พักผ่อนกายใจ ที่เมืองปากน้ำโพ

ช่วงเวลาที่นครสวรรค์ มีความหมายกับผมมาก ...นอกจากผมได้ท่องเที่ยว เรียนรู้สถานที่ใหม่ๆแล้ว ความอบอุ่นและเอื้อเอ็นดูผมที่พี่ทั้งสองมอบให้ก็มีคุณค่ามาก ผมคิดว่า มิตรภาพที่ได้รับ มาจากความจริงใจที่ผมมอบให้กับพี่ๆเช่นกัน

เมืองผ่าน เช่น "ปากน้ำโพ" ว่าจะแค่ผ่านไป แต่ไม่ได้เสียแล้ว

หลังจากกลับมาจากแดนไกลผมเดินทางต่อไปยังภาคเหนือทันที ภารกิจที่มาเลเซียถือว่าเราประสบความสำเร็จ แน่นอนว่ารางวัลสำหรับตัวเองก็คือ การปลีกตัวเงียบๆ ในจังหวัดเล็กๆทางภาคเหนือ ชายแดนไทย – พม่า กับธรรมชาติงาม บรรยากาศเงียบงันเพื่อนั่งเขียนงานแบบไร้กังวล

ที่ชายแดนไทย - พม่า เมืองเล็กๆที่นี่ยังคงมนต์เสน่ห์ให้ผมมาเยือนบ่อยๆ

ผมแบกเป้ใบเดิม สัมภาระไม่มากชิ้นนัก มุ่งหน้าไปเป้าหมายที่อยู่ในใจ...และในหนึ่งวันผมก็นั่งเอ้อระเหยในรีสอร์ทเล็กๆเงียบๆ ริมฝั่งน้ำ เอกเขนกกับค่ำคืนที่เงียบสนิท ท้องฟ้าสีดำเหมือนสีนิล ดาวพราวแสงกระพริบระยับ ที่นี่ผมได้นั่งมองดาวได้เต็มตามากกว่าอยู่ที่กรุงเทพฯ ...เป็นช่วงเวลาที่ผ่อนคลายสำหรับผมมาก

แต่การมาพักผ่อนก็ต้องหอบหิ้วงานมาทำด้วย ...ด้วยบรรยากาศรอบข้างที่ทำให้ความคิดกระฉูด งานเขียนที่ยังคั่งค้างกับความคิดที่หยุดนิ่งก่อนเดินทางไปมาเลเซีย ตอนนี้เริ่มคิดต่ออีกครั้ง ความคิดที่พร่างพรูกับเสียงนิ้วรัวพิมพ์แป้นโน้ตบุ้คคู่กาย...พร้อมกับจิบกาแฟ รสละมุน หอมกรุ่น ความคิดค่อยๆแปลงเป็นอักษรร้อยเรียง ...

ผมพักอยู่ที่นี่สองคืน...ก่อนที่จะเดินทางกลับกรุงเทพฯ

วันที่ผมจะเดินทางกลับมีเสียงโทรศัพท์สอบถามด้วยความห่วงใย และกำชับว่า ก่อนกลับ กรุงเทพฯ ให้แวะนครสวรรค์ก่อน

ที่นครสวรรค์ที่ผมคิดว่าจะแค่เดินทางผ่านไปแต่ไม่ได้เสียแล้ว พี่ชายและพี่สาวทั้งสองท่านชักชวนให้พักที่นั่นสักคืน จะได้พูดจากันให้หายคิดถึง ผมก็ยินดีเพราะในใจก็คิดถึงและอยากสนทนากับพี่ทั้งสองท่านอยู่แล้ว ผมจึงตกปากรับคำโดยง่าย เอาเป็นว่าผมเดินทางจากเมืองเล็กๆชายแดน ไปยังปากน้ำโพ ใช้เวลาเกือบครึ่งวัน ถึงขนส่งนครสวรรค์พี่ก็มารอรับอยู่แล้ว...อบอุ่นจริงๆครับ


พี่สาว NU 11	พี่ชาย J.moragot

พี่ชายพี่สาวเมืองปากน้ำโพ เริ่มต้นต้อนรับผมแบบกันเองๆที่ "ร้านอาหารบ้านอีสาน" อาหารรสชาติแซ่บนัว บรรยากาศการคุยที่ออกรส อากาศกลางวันที่นี่ค่อนข้างร้อน การหลบร้อนนั่งทานอาหารอร่อยๆ พึงทำเป็นอย่างยิ่ง พี่ๆวางแผนไว้ว่า จะพาผมไปเที่ยวสองสามแห่งหลักๆที่อยู่ในเมืองนครสวรรค์ แต่ขอให้แดดร่มลมตกก่อน

พี่นก กับอิริยาบถสบายๆที่บึงบอระเพ็ด

ออกจาก "ร้านอาหารบ้านอีสาน" เราตรงไปที่ "บึงบอระเพ็ด" (ใครมานครสวรรค์หากไม่มาชมบึงน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ...ผมคิดว่าไปไม่ถึง) ที่บึงบอระเพ็ดถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงกลางวันที่ร้อน ยังพอมีอาคารที่เราสามารถไปเดินชมแบบเย็นฉ่ำด้วยแอร์คอนดิชั่น ที่อาคารแสดงสัตว์น้ำ คล้ายอิควาเรี่ยม นั่นหละครับ ลักษณะด้านในมีการจัดวางที่น่าสนใจ เราเรียนรู้ชีวิตสัตว์น้ำจากตรงนี้ได้

บึงบอระเพ็ด...ในมุมหนึ่ง

ขับรถไปชมแต่ละจุดบริเวณโดยรอบบึง...บางจุดเป็นหาดทรายเทียม บางจุดก็เป็นสถานที่ดูนก เพลิดเพลินดีครับ สภาพนิเวศวิทยาที่ยังคงสมบูรณ์เพราะมีการรักษาและจัดแบ่งโซน ทำให้ แต่ละจุดรอบบึงมีสถานที่เรียนรู้และพักผ่อนที่หลากหลาย ...

จากบึงบอระเพ็ดเราก็เดินทางต่อไปยัง "หอชมวิว" ของเมืองนครสวรรค์ พระอาทิตย์กำลังลาลับพอดีเลยครับ อากาศไม่ ร้อนแล้ว แต่เป็นช่วงเวลาน่าลุ้นสำหรับ การถ่ายภาพตะวันตกดิน กับภาพมุมกว้างของเมืองใหญ่

ตะวันตกดิน...ที่นครสวรรค์

เย็นย่ำ...บนดอย มองใกล้ๆ

มองไกล... ตะวันใกล้ลาลับ

ช่างน่าอิจฉา...

จากนั้นเราไปไปนมัสการพระอินทร์ กราบพระที่ "วัดคีรีวงค์" มีพื้นที่ของวัดทั้งบนเขาและที่ราบ ประมาณ ๒๘๐ ไร่ มีพระจุฬามณีเจดีย์ ตั้งอยู่บนยอดเขาดาวดึงส์ ตรงฐานพระเจดีย์เก่า สาเหตุที่ตั้งชื่อว่า เขาดาวดึงส์ เนื่องจากอยู่ตรงถนนดาวดึงส์ และเมืองนครสวรรค์ โดยสมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสโภ) วัดมหาธาตุฯ กรุงเทพฯ ตั้งชื่อให้ ภายในองค์พระเจดีย์ ชั้น ๕ มีพระพุทธรูปจำลองที่สำคัญของไทย 4 องค์ คือ พระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร พระพุทธชินราช พระพุทธโสธร และพระพุทธรูปหลวงพ่อ วัดไร่ขิง เมื่อขึ้นไปที่ฐานพระเจดีย์ชั้น ๔ จะมองเห็นทัศนียภาพเมืองนครสวรรค์ประมาณ ๑๐ กิโลเมตร ทิศตะวันออกเห็นเขากบ บึงบอระเพ็ด ตลาดปากน้ำโพ ทิศใต้เห็นอุทยานสวรรค์ ต้นแม่น้ำเจ้าพระยา ศาลากลางจังหวัดนครสวรรค์ และเขาจอมคีรีนาคพรต ทิศตะวันตกเห็นภูเขาหลวง ทิศเหนือเห็นแม่น้ำปิง และทัศนียภาพที่สวยงามบรรยากาศที่แดดร่มลมตก ทำให้ผมยืนมองวิวเมืองนครสวรรค์แบบสบายใจ อากาศเย็นสบาย ลมพัดเอื่อยๆ แสงไฟในเมืองเริ่มเปิดประปราย

พี่ทั้งสองชวนผมลงจาดยอดเขา เพื่อไปทานอาหารเย็น เรียกว่ามื้อนี้เป็นมื้อที่พิเศษสุด นอกจากได้คุยกันฉันท์พี่น้องแล้ว เพลงบรรเลงที่ร้านอาหาร “จันทร์เสวย” ก็ไพเราะถูกใจ กลับจากร้านอาหารแล้วยังอิ่มเอมกับอาหารและเสียงเพลงไม่จางหาย ก็ได้พักผ่อนเต็มที่ที่ โรงแรมชื่อดังเก่าแก่ ของเมืองนครสรรค์...หลับเต็มตื่น มีความสุขจริงๆครับ

ช่วงเวลาที่นครสวรรค์ มีความหมายกับผมมาก ...นอกจากผมได้ท่องเที่ยว เรียนรู้สถานที่ใหม่ๆแล้ว ความอบอุ่นที่พี่ทั้งสองมอบให้ก็มีคุณค่ามาก ผมคิดว่า มิตรภาพที่ได้รับ มาจากความจริงใจที่ผมมอบให้กับพี่ๆเช่นกัน

ฝากขอบคุณพี่ชายและพี่สาว ณ พื้นที่ตรงนี้ กับเรื่องราวดีๆที่ปากน้ำโพนครสวรรค์ ขอบคุณการดูแลเอาใจใส่ เอื้อเอ็นดู ผมตลอดเวลาที่ผมอยู่ที่นี่ครับ

เป็นบุญตาที่ได้มาปากน้ำโพ
พบน้องคนโก้ ผูกโบว์ใส่เสื้อสี..ไพร
น้ำใจเอื้อเฟื้อ หนุ่มเรือ(เหนือ) ไม่อยากลาไกล
อยากขายเรือ ซื้อนา ซื้อไร่
อยากอยู่ใกล้ แม่ขน..ตางอน

รุ่งอรุณแล้วเจ้าแก้วตา ต้องถอยเรือ..ก่อนหนา
แม่ขวัญตา พี่ขอลาก่อน
ชาวเรือต้อยต่ำ ตัวดำเหมือนดินนาดอน
โบกมือลาแก้วตาขวัญอ่อน แม่ขนตางอน
อย่าลืม..ชาวเรือ(เหนือ)

....

เนื้อเพลง "พบรักที่ปากน้ำโพ"

ฟังเพลงที่ นี่ครับ Click

คนึงนอนนครสวรรค์ ไพรวัลย์.mp3 - Praiwan

เขียนใน GotoKnow โดย จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ใน Time@Being

คำสำคัญ (Tags): #nu11#จุฑารัตน์ คงศักดิ์เพชร#นครสวรรค์#บึงบอระเพ็ด#ปากน้ำโพ#วัดคีรีวงค์#อดิศักดิ์ อินทะสิทธิ์

หมายเลขบันทึก: 245723เขียนเมื่อ 1 มีนาคม 2009 20:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (59)

@..สายธาร..@

เขียนเมื่อ 1 มีนาคม 2009 20:27 น. ()

พักผ่อนเพื่อเพิ่มพลังทั้งหัวใจและร่างกาย

มีความสุข ปลอดภัยในทุกๆที่นะคะ

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร