพราะอยากเขียน

ได้มีเพื่อนใหม่ ๆ อีกมากมาย

Sense of Community ใกล้เคยงมากค่ะ
และอีกอย่างคือ เขียนเพราะอยากเขียน และตามแต่จะมีเวลา เป็นอิสระค่ะ
แต่เรื่อง งาน จะไม่ค่อยเขียน เพราะ เรื่องงาน มีความลับเยอะ มีรายละเอียด มีบริบทที่แตกต่างไป สำหรับตัวเอง คิดว่า ถ้าจะเขียนเรื่องที่เกี่ยวข้องกับงาน จะเป็นภาพรวมทั่วไปเท่านั้น  ไม่ลงลึกค่ะ

นั่นสินะ

เรามาเขียน blog ทำไมน๊า.. สังคมออนไลน์..  เวทีเสมือนจริง..

• ได้แลกเปลี่ยนความรู้ประสบการณ์
• ได้กัลยาณมิตรมากมาย
• ได้ความรู้สึกดีดี...ฯลฯ
• ได้รู้จักและมีน้องชาย น้องสาว พี่ชาย พี่สวย มากขึ้นไง..อิอิ

เขียนเพื่อตอบสนองความ "อยาก" ของตนค่ะ

• อยากเขียน
• อยากบันทึก
• อยากมีสังคม
• อยากได้เพื่อน
• อยากเล่า
• อยากบอก
• อยาก...ฯลฯ
• :)

นี่เป็นข้อความที่น้องดิน  อยากสื่อสารมายังลุงเอก ของแก นะครับ

"ขอให้ลุงเอกมีความสุข  มาก ๆ ขึ้น  .. เดี๋ยวน้องดินน้องแดนจะไปเที่ยวบ้านลุงเอก ที่บ้านลุงเอกมีอะไรบ้างครับ

ลุงเอก คิดถึงน้องดิน น้องแดน บ่ .

ขอให้ลุงเอกนอนหลับฝันดีนะครับ"

จากน้องดิน

• สวัสดีค่ะคุณเอก
• การได้พบปะกัลยาณมิตรใน G2k 1
•  การได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ 1
• การที่ได้ญาตมิตรเพิ่มขึ้น ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ
• และ......ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งดี.......ที่พบเจอใน g2k ค่ะ

+ สวัสดีค่ะน้องเอก....

+ อิ อิ...เขียนทำไมหนา...

+ เขียนเพราะอยากเขียน...อยากบันทึกความรู้สึกตัวเอง...

+ เขียนเพราะแลกเปลี่ยนเรียนรู้...ได้มุมมองที่หลากหลาย

+ แต่กำไรที่ได้จากการเขียนคือ..

      * ได้เพื่อน พี่ น้อง และเครือข่าย    

      * และได้เรียนรู้ พัฒนาตนเอง 

       * และดีมากกว่านั้น เราได้พบกัน...

+ ประมาณนี้แหละหนา

พี่เอกครับ

• ผมเรียนกับอาจารย์ Handy
• ตอนผมเขียน บล็อกใหม่ ๆ อาจารย์
• เม้นท์ว่า
• ตามมาให้กำลังใจ ในโลกใบใหม่แห่งการสร้างสรรค์ และการเรียนรู้
• นี่คือแหล่งประกาศความเป็นตัวเราอย่างจริงใจต่อผู้คนครับ
• อีกไม่นาน หากได้ใช้ Blog สม่ำเสมอ โลกเสมือน จะทำให้ โลกจริง ของเราเปลี่ยนไปมาก และอาจเหนือความคาดหมายก็ได้ครับ
• ความรู้ และ ความไม่รู้ มีอยู่ในทุกตัวคน การแลกเปลี่ยนเรียนรู้จึงเกิดได้เสมอ เมื่อคนมีใจแบ่งปัน
• Blog ที่ gotoknow เป็นเครื่องมือที่ทรงประสิทธิภาพ เพื่อการดังกล่าวครับ
  จึงมาเป็นเป็น บล็อกเกอร์ เช่นนั้นแล
• แต่ก็มิได้นำพา อิอิ

ได้มิตรภาพที่ดี

ขอบคุณภาพสวยๆ..ที่นำมาประกอบบันทึกค่ะ

Thank ka

            นำมาประกอบในบันทึก ขอเป็นคนดังด้วยคนค่ะ

                                          .....พี่แก้ว

• ผมว่า แนวทางชีวิตที่สองบนโลกไซเบอร์นี้ มีโลกแห่งชีวิตจริงเป็นเหตุปัจจัยอยู่ไม่น้อยนะครับ เช่น หน้าที่การงาน และ เวลา  เป็นต้นครับ
• บางท่านมีเวลาใช้งานน้อย แต่ก็อยากเข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ โดยอาจจะถามตอบเฉพาะในบันทึกของตนเองเท่านั้นไม่ยอมออกไปเสวนาข้างนอก หรือไปบ้างแต่น้อย เช่น ผม เป็นต้นครับ
• หรือบางท่านมีเวลาน้อยมากจริง ๆ แต่อยากเพียงมาเพื่อถอดความรู้ของตนเองไว้ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา แต่จะไม่ยอมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับใครง่าย ๆ เช่น คุณหมอวิจารณ์ เป็นต้นครับ
• ส่วนท่านที่เก่งทางด้านสังคม อาจใช้ G2K เป็นนวัตกรรมทางสังคมยุคใหม่เพื่อการสุนทรียสนทนาเป็นหลักก็มีไม่น้อย
• ส่วนท่านที่จัดสรรเวลาได้ดีมาก ๆ ก็สามารถไป ลปรร กับผู้คนมากมายได้อย่างเต็มที่เพิ่มมากขึ้น ๆ ได้เป็นอย่างดี
• ผมว่า เราจะเป็นแบบใด เรานี่แหละเป็นคนเลือกเอก ถามว่าแบบไหนดี ผมว่า ได้อย่างเสียอย่างครับ

• บล็อกนี้มีสาระมากกว่า Hi5 มากมายน่าเล่นกว่ากันเยอะ
• การเรียนรู้คือการพัฒนาตนค่ะ
• แวะมาทักทายนะค่ะ

เห็นด้วยเลยครับ โดนใจมากๆ

อ่านรอบแรก ไม่ได้คิดว่า "เราเขียนไปทำไม"

อ่านรอบสอง "เอ๊ะ เราเขียนทำไมหว่า"

อ่านรอบสาม "อ่านคนอื่นมากกว่าเขียนเอง"

อ่านรอบสี่ "เราชอบเรียนรู้เราจึงติดอ่าน"

อ่านรอบห้า"อ่านเพราะอยากรู้ว่า คนคนนี้เขามีพลังไปทางใด มีแนวคิดไปทางไหน"

อ่าน.."อ้าว นี่เราเอาแต่อ่านหรอกนะ"

อ่าน.."หลายคนเขียนดี๊ดี คงมาจากคิด ดี๊ดี"

อ่าน.."มีบางคนเราอ่านของเขา แล้ว..ขอโทษ แทบ...กับสิ่งที่เขาคิด" (ไม่เอา ไม่อ่านก็หมดเรื่อง)

แหะ แหะ ทำข้อสอบผิดข้อ..ฮา

อรสว ตอนสายค่ะ

เพิ่งสนุกสนานกับการทำกับข้าวกับน้องภูและคุณพ่อขายาว สปาเก็ตตี้แบบไทย ๆเสร็จ (สปาฯปลาเค็ม) ผลลัพธ์ หมดเกลี้ยง

เป็นตัวชี้วัดที่ดีนะคะ ;P

หวัดดีค่ะ...คุณเอก

เขียนเพราะ...

อยากเขียน  อยากเล่า  อยากบอก  และอยากแบ่งปัน

ผลตอบกลับ...

ได้รับกำลังใจ  ได้รับความรู้สึกดี ๆ ได้รับมิตรภาพ

แค่นี้ก็น่าจะพอ...นะค๊ะ

ถ้าจะแจกแจง  เหตุผลคง 108 ...

รวมไปถึง...เหตุผลของคนเหงาด้วย (ว่าไปนั่น...) อิอิ

• ดีค่ะ น้องเอก
• มีมิตรภาพที่ดีมากๆ ค่ะ
• ได้ความรู้มากมาย
• ได้ศึกษาแง่งามของชีวิตในหลายๆ มิติค่ะ
• น้องเอกสบายดีนะคะ
• ป่านฉะนี้ได้กินโรตีกับข้าวยำหรือยังหนอ

น้อง paula ที่ปรึกษา~natadee

บางทีภาษาวัยรุ่น ก็ทำให้เราเข้าถึงโลกวัยรุ่นมากขึ้น น่ารักดีครับ แต่ขอรณรงค์ภาษาไทยที่ถูกต้องดีกว่าครับ...  :)

ขอบคุณครับ น้องพอลล่าสบายดีนะครับ

ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ..

ขอบคุณคุณต้อม  เนปาลี ,คุณคุณพิทักษ์,พี่naree suwan

เขียนเพราะอยากเขียน - เขียนเพราะพัฒนาตัวเอง  เป็นส่วนหนึ่งของ community online ที่มีปฏิสัมพันธ์มากกว่า online บางคนสมัครรัก ผูกใจเป็นญาติกันก็มี

เด็กข้างบ้าน (ธรรมดา)~natadee

ผมเข้าใจและเคารพ "ข้อจำกัด" และ "วัตถุประสงค์"  ของทุกท่านครับ ดังนั้น ก็จะมีขอบเขตที่เหมาะสมต่อการติดต่อสื่อสารให้พอดีครับ

น้อง ครูแอน

บันทึกใน gotoknow ได้อะไรมากกว่าที่คิด เช่น เครือข่ายการช่วยเหลือสังคม และมิตรภาพที่ไม่ธรรมดา

ขอให้กำลังใจน้องครูแอนในการทำงานครับ

พี่ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี  อ่านจากข้อเสนอแนะพี่แล้ว คิดว่าการเขียน blog เป็นเรื่องท้าทายและมีประโยชน์มากนะครับ

เขียนต่อไปครับ ...ให้กำลังใจ

น้องต่าย ดอกไม้บานในใจเรา

เขียนต่อไป...ให้กำลังใจนะครับ น้องสาว

role model: สองผู้ยิ่งใหญ่ใน G2K

Blogger ทุกคนมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง ดังนั้น ผมคิดว่าอาจไม่จำเป็นต้องมี ต้นแบบก็ได้นะครับ เพียงแต่คงสไตล์เรา พร้อมกับมีความจริงใจต่อกัน รวมถึงคำนึงเรื่อง "ส่วนรวม" ให้เหมาะสม เพราะเราอยู่ในสังคมที่ประกอบด้วยความหลากหลาย

 คุณ วัชรา ทองหยอด

ให้กำลังใจ ในการเขียนต่อไปนะครับผม

พี่ Sasinand

เรื่องบางเรื่อง ลงลึกแล้วได้ประโยชน์ต่อคนในสังคม เรื่องบางลึกก็สุ่มเสี่ยง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของผู้เขียนเอง

ขอให้มีความสุขในการเขียนงานดีๆต่อไปครับ

ทั้งอนุทินและบันทึก

ชื่นชมพี่เสมอครับ

พี่หนิง DSS "work with disability" ( หนิง ) ครับ

คำตอบหนึ่งที่เขียนถึง Sense of Community  เป็นคำตอบของ blogger ที่เขียนใน gotoknow

ให้กำลังใจนะครับ

พี่แจ็ค J.moragot

ขอบคุณสำหรับกำลังใจเสมอมาครับ

ผมเองก็มีเพื่อน พี่ น้อง รวมถึงพี่ชายที่ให้กำลังใจผมทั้งใน blog และในชีวิตจริงเช่นพี่อดิศักดิ์ครับ

ขอบคุณพี่มากครับ

คุณน้องพิชชา

เรากำลังสนองความ"อยาก" และ ความอยากนั้นก็ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วย เยี่ยมมากๆครับ

คุณพนัสแผ่นดิน

"ขอให้ลุงเอกมีความสุข  มาก ๆ ขึ้น  .. เดี๋ยวน้องดินน้องแดนจะไปเที่ยวบ้านลุงเอก ที่บ้านลุงเอกมีอะไรบ้างครับ

ลุงเอก คิดถึงน้องดิน น้องแดน บ่ .

ขอให้ลุงเอกนอนหลับฝันดีนะครับ"

จากน้องดิน

ฝากความคิดถึง ถึงหลานชายทั้งสองคนด้วยครับ คิดฮอดคือกัน ครับผม

น้องดินกล้าพูด แต่ดูเหมือนขี้อายเล็กน้อย แต่หากพูดเขาก็ตั้งใจมาก ส่วนแดนก็ห่ามๆ กวนและจริงใจดี

คิดถึงมาก ดิน แดน มากๆครับ

ลุงเอก

พี่เอื้องแซะ

มิใช่ญาติ ก็เหมือนญาติ คำนี้ ผมได้ยินบ่อยๆจาก คุณ แผ่นดิน ด้วย

พี่เอื้องแซะ ลองดูหลานๆมอบฝากผมมาข้างบนสิครับ..น่ารักมาก

พี่ อ๋อย  แอมแปร์~natadee

ผมเห็นด้วยครับ กับกำไรที่ได้รับ

    * ได้เพื่อน พี่ น้อง และเครือข่าย    

      * และได้เรียนรู้ พัฒนาตนเอง 

       * และดีมากกว่านั้น เราได้พบกัน...

น้องโย่งครูโย่ง หัวหน้า~ natadee

ผมชอบประโยคนี้ครับ "นี่คือแหล่งประกาศความเป็นตัวเราอย่างจริงใจต่อผู้คนครับ"

ผมดีใจที่ได้รู้จักครูโย่งนะครับ

สวัสดีครับ อาจารย์เอก

ปีนี้ยังทำโครงการส่งเสื้อผ้าไปให้เด็กๆบนดอยอีกหรือเปล่าครับ

ตอนนี้มีพี่ๆเขาให้ผมมานิดหน่อยแล้ว

หากยังดำเนินการอยู่จะรวบรวมส่งไปให้ก่อนหนาวครับ

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ  คุณสุดทางบูรพา

ยังรวบรวมอยู่ตลอดเวลาครับ ตอนนี้ก็มีทยอยส่งมาบ้าง ช่วยบอกบุญเรื่องนี้ด้วยนะครับ

ปลายฝนต้นหนาว ผมจะชักชวนพี่น้อง gotoknow มาทำงานจิตอาสากันที่ปาย ครับ

รวมถึงกิจกรรมการบริจาคด้วยครับ

ขอบคุณในจิตกุศลมา ณ โอกาสนี้ครับ

• ธรรมสวัสดีนะโยมเอก
• ดีมากเลยบันทึกนี้
• เป็นที่แบ่งปันสิ่งดีๆให้กับพี่น้องร่วมโลก
• เป็นที่พัฒนาชีวิตและความรู้อีกทางหนึ่ง
• อนุโมทนาสาธุ

กราบนมัสการท่าน  tukkatummo   ครับ

เป็นเนื้อหาที่ผมอ่านพบ และอ่านทบทวนดู ก็คิดว่ามีประโยชน์ต่อผู้อ่่านโดยรวมของ gotoknow

เป็นคำตอบหนึ่งทำไม blog ที่นี่จึงอบอวลไปด้วยมิตรภาพ

กราบท่านครับ