กลับบ้านของเรา


แล้วผมก็กลับบ้านในวันหยุดยาวแห่งชาติ...รู้ทั้งรู้ว่าต้องผจญกับคลื่นมหาชนมากมายในวันหยุดยาวแบบนี้ที่ “ปาย” ผมก็ยังมา อย่างน้อย กลับมาให้คุณแม่ได้รู้ว่าลูกชายของแม่สุขสบายดี กลับมาเป็นธรรมเนียมของคนทำงานไกลกลับบ้านชนบทในวันหยุดที่ใครๆก็ต้องกลับ

ผมนึกถึงภาพของแม่ที่ชะเง้อมองลูกชาย...ทั้งๆที่ลูกชายโทรศัพท์มาบอกก่อนหน้านี้แล้ว ว่า “ไม่กลับ” เหตุผลคือ “คนเยอะ และรถไม่มี”  จริงๆมีเหตุผลอีกร้อยแปดที่เป็นจำเลยของการกลับบ้านไม่ได้

แต่ไม่ได้หรอก ผมต้องกลับ “บ้าน” เป็นสถานที่ที่คนเรานึกถึง ไม่ว่าจะสุข หรือเศร้า เรายังต้องเดินทางมาแอบอิงซบยังบ้านของเรา เรากลับมาเล่าเรื่องราวอันน่ายินดี สาระอันน่าขันถึงเรื่องราวที่พบให้คนที่บ้านฟัง เรากลับมาเพื่อพักพิงใจที่บอบช้ำ คราเจ็บปวดจากเหตุผลมากมายที่อ่อนไหว...บ้านจึงเป็นสถานที่ที่เราควรกลับอย่างยิ่ง

แม้วันนี้ขาดพ่อไปหนึ่งคน เรายังคงความเป็นความสมบูรณ์ของครอบครัว ที่ทุกคนมาพร้อมหน้า อาหารมื้ออร่อยถูกจัดเมนูซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากฝีมือแม่ รสชาดเดิมๆที่เอร็ดอร่อยหาทานที่ไหนไม่ได้ ถูกจัดเรียงให้ชิมอย่างไม่อั้น

“ข้าวหนมเส้น” หรือ ขนมจีนน้ำเงี้ยว อาหารโปรดของผม ได้กลิ่นก็รู้ว่าอร่อยๆ ควันฉุยจากครัว ผักสดจากสวนของเราที่เตรียมพร้อมในตระกร้า แคบหมูถุงใหญ่ รอขนมจีนอย่างใจจดจ่อ แม้ว่า แคบหมูวันนี้เธอจะไร้มันดูบอบบาง รสชาติลดความเข้มลงไปบ้าง แต่ก็อร่อย

นึกถึง “ข้าวหนมเส้น”  เมื่อไหร่ ต้องนึกถึง “น้องแคบหมู”  ทุกที อร่อยครับ...อร่อย ผมแอบจดจำกรรมวิธีอร่อยนี้เป็นสมบัติส่วนตัวด้วยหละครับ มีโอกาสเคยทำข้าวหนมเส้นน้ำเงี้ยวให้เพื่อนฝูงได้ลิ้มรสบ่อยครั้ง

ถึงเวลาต้องกลับคืนเมืองกรุงเพื่อทำงานต่อแล้วครับ...

นับนิ้วคำนวณวัน  เรา พัก – ผ่อน มาเกือบสี่วันแล้วหรือนี่ ...บรรยากาศแห่งความอาลัยก็มาถึง เวลาแห่งความสุข นาฬิกามักวิ่งเร็วกว่าที่เคย

เราเหมือนเพิ่งกลับมาบ้านเมื่อวานเอง...วันนี้ต้องเดินทางกลับอีกแล้ว

นักท่องเที่ยวที่หลงไหลเมืองปาย...มีหลายๆเหตุผลที่พวกเขาเลือกที่จะมา แต่ผมเลือกมาปายเพื่อกลับบ้านของผม

หลายคนบอก ปายเปลี่ยน – ปายบ่เปลี่ยน”

สำหรับผมเองไม่ว่า ปายจะเปลี่ยนไป ยังไง ผมก็ยังตั้งหน้าตั้งตากลับมาปาย

เพราะที่นี่  เพราะที่ปาย คือ “บ้านเกิดของผม”

 

If you love Pai

Pls Keep Pai clean


บ้านกลางไพร - อ้น ธวัชชัย ชูเหมือน

คำสำคัญ (Tags): #บ้านเกิด#ปาย
หมายเลขบันทึก: 233216เขียนเมื่อ 3 มกราคม 2009 19:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:06 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (39)
  • สวัสดีค่ะ น้องเอก
  • ข่าวบอกว่า คนมุ่งหน้าไป ปายเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่า
  • รถแถวบ้านป้าแดงยังเสริมหลายสิบคัน แล้วที่ ปายจะขนาดไหน
  • แต่ยังไงๆก็บ้านเรา ที่เราถวิลหาตลอดเวลาว่าต้องกลับมา

ปายไม่เคยเปลี่ยน สำหรับคนปาย ... หากร่วมมือร่วมใจกันดูแลรักษา

กลับบ้าน แล้วไม่อยากกลับไปทำงานเลยใช่ไหมครับ :)

ขอให้มีความสุขครับ

สวัสดีค่ะน้องชาย

ปาย เป็นที่รู้จักกว้างขวางมากขึ้น แม้แต่คนในชนบทที่อยู่ต่างจังหวัดก็อยากไปปาย

นักข่าวช่อง 3 บอกว่าแม่ฮ่องสอนจังหวัดแทบแตกเพราะนักท่องเที่ยวเยอะมากโดยเฉพาะปาย  ปางมะผ้า ขาดแคลนน้ำมัน ต้องรอรถน้ามันจากเชียงใหม่พรุ่งนี้ค่ะ เข้าคิวเติมจนเกือบทะเลาะกันเลย

หอบพลัง..กำลังใจจากการได้หยุดพักในวันหยุดยาวแห่งชาติ  มาทำงานในกรุงฯต่อไปนะคะ

เดินทางปลอดภัยค่ะ

ภาพคลื่นมหาชนที่ บ้านสันติชล อ.ปาย - เมื่อวานนี้

พา เสธบุญญฤทธิ์ ไปเที่ยว...

สวัสดีครับ ป้าแดง

บ้านคือ วิมานของเราครับ

เมื่อวานพาเสธบุญญฤทธิ์ ไปเที่ยว ปรากฏว่า หลายๆสถานที่เราเข้าไม่ได้ครับ คนเต็มไปหมด เจอเเต่คน ...เหนื่อยมาก!!!

หวังว่าช่วงหลังปีใหม่คนจะเบาบางลงบ้าง

สวัสดีปีใหม่ครับ ป้าแดงครับ...

มีความสุขกับวันหยุดที่ยังเหลืออยู่วันสองวันนี้นะครับผม

เรื่องราว - งานเขียน น่ารัก ผมแนะนำให้อ่านครับ

"ปาย"  เปลี่ยน "คน" ก็เปลี่ยน

มุมคิดที่สดใส..มุมแบบนี้ น่ารักครับ

สวัสดีค่ะพี่เอกจ๋า......... อิอิ กลับบ้านเรารักรออยู่ค่ะพี่.... คราวหน้ากลับเมื่อไหร่บอกด้วยค่ะ ตามไปด้วยคนนะคะ ไปหาอาจารย์สุพัฒน์ด้วยค่ะ

มาร่วมสุขใจกับน้องชายที่ได้กลับบ้าน..ปาย...บ้านที่นานๆ จะได้กลับสักที  แม่น้องชายคงสุขใจยิ่งกว่า....เป็นเช่นนั้นจริงๆ....

เวลาแห่งความสุขเดินเร็วจริงๆ...เฮ้อ...

มีความสุขกับหน้าที่นะครับน้อง....ดูแลสุขภาพด้วยครับผม

อืมม..เมื่อก่อนดิฉันเคยคิดว่าน่าจะไปเยือนสักครั้งนึง..

แต่บัดนี้ทำให้รู้สึกลังเลค่ะ..

สวัสดีครับ อ.Wasawat Deemarn

ไม่อยากกลับ ..ใช่เเล้วครับ  อยู่บ้านนอนตีพุง มีแม่ทำอาหารให้ มีความสุขกับการกิน การนอน..

ตอนนี้กลับมา กทม.แล้ว

มาสู้งานต่อ

สวัสดีปีใหม่ครับ :)

พี่สาวใจดีNU 11

แม่ฮ่องสอน อยู่ในกระแส ภาพยนตร์ "แฮปปี้เบริ์ดเดย์" ด้วยครับ ร้อนแรงมากครับช่วงนี้

คาดว่าคนจะเยอะมากๆก็ช่วง หยุดยาว หลังจากนั้นก็กลับเป็น Slow town เหมือนเดิมครับ

น้องพอลล่า

กลับบ้านเรา...ปีใหม่น้องกลับบ้านหรือเปล่า หากกลับมีเรื่องราวดีๆที่บ้าน นำมาเเบ่งปันกันบ้างนะครับ

พี่ครูแอนครับ

ครับ...แม่ก็มีความสุขที่ลูกๆกลับมาพร้อมหน้าพร้อมตา เราได้ทานข้าวร่วมกัน ทำบุญร่วมกัน ยิ้มและหัสเราะด้วยกัน เป็นเวลาที่ดีสำหรับครอบครัวเราครับ

สวัสดีปีใหม่ครับ

คุณลดา

มีโอกาสก็ไปเที่ยวได้ครับ แต่ก็หลีกเลี่ยงวันหยุดยาวที่ผู้คนหยุดพร้อมๆกันครับ

ปายมีเสน่ห์ และแรงดึงดูดครับ ...แต่เลือกช่วงเวลาไปเที่ยวจะเหมาะกว่าครับผม

พี่เอกขา... พอลล่ากลับบ้านทีสมุทรปราการค่ะ ไม่มี home stay แบบบ้านพี่ค่ะ เฮฮาตามประสาคนมีความสุข บรรยากาศปีใหม่ออกจะเงียบเหงาไปกว่าปีก่อนๆ เพราะคุณยายเสียค่ะ เมื่อปีก่อน ทำให้บรรดาลูก ๆ หลานๆ ที่เคยมากราบคุณยารย หดหายไปบ้างค่ะ บ้านพอลล่าเป็นครอบครัวใหญ่อบอุ่นค่ะ คุณยายมีลูกแปดคน เราอยู่รวมกันเกือบครบแปดค่ะ อยู่ประมาณสี่ ห้า คนค่ะ เรามีบ้านอยู่ในรั้วเดียวกันห้าหลังค่ะ อบอุ่นๆๆค่ะ น้าอีกคนอยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่ค่ะ ปีนี้หลานๆ เหลนๆ คุณยายโตมากขึ้น ขวบ สองขวบ จนถึงเจ็ดขวบค่ะ ร้องเล่นเต้นกันมันส์มากๆค่ะ พอลล่ามีหน้าที่แจก "ทิป" อิอิ...สนุกสนาน..แต่มีอีกเรื่องที่ฃอบคือเรามีของรับประทานตั้งแต่หกโมงเฃ้าจนถึง หกโมงเย็นของอีกวันค่ะ กลับมาเกือบกลิ้งเลยค่ะพี่.. ปีหน้าชวนพี่ไปเที่ยวไปไหมคะ ... อิอิ แลกกันค่ะ

สวัสดีปีใหม่ครับ

ขอให้มีสุขภาพจิต สุขภาพกายที่สมบูรณ์แข็งแรงครับ

มีคว่ามสุขมากๆนะค่ะ

สวัสดีครับ น้อง♥.·° ♥paula ที่ปรึกษา~natadee·° ..✿

 

อ่านเรื่องราวครอบครัวพอลล่าแล้ว มีความสุขดีนะครับ

น่าสนใจทริปนี้ ไม่ไกลจาก กทม.เลย

อีกไม่กี่วันผมมีนัดทานอาหารทะเล แถบบางขุนเทียน ...จะกินเผื่อนะครับ

:)

สวัสดีครับ คุณครูดอย

ขอแสดงความยินดีเรื่องสอบด้วยนะครับ

ผมเคยไปทำงานแถบนั้น สองสามปี ครับ ยังระลึกถึงอยู่

สวัสดีปีใหม่ และขอให้ครูมีความสุขมากๆครับ

สวัสดีครับ คุณsarah

สวัสดีปีใหม่ครับผม มีความสุขมากๆเช่นกันครับ

  • สวัสดีครับ
  • ถึงบ้านแล้ว
  • ออกจากเชียงใหม่ 2 โมงเช้า
  • กลับถึงราชบุรี 5 ทุ่ม (เหนื่อย)
  • รถติดมาก สงสัยจะคิดเหมือนกัน "กลับก่อน 1 วัน ได้พักผ่อนก่อน" เลยพากันกลับมาเป็นทิวแถว
  • ขอบคุณนะครับ สำหรับสิ่งที่ทำให้ครอบครัวผม
  • จะไม่ลืมนะว่ามีน้องชายอีกคนอยู่ที่ "ปาย"

สวัสดีครับพี่Col.boonyarit

กะว่าจะโทรไปสอบถาม เกรงว่าจะรบกวนสมาธิการขับรถครับ พี่คงเหนื่อยมากนะครับ ทริปนี้สนุกดี แม้ว่า คนจะเยอะแต่เราคิดอีกแง่ว่า เป็นธรรมดาในการหยุดช่วงวันหยุดที่ตรงกัน

สุข สนุก ล้วนอยู่ที่มุมคิดเรานะครับ

สาวน้อยน่าชังทั้งสองสร้างสีสันการเดินทางครั้งนี้ ได้อย่างดีครับ หากไม่มีเธอคงไม่ค่อยสนุก

ยังคิดถึงเสียงเเจ้วๆของตัวเล็กอยู่นะครับ โหลดรูปไปพลางยิ้มไปพลาง...

 

ภาพสวยๆกว่าร้อยภาพ ผมจะเขียนลงในแผ่น CD และ ส่งไปให้ที่ค่ายนะครับผม

 

กลับบ้านเรา รักรออยู่

บ้านเรา แสนสุขใจ

สวัสดีปีใหม่ สุขสดใส ใจอิ่มเอม เปรมปรีดา กลอนพาไป 555...

สวัสดีปีใหม่ค่ะ(ช้าไปนิดนึง)

  • อิจฉาจัง  คนที่ได้พักหลายๆวัน  เฮ้อ....กว่าจะได้กลับบ้าน ก็....เป็นวันที่ใครๆเขาเดินทางกลับกันแล้ว 
  • ถ้าคุณเอก มีเวลาก็เขียนแนะนำหนังสือกับวารสารหมออนามัยอีกนะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับคนของกาลเวลา

ตอนนี้ก็เขียนอยู่ครับ เป็นคอลัมภ์แนะนำหนังสือ  "หนังสือชวนอ่าน" ส่วนปักษ์นี้ ผมกำลังหาหนังสือดีๆ อยากให้ หมออนามัยได้อ่านหนังสือใหม่ๆที่ออกวางตลาด ตอนนี้มีในมือเล่มหนึ่งแต่ก็หนักมากเกินไป คิดว่า มีเล่มอยู่ในใจ ไม่รู้ว่าหนักไปหรือเปล่านะครับ

รอติดตามอ่านนะครับ

สวัสดีค่ะ

*แวะมาเที่ยวปายค่ะ

* สภาพปายเปลี่ยน คนปายเปลี่ยน  ใจคนปายไม่เปลี่ยน

* สุขกายสุขใจนะคะ

ดีใจด้วยค่ะที่ได้กลับบ้าน มีความสุขความอบอุ่นกับคุณแม่ พี่น้อง แม้ข้างนอกคนจะมากแต่ความหมายจริงๆของเราคือการได้อยู่กับครอบครัวที่บ้าน ร่วมวงอาหาร เต็มไปด้วยรอยยิ้ม อิ่มใจ และนี่แถมยังได้เป็นเจ้าถิ่นพาครอบครัวน่ารักเสธบุญญฤทธิ์เที่ยวอีก เป็นการกลับบ้านที่เบิกบานมากนะคะ

สวัสดีค่ะ น้องเอก

  • น้องชายพี่ขับรถออกจากกรุงเทพฯในเช้าวันที่31ธ.ค.51 น้องพี่พูดเหมือนกันว่า...เห๋นรถติดมากๆก็ใจนึกจะหันหลังกลับกรุงเทพฯแล้วเหมือนกัน...แต่(ด้วยหัวใจที่เรียกร้องเฉกเช่นเดียวกับน้องเอก)ด้วยว่าปีใหม่ทุกปีต้องมาพร้อมหน้าพร้อมตาในครอบครัว..ทำให้เขาต้องเดินทางต่อ  ถึงขอนแก่น3ทุ่มด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเช่นกันค่ะ
  • สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ

ได้ไปมาแล้ว ปาย เมืองในฝัน มีความสุขที่สุด ไม่อยากกลับมาเจอปัญหาการงานอีกเลยเสียดายสุขภาพไม่อำนวย

  • สวัสดีค่ะ
  • ได้โอกาสเข้า gotoknow
  • เด็กน้อยตัวเล็กนอนซมอยู่กับบ้าน ต้องดูแล
  • พอหลับ...เลยมีเวลาเปิด blog
  • สบายดีไหม เห็นบรรยากาศเมืองปาย
  • ปายยังไงก็ปาย เมืองที่ทุกคนอยากไปเยือนสักครั้งหนึ่ง
  • ขอบคุณนะคะสำหรับสิ่งดีดีที่มีให้
  • รักษาสุขภาพด้วยนะ

สวัสดีเจ๊า....อ้ายเอก มาเยี่ยมอีกครั้งค่ะ

คิดถึงๆๆๆ อิอิ

สวัสดีครับ คุณ นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)

แม้ปายจะเปลี่ยน หรือใจคนอื่นจะเปลี่ยน ผมยังใจเดียว ใจเดิม ครับ :)

 

สวัสดีครับ อ.ยุวนุช คุณนายดอกเตอร์

มีความสุขครับ เวลากลับบ้าน เพราะคุณแม่มีเมนูที่ผมชอบ ทำให้ทานแบบ non stop เลยครับ :)

และมีโอกาสดีที่ได้ดูแล เสธบุญญฤทธิ์ พร้อมครอบครัวที่น่ารัก เป็นความสุขของผมด้วยครับ...

มีโอกาสอาจารย์ไปเที่ยวปายนะครับ..รอคนน้อยๆหน่อย จะเที่ยวได้ประทับใจครับ

พี่ติ๋ว กฤษณา สำเร็จ

พอดีเป็นวันหยุดยาวครับ  ผมคิดถึงบ้าน ถึงแม้ว่าเดินทางกลับลำบากอย่างไร ก็ต้องกลับครับ..

และ สวัสดีปีใหม่นะครับผม

คุณ  winny  ดีใจที่มีความสุข และประทับใจปายครับ

 

พี่ ♥< lovefull >♥  มีความสุขที่ได้เจอพี่ และหลานๆครับ ...คิดว่าคงประทับใจนะครับ แม้ว่าคนจะเยอะเอาไว้แก้ตัวใหม่นะครับ...

สวัสดีครับ แม่ต้อย  ขอบคุณที่มาเยี่ยมบันทึกครับ

 

เอิ๊กซ์......... พี่เอกคะ ..ชวนลุงเอก มาที่สถาบันฯ หน่อยค่ะ มีคนอยากเจอคนหน้าตาดีค่ะ อิอิ

เห็นด้วยว่า จะอย่างไร เราต้องกลับบ้าน

บ้านคือวิมานของเรา

เพิ่งฟังเดือนเพ็ญ ซึ่งไพเราะและลึกซึ้งไม่น้อยกว่าเพลงประจำบันทึกนี้

ดีใจด้วยที่ได้กลับไปเยือนบ้าน

สวัสดีด้วยความคิดถึงมากค่ะ น้องเอก : )

พี่แอมป์แวะมาบันทึกนี้เงียบๆสองสามรอบแล้วค่ะ   ชอบบันทึกถึงบ้านของน้องเอกจัง อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงความรักความอบอุ่นทุกบันทึก  และที่ชอบที่สุดคือน้องเอกไม่เคยลืมปาย...  บ้านเกิด..

"..บ้านเกิด.."  พี่ชอบคำนี้นักละ ใครชวนไปอยู่ที่ไหนก็ไม่อยากไป ใจคิดถึงแต่บ้านอย่างเดียว  บ้านของใคร..ใครก็รัก  ยิ่งมีโอกาสจากบ้านไปต่างแดน  ก็จะยิ่งรัก "บ้านเกิดเมืองนอน" ของเรามากขึ้น  เพราะได้เห็นว่าที่ไหนก็ไม่เหมือนบ้านเรา  เมืองไทยของเรายังอบอุ่นและเป็นเมืองที่ใจดีอยู่มาก  และหวังว่าจะเป็นเช่นนี้ไปตราบนานเท่านาน

สำหรับพี่แอมป์  ทุกบันทึกของน้องเอกเป็นแรงบันดาลใจอย่างดีนะคะ  พี่แอมป์อ่านทุกบันทึก(ทันทีที่ได้แวะมา) ขอบคุณสำหรับการสร้างสานความรักและความเข้าใจ  ในทุกที่ที่น้องเอกไปเยือน และลงมือทำงานที่น้องเอกรัก สิ่งที่มีค่าที่สุดในงานวิจัยของน้องเอกคือการหาคำตอบที่เริ่มต้นด้วยความรัก ความจริงใจ  และจบลงด้วยการให้ความเข้าใจ... และสุดท้าย..คำตอบอาจจะอยู่ที่"ความ(จริงใจที่จะ)เข้าใจ"กันอย่างแท้จริง  อย่างที่น้องเอกเคยกล่าวไว้

การอธิบายปรากฏการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นอย่างเฉียบคม การถอดกลไกและสร้างโมเดลให้เห็นเบื้องหลังและที่มาที่ไปของปรากฏการณ์ เป็นเรื่องจำเป็นในการทำวิจัยเชิงสังคมศาสตร์  แต่สิ่งที่จำเป็นยิ่งกว่า  คือการลงมือทำ(ร่วมกัน)ให้อะไรบางอย่างเป็นไปอย่างที่น่าจะเป็น   เป็นไปและในทางที่ดีขึ้น...อย่างที่เราคิดว่าควรจะเป็น...  ทำด้วยความเข้าใจ  ด้วยความจริงใจ...ด้วยแรงของคนเล็กๆทุกคน

แม้จะเป็นจุดเล็กๆในสังคม แต่หากเราช่วยกันสร้างจุดเล็กๆให้เข้มแข็ง  จาก เสียงเล็กๆ ก็จะกลายเป็นเสียงที่มีพลังขึ้นมาได้ ..อย่างน้อยก็ในใจคนเล็กๆอย่างพวกเรา  : )   : )  

สังคมใหญ่..ถึงอย่างไรก็ต้องประกอบด้วยคนเล็กๆมารวมตัวกันอยู่ดี..มิใช่หรือเล่า..

ขอบคุณสำหรับทุกบันทึกที่น้องเอกแลกมาด้วยเวลาชีวิตและตัวตนทั้งหมดอย่างที่น้องเอกเป็นนะคะ  เราอาจหาอ่านเรื่องราวและปรากฏการณ์ต่างๆได้มากมาย  แต่ไม่ง่ายนักที่จะได้อ่านเรื่องราวที่ถ่ายทอดผ่านจิตใจที่ดีงามอย่างแท้จริง 

สุดท้ายนี้ พี่แอมป์ขอยืนยันว่าขณะที่พิมพ์ทุกคำตามที่ใจคิดนี้  พี่รู้สึกสบายอกสบายใจดี   และแม้ว่าจะได้ใช้ที่ว่าง(ในบันทึก)ของน้องเอกไปเป็นจำนวนมาก  ...ก็เชื่อว่าน้องเอกจะเข้าใจและทำใจได้ที่พี่แอมป์เข้ามาพูดอะไรยืดยาวไปตามใจตัวเช่นเคย  : )

ขอให้น้องเอกทำงานที่น้องเอกรักอย่างมีความสุขเสมอ และขอให้ประสบผลสำเร็จในทุกสิ่งที่น้องเอกตั้งใจทำนะคะ 

พี่แอมป์ค่ะ  : )

สวัสดีครับน้อง♥.·° ♥paula ที่ปรึกษา~natadee·° ..✿

ผมกับลุงเอก มีงานที่ต้องเดินทางไปคนละทิศละทางบ่อยครั้งครับ เลยไม่เคยได้พบกันเลย มีโอกาสจะชวนลุงไปเยี่ยมพอลล่าที่ทำงานนะครับ
...แต่เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นนะครับ

ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับ พี่...

( พี่  ...เมื่อ ศ. 09 ม.ค. 2552 @ 23:12 )

เพลงเดือนเพ็ญ เป็นเพลงที่คลาสสิกเพลงหนึ่งที่ผมชอบนะครับ ..

บ้าน...ยังคงเป็นสถานที่เราพักใจเสมอๆไม่ว่าเราจะมีความรู้สึกอย่างไร

ช่วงวันสองวันนี้ คิดถึงแม่เป็นพิเศษ หลังจากแม่โทรมาบอกผมว่า ผมเงียบหายไป ...ทำให้ผมคิดว่า ผมละเลยการติดต่อกับแม่ไป มุ่งแต่งานข้างหน้าแต่เพียงอย่างเดียว..เมื่อวานโทรคุยกับแม่แล้วครับ แม่มีความสุขดี ประสาแม่ และวิถีของเราที่เรียบง่ายในชนบท

ผมก็พยายามจะทำภารกิจที่ตั้งไว้ในใจให้เสร็จสิ้นที่กรุงเทพฯและกลับไปบ้านเกิดในอีกไม่นานครับ

พี่...คงสุขสบายดีนะครับ  ผมคิดว่าหากชีวิตเราช้าลง เราก็ทันที่จะทบทวนอะไรต่ออะไรมากขึ้น ตราบใดก็ตามที่เราวิ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็ว ทำให้เราเหนื่อย และไม่มีเวลาที่มองทบทวนตัวเอง

อยากให้พี่มองมาที่ใจ ..และถามใจว่ามีความสุขหรือไม่ และ ความสุขที่แท้เราคืออะไร..เหมือนประโยคในเพลงๆหนึ่ง บอกว่า หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุขไงครับ..

ผมชื่นชอบกิจกรรมยามว่างของพี่เสมอ ตรงนั้นเองผมเห็นการผ่อนคลายอารมณ์ เห็นงบานศิลปะชิ้นเล็กๆที่น่าภาคภูมิใจ ผมเห็นการสื่อสารกันอย่างอบอุ่นภายในครอบครัว...เป็นบรรยากาศที่งดงามมากนะครับ

ขอให้พี่มีความสุขมากๆครับ สำหรับวันทำงานวันนี้ ขอบคุณครับสำหรับข้อคิดเห็นของพี่ครับ :)

พี่แอมป์ครับ "ดอกไม้ทะเล"

บันทึก "กลับบ้านของเรา" ผมนั่งเขียนเงียบๆใช้เวลาเล็กน้อยในช่วงหยุดพักครับ  พยายามเขียนออกมาให้ง่ายๆ ตามความรู้สึกช้าๆ ตั้งคำถามไว้กับตัวเองว่า เราคิดถึงบ้านอย่างไร?

เมื่อผมตั้งคำถาม ...ผมก็ได้คำตอบอย่างที่ผมรู้สึก บ้านคือที่พักพิงทั้งร้อน หนาว เย็น เมื่อไหร่ก็ตามเราดีใจเราก็คิดถึงบ้าน เมื่อเราเสียใจเราก็คิดถึงบ้าน "บ้าน" จึงเป็นที่รองรับทุกความเป็นไปของเราครับ

พี่แอมป์ครับ การงานของผม ก็เดินทางไปเรื่อยๆตามครรลองของงานครับ ในระหว่างทำงานก็มีปัญหาอยู่บ้าง แต่ก็เรื่องธรรมดา แก้ไขให้หมดไป พร้อมกับเรียนรู้ไปเรื่อยๆ มีความสุขดี และผลของงานที่สำเร็จ เราก็พลอยมีความสุขไปด้วย

เรื่อง "งานวิจัยทางสังคมศาสตร์"  เป็นศาสตร์ที่ชอบครับ เพราะมีโอกาสได้เข้าใจทุกชีวิตที่เราผ่านไป และจดจำนำมาเขียน เมื่อเราเขียนถึงเขา ก็เหมือนว่าเราเดินทางเข้าไปอยู่ใมมุมของเขา ยิ่งเราเขียนใช้เวลานานเท่าไหร่ เราก็ใคร่ครวญในความเป็นเขามากขึ้นเท่านั้น

งานวิจัย กับธรรมะ และเรื่องของชีวิต เป็นเรื่องเดียวกัน ผูกโยงกันได้เป็นเนื้อเดียว หากจะทำ KM นี่เลยครับ ของจริง พัฒนาทั้งคน ทั้งองค์กร และ สังคม

ผมเติบโตจากงานของผมนี่หละครับ...

ปีนี้เป็นปีที่ผมมีโอกาสได้ทำกิจกรรมดีๆ ที่เราใช้ชื่อว่า "กิจกรรมจิตอาสา" ผมมีโอกาสทำเพื่อคนอื่นและมีเพื่อนๆเข้ามาร่วมกันมากมาย เป็นความสำเร็จอีกชิ้นของปีที่มีความสุขมากๆครับ ขอบคุณที่พี่แอมป์ร่วสมเป็นหนึ่งในนั้น

ขอบคุณ และขอบคุณครับ สำหรับความห่วงใยที่มีให้เสมอมา...

เราจะเดินต่อไป..ครับ

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท